Nagising ako dahil sa ingay ng katok sa pintuan. I grunted and thought it was just my friends, disturbing my peaceful life. I wanted to sleep more, my bed is unusually soft and comfortable now.
“Señor? It’s already seven in the morning, Señora Heuzen told me to wake you up and tell you to eat breakfast.”
Mabilis kong nabuksan ang mga mata ko dahil sa hindi kilalang boses ang tumawag sa akin mula sa labas ng pinto. Napa-upo ako at na-realize na hindi na ako nakatira sa maliit kong bahay na nirerentahan.
Naalala ko na may asawa na ako ngayon at nakatira na ako sa bahay ng asawa ko. Imbes na ako ng magbigay sa kaniya, siya pa ang nagbibigay sa akin. Nahihiya tuloy ako, bakit ko pa kasi tinanggap ang dare sa akin? Tsk.
I just shrugged my thoughts off and walked towards the door to open it and answer whoever called me. Bumungad sa akin ang isang middle-aged na babae na nakasuot ng maid uniform. Ang gara.
“Hello po. Uhm, susunod na po ako.” Sabi ko.
Tumitig siya sa akin kaya medyo nawirduhan na ako. Gwapo ba ako para tumitig siya sa akin ng gano’n? Naks self.
“Yes, señor.” Sabi niya kaya sinarado ko na ang pintuan.
Naghilamos na ako ng mukha at nagmumog. Pagkatapos no’n ay lumabas na ako, napasilip pa ako sa kwarto ni Heuzen bago nagtungo sa ibaba. Medyo hindi ko pa kabisa ang bahay na ito kaya pinagmamasdan ko muna bago makarating sa kusina. Muntik pa akong naligaw.
Pagkarating ko ay nakita kong simpleng pagkain lang ang nakahain. Mukhang simple pero alam kong mamahalin at masarap.
Wala ang maid kanina kaya ako lang mag-isa kumain. Sanay naman ako na mag-isa kumain kasi nag-iisa nalang ako sa buhay. Wala akong magulang o relatives kaya namuhay akong mag-isa.
Kahit na mag-isa lang ako, nakagawa kong makapag-tapos ng pag-aaral. Huminto pa ako matapos ang senior high para magtrabaho pagkatapos ay pinagpatuloy ang pag-aaral. Mahirap ngunit kinaya ko.
After I eat breakfast, I saw the maid so I decided to asked her.
“Manang? Nasaan po si Heuzen?” Tanong ko sa kaniya nang makita siya na naglilinis sa living room.
“Umalis na at nagtrabaho.” Sagot nito.
I pouted my lips. Hindi ba, dapat ako ang nagtatrabaho kasi ako ang lalaki? Bakit parang baligtad?
“Señor, ibinilin ni Señora na hindi ka raw maaaring lumabas ng bahay. Gawin mo raw kung ano ang gusto mo ngunit huwag ka raw lalabas.” Sabi ni Manang.
Kumunot ang noo ko at nagtaka pero hindi ko na tinanong. Tumango nalang ako bago umakyat muli sa kwarto ko. Anong gagawin ko buong araw? Hindi nga natuloy ang honeymoon namin kagabi kasi sa baril niya napunta ang first kiss ko.
When the night came, I am waiting for my wife to come back. It’s passed 10 pm, she isn’t home yet. Ano ba ang trabaho niya? Bakit kailangan gabihin?
“Señor, you can now sleep. Señora might not be able to come back home now.” Sabi ni Manang Solene. I just got to know her name earlier.
“No, manang. I will wait her, I’m her husband. If you want, you can sleep now. It’s bad for your health if you sleep so late.” Sabi ko.
Yumuko siya bahagya bago umalis. Hindi pa ako masyadong sanay na tinuturing na senyorito, nakakailang pero kailangan kong tanggapin kasi alam kong hindi pangkaraniwan ang naging asawa ko.
The door suddenly opened so I stood up in excitement. But my excitement faded when I saw my wife, bathing in blood. I was frightened at the same time worried.
“Heuzen! Anong nangyari sayo? Bakit puro ka dugo? Kumusta ang pakiramdam mo? Halika, dahan-dahan.” Inalalayan ko siya ngunit hinila niya lang ang kamay niya at tumitig sa akin.
“Why still awake?” Tanong niya.
“Hinihintay kita! Nag-aalala ako sayo, syempre.” Sagot ko at kunot-noo na tumingin sa kaniya.
Hindi siya sumagot at nanatiling nakatitig sa akin. Hindi ko pinansin ang titig niya at inalalayan siya paupo. Kumuha ako ng damit, towels, water at first-aid kit.
I wet the towel and wipe the blood on her face first. Then her neck and arms, I treat whatever wounds I saw. Luckily, her wounds was just small. I also rinse her hair after that I stared at her.
“Heto oh, damit. Sa akin ‘yan, hindi ko mabuksan ng kwarto mo, naka-lock.” I give her the clothes.
Kinuha niya at naghubad sa harap ko! Nagulat ako sa ginawa niya at dali-daling tumalikod. Bakit naman kasi bigla-bigla siyang maghuhubad? Hindi pa ako ready.
Pero nagtataka ako. Bakit siya duguan?
“Heuzen? Sorry for asking about this but, what kind of work you have? Anong klase ng trabaho ang mayroon ka at bakit duguan ka? May mga sugat ka pa. P’wedeng hindi mo sagutin kung hindi talaga p’wede.” Sabi ko habang nakatalikod pa rin.
Wala akong nakuhang sagot, kaya sinubukan kong sumilip at nakitang nakabihis na siya kaya nakahinga ako ng maluwag. May mga mantsa pa ng dugo ang naiwan at napunta sa damit na pinasuot ko sa kaniya.
Nakasandal siya sa sofa at nakapikit ang mata. Sa pag-aakalang tulog na siya ay lumapit ako at sinubukan na buhatin siya. But to my surprise, her eyes opened and stared at me coldly. I swallowed at looked away.
“Uh, I–I just want to bring you to your room.” Sabi ko, feeling ko nag-iinit ang mukha ko dahil sa hiya.
Hindi siya nagsalita at pumikit ulit. Tumingin ako sa kaniya at pinagmasdan siya. May itim na itim siyang buhok na hanggang ilalim lang ng tainga niya. May makapal at mahahaba siyang pilik mata na minsan ay tumatakip sa hazel eyes niya.
May matangos siyang ilong at may tila heart shape na mapupulang labi. I heard her little snores which made me amused. Ang bilis niya makatulog.
I carried her and went upstairs. The problem is, her room was locked and I don’t have a key so no choice but to bring her onto my room. I put her carefully on my bed.
“Ano ba talaga ang ginagawa mo, asawa ko? Why does your work seems so dangerous? Are you a dangerous person also?” I mumbled to myself and tuck her hair on her ear.
Since we’re married, I can kiss her. Just a goodnight kiss for her. But before I kiss her, her fist already met my lips.
She punched me unconsciously! Did she dream about me where she’s enjoying punching me? My second kiss was her fist.