Mabagal ang ginagawang paglalakad ni Liezel papunta sa table kung saan naghihintay ang ka-date niya. Alam niyang late na siya pero balewala yon sa kanya. Sinasadya niya talagang paghintayin ang mga lalaking nakakadate niya. And besides napilitan lang naman siya dahil sa pakiusap ng kaibigan niyang si Serina.
Isinet-up siya nito sa isang malayo nitong kamag-anak na nakilala niya sa party nito last week. Hindi na niya ito masyadong matandaan but according to Serina ay mukhang na love at first sight daw ito sa kanya. Kaya ayun kinulit na siya ng kaibigan na pumayag sa isang dinner date. Pagkatapos ng ilang tawag ay napa oo na rin siya. Tutal ay single naman siya ngayon and looking.
Henry Miranda ang pangalan ng ng nirereto ni Serina sa kanya, isang architect. Isang apologetic na ngiti ang pinakita niya dito ng makarating na siya. “I’m sorry I’m late.”
“Its okay sandali pa lang naman ako naghihintay.” Sagot nito.
Inalalayan pa siya nitong umupo.
Nginitian niya uli ito. Isang oras siyang late at sigurado siyang matagal itong naghintay.
“You look so beautiful and elegant tonight Liezel.” Puri agad nito sa kanya. Alam niyang hindi siya nito binobola dahil kahit naman napilitan lang siya ay nag-effort naman siyang magpaganda. Nakatorqouise silk jersey dress siya na lagpas tuhod. Naemphasize din ang hubog ng kanyang katawan dahil body hugging ang damit niya. She’s always forgiven for being late by looking good. Men like it if you dressed up for them.
“Thank you. You also look great.” Hindi rin niya ito pinaplastic. Totoo namang may itsura ito at maganda ang tindig. Magaling din itong manamit at nabida na rin sa kanya na may sarili itong architectural firm. Hindi na masama. Maituturing itong good catch. Kaya nga siguro confident si Serina na ireto ito sa kanya.
“Nasabi sa akin ni Serina na may-ari ka pala ng isang man power agency.” Simula nito habang naghihintay sa inorder nilang pagkain.
“Well ang totoo may kapartner ako pero sa ngayon busy siya sa kanyang personal life kaya ako muna ang in-charge.” Business partner niya ang kanyang pinsang buo na kakakasal lang at kasalukuyang nasa ibang bansa para sa honeymoon nito.
“Buti at may time ka pang lumabas kasama ako.”
“Sabihin na nating maganda ang pagkakabuild-up sayo ni Serina.”
“I hope I will not disappoint.”
“So far you’re doing great.” Sagot niya dito. Charming ito at attentive. Hindi rin ito cheapskate. Mahal ang restaurant kung saan ito nagpareserve. Talagang nagpapaimpressed ito sa kanya and she likes it. Mukhang inalam din nito ang paborito niyang pagkain dahil ito pa talaga ang nag-order para sa kanya.
Nasa gitna sila ng conversation nang biglang nagring ang cellphone niya. Noong una ay wala siyang balak sagutin ang tawag pero nang makita niya ang pangalan nang tumatawag ay nagbago ang isip niya.
“I’m sorry but I need to answer this.” Paalam niya dito.
“No problem, sagutin mo na baka emergency.”
Mahina ang boses niyang sinagot ang tawag para hindi siya marinig masyado ng kaharap. “Hello?” Bakit ka napatawag?” May naririnig siyang parang musika sa background. “I’m on a date and yes, nakakaistorbo ka.”
Pagkatapos ng tawag ay pinasok niya agad ang cellphone sa bag niya.
“I hope you dont mind me asking, sino ba yung tumawag?” tanong naman ni Henry.
“A good friend of mine brokenhearted kasi. Kaya gusto ng kasama. Saan na nga ba tayo?” pag-iiba na niya ng usapan.
“Well you’re asking me if I could help you design yung extension ng office nyo na balak nyong itayo ng pinsan mo.” paalala nito.
“Oh yeah. Nasabi kasi sa akin ni Serina na you’re a great architect, bigyan mo ako ng discount ah.” Naramdaman niyang nagvibrate ang cellphone niya. Siguradong minessage na naman siya ng kaibigan. Kahit ayaw niyang ipahalata ay hindi na siya mapakali.
“Sure kahit libre pa. Tsaka hindi naman talaga ako magaling. She... ” pinutol na niya ang sasabihin pa nito.
“Henry uhmmm I’m sorry but I need to go. My friend needs me.” Kahit nahihiya siyang mas matagal pa ang pinaghintay nito kesa sa actual date nila hindi na siya nakatiis na hindi magpaalam dito.
“It’s alright, hindi namang tama na i hold pa kita when you’re obviously worried about your friend.” Nakakaunawang sagot nito.
“Babawi ako sa susunod.” She does feel guilty na iwan ito.
“Ihahatid na kita.” Offer pa nito.
“No need may dala akong sasakyan. I’m really sorry. I had a great night.”
“Me too, I hope pumayag ka uling lumabas kasama ako sa susunod.” Habol pa nito.
“Of course.” Mabilis niyang sagot dito at pagkatapos noon ay nagmamadali na siyang umalis. After reading the text message ay sumakay na siya sa kotse and sped off.