CASEY
“I’m sorry, Casey. *removes Casey’s hand from his arm then run to where Xyra left*” Raven
Those words tore my heart apart.
*tears falling*
Why of all people?! Ano bang meron sa’yo Xyra na wala ako?!
I am prettier and richer.
I’m even famous to the core!
*pahid sa mga luha niya*
Hindi basta-basta nagpapatalo ang isang Casey Valeria.
Kukunin kita Raven kay Xyra, you are mine.
No one can ever have you, especially Xyra.
XYRA
Kailangan ko nang umalis sa lugar na ito kahit hindi pa ako nakakakain man lang T^T)
Bwisit talaga yang Oliver na yan! Gumawa pa ng eksena sa harap ng maraming tao?! Ano ‘to, romance movie?!! Ang corny ha -_________-)
Saan naman ako sasakay ng ganitong oras?
Medyo malayo pa naman yung highway mula dito sa resort nila Casey - 3-)
Kainis!
*may itim na kotseng bigla na lang nag-appear sa harap ni Xyra*
Woah! Ang ganda naman nitong kotse na ito *______*)
Pero wait! Ito ba yung mga nababalita sa TV na nangunguha daw ng mga bata at kinukuha ang laman loob nila O____________________________________O)
Kailangan ko nang tumakboooooooooooooo!
*Tumakbo si Xyra palayo dun sa kotse. Pero sinusundan lang siya nito kung saan siya naroon. Hanggang sa napagod si Xyra sa katatakbo.*
Grabe, ang sakit na ng paa ko sa katatakbo.
(A/N: Nakaheels po ng 5” si Xyra XD)
May bigla namang lumabas mula dun sa itim na kotse.
Isang lalaking matangkad na may shades.
“S-sino ka?! Wag kang lalapit sa akin *sabay labas nung pepper spray niya*, kung hindi lagot ka!”
WAAAH! Ngumiti lang siya. >_______________<)
Pero infairness, ang gwapo ng ngiti :P
*lumapit yung lalaki kay Xyra pero dahil sa takot, inisprayan siya ni Xyra ng mahiwagang pepper spray niya*
“Woah. Buti na lang nakashades ako. *laughs a little*” sabi ni Mr. Unknown
“Ano ba kasing kailangan mo sa akin?! Hindi naman ako bata eh, sadyang maliit lang talaga ako! Huwag mo na kunin ang laman loob ko. HUHUHU” sabi ko with matching luhod pa habang naka”X” yung mga braso ko.
“What? *laughs hard for about 10 minutes*”
“(-___________-) Ako ba eh, pinagloloko mo?! Nagtatakbo pa man din ako, tapos tatawanan mo lang pala ako?!!” sabi ko dun kay Mr. Unknown sabay walk out na sana nang hawakan niya ang kamay ko
“I-I’m sorry. *laughs a little* Come, I’ll take you home. *smiles*”
Aba’t! FC pa pala ang isang ‘to.
“*inalis ng marahas yung pagkakahawak sa kaniya nung lalaki* Hindi ako sumasama sa mga hindi ko kilala! Hmp!” sabi ko sabay walk-out for real
“H-hey, Helena!”
O_________________O)
Napatigil ako sabay lingon sa kaniya *with matching flip ng long hair*
“Kilala mo ako?” tanong ko sa kaniya
“*tanggal ng shades* Remember me? *smiles*”
OMYGAAAAAAS!
“Delivery boy?!!”
“*laughs* I’m BJ by the way. *extends his right arm*”
“Stalker talaga kita noh?! Lumayo ka sa’ken! Kahit gwapo ka, di ako sasama sa’yo!” sabi ko sa kaniya habang unti-unting lumalayo
“Hahaha. Dapat admirer ako, kasi gwapo ako tulad nga ng sabi mo kaya nga naging crush mo ako diba. *smirks*”
WAAAAAAH! Naalala niya pa yun. >/////////////<)
MGA KALANDIAN MO XYRAAAA!
“It’s almost 11PM, you need to go home. Wala akong masamang intensyon sa’yo, I promise.” dagdag niya.
Hmm, wala na rin naman akong choice.
“Sige na nga. Pero kapag may ginawa ka talagang masama sa akin, mumultuhin kita!” pagbabanta ko sa kaniya.
“*laughs* You’re really cute Helena. *pinches Xyra’s nose*”
Wag kang papadala sa mga moves niya. Kalma ka lang.
“*blush* H-heh! Iuwi mo na nga lang ako. >///>) Nanglalandi ka pa eh.”
BJ
Nakatulog na si Helena habang nasa byahe kami.
Ang kulit niya talaga kahit kailan. XD
“Matagal na kitang gustong makita muli Helena *sabay haplos sa pisngi ni Xyra*. It has been 13 years since then. Hindi ko akalaing makakasama ulit kita.”
Binuhat ko papuntang unit niya si Xyra.
Ayoko na kasing gisingin siya, halatang pagod na pagod siya.
Magparatakbo ba naman siya ng nakaheels. XD
Bakit may dalawang lalaki na nakaabang sa tapat ng unit niya?
“Who are you?! Bakit kasama mo ang date ko?! Anong ginawa mo sa kaniya?!” guy #1
“Oo nga, bakit buhat-buhat mo si Xyra?! Akin na nga siya *tries to get Xyra from BJ*” guy #2
“Hindi, sa akin mo ibigay si Xyra. Ako ang date niya. Responsibilidad kong iuwi siya ng maayos.” guy #1
“Talaga lang ha? Eh tinatakbuhan ka nga ni Xyra. She doesn’t want to be with you.” panduduro ni guy #2 kay guy #1
“*kwinelyuhan si guy #2* Watch your words. You don’t know anything!” guy #1
“Dun na lang kayo mag-away sa labas. Ipapasok ko na si Helena sa unit niya.” sabi ko dun sa dalawa
Ang bigat kaya nito ni Helena kahit ang liit-liit niya -_________-)
Tulog mantika pa man din.
Tumigil naman yung dalawa.
“Akin na yung susi, ako na magbubukas.” guy #2
Binigay ko yung pouch ni Xyra dahil for sure, nandun yung susi.
Inihiga ko na si Helena sa kama niya at tumawag ng maid para bihisan siya.
“Umalis na kayo, ako na ang bahala sa DATE ko!” guy #1
“Anong ikaw?! Ako dapat, kasi we’re NEIGHBORS and GOOD FRIENDS.” guy #2
Mukhang mag-aaway nanaman ata ang dalawang ‘to.
“Tumawag na ako ng maid para asikasuhin si Helena. Let’s just all go to our respective homes.”
“Eh sino ka ba?!” guy #1 & #2
“BJ, Helena’s fiancee *smirks*.”
XYRA
*kruuuuuuuuuuu*
Yan kaagad ang narinig ko, pagmulat na pagmulat ko pa lang ng aking mga mata.
Gutom na akoooooooooooooooooooooo! >________________<)
Bumangon na ako at susubukan ko sanang tumayo nang,
Aray ko! Ang sakit ng mga paa ko, napilay pa ata T^T) Gawa ito nung katatakbo ko kagabi.
Sinubukan kong maglakad pero…asdhhsgy! Sobrang sakit to the point na hindi ko magawang ihakbang ang mga ito.
*kruuuuuuuuuuuuk.kruuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuk*
Pano pa ako makakakilos nito?!!
Kung nabubuhay pa siguro ngayon ang lola, at least may mag-aasikaso sa akin.
Simula kasi nang iwan ako ni mama, si lola na ang nag-alaga at kasama ko.
Pero, binawi rin siya sa akin. Last year lang namatay si lola dahil sa katandaan.
N/p: Ain’t it fun by Paramore
0977.......
Calling..
Sino naman kaya ‘to?
Ako: Hello?
Unknown Caller: Thank God you are already awake :)
T-teka, si...
Ako: Oliver?!!
Unknown Caller: *laughs* Ako ng-
Call ended
Psh. Panira pa lalo ng umaga.
Kailangan ko nang kumilos! Kaya ko ‘to!
*gapang, gapang, gapang*
Grabe! Ngayon, alam ko nang mahirap talaga mawalan ng ability makalakad :(((
Pilit kong inaabot kahit yung baso lang ng tubig, kaya lang sa halip na mahawakan ko ito ng maayos—nahulog ito at nabasag.
*tunog ng pagbukas ng pinto*
“Midz!“
Napatingin lang ako sa kaniya.
Bakit siya nandito?
Naiwan ko palang nakabukas yung pinto?? Hala O____________O)
“Ano bang ginagawa mo?! Tingnan mo tuloy, nasugatan ka. Halika na. *itinatayo si Xyra*”
“A-aray! *sabay napaupo ulit dahil nga sa sakit ng paa niya*”
“H-hindi ka makalakad? *sabay buhat kay Xyra (bridal style)*” inupo muna ako ni Oliver sa sofa
“Nasaan ang first aid kit mo dito?” tanong niya sa akin
“Kaya ko ang sarili ko! Umalis ka na dito.” cold kong sabi sa kaniya
Hindi naman niya pinansin ang sinabi ko at pumunta siya kung saan.
After 15 minutes...
Bumalik si Oliver na dala-dala na yung first aid kit at sinimulan niya nang gamutin yung sugat sa may braso ko. Natamaan kasi yun ng bubog kanina. Nilagyan niya na rin ng bandage yung mga paa ko.
“Mabuti na lang pala at pumunta ako dito. Bakit mo ba ako laging binababaan kapag tumatawag ako sa’yo? Nakakasakit ka na talaga. *laughs*”
Ngayon ko lang nakita ulit ng malapitan si Oliver. Napansin kong parang mas lumaki yung katawan niya. Fitted kasi yung shirt niya kaya mahahalata mo talaga. Sa bagay, varsity player ng basketball team si Oliver. Maraming nagsasabi na kahawig daw nito si Piolo Pascual. Kaya maraming babae ang nagkakagusto dito.
Hindi lang nila alam na paasa ang lalakeng ito!
“Tss. Sige na, umalis ka na. Hindi naman kita kailangan dito. >_____>)”
“Kailangan mo ako, whether you like it or not. Tingnan mo nga, hindi ka makalakad at makakilos. Kumain ka na ba?”
“O- *kruuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuk*”
WAAAH! Ba’t di ka nakisama tummy? T__________________T)
“Pfft. Kumain ka na nga talaga. Hintayin mo ako dito at bibili lang ako sa labas. *winks*”
Dugdug.dugdug.dugdug.dugdug
OLIVER
Binili ko lahat ng alam kong gustong pagkain ni midz.
At mukhang nagustuhan niya naman yun lahat dahil naubos niya LAHAT. HAHA
“*burps* Yes! Busog na rin ako sa wakas. ^_________________^)” sabi niya
Ang cute niya talaga, parang bata. HAHAHA
“Mabuti naman, akala ko kulang pa sa’yo e. HAHAHA” pagbibiro ko sa kaniya
Binato niya naman ako ng unan
“H-heh! *lowers tone* P-pero, salamat dito ha.” kahit mahina ang pagkakasabi niya nun, narinig ko pa rin ang pasasalamat niya
“Basta para sa’yo midz. *smiles*”
Napatingin naman siya sa akin sabay yuko ulit.
Hala. Anong nangyari dun?
“U-umalis ka na, wala nama-”
Lumapit ako sa kaniya at unti-unting inangat ang baba niya upang mapatingin siya sa akin.
“Pinapaalis mo nanaman ako? *sighs* Wag kang mag-alala, kahit ilang beses mo akong itaboy palayo at paalisin; HINDING-HINDI na ako aalis. *smiles sabay yakap kay Xyra*”
Tinulak niya naman ako palayo. (iba talaga lakas nito eh)
“Bakit ba nandito ka ha?!”
Nagsungit nanaman po siya -________-)
Oo nga pala, naalala ko bigla.
“Totoo bang may fiancee ka na?!!”
“Fiancee? Nababaliw ka na ba -______-) Eh boyfriend nga, ayoko nang magkaron fiancee pa kaya.”
Sabi ko na nga ba, nagsisinungaling lang ang lalaking yun. Pero, sino ba siya? Pano niya nakilala si midz?
“Sino yung lalaking nagdala sa’yo dito kagabi? BJ ata ang pangalan nun.”
“Stalker ko lang yun. *bored tone*”
STALKER?!! TAPOS PARANG WALA LANG SA KANIYA???????
“Wag kang mag-alala midz *lapit kay Xyra sabay hawak sa magkabilang balikat nito*, proprotektahan kita.”
Seryoso ako.
Walang pwedeng manakit sa’yo midz.