ELEINA'S POV
Nang makalayo na si Stefan, natawa na naman ako, pa'no pulang-pula na naman ang mukha, haha! Asar talo talaga!
-Nebenemenyen! 'Kala mo naman kung sinong gwapo! So what kung may complete 6 pack abs ka ha? Hmp! 'Kala mo!
Nagtaka ako kung bakit ako pinapatawag ni Master, nang matigilan ako bigla ng may pumasok sa isip ko. Patay! "Patay! 'Di kaya nagsumbong na 'yung sungit na yun? Tss, 'wag naman sana" ayokong isipin na paaalisin na kami dito.
Nasa tapat na ko ng pinto ni Master at kumatok lang ako. "Pasok" sabi naman ng nasa loob. Pumasok ako at nakita ko s'yang may binabasa at ng makita ako ay ngumiti. Yumuko naman muna ko, it's starting to hurt you know. "Master, pinapatawag n'yo po ako?"sabi ko.
"Oo, maupo ka muna, hija." sagot naman nito. Turo nito sa silyang nasa harapan ng mesa. Naupo na nga ako sa upuan na nakaharap sa kanya. Mukhang seryoso ang mukha nya. Napalunok tuloy ako bigla.
"Okay, hija, sa susunod na linggo na ang pasukan n'yo right?"
"Ah, opo" sabi ko naman na nakahinga ng maluwag 'kala ko papagalitan na ko,
"So, I want you to know na sasabay ka sa pagpasok kay Stefan and he will accompany you para di ka manibago sa bago mong school" diretso nitong sabi na walang kakurap-kurap.
Ilang saglit bago nagsink-in sa utak ko yung sinabi n'ya."Po? Ako po sasabay kay young master? At sasamahan nya po ako? Sigurado po ba kayo?" taka kong tanung.
Naku! 'Di kaya mapatay na ko ng tuluyan nun? GAH!
"Oo ikaw, tama narinig mo hija, alam na din ni Stefan ang tungkol dito".
"Pero, sa totoo lang po kasi Master, mainit po ang dugo sakin ni young master eh, baka mapatay po n'ya ko" honest kong sabi. Totoo naman eh, kung nakakamatay nga lang ang tingin ay kanina pa siya bulagta. Nagulat ako ng bigla tong tumawa.
"Haha! Nakakatawa ka hija! I like your honesty, pero 'wag kang mag-alala 'di naman nananakit ng babae ang anak ko" sabi nya na nakangiti pa din. May kakaibang kislap ang mga mata nito na hindi niya mabasa.
Nakahinga naman ako ng maluwag, sana nga!"Eh, master bakit kelangan ko pa pong sumabay sa kanya?" takang tanong ko ulit. Nakakapagtaka lang kasi, pwede naman akong mamasahe 'di ba?
'Di kaya ihulog na lang nya ko basta sa daan? Gah! Ayoko pang mamatay!
"Ganito kasi 'yan hija, nakita ko na ang records mo and I was impressed! Gusto ko sana na maging personal tutor and ka ng anak ko, alam mo kasi ang batang 'yan, 'di marunong magseryoso sa pag-aaral, kahit twenty two na, Second year college pa din, so sana hija, matulungan mo 'ko."
"'Yun lang naman po pala eh, para tuturuan ko lang, errr, PO? Magiging tutor nya ko?" gulat kong tanong habang tinuturo ang sarili ko. Buti napahawak ako sa upuan ko kung hindi ay nahulog na ako. Imaginin ko pa lang, kinikilabutan na ko. Naiisip ko na ang mga gagawin nitong pagpapahirap sa akin.
"Alam mo kasi mukhang inis sa'yo ang anak ko, sa totoo nga n'yan, pumunta s'ya dito at gusto ka ng paalisin, bakit ba galit sya sayo hija?" takang tanong nito.
Pinili ko nang maging honest,"Ahm, kasi po nasagot ko s'ya ng pabalang at mukhang inis din po s'ya dahil sa hitsura ko, kaya nga po baka mapatay na ako nun" I said while fiddling with my fingers. Nakakahiyang aminin na isa akong bastos na maid sa amo.
Seryoso ang mukha nito kaya kinabahan ako, baka palayasin na ako, well, sana na lang gwapo ang ipapakasal nila sa'kin pero nagulat na lang ako ng tumawa 'to ng malakas. Tingnan ko ito. Anong nangyari sa kaniya? Pamilya ba talaga sila ng mga baliw?
Haay, ano bang pamilya 'tong napasukan ko, may mga saltik ata sila eh
Inintay ko lang s'yang matapos tumawa. Hindi ko talaga maintindihan kung anong nakakatawa sa sinabi ko. Mukha namang napagod na 'to kaya umayos na, "Ahm, hija, pasensya ka na ha? Natawa lang talaga ko sa'yo! Ireally like you! Hindi ako nagkamali ng pagpili sa'yo" sumeryoso na ulit ito.

Nagtaka naman ako."Po? Pinili po saan?"
"Ah, na ipasok ka dito".sabi nito pero parang nailang 'to at naging malikot ang mga mata, lalo naman akong nagtaka
"So, 'yun nga hija! Pumapayag ka na ba? Alam mo kasi, 'yang batang 'yan, 'di naman 'yan dating ganyan, malalaman mo din kung bakit s'ya ngkaganyan, mabait naman talaga 'yang batang 'yan at ikaw din ang unang-unang tao na sumagot sa kanya, kaya ganun na lang siguro ang inis n'ya, kaya hija sana pumayag ka na"puno ng pagsusumamo ang mga mata nito. Gusto kong tumanggi pero napaka-simple lang naman ng hinihiling nito kapalit ng mga kabaitang ibinigay nito sa kaniya ng Nannny niya.
Napabuntong-hininga na lang ako, "Ahm, sige po! Pumapayag na po ako".
Nangiti naman ito bigla, "Salamat hija, 'wag ka sana susuko sa kanya, sana mapatino mo sya".
"Ahm, susunod naman po kaya sya sakin?"
"Oo naman hija, isa lang naman ang kahinaan nyang bata na 'yan, ang luho n'ya, ipanakot mo na mawawalan sya ng isang credit card kada 'di sya susunod sa'yo."
Hmm, ngayon pa lang excited na ko, haha! Yari ka sa'kin ngayon!
"Sige po, gagawin ko po lahat ng makakaya ko para mapatino s'ya, pwede ko po syang sagot-sagutin? Pwede ko din po ba syang tawagin ng kahit na ano?" excited kong tanong.
"Oo hija, bahala ka na, basta lang magtino yang anak ko at may offer ako sa'yo, kapag sya nakatapos ng Second year, you can have anything you want at sana makapagsimula ka na ngayont".
I sighed. "Salamat po master, gagawin ko po lahat ng makakaya ko, ahm, pwede po ba makahingi ng dalawang papel at ballpen?"
"Oo naman, kumuha ka lang dun, ah, 'nga pala hija, para di naman lugi ang anak ko, papayag ka ba kung papaturo ka din sa kanya ng hangul (korean language)?" sabi nito sabay turo sa may cabinet,
"Hangul po? 'Yung language n'yo? Ah, sige po". nasabi ko na lang, sakto lang naman at least matututo ako ng ibang language. Kumuha na ko at nagpasalamat at syempre yumuko muna ko bago lumabas.
Hmm, ano kaya matawag sa kanya? haha! I-niimagine ko na ang mukha nya pag nalaman nya 'to, wahahahaha! Pikon pa man din yun.
Gagawa ako ng kontrata para siguradong walang lalabag. Dumiretso na ako sa kwarto nya at kumatok.
"Sino ka?" malakas na sabi ng nasa loob.
"Hoy! Iniluwa ako hindi sinuka!" sagot ko naman,

"Anong ginagawa mo dito ha?!" sabi n'ya pagkabukas ng pinto, nakakunot na naman ang noo nito. Guwapo sana siya eh, kung hindi lang laging nakasimangot.
"May pinapasabi ang dad mo" sagot ko habang nakatingin sa kanya ng straight.
"Dalian mo lang at ayokong makita ang pagmumukha mo!" sabi nito at pumasok na. Hindi kaya sumasakit lalamunan nito kakasigaw? Pianglihi ata siya sa sama ng loob eh.
Pumasok na 'ko at umupo. Naupo din s'ya pero ang sama ng tingin sakin. "Sabi ng papa mo, sasabay daw ako sayo sa pagpasok-"
"Alam ko na 'yan, 'yan lang ba?!" putol nito sa sasabihin ko.
"Patapusin mo nga muna ako!" sabi ko naman. "Sabi din n'ya, magiging tutor mo na ako mula ngayon". mahinahon kong sabi pero sa loob-loob ay gusto ko ng matawa dahil sa nakikita kong reaksyon nito.
"What?!" napatayo pa 'to sa gulat.
"O.a lang o.a?" inis ko naman sa kanya.
"Sinabi ni Dad 'yon? The fudge! 'Di pwede di ako papayag!" galit nitong sabi.
"Alam na nyang ganyan reaksyon mo kaya sabi n'ya, ipanakot ko daw mga credit card mo, 'pag di ka sumunod mawawalan ka ng credit card"
Pinigil ko ulit matawa sa reaksyon n'ya, namutla at pagkatapos ay namula na naman.
"I can't believe this! Bakit napapayag mo siyang gawin 'yon ha?!" galit nitong sabi at lumapit sa'kin, bigla n'ya kong hinawakan sa braso.
"Ouch! Ano ba? Bitawan mo nga ako, gusto mo ngayon pa lang mawalan ka na ng credit card!" panakot ko sa kanya.
Bigla naman nya kong binitawan. "'Wag ka mag-alala, sabi ni master, tuturuan mo din daw ako ng hangul" Mula sa galit na expression, nagbago ang expression nito at ngumisi. I have a bad feeling about this! >.<
"Sure! Ngayon na ba?" tanong naman nya na nakangisi pa din.
"'Di pa, gagawa pa tayo ng kontrata".sabi ko at nagsimulang magsulat.