Gusto kong kausapin si Alice pero di ko magawa, nasa kalagitnaan kami ng klase ngayon last subject before lunch. Napansin kong tahimik at walang imik pareho si Steffi at Alice, di ko rin sila magawang kalabitin sapagkat, binigyan kami ng seatwork ng aming teacher na lumabas saglit dahil ipinatawag sa dean.
"Hey, can I invite you for lunch?"
Nanigas ako sa kinauupuan ko noong naramdaman ko ang paghinga niya, pero napatingala ako bigla noong may nagsalita sa harapan ko.
"Can you please stop disturbing her, and go back to your sit Mr. Fonse?"
"Look who's talking? Why don't you sit beside your so called girl friend and I'll mind my own business here. Beyoch!"
"Will you stop messing around! And, don't you ever pretend that she's your hero!"
Nagulat ako noong hinawakan ni Ceddy sa kwelyo si Sebastian gamit ang kaliwang kamay.
"Indeed, don't you remember?"
Nakangising tugon ni Sebastian, dahilan upang suntukin ito ni Cedric, napatayo kaming lahat pero nagulat nalang ako noong tumawa itong si Sebastian na para bang wala lang sa kanya ang suntok. Tumayo naman ito at lumapit kay Cedric at akma na niya itong susuntukin noong may isang kamay ang sumalo dito.
"Oh my ghad! Is that?"
"It's really him, magkamukha talaga sila ng Kuya niya."
"So, makakasama natin sila dito?"
"Tangi, college na iyang si Sebastian, naki-sit-in lang pinakiusapan niya ang adviser natin, pati ako as your classroom president."
Dinig kong bulungan ng mga kaklase namin, so we're not totally in the same class? Ibinaling ko naman ang atensyon ko sa taong sumalo ng kamao ni Sebastian. Pero di ko inaasahang nakatingin pala ito sa akin, tinitigan niya akong maigi habang sinusuri ang buo kong pagkatao.
"Seems like, my little brother learned how to be a hero from you Ms. Cortez."
Bulong nito sa tenga ko, para namang ginulo nito ang pag-iisip ko dahil sa linyahang iyon. Ano kaya ang ibig niya sabihin?
"Will you stop messing around, Gregory? Not in my class, not in my territory."
Aniya noong lalaki, may awtoridad sa pananalita nito na tela ba nakikipag-usap sa kababatang kapatid. Humalakhak naman sa tawa iyong si Sebastian, naramdaman kong nanindigan ang balahibo ko sa kamay. This human is giving me creeps, he's not a psycho right?
"Territory, what a big word litlle John. As you wish for, so would you mind letting go of my hands?"
"As long as you won't ever return here, big James."
Binitawan nito ang kamay ng kapatid, at napatingin naman kami sa kanya noong nakangisi itong naglakad palabas.
"You'll never win against him, Cedric. Never!"
Tumahimik nalang si Ceddy at naupo, nagulat nalang ako nang ganon nalang ang pagkalumo ng kaibigan ko noong sabihin iyon ng lalaki.
"Why are you here?!"
Halos tumalon ang puso ko noong hawakan niya ng mahigpit ang kamay ko, galit agg mga mata, kita kong biglang napatayo si Shrice kaya napatingin ako sa kanya, looking for an answer. Nagbabaka-sakali lang baka may makuha akong sagot sa tanong ko. Sino ang lalaking ito? Anong nangyayari? Rinig kong napabuntong hininga si Shrice bago nagsalita.
"Just let her go, Ville."
Mas hinigpitan pa ang hawak sa kamay ko ng lalaking iyon, kasabay ng pagtunog ng buzzer.
"You shouldn't have transfered here."
Mahina nitong wika, sabay bitaw ng kamay ko...para naman akong nabunutan ng tinik at napahinga ng maluwag. Naisalampak ko ang katawan ko sa upuan, nakaramdam ako ng kirot sa bandang ulo ko, kasabay ng panghihina ng katawan ko. Para akong napagod kahit wala akong ginawa.
"You alright?"
"Ayos ka lang ba Yuki?"
Tanong ni Steffi at Alice, medyo nabuhayan ng kaunti ang dugo dahil sa kanila, akala ko ay galit sila sa akin.
"I'm sorry."
Nagulat ako noong mapagtanto na nasa harapan pa pala namin ang lalaking iyon, walang emosyon niya iyong sinabi. Walang senseridad, at pilit ang pagkakasabi sabay talikod na nakapamulsang naglakad palabas ng classroom.
"Sino ba iyon?"
Tanong ni Steffi, habang nag-aayos ng gamit. Tumayo na si Alice, ganon din ang ginawa ni Steffi. Di ko pa magawang tumayo dahil sa sandaling tatayo ako ay baka malaman nilang nahihilo ako, kaya minabuti ko munang maupo.
"Yuki?"
"Ayos ka lang ba?"
"Yes, I'm fine."
Kita kong biglang napalapit si Shrice at Cedric sa akin.
"Rih? You alright?"
Nagulat ako noong hawakan ni Shrice ang pulso ko, nagtataka niya akong tiningnan.
"Rih-"
"Ayos lang ako Ash."
Kelan pa siya natutong gawin iyon? Hindi naman siya ang nurse ko, pinutol ko nalang ang sasabihin niya at pinilit ang sariling tumayo. Pero sa kasamaang palad ay napahawak ako sa kanya dahil sa pagkahilo.
"You okay?"
"Yuki, ayos ka lang ba?"
"May masakit ba sayo?
"We'll bring you to the clinic Rih."
Pinigilan ko si Cedric noong sabihin niya iyon.
"Ayos lang talaga ako."
"No, you're not Rih."
"Kami nalang ang kukuha ng lunch sa cafeteria, total dito naman ang first subject natin."
"Oo nga, magpahinga ka nalang muna dito Yuki."
"That's probably a good idea, I'll come with you guys."
"I'll stay with her."
Napatingin kaming lahat kay Shrice, nagtanguan naman ang tatlo at nagsimula ng maglakad papalabas ng classroom.
"What happened to your face?"
Napaiwas ako ng tingin sa kanya noong tanungin niya iyon. Umupo ako sa upuan ko at hindi umimik.
"Seems like you got in trouble, you know that is bad for your health Rihya."
Nanatili itong nakatayo, para siyang nakakatandang kapatid magsalita.
"I just claimed my prize, I guess."
Napamaang ito noong sumagot ako, di makapaniwala akong tinitigan.
"Who are those guys?"
Patuloy ko at ngayon ay siya naman ang tinitigan ko napaiwas naman siya ng tingin.
"Sure you don't wanna' know. Who did that to you?"
"The guy named Gellmar."
"You mean Gel-ya-mar?"
"His name sucks than mine, surely it be good if you pronounce it Gell-mar, than Gel-ya-mar. Sounds odd one."
"Oh, haha! The one you've punch at face in the clinic yesterday."
Nagulat ako sa pagtawa niya, hindi pilit at kusa.
"I miss that one, your laugh as well as you Ash."
Natahimik naman siya at napabuntong-hininga, sabay upo sa tabi ko.
"You know I am not that person anymore Rih?"
"Hmm, because of our grandfather?"
"What do you mean?"
"Ash, lahat ng nangyari sa inyo noong wala ako maari mo bang i-kwento? Anong nangyari noong nakaratay ako doon? Noong nagpapagaling ako, noong-"
"I thought you're dead, that's what they told us until I meet you in that school."
Nagulat ako sa sinabi niya, so they lied to them? They killed me even though I am living? Ginawa nila iyon para saan?
"Does my brother know about this?"
"Rih?"
"I want to know Ash,"
Hinawakan ko siya sa balikat, at muli itong huminga ng malalim.
"Please?"