"ทะ ท่านประธาน...ค่ะ"ซันช่ายที่เดินมาถึงหน้าประตูห้องของมาร์คเธอก็ได้เคาะประตูแล้วเรียกมาร์คขึ้น
"ครับ เข้ามา"มาร์คพูดด้วยน้ำเสียงที่เฉยๆแต่มันทำให้ซันช่ายรู้สึกขนลุกยังไงชอบกล
"ท่านประธานเรียกฉันมา มีอะไรหรอค่ะ"ซันช่ายถามเมื่อเธอได้มายืนต่อหน้ามาร์คแล้ว แต่มาร์คก็ยังก้มหน้าดูเอกสาร แล้วเงยหน้าขึ้น มันก็ทำให้มาร์คต้องตกใจขึ้น
"โอ๊ะ เธอ ขาหายดีแล้วหรอ เธอเป็นหัวหน้าฝ่ายบัญชีที่บริษัทฉันหรอ"มาร์คพูดด้วยน้ำเสียงที่ตกใจ พร้อมกับมองไปที่หน้าของซันช่าย
"อ่า ไม่เป็นไรแล้วค่ะ"ซันช่ายตอบ
"อ่อ ที่ผมเรียกคุณมาน่ะ ผมอยากเห็นรายงานด้านการเงินของปีที่แล้ว"จู่ๆมาร์คก็ทำท่าทางจริงจังพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งครึม
"ฉัน เอามาวางไว้บนโต๊ะตั้งแต่เมื่อวานแล้วไม่ใช่หรอค่ะ ตรงนั่นนะค่ะ"เมื่อซันช่ายได้ฟังมาร์คเธอก็ทำท่าสงสัยแล้วพูดดออกไปพร้อมกับชี้ไปตรงที่กองเอกสารข้างๆมาร์ค
ส่วนมาร์คที่เห็นก็ทำหน้าตางงๆพร้อมกับชี้ทางที่เอกสารแล้วหันมาถามซันช่ายด้วยสายตา ซันช่ายก็พนักหน้าตอบ มาร์คจึงหยิบเอกสารมาดูพร้อมกับบอกว่า
"ขอบคุณมากครับ คุณกลับไปได้แล้ว"
"เรียกมา แค่นี้หรอค่ะ"ซันช่ายถามอย่างงๆ
"อ่า ครับ เอ้อ คืนนี้ช่วยอยู่ทำโอทีด้วยนะครับ ยอดค่าใช้จ่ายของเดือนนี้ผมต้องการก่อน6โมงเช้าของวันพรุ่งนี้" มาร์คพูดพร้อมกับลุกขึ้น
"ท่านประธานยืนทำไมหรอค่ะ"ซันช่ายถามด้วยความสงสัย
"อ่า ผมจะบอกว่า เชิญออกไปได้แล้วครับ"มาร์คพูดพร้อมกับผายมือไปทางนอกห้อง
"อ่อ ค่ะ แต่ว่าไม่เห็นต้องยืนเลยนี่ค่ะ"ซันช่ายพูดพร้อมกับหันหลังเดินออกไปอย่างงงๆ
"ฉันทำบ้าอะไรว่ะเนี่ย บ้าไปแล้วแน่ๆ"มาร์คที่ยังงงกับตัวเองว่าลุกขึ้นทำไมก็ได้บ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆก่อนจะนั่งลงไป
.
.
.
"นี่ ชเวอึนอู เมื่อไหร่จะเลิกทำตัวเลอะเทอะสักที อายุก็ปาเข้าไป22แล้วนะไม่คิดจะเข้าช่วยงานที่บริษัทเลยรึไง"แจฮยองผู้เป็นพี่ชายก็ตะหวาดน้องชายที่วันๆเอาแต่ไปเที่ยวผับเที่ยวบาร์
"พี่แจฮยอง ก็ทำอยู่แล้วไม่ใช่หรอครับ ยังไงพี่ก็เป็นทายาทสืบทอดตำแหน่ง จะเอาผมไปทำอะไร ปล่อยผมใช้ชีวิตของผมเถอะพี่"อึนอูพูดอย่างหัวเสียใส่พี่ชายพร้อมกับหยิบเสื้อแล้วเดินออกจากบ้านไป
"เห้ย อึนอู อึนอูอ่า จะไปไหนพึ่งกลับเข้ามาไม่ใช่หรอ"แจฮยองตะโกนไล่หลังอึนอูด้วยใบหน้าที่หงุดหงิด ส่วนอึนอูก็ไม่สนใจคำของพี่ชายตัวเอง ได้แต่โบกมือบ๊ายบายแล้วยิ้มออกมาพร้อมกับ มุ่งหน้าไปที่บาร์ที่เขาไปประจำทันที
บริษัทมาร์คสตูดิโอ
"โอ้ยย เสร็จสักที ต่อไปก็เอารายงานไปส่งให้มาร์คคึ เอ๊ะไม่ใช่สิต้องเรียกว่า ท่านประธาน"ซันช่ายพูดออกมาอย่างยิ้มๆพร้อมกับหยิบเอกสารไปวางที่โต๊ะท่านประธานแล้วรีบเก็บของกลับบ้านทันที
.
.
ตื้ดดด ตื้ดด เสียงโทรศัพท์ของซันช่ายดังขึ้นขณะที่เธอกำลังเดินออกจากนอกบริษัทแต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้รับสายเธอก็เดินชนใครคนนึงเข้าเธอจึงได้แต่หันไปขอโทษคนๆนั้นแบบส่งๆ เพราะเธอกำลังจะกดรับโทรศัพท์นั่นเอง
"โอ๊ะ! "เสียงชายคนนึงดังขึ้น
"ขอโทษค่ะ ขอโทษจริงๆนะค่ะ"ซันช่ายหันมาขอโทษแล้วรีบเดินไปทันที
"คุณ เดี๋ยวสิคุณครับ ไปแล้วสินะ"อึนอูพูดพร้อมกับก้มหน้าอย่างเซ็งๆ เพราหญิงสาวที่เขาเห็นหรือซันช่ายนั่น ทำให้เขารู้สึกชอบเธอขึ้นมาทันทีถึงแม้จะเห็นหน้าเธอไม่ชัดนัก แต่มันเป็นความรู้สึกที่ทำให้เข้ารู้สึกดีไม่น้อยกับใบหน้าและน้ำเสียงของเธอ
แต่อึนอูก็เซ็งได้ไม่นานเขาก็เห็นนามบัตรใบนึงตกอยู่ข้างหน้าเขา เขาจึงหยิบขึ้นมาดู พร้อมกับยิ้มออกมา
"นามบัตรหรอ หัวหน้าฝ่ายบัญชี บริษัทมาร์คสตูดิโอ ซันช่าย ซันช่ายหรอ ชื่อเพราะแฮะ"หลังจากที่อึนอูอ่านนามบัตรของซันช่ายจบเขาก็ยิ้มออกอย่างมีความสุข
.
.
.
"เออมึงว่าไง กูพึ่งเลิกงานเนี่ย"ซันช่ายรับสายพร้อมกับถามเพื่อนสาวของเธอขึ้น
"มึงงงงงงง เฮียเขารับกูเป็นเลขาเว้ย กูแบบดีใจสัสๆอ่ะมึง"ฟอร์ยูพูดออกมาอย่างดีใจ
"จ้าๆๆ ดีใจด้วยล่ะกัน ละจะรีบบอกกูทำไมเนี่ย เดี๋ยวกูก็กลับบ้านละป่ะ"ซันช่ายตอบพร้อมกับยิ้มออกมา
"ก็กูจะให้มึงซื้อโซจูกับไก่ทอดเข้ามาไง เอาต็อกด้วยนะมึง คือมันต้องฉลองเว้ยมึง นี่มันความฝันที่ตั้งเป้าเอาไว้เมื่อ10ปีก่อนเลยนะ แบบมันเป็นจริงแล้วอ่ะมึงงงงง"ฟอร์ยูพูดออกมาเป็นชุด ทำให้ซันช่ายที่ทำงานมาเหนื่อยๆได้แต่มองบนแล้วตอบกลับไปว่า
"เออๆ เดี๋ยวกูซื้อเข้าไป แค่นี้แหละเพื่อน กลับไปค่อยคุย"ซันช่ายพูดตัดบทพร้อมกับตัดสายฟอร์ยูทันที
.
.
.
"พี่ครับ"เสียงของอึนอูดังขึ้นหลังจากเขาเปิดประตูบ้านเข้ามา
"มีอะไร"แจฮยองตอบด้วยน้ำเสียงที่เฉยๆ
"ผมอยากทำงานครับ"อึนอูพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม จึงทำให้แจฮยองที่ได้ยินก็ยิ่งดีใจขึ้นไปอีกที่น้องชายของเขาอยากจะทำงานทำการกับเขาบ้างแล้ว
"ได้สิ จะเข้าไปทำที่บริษัทวันไหนละ"แจฮยองถามด้วยน้ำเสียงที่เปลี่ยนไป
"พรุ่งนี้ครับ แต่ผมอยากทำงานที่บริษัทมาร์คสตูดิโอ"อึนอูพูดพร้อมกับเดินเข้าไปหาพี่ชายพร้อมกับทำตาปริบๆ
"แต่นั่นมันบริษัทฯพี่มาร์คนะ เขาจะรับเด็กแสบอย่างแกหรอ"แจฮยองพูดด้วยน้ำเสียงจริงๆ
"พี่ก็ช่วยผมหน่อยสิ ผมโตแล้วนะ22แล้ว นะพี่แจฮยองผมอยากทำงานที่บริษัทพี่มาร์คจริงๆ พี่ช่วยผมเถอะนะพี่ ไม่รู้ละไม่ได้ทำที่บริษัทพี่มาร์ค ผมก็ไม่ทำที่บริษัทพี่เหมือนกัน"อึนอูพูดแล้วหันหน้าไปทางอื่นเพื่อรอฟังคำตอบของพี่ชาย
"โอเค ฉันจะคุยกับพี่มาร์คให้"แจฮยองนั่งครุ่นคิดสักพักก็จะรับคำอึนอูไป
"ขอบคุณนะครับพี่ รักพี่นะครับ"อึนอูพูดพร้อมกับหอมแก้มแจฮยองไปหนึ่งทีก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องตัวเองไปด้วยความดีใจ
"ดีใจก็ไม่ต้องมาหอมแก้มฉันก็ได้เว้ย ขยะแขยง ขนลุกว่ะ"แจฮยองพูดบ่นน้องชายตัวเองออกมาพร้อมกับเอามือมาเช็คตรงที่อึนอูหอมเขา
.
.
.
แจ็คสันที่กำลังนั่งคิดคอนเซ็ปต์เพลงใหม่ของเขาอยู่ เขาก็นั่งทำงานไปจิบไวน์ไป พร้อมกับไลฟ์สดในไอจีให้แฟนคลับดู
*คอมเมนท์
"แจ็คสันหล่อมากอ่ะ"
"ทรงแด๊ดดี๊มากอ่ะ "
"สเต็กเลยอ่ะ สเต็กที่แปลว่า สเปคอ่ะ"
"งู้ยยย แจ็คสันทั้งใจอ่ะ"
"กรี๊ดดดด ชั้นรักเขา"
.
ติ๊ง ข้อความใหม่จาก พี่มาร์ค
"แจ็คสันอ่า ออกมากินเหล้ากันฉันเลี้ยง"
หลังจากที่แจ็คสันได้อ่านข้อความของมาร์คคึเขาก็ได้บอกลาแฟนคลับพร้อมกับจบไลฟ์ทัน
"ทุกคนครับ ผมต้องไปก่อนนะ คืนนี้นอนหลับฝันดีกันนะครับ บ๊ายบาย"แจ็คสันบอกลาแฟนคลับด้วยรอยยิ้มพร้อมกับกดปิดไลฟ์ทันที
"ได้ ไปที่ไหนดี ที่เดิมใช่มั้ย เราไปแค่สองคนหรอ"แจ็คสันตอบข้อความของมาร์ค
#ฝากติดตามด้วยน้าาาา