Her self
Hindi maintindihan ni Mari ang sarili.
Kaunting oras lang ang naging tulog niya ng nagdaan gabi kaya naman wala siyang lakas na magpunta ng tindaan ngayon araw.
Pero kailangan parin niyang gumising ng maaga dahil sa bilin ng Don sa kanya.
Na ipasyal ang apo sa buong hacienda!
Kinakabahan siya dahil sila lang dalawa ni señorito Troy ang magkasamang maglilibot sa sinabing lugar ng matanda.
‘First time’ raw kase ng apo niya na makapunta sa ganitong lugar, dahil laking maynila e.
Silang dalawa lang dahil hindi makakasama sa kanila ang abuelo!
Baka raw kase mapagod agad ang Don dahil hindi na ito sanay sa mahabang lakaran.
Alam niyang nagsisinungaling ito. Dahilan lang yon ng matanda.
Sabi ng Doctor ay masama na itong mapagod , dahil Baka magkaroon ng komplikasyon sa pag hinga at sa puso.
Napilitan narin siyang sumang ayon dito. Hindi naman niya pwedeng tanggihan dahil isang pagkakataon yon para sa kanya.
Sa plano niya at ng Matandang Don.
Kahit maaga siya bumangon ay mag aalas Nuebe narin siya nakababa ng kwarto.
Nahirapan siya humanap ng susuotin dahil wala naman siya gaanong damit na maayos.
Karamihan sa sinusuot niya ang pantalon na butas ang tuhod na ang pang itaas ay long sleeves na ginagamit ng mga magsasaka.
Kaya kahit gusto niyang sabayan ang pormahan ng señorito Troy nila, ay Wala siyang pagpipilian Kung hindi suotin ang mga pang araw araw niyang damit.
Ganoon siya! at proud siya bilang isang probinsyana!
Kahit ang kilala sa kanya ng mga taga roon ay legal na ampon ng Don ay hindi parin siya nagsusuot ng mga damit na pang señorita. Ayaw niyang maging magarbo sa paningin ng mga taong nakakasalamuha niya araw araw.
Ayaw niyang mailang ang mga ito sa kanya, dahil lang sa pananamit niya ng magaganda at pang mayaman!
Kahit siya mismo ay ayaw ng ganoon.
Nais niyang isipin ng mga tao roon na kahit nakatira siya sa Mansion ni Don Enrique ay abot kamay parin siya ng mga taong nangangailangan ng tulong.
Unang una niyang dahilan ay hindi naman talaga siya legal na ampon ng Don. Kaya Kung tutuusin ay isa parin siyang ordinaryong tao at yon ay hindi niya makakalimutan, ang tumapak parin sa lupang tinatapakan rin ng mga kagaya niya.
Bagamat lolo na talaga ang turing niya kay Don Enrique.
Napakabait at kagalang galang talaga ang Matanda..
Meron kaseng mga Haciendero at haciendera na ang tingin sa mga nakikisaka at mababa ang mga kabuhayan ay alipin o hindi naman ay hindi ng mga ito kauri!
Mga matapobre kung tawagin!
Iyon ang iniiwasan niyang mangyari!
Kahit ang Don ay Ayaw din iyong mangyari.
Kahit hindi sila sa iisang bahay nakatira ay pamilya ang turing ng Don sa mga tauhan nito.
At iyon din ang kinasanayan niya at pangaral sa kanya ni Don Enrique.
Noon nasa College pa siya sa kabilang bayan, ay may mga nakilala syang anak ng may ari ng malalaking lupain doon.
Isa na si Faith Trinidad!
Hindi niya gusto ang ugali ng ito!
Pasikat at mapanghusga sa mga ordinaryong mag aaral doon ang babae!
Isang taon lang ito sa kolehiyong pinapasukan nila at lumipat na ng maynila para doon mag tapos ng pag aaral nito.
Ang kwento pa ng mga kapwa niya scholar doon ay kinukotya ang sariling paaralan kung saan ito isinilang at lumaki!
Marami ang natuwa sa pag alis ni Faith dahil Masama nga ang ugali nito.
Ganoon rin ang magulang nitong matapobre!
Bago pa ito lumipat ng eskwelahan ay nag roon sila ng engkwentro.
Isang pag aaway nilang nakarinig siya ng hindi maganda sa kanyang taenga kaya napatulan niya ang babae.
Meron kaseng lalake na nagpakita sa kanya ng pagkagusto at ang hindi niya alam ay may gusto dito si Faith.
Naalala pa niya ang naging sagutan nila ng babae.
Flashback-
“Do you think na totoo ang pinapakita sayo ni Wade? hah! don’t imagining things Mari Salvacion. Who are you to think that??! Isa kalang namang ampon ni Don Laviste.!” Mataray na saad ni Faith sa kanya.
Alam na niya ang ugali nito at hindi siya tanga para pag aksayaan ito ng oras niya.
Hindi niya ito pinansin bagkus ay nagpatuloy nalang siya sa kanyang pupuntahan.
Uwian na ng mga oras na yon, weekend kinabukasan kaya naman nagmamadali siyang makarating sa tinutuluyan niyang bahay para makauwi agad sa Mansion.
Linggo linggo ang uwi niya sa Hacienda Laviste, dahil hindi siya sanay na matagal na hindi nakikita ang matanda. Kung maaari nga sana ay araw araw siyang umuwi ng Mansion.
Nang nalampasan na niya si Faith ay bigla siyang nakaramdam ng paghila sa kanyang buhok. Napapikit siya bago magreact dito.
“Bitawan mo ang buhok ko Faith..” Mahinahon niyang sabi rito.
“ Kinakausap pa kita Ampon! hah! Kahit nga naman tumira ka sa Mansion, hindi mo basta basta mababago ang ugali mo! ugaling kalsada!” Pang aasar nito sa kanya.
“Malay natin kung sugar daddy pala nito si Don Laviste?? !” Malakas na sambit nito na sinasadya para makakuha ng atensyon sa mga estudyanteng naroroon pa rin. Kawawang Don, hindi niya alam na kumikerengkeng ang babae niya!” Dagdag pa nito na nakapagpainit at nakaubos ng pasensya niya para hindi patulan ang babae!
“ Hindi ka legal na ampon ni Don Enrique dahil May relasyon kayo diba?? MaRi?!” Nagulat naman ang mga nakarinig non at nagbulong bulungan pa.
Sabay tawanan naman ng mga alipores nitong makakapal ang make-up!
Hindi siya nagpapaapekto sa mga panlalait nito sa kanya. Dahil walang kwenta iyon para sa kanya.
E ano naman kung ampon siya? Totoo naman yon.
Pero ang paratangan nito ng masama at mali ang Don sa pamamagitan niya?! Nagpantig ang kaliwa’t kanan taenga niya sa sinabi ni Faith!
“Pag bilang ko ng tatlo at hindi mo pa binibitawan ang buhok ko! makakatikim ka sa akin ng hindi mo pa natitikman sa buong buhay mo!” Nakabilang na siya ng tatlo ngunit Wala atang balak na makinig sa kanya ang spoiled brat na tingling na ito.!
Bagkus ay tinawanan pa nito ang sinabi niya.
“Aray!!!” Napasigaw ito sa ginawa niyang pagpilipit sa braso nitong payat! Buti nga sa isip niya..
“Sh***t you! how dare you to do this to me! Bitawan mo ako! Aray!“ angil parin ni Faith dahil hindi pa rin niya binibitawan ang pulsuhan nito.
“Sa susunod na bumatok ka sa harapan ko Faith, siguraduhin mong kaya mo akong labanan!” Lumapit siya para amuyin ang bibig nito. Napangisi siya sa harapan nito.
“Ang baho ng bibig mo! Nakakain kaba ng dumi ng kalabaw at kabayo ng Daddy mo?? o Baka naman ng alaga niyong baboy?”
Pagkasabi niya non ay mas lalong nagpumiglas ito sa pagkakahawak niya. Siguradong mamula mula na ang pulsuhan ito sa ginawa niya.
Nagtawanan naman ang ibang nakakakita sa kanila. Ang iba pa ay nagche-cheer sa kanya dahil may nakatapat na raw ang almighty Faith!
Hindi ito makalaban dahil tuwing magtatangka itong gamitin ang isang kamay ay dinidiinan niya ang paghawak dito.
Wala rin naman magawa ang mga alipores at ang mga nanonood doon. Dahil Kung kilala si Faith na maarte at matapobre ay kilala naman siyang palaban lalo na kung mali ang nangyayari sa paligid niya.
Ang pinagtatakahan niya ay Kung bakit kilala siya nito? Hindi naman siya high profile para maging sikat sa school at magpasikat kagaya nito.
Hindi niya ito kakurso ngunit may isang subject na kaklase niya ito. - Humanities. Pero sa pagkakatanda niya ay hindi ito pumapasok sa subject na yon.
Tsss. Tama asal hayop nga! sa isip niya.
Si Wade Castro na sinasabi nito ay kaklase rin nila sa Humanities.
Wala naman siya pakialam sa lalakeng yon. Dahil kauri at kaugali ito ni Faith -Anak rin ito ng may ari ng hacienda sa bayan na yon.
Minsan rin lang itong umattend ng klase nila. Nito lang nabalitaan niyang may gusto sa kanya ang lalake ay madalas na ito pumasok sa Humanities.
Nalaman niya na pumuporma ito sa kanya ay dahil narin kay Faith. Dahil siguro nararamdaman nito na may pinupormahan na naman ang lalake, at nangyari nga na siya iyon.
Pero Wala siyang balak na patulan ang lalake. Kahit gaano pa ito magpakita ng magkagusto sa kanya ay wala siyang pakialam.
Kilala si Wade na nagpapaiyak ng mga babae sa campus. Palibhasa mayaman at may itsura rin naman. Pero lahat ng naging karelasyon nito ay luhaan dahil nalalaman nalang ng mga naging girlfriends nito na hindi na ito interesado sa kanila ay dahil hindi na ito nagpaparamdam ng isang linggo. - As in ni walang “Hi-ho”
Walang Wala ito sa kinukwento ng Don sa kanya na apo nito- Ang ideal Man niya.
Nginitian niya si Faith ng ngiting matatakot ang mga nakakakilala sa kanya.
“Isang beses ko lang itong sasabihin sayo at kung ako sayo, tatandaan mong mabuti!” Lumapit siya kay Faith para kunti lang ang makarinig ng sasabihin niya dito.
“ Una,Wag na wag mo nang idadamay sa panlalait ng mabaho mong bibig ang lolo ko!” Mas lumapit pa siya na akala ng iba ay hahalikan na niya si Faith dahil mas malapit ang bibig niya sa bibig nito. “Pangalawa, ay wala akong pakialam sa Wade mo. kahit isiksik mo diyan sa bra mo! Iyong iyo na, dahil mas bagay naman kayo diga?hmm? “ Pagkatapos niyang sabihin yon ay hinawakan niya ito sa kanang pisngi nito, habang hawak parin niya ang isang pulso nito.
Mas lalong naging intimate silang tingnan na naging tumpukan na sila ng mga estudyante roon.
“Pangatlo Faith at pang huli na rin, Wag kana magpapakita sa akin dahil kung hindi ay baka maulit pa ito! Gusto mo ga?” Nararamdaman niya na takot na ito sa kanya at masakit na ang braso nito, Kaya naman binitawan na niya ang pisngi nito at pulsuhan.
Bago siya umalis ay tinapik pa niya ito sa balikat sabay ngiti.
“ Ahhhhh!” Narinig pa niya ang sigaw nito kahit malayo layo na sya kung saan sila gumawa ng eskandalo.
Wala siyang pakialam kung magsumbong ito sa school. Tama naman siya at hindi siya ang nagsimula. Marami ang nakasaksi sa kung anong nangyari sa kanila ni Faith, kaya wala syang maramdamang takot.
Mabuti nalang at walang nakialam na Gwardiya. Hindi siguro napansin na may umpukan sa lugar na yon.
Pagkarating niya ng School matapos ang weekend ay nabalitaan niyang lumipat na ito sa Maynila.
Pati narin si Wade Castro. - Tungkol kay Wade ay wala siyang alam na dahilan ng paglipat nito ng School at kung saan. Pero ang kay Faith na dahilan ay siguradong tungkol sa nangyaring engkwentro nila.
Napahiya siguro dahil sa nangyari at Wala nang mukhang maipakita sa mga kapwa estudyanteng binubully niya.