"Nak! Bumaba kana riyan at tanghali kana sa school!"
Mula sa ibaba, rinig na rinig ko ang ma tinis na boses ni mama.
Matapos kung mag bihis at mag lagay ng pulbos sa mukha ay bumaba na 'ko.
Nang makababa ay suma lubong sa akin sina mama at papa sabay nila akong hinalikan sa mag ka bilaang pisngi.
Lumapit kami sa maliit na dining table saka naman ako nilagyan ng pagkain ni mama.
"Kamusta pasok mo sa Ladder University?" Tanong sakin ni mama habang naglalagay ng tubig sa baso.
Umirap ako sa kawalan. "Ok naman po, pero mas gusto ko parin ang dating school ko."
Tiningnan ako ni papa. "Bagay 'yang uniform mo anak, maganda sayo." Sambit niya, sabay simsim ng kape.
"Pangit kaya." Usig ko.
Totoo naman kasi, 'yong palda hanggang tuhod at long sleeve na blouse na kina ibabawan ng long sleeve din na jacket. Pero ok narin dahil ma ka katulong ito para hindi ako lamigin.
"O, baon mo anak."
Inabot sakin ni papa ang 300 pesos, umiling ako at hindi kinuha iyon.
"Pa, one hundred lang ay ok na." Saad ko sabay kuha ng 100.
"Anak, balita ko ma yayaman ang mga studyante roon sa Ladder University. At baka mahal rin ang bilihin roon, kaya kunin mona ito."
Mabilis akong umiling, saka uminom ng tubig at tuluyan ng nag lakad pa palayo. Baka kasi pilitin na naman ako ni papa, hindi porket bagong sahod si papa ay ta tanggapin kona ang pera. Mas kailangan nila iyon.
Nasa labas na 'ko ng bahay nang sumigaw. "Alis nako!"
Sumakay ako ng mini bus. Tama ang sinabi ni papa kanina. Talagang mahal ang bilihin roon, mabuti nalang at may ipon ako dahil sa pagiging part time job worker ko.
Pero hindi alam ni mama at papa ang tungkol sa trabaho ko dahil ayoko na pigilan nila ako.
Tuwing seven pm ang umpisa ng trabaho ko sa coffe shop. Kaya tuwing uwian ay sa coffe shop na ako duma daretso.
Pero isang buwan nalang ang itatagal ko roon dahil nag hihinala na si mama kung bakit gabi nako umuuwi. Ang laging dahilan ko lamang ay may project or something na pina pa gawa sa amin ng teacher. At dahil nga nalipat ako ng school, sigurado akong alam na ni mama ang schedule ko.
"Ladder University, sino ba baba?" Sambit ng driver.
"Para po!"
Nang ma ipara sa tabi ang bus, agad akong bumaba at tina tahak ang daan papasok sa university.
May mag kabila ang pader na ma taas ang ma da daanan at limang minuto bago ako na ka rating sa mala hardin na daanan. Ibang klase talaga itong school dahil ang daanan na tina tahak ko ay may ibat-ibang klaseng bulaklak na na ka tanim sa gilid ng pader kanina. At ngayon naman itong parang hardin ay may mag ka bilaan na puno.
Nang malag pasan ko ang ma lalaking pader at mala lagong puno. Sa wakas naka rating narin ako sa gate ng campus.
Itong gate ay may malapad na pader at ang pintuan sa kanan ay ang entrance, ang nasa kaliwa naman ay ang exit. At sabi rin sa akin ni anie kahapon bago mag uwian ay may exit door din sa likod ng campus na malapit sa fountain area. Nu'ng puntahan namin iyon kahapon talagang na mangha ako dahil sa tv kolang na kikita ang mga fountain pag dating sa school scene.
"Good morning ame." Nilagpasan kolang ang isang guard.
Dumaretso ako sa faculty dahil wala pa naman akong section.
Napa aga ata ako dahil wala pa ang ibang officers at kaunti palang ang mga studyante rito. Tiningnan ko ang wrist watch ko at tama nga ako, quarter to seven palang ng umaga.
Hindi ba dapat mas na uuna ang mga officer council kesa sa mga studyante?
Time na siguro para gumawa ng bagong rules.
Binuksan ko ang computer saka nag hanap ng plate sa Canva at roon gumawa ng bagong rules.
Nang ma kausap ko ang principal kahapon, sinabi niya sakin ang lahat kung bakit nila ko kinuha sa Vigain University. At sabi niya sa akin ay ang lahat daw ng studyante rito ay halos bagsak sa good morals, at ka ramihan ay mga bully. Minsan panga ay nag kakaroon ng rayot ang bawat section, kaya ang mga teacher dito ay walang magawa kundi ang ma na himik.
No wonder kaya nawalan sila ng SSG president.
Nag umpisa na akong mag tipa.
Rule No. 1, all the students should wear a complete uniform. They need to sign the paper in the guard house before entering the campus.
Rule No. 2, Know your position; if you are an ordinary student, you must respect someone in a high position, such as teachers, as well as all SSG officers.
Rule no. 3, Don't you ever wear make-up, whether you're a girl or a boy. Only teachers can do that.
Well, I hate make-up. Na pansin korin na ang daming naka make-up kahapon, ok lang naman na mag ayos sila. Ang kaso na so-sobrahan sa pag lalagay ng kolorete.
Rule no. 4, You shouldn't talk while I'm around. When I visit your room, you should zip your mouth.
Rule No. 5, Clean your mess. I don't like seeing your messy corridor. If I notice it, I'm going to command your whole class to clean the buildings.
Rule no. 6, Don't mess with me, or you'll regret it.
Nang matapos ay sinave ko ito sa isang file folder, kasabay nun ang pagpasok ni Anie at ng iba pang officers.
Good, dahil may sa sabihin rin ako sa kanila.
"All officers must be responsible for our new rules." Mahinahon kung sambit.
Hinanap ng mata ko ang printer at nasa gilid iyon ng desk ni Anie.
"Anie, since you are the secretary, give me the number of students in every section."
Sumunod naman ito.
Inabot niya sakin ang makapal na papel.
"Sa kada buildings may roon tayong sixteen room's. At ang bilang ng student bawat rooms ay twenty two." Sambit ni Anie.
Inilapag ko sa desk ang papers. "Ilan ang building dito?" Tanong ko.
"Twenty eight." Sagot sakin ni Jazmin.
Ang dami naman, kaya pala malaki ang campus.
Kung ipi-print ko ang bagong rules, ay ma hihirapan lang ako sa ka-ka ayos. What if gumawa nalang kami ng billboard for the new rules? At ilagay nalang iyon sa gilid ng guard house? Para pag pasok palang ng mga studyante ay makita na nila.
Maganda naman ang idea ko, pero mas prepare ko ang flyers. Para isang bigayan nalang bawat rooms.
Well, doon ako sa flyers.
"Sa tingin mo pa payag akong palitan mo ang rules?" Automatic kung nilingon si Kenzo.