logo
logo-text

Tải xuống cuốn sách này trong ứng dụng

LUTE 06

TRIGGER WARNING : This story contains typo graphical errors /wrong spelling and/or Grammatical errors.
CHAPTER 06
***
Continuetion...
AGAD na nagsidatingan ang mga waiter dala ang pagkain.
As always Tito Henry and Dad talk about thier business na hindi ko naman maintindihan.
“Hija, kamusta naman yung pag aaral mo dito?” Nabaling ang tingin ko kay Tita Carla na nakangiting nagtanong sa akin.
“Okay naman po, this week is our summative test and we need to study the lesson taught to us. I still need to study because I have a lesson that I haven't studied since I just transferred here. We were also told recently that there will be a foundation anniversary next next week. We need to participate for our section in the Booth that we will choose to do.” Mahaba kung pahayag.
“Aren't you tired of that. You have so many activities to do. ” My mum's concernally said.
“Okay lang naman mum. I'll just do a little study. And one of my classmates is the e-I sponsor of Milktea Booth that we chosen. He also said that he will just send someone to fix the Booth but of course we will still help with the arrangement we want on it.”
My mother just nodded.
“If you want a helped Hija. Don't hesitate to till us or my son... He can help you naman, e. Right son?” His mother smiled at her son and raised an eyebrow at him.
Napailing nalang ang kanyang anak. “Yeah...” Cold as it says.
“See.” Parang nagdidiwang ang kanyang ina sa sagot nito. Napapalakpak pa ito as she satisfied with what she heard.
“Hon, why there's no ice cream here.” Pag iiba ng usapan ni mum. Para itong maiiyak ng wala man lang may inilapag na ice cream ang mga waiter kanina. It's her favourite... Obviously.
“It will only melt when it is placed immediately in our table. You should eat some main dishes honey.” My Dad said.
Naputol pa ang pag uusap nila ni tito Henry ng lingunin nito si mum para kausapin. My dad always have an attention for my mum, kahit na busy ito. Di sya nag kukulang pag dating sa time sa amin. He kisses my mum forehead para pagaanin ang loob nito at hindi mag tampo sa kanya.
And it's effected.
Si Dad talaga yung ideal guy ko pag dating sa pag pili ng mamamahalin at makakasama ko panghabang buhay.
King may mahanap man ako. Gusto ko katulad ni Dad.
Even though he is not the type of person who says what he really feels, he still shows it through action.
“Okay...” My mum replied.
Si tita Carla naman ay ang sama ng tingin kay tito Henry. I think someone's jealous.... May suyuang magaganap mamaya sa Mansion ng mga Kingston.
“Let's eat.” Walang ka emosyong sabi ng katabi ko.
Spell epal. IT'S  M. A. K. A. R. I.
Pero nagugutom na rin ako, e. Kaya babawiin ko yung sinabi ko hehehe.
We ate right away and from time to time our parents talked. Ari and I will only talk if we are asked.
“Micah may jowa ka na ba ngayon?” Biglang natanong mi tita Carla sa akin.
Muntikan pa akong mabulunan sa kinakain kung ice cream. Ako ba toh si tita nambibigla.
Nilunok ko muna ang ice cream na nasa bibig ko padin. “Yes...”
Muntik na akong katawa ng malala ng sabay sabay silang tumingin sa akin na nandidilat ang mga mata. Sarap talaga nilang pag tripan. Pati yung katabi ko na kanina pa seryuso ay na patingin din sa akin.
“WHAT!!!” Sabay na sabi ni Dad at mum.
Yung dad ko na laging seryuso ay napa react ko ng subrang lala. HAHAHA!
“Why we didn't know that MICAH, papuntahin mo yang boyfriend mo dito... We need to talk about something... Right. now. Micah.” Nagpipigil sa galit na sabi ni Dad.
Ohh oww... Prank gone wrong.
“Chill Dad, I haven't... I'm just kidding okay.” Kinakabahan sabi ko dito. Nagalit na, e. Minsan lang magalit si Dad pero SAGAD.
Kaya everytime his mad you really be scared of him. Para kasing lalabas yung demon side nya na papatay sa subrang takot mo sa kanya.
Tumayo ako upang pumunta sa pwesto ni Daddy and hug him para pakalmahin.
I feel he take a hard breath.
“I'm sorry po...” I said while hugging him.
“Don't do it again your giving a heart attack even though I don't have that f*cking kind of sick D*MN.” Niyakap ako nito pabalik kaya alam kung okay na sya ngayon. “We already set you an arrange marriage with Ari Darling...” Malumanay na ngayong sabi ni Dad.
“WHAT?!” ako naman ngayon ang nagulat sa sinabi ni Daddy.
“Yess darling. Your already engaged with Ari since you are born. That's are friendly promise with your tita Carla since your still in my tummy and Ari is 3yrs old that time.” Mahabang paliwanag ni mum sa akin.
Napatingin ako kay Ari na wala man lang ka emosyon emosyon sa kanyang mukha. Di man lang bah sya tutol? Para akong kinabahan sa iisiping baka may balak itong pahirapan ako pag kinasal na kami... Alam nyo namang ayaw nya sa akin since we were kid diba.
“Mum we can't.” Pagtutol ko dito. Dun lang Nabaling ang atensyon ni Ari sa akin.
Nakikipag labanan kami ng tingin ngayon. Namamalik mata lang ba ako o talagang dumaan sa mga mata nito ang lungkot. Ang labo namang basahin ni Ari. Ngayon pa nga lang di ko na sya maintindihan pano pa kaya pag lagi ko na syang kasama.
Bobo na nga ako mas mabu-bobo pa ako sa kanya.
“Why Darling?” My Dad asked.
Nabaling ang tingin ko sa kanya. “I can't marry a guy who doesn't even like me. Baka mag away lang kami nyan you know naman na lagi kaming hindi nagkakasundo sa isang bagay diba? I always till you that his always bully me. Ayuko lang masaktan Dad, ayukong umasa at baka sa huli ako lang din yung mapahiya. Please mum... Dad.” Nagmamaka awang tiningnan ko pa si mummy at daddy.
Kahit magkasalunghat yung nararamdaman ng puso't isipan ko ngayon pero mas pipiliin kung hindi masaktan dahil alam ko namang wala talaga akong pag asa sa kanya. Gusto ng puso kung magdiwang sa balitang narinig ko kay dad ngunit ang isipan ko'y tutol... sa kadahilang baka masaktan lang ako.
You know the feeling that you still loved him even though he hurt you but the fact that you still wanna be loved by him someday. But the memories that we had when were kids keep reminding me. Kung paano mismo sinabi nito sa harapan ko kung gaano nya ako ka disgusto, for f*ckibg sake ang rami ng bata sa Plazang iyon ngunit proud pa syang ipahiya ako sa maraming batang kalaro namen doon.
Ayukong mapahiya ulit. Ayukong masaktan ulit. Takot na akong sumugal.
“Wala naman sigurong masama kung itry nyo pa din diba?” Tita Carla says. Alam kasi ni tita yung nangyari sa Plaza. Sya lang yung masasabi kung masasandalan ko nung araw na yun.
Pero hindi nya alam na sa anak nya pala ako umamin.
“You can still think pa naman. Saka para naman sa ikabubuti mo ito anak, di sa lahat ng araw nariyan kami sa tabi mo. Sa oras na may mangyari sa amin, na hindi ka na namen makasa dahil darting talaga ang panahon na ewan ka namen ng daddy mo. Gusto namen na nasa maayos kang nga kamay... Mad mapapanatag ang loob namen ng Dad mo kapag si Ari yung nakatuluyan mo” Mum said.
“Bakit? May plano ba kayong ewan ako?” Para na akong maiiyak sa kinatatayuan ko ngayon.
“Anak hindi natin alam kung kailan nalang tayo sa lupang ito. Pero habang may panahon pa, gusto kung maka sigurado” Makahulugang wika ni mum sa akin.
Nakayukong bumalik ako sa aking pwesto. Para akong nanlulumong nakarating sa aking upuan. Dapat ba akong sumang ayon? Pero pag sila na yung nagsabi wala na akong magagawa.
“Wala ka man lang bang sasabihin?” Inis na bulong ko sa katabi ko. Baka kasi marinig ni mum at ako naman yung makurot mamaya.
“What would i say?” He asked.
Ako na nga yung unang nagtanong tas tanong din yung isasagot. Mas lalo talaga akong mabu-bobo sa kanya.
“Tanong mo sa nanay mo.” Pairap na sabi ko dito pero syempre mahina parin ang boses ko.
“What would I say mum, Micah asked.” He said to his mum, tita Carla.
Aiii shuta! Tinanong nga.
“Nothing tita.” Pilit na ngiting sabi ko rito.
Sarap talagang balikwasin tung katabi ko.
Sinamaan ko ng tingin si Ari.
“Kanina pa ko na mumuro sayo. Dapat nag comment or reply ka man lang sa sinabi ni Dad kanina. Sa ating dalawa ikaw yung mas pinaka may ayaw sa akin. Dapat promutista ka man lang sa kanya.” Seryusong tiningnan lang ako nito. Kunti nalang talaga maghihimutok na ako sa galit dito.
Ano mag titigan nalang kami dito?
Hindi parin ito naiimik kaya ako na mismo ang umiwas ay punagbuntungan nalang ang ice cream na kanina pa pala nag melt.
Wala na akong magagawa pa dahil disedido na talaga kaming ipagkasundo ni Ari. Tumingin ako kay tita Carla na nakatingin din pala sa akin. Ngumiti ito na para bang sinasabing okay lang ang lahat.
***
TOXICPHILIPPINES_CAT

Bình Luận Sách (31)

  • avatar
    GoddessNiMaster

    it's interesting and refreshing read. I like the intro and I wish you, Author all the best! It's a great story!

    05/06/2022

      0
  • avatar
    SauliBianca Laurein

    It’s good

    18/08

      0
  • avatar
    Alea Dela Rosa

    super beautiful story

    15/07

      0
  • Xem tất cả

Các chương liên quan

Chương mới nhất