TRIGGER WARNING : This story contains typo graphical errors /wrong spelling and/or Grammatical errors.
CHAPTER 01
***
MAAGA akong nagising para sa unang pasukan namen sa DREAM HIGH UNIVERSTY. Pansamantala muna akong ibinilin nina mum and dad kina tita Carla and tito Henry.
Every time naman na narito ako sa Pilipinas ay lagi akong nasa bahay nina Tita Carla. I Don't have any idea why? They're always say na para daw may kalaro at kausap ako dito sa pilipinas.
WTF! Puro pambubully lang napapala ko kapag nandito si Ari. Wala yung gustong gawin kundi ang asarin ako ng asarin.
Sa tuwing nandito ako sa pamamahay nila. Walang peace na nagaganap sa buhay ko. Sinwerte ako kay tita Carla dahil sa subrang maalaga nito kapag nandito ako sa bahay nila, sa anak nya lang ata ako minalas.
Friends naman kami ni tito Henry pero sa anak nya kami'y enemy.
As usual nandito ako sa isang guestroom nila. Busy kasi sina mum and dad dahil sa probinsya daw yung pinapatayo nilang bagong building. Sa panahon kasi ngayon madami na rin ang mga taong naninirahan sa probensya. Mall yung pinapatayo nila roon. Habang sa tagaytay naman yung Kompanya ang pinapatayo nito.
Bibisita naman sila dito kapag dadalaw sila sa tagaytay.
Mamaya pa naman ang alis nina dad. Sila na din daw yung maghahatid sa akin sa school since this is my first day.
Pagkatapos kung mag ayos ng aking nga gamit sa eskwelahan ay agad na akong bumaba ng kwarto.
Agad na bumungad sa akin ang nagkakaping sina Dad at Tito Henry. Mukhang busy ito sa pakikipag usap sa isa't isa.
Si mum at tita Carla ay mukhang busy din sa kanilang niluluto. Panaka nakang nag uusap din sila minsan.
"Good morning po." Magaling na bati ko sa kanila. Walang sumagot sa ni isa sa kanila mukhang busy nga talaga sila kaya hina yaan ko nalang.
Minsan lang naman maging ganto si mum kasi nga wala syang masyadong close friend sa States.
Ewan ko sa kanya, talagang di nya lang type yung mga tao roon.
Pumunta na ako sa kusina para magtimpla ng gatas. I'm not a fun of coffee... Di ko type yung mga lasa nila. I prefer milk, nakasanayan ko narin ang pag inom ng gatas every morning and night.
Hindi mabobou ang araw ko kapag di ako naka inom nun. Pati sa pagtulog, yun ata ang sleeping pills ko tuwing gabi.
Binuksan ko nalang ang Ref at naghalongkat ng gatas roon. Thankfully at may nahanap ako, mukhang bago pa nga ito, e.
"Morning..." Malamig ang boses na bati nito. Kahit hindi ko ito harapin ay alam ko kung sino iyon.
Kahit nasa malayo ako updated parin naman ako sa buhay buhay nito. Pero minsan ay hindi, di kasi ito pala post gaya ko.
Hindi ko alam kung bakit na ii-stalk ko na ito minsan.
Binaliwala ko lang ito at parang hangin na dumaan lang sya sa aking harapan. Neh, hindi man lang ako nito nililingon.
"Nariyan ka na pala, son." Tita Carla said. Aiii, hindi siguro tita... Anino nya lang po iyan. Obvious na nga, e. Sasabihin padin.
"Good morning hijo." Bati ni mum sa kanya. Napa irap nalang ako sa hangin, binati ko din naman sila kanina auh. Pero bakit s'ya lang yung pinansin.
Favouritism talaga, e.
"Sabay na kayong kumain hija." Tumango lang ako sa sinabi ni tita Carla bilang pag sang ayon.
Ako pa yung choosy? Girl! Pagkain na yan. Tatanggi ka pa bah?!
Ari and I just ate quietly. We could only hear the cutlery and our breath. I feel so awkward, because sometimes I feel like someone is looking at me. It makes me uncomfortable ... I really don't like being monitored every move and every move I make.
When there is has food, sometimes I forget the people around me.
You know pud ish leyp... Syempre di tayo mabubuhay pag walang pag kain mare.
When we finished eating I was ready to weaken myself for my first class.
I was nervous and at the same time excited . I'm not the friendly type but when it's new for me, I get excited right away.
I was on my way to Dad's car when Aunt Carla suddenly stopped us.
"Bestie pweding isabay nyo nalang muna si Makari. Nagkaproblema kasi yung sasakyan nya... Bigla nalang nawalan ng hangin yung gulong. Pag pinaayos pa yun ay baka malate lang yung anak ko sa kanyang Klase... May pupuntahan din kasi kami ngayong meeting... Di kami pweding malate ngayon, this meeting is really important." Pakikisuyong wika ni tita Carla kay mum. Walang pag aatubiling tumango tango naman si mummy.
Makahulugang ngumiti sila sa isa't isa. Ako lang ba yung nakakapansin sa mga kaweirduhan nilang ginagawa?
Parang may binabalak sila na hindi inform yung lahat.
Napatingin ako sa dereksyon ni Ari na mukhang kanina pa naiinip sa gilid. Infearness ang laki ng naging glow up nya, mula sa pagiging bully hanggang sa pagiging masungit.
Sa mukha lang ata sya bumawi mga te.
Agad na nag tama ang mata namen ng napansin ata nitong nakatingin ako sa kanya. Ang tatalim ng mga titig nito sa akin at the same time nakakapanghina.
May lahi ba itong bampira? Di sya nanghihigop ng dugo... Enerhiya ko yung hinihigop nya. Sa huli ay ako din ang unang umiwas.
Ano toh titigan challenge?!
NAKARATING kami ng DHU na hindi pinapansin ang katabi ko. Namiss ko yung mga babgayan namen... Pero pag maturity hits you talaga, kahit sarili mo di mo narin namamalatang nagbabago.
People change hika nga nila.
"Hijo, baka naman pweding ituro mo yung Classroom ni Micah. Di na kasi namen sya mahahatid sa loob dahil malayo pa yung probinsyang pupuntahan namen. Kung pwede rin samahan mo syang maglilibot mamaya para may alam naman syang place sa bago nyang paaralan. Ang laki pa naman ng University na pa pasukan nya. Medyo mahina pa naman yan pag dating sa mga places."
Mahabang linrana ni mum kay Ari.
Sinamaan ko nalang ng tingin si mum. Wag naman nyang ipa halatang bobo ako.
"Mum I can handle my self." Wika ko sa kanya at agad ng bumaba ng sasakyan.
Di na ako bata para subaybayan every 24/7. I'm only wearing civilian clothes now because I haven't taken my uniform to the office yet, as well as my Lucker's key.
I was counted among the other students looking at me. This is really the thing I don't like most when you are a new student at a school. All the attention is on you ... It's so strange. Don't they know how to feel that the person is already awkward? Tsk!
Hindi ko na hintay pa si Ari at nag tuloy tuloy na ako sa loob ng Paaralan. Sa pagkakaalam ko ibang building yung sa kanila. And I'm sure if susunduin nya pa yung paki usap ni mum ay baka ma late lang ito.
Ayuko ng makiperwesyo noh...
Agad kung inilabad ang aking cellphone para tingnan ang inemail sa akin nung DHU Admin pagkatapos kung mag enroll sa through their online enrollment.
Pagkatapos ko kasing maka enroll sa website ay agad isenend sa akin ang Section ko. I'm taking an ABM Strand, bobo ako sa math but I love numbers.
Napatigil ako sa paglalakad at pinahinto ang isang estudyante upang magtanong dito. She is beautiful but her glasses blocking that. I think his a book lover based on the books she's caring on. I don't want to call her a nerdy or book worm... With the beauty she has, nah! I prefer to call her a pretty book lover.
Ngumiti sako sa kanya. " Excuse me po, may I asked where this room is?" Agad kung ipinakita sa kanya ang cellphone ko kung nasa an naka lagay roon ang grade and section ko.
"That second building, at the fourth floor po." magaling din na sabi nito sa akin.
Mukhang nahihiya pa ito dahil pagkatapos nitong ituro sa aking ang building ay agad iyong yumuko.
"Thank you po." I thank her. After that ay agad na akong nagtingo sa building na sinabi nung pinagtanungan ko kanina.
Agad ko namang nakita ang classroom ko. Napa aga ata ang pasok ko dahil wala man lang ni isang estudyante ang nasa loob.
Agad akong pumwesto sa ikatlong raw na malapit sa bintana. Tanaw na Tanaw ko mula rito ang napaka ganda at lawak ng eskwelahan. Maraming estudyante parin ang kumakalat dahil siguro hindi pa oras ng klase.
Tama nga si daddy napaka ganda ng paaralan ito. Halatang mayayaman ang namamalakad nito. Pati estudyante halatang laki sa maranyang pamumuhay.
Isinubsob ko muna ang ulo ko sa aking arm chair. Wala pa naman ang ibang kung kaklase kaya okay lang sigurong ipagpahinga muna ang aking mga mata.
Sa isa na namang pagkakaroon ay muli ko na namang naramdaman na may tila nagmamasid sa akin. Pero baka guni guni ko lang iyon kaya ipinagsawalang bahala ko nalang.
Di naman ako totally na tulog, gising parin naman ang diwa ko.
Naramdaman kung may umupo sa katabi kung upuan. Ngunit hina yaan ko lang as long as di nya ko gagalawin ay okay lang sa akin.
"Pwede bang umupo dito?" Tanong ng boses lalaki.
"You already sitting." Pabalang na wika ko sa kanya. Bakit pa ba sya nagtanong, e. Nakaupo na nga sya.
"Owww haha my bad." He chuckled.
" Ivan Morales" Pagpapakilala nito.
Nag okay sign lang ako sa kanya at patuloy paring iniyuyuko ang ulo sa arm chair. Wala ako sa mood magpakilala ngayon, mamaya nalang para is nag bagsak an nalang ... Alam ko namang magpapakilala ako sa harapan mamaya.
***
TOXICPHILIPPINES_CAT