Naka-upo ako dito sa isang bench habang pinagmamasdan ang napakadaming puno dito, kasabay din nun ang paghulog ng mga dahon na nanggagaling sa sanga ng mga puno.
“Napakaganda ng mga puno rito noh? Makikita mo din ang pagiging matatag ng bawat puno na iyan.”
Nagulat ako ng bigla ulit siyang sumulpot sa gilid ko. “Bakit ka ba, nangugulat na naman?!”
“Pasensiya na nakita kasi kitang mag-isa dito kaya lumapit na ako sa’yo para samahan ka.”
Saan ba nanggagaling ang babae na ito. “Hindi ko kailangan ng may kasama!”
Tumayo ako dito at nag-umpisang maglakad papalayo sa kaniya, pero gaya kahapon ay sinundan niya pa din ako.
Humarap ako dito ng hindi na ako makapag-pigil. “Sino ka ba talaga? Ano bang kailangan mo sa akin?”
Kita kong siya naman ang seryosong nakatingin sa mga mata ko. Tinuro niya ang puso’t-isip ko. “Ito lang ang makakasagot sa katanungan mo. Hindi man ngayon pero naniniwala ako na balang araw ay unti-unti mo na ulit akong maaalala.”
“Napaka-weird mo, baka mamaya kung ano pang gawin mo sa akin e.”
Lumapit ito sa akin, kaya napaatras ako, lumapit pa ito nang lumapit at ako naman ito napapaatras sa bawat lapit niya. “Gaya ng sabi ko sa’yo kahapon, ako ang magsisilbing taga-gabay mo at hindi magdadala sa’yo sa kapahamakan.”
“Sumama ka sa akin, may ipapakita ako sa’yo.” Nilagpasan lang ako ng babae na ito at sinundan ko na lang siya, saan na naman ba kami pupunta?
“Huwag kang mag-alala hindi naman kita ipapahamak.” Seryoso wika niya, nababasa ba niya ang nasa isip ko?
Naglakad pa kami sa malawak na mga nakahelerang mga puno. Bigla kaming napahinto sa maliit na pintuan.
Pumasok siya dito, hindi ko akalain na magka-kasya pa siya roon. Naglakad ako papalapit sa pintuan at laking pagtataka ko dahil nagkasya ako.
Nang makapasok kami sa loob ay andami kong nakitang mga tao, mga nagsasaya at mga kumakain.
Inilibot ko ang paningin ko sa paligid at hinanap ang babae na iyon. “Iho, sinong hinahanap mo?”
“Iyong kasama kong babae na pumasok dito.”
“Baka si Sky ang sinasabi niya.” Rinig kong bulong ng kasama niya sa babaeng kumausap sa akin.
“Ah, baka si Sky. Naroon siya nagbibihis. Gaya ng suot mo.” Itinuro niya ako at tinignan ko kung ano na ba ang suot ko.
Nakasuot ako ng mala-royal prince na pananamit. I’m wearing a blue coat and white pants at sa pangyapak ko naman ay isang kulay itim na boots and I have a blue and white sash.
“B-Bakit ganito na ang suot ko?” Tanong sa babaeng katapat ko. “Dahil hindi puwedeng simpleng pananamit lang ang puwede mong isuot sa okasyon na ito, huwag kang mag-alala hindi ka magsisisi na ipinunta ka ni Sky dito.”
“Andiyan na siya.” Naagaw ng Atensiyon ko ang isang babae na papalapit sa amin. Wearing a long sleeve, off shoulder blue dress, sa gitna ng damit niya ay may mga palamuti ito at nakasuot din ito ng blue and white na sash. Nakapuyod din ang buhok nito na napapalibutan ng mga bulaklak.
“Andito kana pala, kanina ka pa hinahanap ng kasama mo,” Saad sa kaniya ng babaeng kumausap sa akin.
“Ang ganda mo palagi, Sky.” Mababakas sa mukha niya ang pagkapula at pagiging mahiyain.
“S-Salamat.” Pasasalamat nito sa nagpuri sa kagandahang taglay niya.
Tumingin siya sa akin. “Pasensiya na kung pinaghintay kita, inayusan pa ako e.” 
“It’s okay.” Tugon ko na lang sa kaniya, nagpaalam na din sa amin ang mga nakakausap ko kanina.
“Nagtataka ako, paano tayo nakapasok sa maliit na pintuan na iyon at bakit ganito ang kasuotan natin?” Natawa ito dahil sa tanong ko.
Inilapit nito ang tenga niya sa akin. “Nasa lugar tayo ng mga dwarfts, pero huwag ka mag-alala, mababait naman sila. Huwag ka lang gagawa ng kakaayawan nila.”
Naistatwa ako dahil sa sinabi niya. “D-Duwende? Totoo pala ang mga iyon?”
Tumango siya sa akin. “Iyong mga nakausap mo kanina, duwende ang mga iyon.”
Hindi ako makapaniwala sa narinig ko. “Kung duwende sila, bakit parang kapantay ko lang sila?”
Natawa na naman ito at tinapik ang balikat ko. “Dahil pumunta ka sa mundo nila, kaya tayo ang lumiit. Kapag hinihintay kita, dito ako nagtutungo upang magsaya.”
Nag-umpisa nang tumugtog ang musika. Gumilid ang lahat at ang mga tanging mananayaw na lang ang nasa gitna.
Ang bawat galaw nila ay halatang puno ng pagmamahal, sabay-sabay pa sila kung sumayaw. Nakakatuwang pagmasdan ang ganito bagay.
Bigla na lang akong nagulat ng may humila sa kamay ko. “Tara, makisabay tayo sa sayawan nila.”
Ayaw ko pa sana pumunta pero nahila niya na ako at napunta na kami sa harap.
“I don’t know how to dance, Like this.” Bulong ko sa kaniya. “Tuturoan kita.”
Nagsimula ng magpatugtog ang musika at nag-umpisa na din kaming kumilos, inangat niya ang kaliwang kamay niya kaya ganun din ang ginawa ko, humawak siya sa balikat ko.
“Humawak ka sa bewang ko, sasabihin ko sa’yo kung anong gagawin mo, paatras ba o pa-abante.” nag-umpisa na kaming sumayaw at habang tumatagal ay nagugustuhan ko narin ang ginagawa namin.
Habang sumasayaw kami hindi ko maiwasang mapatingin sa kaniyang mukha para bang isa itong anghel na ibinaba sa langit dahil sa taglay niyang ganda.
Ganun din ang ginawa niya napatitig din siya sa mga mata ko. “Sana, malala mo na ako sa madaling panahon.”
Nagtataka talaga ako lagi sa sinasabi niya. “Sino ka ba talaga?” Tanong ko naman dito.
“Ako si Dianna Sky Alandrea. Natatandaan mo na ba?” Nang sabihin niya iyon ay biglang sumakit ang ulo ko at napabagsak ako sa sahig, bago ko ipikit ng tuloyan ang mga mata ko, narinig ko pa ang huling sinabi niya.
“Ako ang babaeng minsan mo ng tinawag na bughaw.”
“SKYYYY!” Sigaw ko, napabangon ako habang hinahabol-habol ang hininga ko.
Nagulat ako ng biglang bumukas ang pintuan ko at bumungad si Mom na may halong pag-aalala.
“Anak, anong nangyari sa’yo?!” Tanong niya sa akin. Umiling ako. “Wala po, Mom.”
“Sure ka?” Tanong niya sa akin. Tumango na lang ako. “Sige, sumunod ka nalang sa baba at sabay na tayong kakain.”
“Sige, Mom.” Pagkatapos ay isinara na nito ang pinto ko at bumaba na siya.