Napatingin ako sa relo ko at nagmamadaling naglakad. Gusto ko nang umuwi para mapanood ang live game.
"Heros!" napalingon agad ako nang may tumawag sa akin. Nanlaki ang mata ko nang makita ang babaeng nanggugulo sa akin.
Naka-dress siya na pink? Anong klaseng pink ba 'yan?
Nakakunot lang ang noo ko hanggang sa makalapit siya sa akin.
"Tara na." ngiting saad niya.
Mas lalo lang napakunot ang noo ko nang hawakan niya ang kamay ko. Agad ko iyong iniwas.
"Nakalimutan mo ba ang sinabi ko na mag-didate tayo?" saad niya.
"Busy kasi ako ngayon." seryosong saad ko. "Alis na ako. Sa susunod na lang ah."
Palayo na sana ako nang sumigaw siya.
"Mukhang nakalimutan mo ang wallet mo." saad niya. Paglingon ko sa kaniya ay hawak niya ang wallet ko na iniangat niya sa ere.
Kinapa ko ang pantalon ko at naalala kong wala pala akong dalang wallet kanina. Akala ko naiwan lang sa bahay.
"Ibibigay ko ito, kapag magdi-date tayo." ngiting saad niya.
Agad akong lumapit sa kaniya para kunin ang wallet ko. Pero agad niya iyong nilagay sa likod niya kaya naman napayakap ako sa kaniya. Agad na nanlaki ang mata namin pareho nang mapagtanto ko kung gaano kalapit ang mukha namin sa isa't-isa.
Bakit hindi ko napansin? Maganda siya at ang cute niya kapag ngumingiti dahil na rin sa dimples niyang magkabilaang malalim.
Agad kong kinuha ang wallet ko at lumayo sa kaniya.
No, Heros. Hindi mo siya type. Hindi siya maganda.
"A-ahmm, sige. Next time na lang. S-siguro b-bukas? Or sa linggo?" nahihiyang saad niya at aalis na sana nang hawakan ko ang kamay niya kaya napalingon siya sa akin.
"Yung deal, saglit lang yun. So, let's have a date." seryosong saad ko kaya napatitig siya sa akin.
"O-okay!" masayang saad niya. Agad niyang ipinalit ang kaliwang kamay niya sa pagkakawak ko sa kaniya at hinila na ako palabas ng school.
Agad siyang pumara ng taxi. Pagkasakay namin ay bumitaw ako sa pagkakahawak.
Napatingin lang ako sa labas at hindi na siya tinapunan ng tingin.
"Sorry, tinignan ko yung I.D. mo kaya nakuha ko yung number mo. Yun lang naman ang nakuha ko, number." saad niya kaya napalingon ako sa kaniya.
"I thought you are weird dahil hindi ko naman sinabi yung number ko pero nakuha mo pa rin ng saglit lang." seryosong saad ko.
"Sabi ko na nga ba, kung ano-anong pinag-iisip mo eh." natatawang saad niya.
Pasimple akong humawak sa dibdib ko nang makita ko siyang tumatawa. What the h*ll is happening to me right now?
"May problema ba? Sumasakit ba dibdib mo?" hahawakan na sana niya ang kamay ko na nakahawak sa dibdib ko kaya agad kong ibinaba ang kamay ko at umiling sa kaniya. Napatingin naman siya sa akin at ibinaba niya na ang kamay niya. Tumingin na lang siya sa harapan.
Nang makarating kami sa pupuntahan namin ay agad akong bumaba.
Para akong hindi nakahinga ng ilang minuto. What's wrong with her?
"Tara." ngiting saad niya kaya mas lalong kumunot ang noo ko.
"Magkano yung pamasahe? Ako na ang magbabayad, hindi ko dapat pinagbabayad ang babae." seryosong saad ko.
"No need, bayad naman na. Tara na sa loob." ngiting saad niya. Wala akong nagawa kundi sumunod sa kaniya.
Skating? Nilibot ko ang paningin ko sa kabuuan at marami ring mga nandito.
"Hindi ako marunong niyan, tara sa iba na lang tayo." saad ko at palakad na sana ako palabas kaso ay mabilis siyang naglakad para harangan ako.
"Tuturuan naman kita, at first hindi rin ako marunong pero natuto rin ako. Kung kaya ko, kaya mo rin." ngiting saad niya.
"Kung kaya mo? Kaya ko rin, eh hindi ko nga kaya yung ginagawa mong pangungulit sa akin." inis na saad ko. Kita ko ang lungkot sa mga mata niya kaya agad akong pumayag sa gusto niya.
Hindi ko kayang makakita ng ganun.
Nauna na akong naglakad papunta sa entrance. Ako na ang nagbayad at binigyan naman kami ng susuotin namin.
Siya ang nagsuot ng skaters ko dahil hindi naman ako marunong. Ako naman ang nagsuot ng iba pang gear sa siko ko at tuhod.
Masaya naman siyang tumayo at pinakitaan pa ako ng pabalik-balik na pag-skate.
Napailing naman ako. Hindi ko kayang makasama ng ganito katagal ang babaeng ito, masisiraan pa yata ako ng bait.
Agad akong tumayo para gayahin siya pero muntik na akong ma-out balance kaya agad siyang lumapit para hawakan ang kamay ko.
"Tuturuan nga kita, okay?" saad niya. Binawi ko naman ang kamay ko mula sa pagkakahawak niya. Natawa lang siya na tinuturuan ako. Napatango ako at ginaya siya. Unti-unti ko na ring nagagawa kaya medyo napangiti ako.
Maya-maya ay pumunta ako sa gitna kaya sinundan niya ako. Naghabulan lang kami sa loob dahil sinusundan niya ako kaya ko siya tinatakbuhan.
Medyo natawa ako nang mapaupo siya sa pagod.
Huminto lang ako at tinignan siya kung paano tumayo.
Nang makatayo siya ay agad siyang pumunta sa akin. Pero hindi siya huminto, natulak niya ako kaya napahiga ako sa sahig, nanlaki ang mata ko nang nakapatong siya sa akin habang ang dalawang kamay niya ay nasa dibdib ko.
"S-sorry! Hindi ko sinasadya!" sigaw niya at mabilis na tumayo. Pero hindi pa ako nakakatayo ay nadulas nanaman siya at nasubsob sa akin. Natamaan kasi ng kanang paa ko ang paa niya.
"K-kasalanan mo na this time ah." saad niya. Medyo tinulak ko siya kaya natauhan siya at tumayo. Kahit hirap na hirap ay pinilit niya.
Nag-alok pa siya ng kamay niya para makatayo ako. Pero hindi ko tinanggap iyon at kusang tumayo.
Nahihiya naman siyang umiwas ng tingin.
"Marunong ka palang mahiya." naiiling na saad ko.
"Oo naman noh!" sigaw niya kaya napangisi ako.
"Tara kumain na tayo." saad ko. Sumunod naman siya sa akin at sumabay sa pagskate. Napahawak pa siya sa damit ko kaya kahit hindi niya igalaw ang paa niya ay napapasama ang skate niya at nadadala siya. Hinayaan ko na lang siya. Parang bata, pagbigyan natin minsan.
Nang makaupo kami ay tinanggal niya ang suot niyang pang-skate. Ganun din ako. Tinitignan pa niya ako habang nagtatanggal nang matapos siya. Tumalikod ako para hindi niya makita.
"Baby." rinig kong masayang saad niya kaya agad akong napalingon sa kaniya para samaan siya ng tingin.
Sinong nagsabi na tawagin niya ako ng ganun.
"Huwa--" napahinto ako nang makita kong nilalaro niya yung sanggol sa gilid niya.
"Ha?" napalingon siya sa akin.
"W-wala." saad ko at tumalikod na ulit sa kaniya.
"Hindi ka pa ba tapos?" tanong niya.
"Malapit na." saad ko nang matanggal na ang nasa tuhod ko, sinunod ko na yung nasa braso ko.
Tumayo na ako kaya tumayo na rin siya.
"Bye Baby." ngiting pahabol na sabi niya doon sa sanggol. Ngumiti rin sa kaniya yung Nanay nung bata.
"Tara." saad ko at nauna nang lumabas doon.
"Saan tayo?" ngiting saad niya.
"Huwag ka ngang ngumiti." inis na saad ko at binilisan ang paglalakad.
"Ang sungit mo talaga." saad niya habang humahabol sa akin.
"Hindi ako masungit." inis nanamang saad ko. Palagi na lang niyang pinapainit ang ulo ko.
Kumain lang kami sa isang restaurant. Hinahatak pa niya ako palabas dahil ayaw niya sa mahal na restaurant. Sabi ko huwag siyang mag-inarte dahil hindi naman siya ang magbabayad.
Nakasimangot tuloy siya na nakaupo sa harapan ko.
"Anong gusto mo?" tanong ko habang tumitingin sa menu.
"Ikaw." saad niya kaya napaangat ang tingin ko. Binigyan ko siya ng nagtatanong na tingin.
"Ikaw ba, anong gusto mo? Yun na lang din ang akin." saad niya at tumingin sa gilid niya habang nakanguso pa rin. Napabuntong hininga ako na tinawag ang waiter at sinabi ang order namin.
"Mag-Ice Cream tayo after nito." saad ko. Agad naman siyang tumingin sa akin. Unti-unting sumilay ang ngiti sa labi niya.
"Sinabi nang huwag kang ngumiti eh." saad ko. Nawala rin bigla ang ngiti niya.
"Psh." saad niya kaya napailing ako.
"Salamat." saad niya kaya napatitig ako sa kaniya.
Salamat? dahil sa Ice Cream?