“HINDI ko inakala na ang spoiled na si Severina Louis ay makahahanap din ng katapat.”
“Shut up!” asik niya kay Mayumi.
“Sevs, calm down,” natatawa nitong saway sa kaniya. Walang ibang nagawa si Severina kundi ang umirap nalang. “Kailangan kong gumawa ng paraan para mawala sa landas ko ang taong ‘yun,” inis niyang sabi sabay kuha ng fries sa table. “Eh ano’ng naiisip mo, aber?” tanong ni Alexis na busy sa pagpapaganda ng mukha.
“Gagawa ako ng pranks para umalis siya,” sagot niya rito. Kaagad siyang napatingin sa mukha ni Alexis. “Alex, kahit ano’ng gawin mo. Hindi ka na gaganda,” seryoso niyang sabi.
“DAD, uwi ka agad, ah?” Sabi niya saka mas hinigpitan niya ang pagyakap sa daddy niya.
He patted her head consolingly. “Don’t worry, darling, uuwi agad ako kapag na-close ko lang agad itong deal.” Nawala ang lungkot na nararamdaman niya nang marinig 'yun. Ngumiti siya saka kumalas sa pagkayakap sa daddy niya. “Basta, Dad, make sure makakauwi ka on time, ah?”
Tumango ito bago kinuha ang briefcase na puno ng mga document. “I will, darling.” Nilingon ng daddy niya si Gunner na nakatayo sa likuran niya. Kahit saan siya magpunta ay naroroon ito kaya naiinis si Severina.
“Ikaw na ang bahala sa anak ko,” mahinang sabi ng daddy niya. Napatango naman si Gunner. Muli siyang tiningnan ng daddy niya sa huling pagkakataon kaya napilitan siyang ngumiti. “Sige.” Doon, lumabas na ito habang silang dalawa ni Gunner ay naiwan sa living room ng mansion.
Hinarap ni Severina si Gunner saka inirapan. Ang nakakainis lang ngayon ay Sabado. Walang pasok kaya for sure, mabubulok lang siya rito sa bahay. Gaya noong first meeting nila ng taong ito, Gunner was wearing a dining suit, kulay black iyon na talaga namang bumagay kutis nito. Ang tangkad rin ng taong 'to kaya medyo inaangat niya ang ulo kapag kinakausap ang lalaki.
“Go to your room,” maawtoridad nitong utos sa kaniya. “Why would I?” mataray niyang sagot. “I am your boss, gagawin ko ang gusto kong gawin, kuha mo?” aniya kay Gunner saka nilampasan ito. Naglakad siya papunta sa sofa para kunin ang handbag niya. “Where do you think you’re going?” malamig na tanong ni Gunner mula sa likuran niya.
“Shopping,” sabi niya rito sabay ngisi.
“No.”
Kumunot ang noo ni Severina. “Pardon?”
“I said no, you’re not allowed to go shopping. Understand?”
Napataas naman siya ng kilay roon. “Wow, ah? Don’t be so bossy!” inis kong sabi rito. “I’m not.” Tinalikuran siya ni Gunner saka naglakad palayo. Bigla naman siyang napasimangot doon. ‘Aba, ang kapal nito, tinalikuran ako?’ bulong niya sa sarili.
Dahil sa inis ay hinabol ito niya si Gunner at hinampas ang likuran nito gamit ang handbag niya. Natigilan si Gunner sa paglalakad saka nilingon siya. “Ang kapal mo, ah? Ikaw pa ang may ganang manalikod!” sigaw niya rito. Tiningnan siya ni Gunner nang walang kaemo-emosyon sa mukha. Even his heterochromatic eyes. Parang nakatingin lamang ito sa walang kwentang bagay. Parang bored na bored ang mga mata nito.
“Sa ayaw at sa gusto mo, I’ll go shopping!”
Severina won. Nanalo siya sa sarili niyang laro. Walang ibang nagawa si Gunner kundi ang samahan siya sa mall. Sayang nga lang din at hindi makakasama ang mga kaibigan niya. Actually, hindi alam ng mga ito pupunta siya ng mall. Pahihirapan niya si Gunner, dahil tuwing sina Alex at Yums ang kasama niya, ang mga ito ang pinagbubuhat niya sa mga gamit. Now, it was Gunner’s turn.
Marami siyang biniling mga gamit; damit, sapatos, alahas, at kung ano-ano pa. Hindi naman siguro mauubos sa isang linggo ang one million allowance niya, hindi ba? Habang naglalakad, hindi mapigilan ni Severina na matawa dahil nakikita niyang nahihirapan si Gunner sa pagdala ng mga bags. “Ano, kaya pa?” she teased while laughing at him. Tiningnan lang siya nito nang masama, hindi ito sumagot, at binilisan lang ang paglalakad para mahabol siya nito.
Napahinto si Severina sa harapan ng bookstore. Nakaisip siya ng magandang paraan para makatakas kay Gunner. Liligawin niya ito sa loob. So ayon, niyaya niya itong pumasok sa store, kunwaring may hinahanap na libro at kung ano-ano pa.
“Just stay close to me, ayaw kong mawala ka.”
Natawa si Severina sa mga sinabi ng kaniyang guard habang nasa romance section sila. Habang nakatingin sa mga stall ay naglakbay ang mga mata niya papunta kay Gunner. “Stay close to you?” natatawa niyang tanong. “Ano ka, hilo?” dagdag niya rito habang pilit na pinipigilan ang tawa.
‘Hmm, paano ko kaya siya mailigaw rito?’
Parang biglang may lumitaw na bombilya sa ulo ni Severina saka tiningnan si Gunner. Napangisi naman siya dahil doon. “Uhm, Gunner?” tawag niya rito na busy ngayon sa pagtingin-tingin ng mga libro.
“Hanapin mo nga ‘yung libro na Fifty Shades, hindi ko mahanap, eh,” utos niya rito na todo pa ang pag-pout ng lips niya.
“Fifty Shades?”
“Oo. Basta parang nandoon yata ‘yun, eh.” Itinuro niya ang dulong stall. “Tinatamad akong maglakad. I’ll just wait you here,” sabi niya kay Gunner habang todo ang ngiti. Nagpapa-cute pa siya rito. Tingnan natin kung hindi ito madadala sa charm niya!
Nagsimulang maglakad si Gunner papunta sa dulo. Todo na ang ngisi ni Severina, pero muli itong tumigil at humarap sa kaniya.
“Who’s the author?” tanong ni Gunner.
“A-Author?”
“Ewan! Hindi ko alam, basta hanapin mo nalang diyan!”
Tumango si Gunner saka nagpatuloy na sa paglakad. Mabilis naman siyang umalis sa romance section at lumabas ng bookstore. Tumakbo siya nang tumakbo para lamang makalayo sa taong iyon. She found herself walking in the underground parking lot of the mall. Kaonti lamang ang mga dumadaan na tao rito kaya medyo tahimik.
Palinga-linga siya habang naglalakad. Actually, hindi niya alam kung saan siya pupunta ngayon.
Napahinto si Severina sa paglalakad nang may humarang sa kaniya na isang lalaki. Mukha itong rapist, promise. Ang pangit ng mukha! Todong ngisi pa si gago.
“Hi, miss,” nakangisi nitong tawag sa kaniya.
Napaatras naman si Severina nang lumapit ito sa kaniya nang dahan-dahan. “Sino ka?” tanong niya rito habang patuloy pa ring umaatras.
Napahinto siya nang makaramdam na may nasandalan siya sa likuran. Pagkalingon ay napasigaw si Severina nang makita niya kung ano ang nasandalan.
“Holdap ‘to.” Agad na sabi ng taong nasandalan niya. Nanlaki naman ang mga mata niya nang makita na may hawak pala itong patalim. Napalunok siya ng laway. ‘Gosh! Sana hindi na lang ako umalis sa bookstore!’
Napasigaw si Severina nang hablutin noong pangit ang hawak niyang handbag. Nakipaghilahan siya dito, ayaw niyang ibigay iyon dahil nandoon ang cellphone niya. Nagpupumilit ang lalaki kaya nainis na siya. “Sige, sa ’yo na ‘yan, lamunin mo!” sigaw ni Severina rito sabay sampal dito ng handbag niya.
“Aba, loko ‘to, ah!”
Napasigaw siya ulit nang akma siyang saksakin ng isa ng kutsilyo, pero mas nagulat siya nang bigla itong natumba sa harapan niya nang may sumuntok dito galing sa likuran nito.
Napatingin si Severina roon. Nakita niya si Gunner. Pawis na pawis ito at hingal na hingal. “Let her go!” madiin nitong sabi. Hindi niya rin napansin na hawak-hawak na pala siya noong pangit na sinampal niya kanina ng handbag.
“Sige! Lumapit ka rito at papatayin ko ang babaeng ‘to!” pagbabanta ng pangit.
“’Wag kang lumapit dito! Narinig mo ‘yun?” sigaw niya kay Gunner nang akmang lalakad ito palapit sa kanila. Napangiwi si Severina nang maamoy ang baho ng hininga nitong pangit. Dahil sa inis, kinagat niya ang kamay nitong naka-cross malapit sa leeg niya. Nabitiwan siya nito nang masaktan ‘yun.
Dali-dali siyang tumakbo palapit kay Gunner.
Paglingon niya ay nakita niya kung paano mabilisang nakalapit si Gunner na lalaki saka nakipagsuntukan. Ngayon lang siya naka-kita ng live na action scene sa harapan. At kakaiba ang pakiramdam na ‘yon..
Mabilis nitong napatumba ang lalaki. Parang wala lang kay Gunner iyon, ni hindi nagusot ang suot nitong suit.
“Sa susunod, kapag sinabi kong dito ka lang sa tabi ko, rito ka lang sa tabi ko. Understand?” may pagka-possessive nitong sabi sa kaniya. Napatingin naman si Severina sa mga mata ni Gunner. Iba ang ekspresyon niyon.
“Sorry . . . eh kasi nama—”
Hindi niya natapos ang pagsasalita nang maglakad ito palayo sa kaniya. “Iiwan mo talaga ako rito?” tanong niya kay Gunner habang pinagmamasdan ang dalawang lalaki na nakahandusay sa sahig.
“Tara na.” Tawag nito sa kaniya, bumalik na rin ang malamig nitong boses.
Tumango si Severina saka pinulot ang handbag na nahulog sa sahig kanina. “Saglit lang,” sabi niya and immediately kicked their balls.
“Now I’m fine.”