Nalaman ng mga kaibigan ko ang nangyari. Baka kumalat nga yun sa buong campus. OA sa tingin nyo pero big deal yun lalo na kung ang 'anghel' ng school nato ang pinag uusapan.
Pero wala akong nakuhang magandang salita sa kanila. Imbis sinermonan nila ako na ito daw ang resulta sa pagiging malapit ko sa mga maimpluwensyang tao sa eskwelahan lalo na ang pakikipagclose sa lalaking gusto ko na may girlfriend naman.
Dahil sa nangyari iniwasan ko muna ang grupo nila school. Hindi na ako nagpakita lalo na pag may game sila. Palagi nga lang akong sinusundan ni Stan kung saan saan. Inaabangan nya ako lagi kaya pinagbuti ko ang pag iiwas. Alam kong wala syang kasalanan kasi wala naman sya sa eksena nung nangyari yun pero mas mabuting malayo muna ako sa kanya.
Hindi ako galit. Hindi ako nagtanim ng galit. I'm just dissapointed na yun yung iniisip nila. Ipapacool off ko muna ang tampo ko sa kanila bago siguro magpasyang magpakita muli.
Isang linggo akong di nagpakita sa grupo nila. Nakatanggap ako ng text sa apat at isa isa ko naman silang nireplyan ng maayos.
Mateo:
Hey, I didn't see you around. I miss your presense.
Ako:
Sorry hehe. Busy lang. :)
Khalil:
Nagtampo kaba? I'm sorry, hindi kasi kami sanay na umiiyak si Niece.
Ako:
Okay lang. :)
Roven myloves ~♥ :
Are you okay?
Ako:
I'm good.
Tantan:
HEY SIS!! WHAT THE HELL?! WHY ARE YOU AVOIDING ME?
I DIDN'T DO ANYTHING WRONG! SILA KUYA LANG YUN WAG MO KONG DAMAYIN! I BELIEVE YOU KAYA! MAGPAKITA KANA PARANG AWA MUNA! NASTRE STRESS NA BEAUTY KO KAKAHABOL SAYO KALA MO SINONG MAGANDA.
Umirap nalang ako at napangisi.
Ako:
Aww that's so sweet of you tantan... Busy lang wag mo na muna akong hanapin. I miss you too girl (~_^).
Tantan:
Yun naman pala, bat ayaw mong magpakita?!
Ako:
Just cooling off.
Maayos lang yung text ko pero hanggang text lang.
Pag nakikita ko sila sa canteen man o batibot agad akong lumiliko dahil ayaw ko munang makipag usap. Naririnig ko ang tawag lalo na ang lakas ng boses ni Stan pero di ko na pinapansin. Kasama nila ni Veraniece palagi kaya di na ako nag aabalang lumingon pa muli.
Pero di na ako maka iwas nang hindi ko namalayan na nakaharap ko na pala ang grupo nila. Mag mumukha lang akong tanga pag tatakbo ako gayong nasa harap ko na ang mesa nila.
Nakaupo lang sila at agad namang tumayo si Stan nang nakita ako. Binigyan ko lang sila ng malamig na titig at blankong expresyon.
"Chan! Bat di ka na sumisipot sa game namin?!" Malakas na boses ni Stan kaya napalingon ang iba na naroon.
Nagpapacool off nga sabi eh! Papahupain ko muna ang binansagang 'desperada' ng school nato.
Nagkibit ako ng balikat, "Busy lang."
"Anong busy?! Sabi ng mga kaibigan mo maluwag daw schedule nyo!
Ngumuso nalang ako at tiningnan ang apat na nakaupo.
Di makatingin sakin si Khalil at Mateo, iritado naman si Verniece sa presensya ko habang tinititigan lang ako ni Roven.
Oh ano nag kaayos naba sila? Mukang nagkabalikan na ang highschool sweetheart.
"Bakit miss mo ko?"
"Oo! Ang tahimik na ng buhay namin ngayon!"
"Awieee, Anuba parang shunga to!" Sabi ko sabay hampas sa braso nya at hagikhik. Nakita kong nag angat ng tingin si Mateo at Khalil sakin.
"I missed that chuckle..." mahinang bulong ni Roven pero dinig na dinig ko.
Agad akong nahimasmasan nang biglang tumayo ang iritadong si Veraniece.
Ano ba Chan?! Cold dapat tayo diba? Nakailang practice nako eh!
Agad kong binalik ang malamig na expresyon. "Oopss sorry, alis na ako."
Aalis na sana ako nang pinigilan ni Mateo ang braso ko.
Nagkamot sya ng ulo,"Punta ka mamaya sa game namin." Nahihiya nyang anyaya.
"Oo nga Chan..." ani Khalil naman.
"Titingnan ko," sabi ko sabay alis.
Sorry mga bros! huhu. Makainarte lang bakit ba?
Sa isang linggong nakalipas, pumutok nga ang balita ng hiwalayan nila Veraniece at Venven, mga dalawang araw pagkatapos ng eksena namin ni bruha, pero dahil palagi parin silang nagkikita na magkasama halos lahat sila hindi naniniwala sa balita.
May pinagsamahan din naman sila kaya malamang sa malamang mapapanatili ang pagkakaibigan nila kahit na hiwalay na sila. Balita ko bago pa ako naka transfer, kaibigan na talaga ng boys si Veraniece at niligawan ni Venven nung nag g9 sila pero nireject daw kuno kaya nakagirlfriend ng iba si Venven. Pero ngayong taon lang daw nasuklian ni Niece ang pagtingin Venven at dahil baliw sya kay imporkritang bruha naging sila. Boom! That's the beginning of their love story. Kaya tuloy nakakapagtaka na hindi man lang sila umabot ng isang taon sa tagal tagal na hinintay ni Ven si Niece.
Lunch break na kaya pupunta na sana ako sa canteen pero natigilan ako nang nakita ko sinong mga kasama ng mga kaibigan ko. Umirap nalang ako sa kawalan. The SMKRV tandem is sitting on our table. Nakatunganga lang ako doon habang tinitingnan ang mga kaibigan kong feeling close lalo na kay Veraniece. Mga traydor! Buti nalang si Seram tahimik lang sa gilid, hindi ko na ata matatake kung pati si Seram makikipagclose sa bruhang yan!
Kumukulo talaga dugo ko sa impokritang yan. Pavictim ang peg. Che! Pasalamat ka hindi ako yung tipong nanabunot, magaling pa naman ako sa wrestling shuta ka talaga!
"Chan!" Naputol ang pagiisip ko ng mga ways pano patayin ang bruha dahil sa tawag ni Stan.
"Oh?"
"Upo ka dito," sabay lahad nya sa upuang katabi.
Umupo ako sa tabi nya tulad ng sinabi at nakitang may ngising nakalagay sa labi ng demonyong bruha habang nag eenjoy sa pakikipagkwentuhan sa mga traydor kong kaibigan habang sumusulyap sulyap sakin. Naiirita tuloy ako. Padabog kong kinuha ang burger na nasa table at kinain yun ng tahimik at nakasimangot.
"Hoy! Akin yan!" Reklamo ni Stan pero binalingan ko lang ng naiiritang tingin.
"Ang ingay mo! Pwede ba tumahimik ka nga!"
Gulat tuloy si Tantan pero wala ako sa mood para mag sorry.
"Init ata ng ulo natin ngayon?" Natatawang tanong ni Mateo.
Sinong di magiinit ang ulo sa walang hiya nyong kaibigan!
"Tanong mo sa bato," irita kong sinabi.
"Chan okay ka lang?" Natatawa na ding tanong ni Khalil.
Diba nag aaway pa tayo? Bat feeling close kayo ha?!
"Bat nga pala kayo nandito sa table namin? Feeling close?!"
"Ouch! Ang sakit naman nun!" ani Mat.
Magsasalita na dapat si Stan pero may sumugod saming babae.
"Bakla ka ba huh?!" Mahinang bulong na may diin ni Stella, Grade 11 student na myembro ng singing club.
"Stella ano bang sinasabi mo?" Kinakabahang sabi ni Stan.
"Akala mo di ko nahahalata?"She said with a smirked.
Nakita kong nanlamig ang mukha ni Stan sa sinabi ni Stella.
"Stella stop it," ani Mateo.
"Bakit nyo ba pinagtatabunan tong kaibigan nyo huh? Too embarrased to admit?" Natatawang sabi ni Stella.
"What are you talking about? Porket di kita pinapatulan yan na agad iniisip mo?" Natatawa pero halatang kabado na sinabi ni Stan.
"You can't fool me Stan, hindi ako kayang tiisin ng mga lalaki."
"Well I'm not one of those 'boys' you're talking about. Hindi pa pwedeng hindi kita type at may iba akong gusto?"
"Then who? Sa pagkakaalam ko wala naman ah?" Confident na sinabi ni Stella.
"Haven't you met Chan yet?" Ani Stan na nagpagulat samin ni Stella.
"What?! That girl?" Nandidiring tanong ni Stella.
Aba aba aba. Anong ibig mong sabihin?!
"Bakit anong problema sakin?!"Iritado kong sinabi. Dapat ay dinedeny ko na ang sinasabi ni Stan pero dahil sa babaeng ito naiirita ako kaya di ko na napigilan.
"Desperada ka talaga ano? Akala ko ba si Roven?Porket di mo nakuha sa kaibigan ka nalang?" Dissapointed nyang sabi. Nakatingin lang samin ang mga kaibigan pero di ko na pinansin.
"Abay kasalanan ko ba na si Stan ang tinamaan ng kamandag ko at hindi si Roven?" I said with a smirk kaya nairita ang isa pang bruha sa buhay ko.
"Kasalanan ko ba na hindi ikaw ang nais kundi ako pala?Hmm?" Nilaikahan ko ba ang ngisi ko. "Kasalanan ko ba na mas nakaka akit ako kaysa sayo?"
Pahisteryang tumawa ang bruha bago nag salita." Excuse me? Ikaw mas better sakin? Hell walang taste lang ang pipili sayo."
"You mean walang taste ang lalaking kina aadikan mo? Diretsuin mo nalang, wag nang paligoy ligoy. Wag mong iniinsulto si Stan sa pamamagitan ng pag iinsulto mo sakin stupid."
"How dare you?!"
"Bat di mo nalang kasing tanggapin na mas maganda ako sayo?" I said while tucking my hair into my ear (Pabebe act lang) and smiled sweetly at her.
Sa sobrang irita susugod na sana sya kung hindi lang pinigilan ng boys. Nagkibit nalang ako ng balikat at nagpatuloy sa pagkain.
Nakita ko ang iritadong tingin sakin ni Veraniece kaya ningisihan ko sya.
"Looks like you're going to be my girlfriend from now on," Natatawang sabi ni Stan nang nakalayo na ang bruha kaya binatukan ko.
"You wish, loser."
"What? Ikaw na mismo ang nagsabi."
"Wag kang assuming, kinompirma ko lang sa babae mo na gusto mo ko pero hindi ko sinabi na gusto rin kita!"
"What?! So you're saying na ipapakalat mo na nireject ang isang Stan Viel Delavida?!"
"Your fault,"sabay duro duro ko sa kanya. "Well sino bang nagsabi na sabihin mo na gusto mo ko?"
Tumikhim si Roven sa harap namin. Oh? Nandito ka pala? Si Mat at Kahlil ay pinapakalma pa si Stella na nagwawala parin kahit nasa malayo na.
"Tama na yan Stan."
"Oh?Nandito pala ang totoong crush ko," sabay turo ko sa nakakunot na noo na si Roven.
"Kanina ka pa dyan?" Ngisi ko kaya inirapan nya ako.
"Biruin mo dahil sa kanya," sabay turo ko kay Stan. "Magkakaroon tayo ng love triangle na chismis sa school nato. Si Chan na ang nais ay si Roven pero si Stan na kaibigan ang nakuha." Sabay tawa ko.
Inirapan ako ng dalawa."Ikaw ang gusto," sabay turo ko kay Roven."Pero sya ang nakuha," sabay turo na naman kay Stan. "Pagkakainitan na naman ako ng mga tao rito," tawa ko ulit kahit na inis na inis na ko sa mga nangyayari.
Kung ang pag away ko nga kay Veraniece ay madalas na akong kinukutya sa pagiging desperada ko kay Ven pa'no na ngayon na si Stan na naman ang bagong maiisue sakin? At higit sa lahat si Stella pa, na isa sa mga famous din sa school na to ang magkakalat nun? Who knows kung ano ang ipakalat nya o kung paano nya i kwento ang pagiging involve ko sa crush nyang si Stan?
Iniiwasan ko na nga eh para humupa naman ang kutya nila sakin. Wala naman talaga akong pake doon pero naawa lang ako sa sarili kapag nakikitaan ang mga mata ng tao na nakatingin sakin ang simpatya na para bang kaawa awa akong nilalang dahil lang patay na patay sa lalaking di ako kayang gustuhin kaya aabot na sa pisikalan.
"I won't let that happen," sabi ni Roven kaya napabaling ako sa kanya.
"I'm sorry," ani Stan. Nginitian ko nalang sya.
Tumayo na ako," Alis nako". Paalam ko.
Hinayaan nila ako pero batid kong sinundan ako ni Roven. Hindi ko alam anong reaksyon ni Niece doon pero alam kong maiirita sya.
"What?" Tanong ko.
Pumunta ako doon sa abandonadong classroom na pinuntahan namin noon at umupo sa bench.
"Nothing, I just missed your presence."
Pumula ang pisngi ko at kinagat ang labi. May magandang naidulot rin pala ang pag iiwas ko noh?! I miss you more baby ko!! Di mo alam anong klaseng pagpipigil ginawa ko!
"I'm sorry about what happened..."
"It's okay, it's not your fault," kasalanan yun ng impokrita mong ex! Papansin amp!
"Nagalit ka ba?"
"Saan? At kanino?" Maang maangan kong tanong.
"Sa...min..?"
Hindi ako sumagot, tinitigan ko lang sya kaya sya naman ang nag iwas ng tingin.
Tumikhim si Venven ko. "W-why are you staring at me like that?"
"Gwapo mo talaga," sabay nguso ko.
"I-I-I know that!"
"Bakit ka lumalapit lapit sa'kin? You know that I-I-I like you right?"Asar ko, talagang sinadya kong iutal ang I.
"S-so? What are y-you trying to say?"
Lumapit ako lalo sa kanya kaya napaatras sya ng konti.
"I'm just saying that lahat ng ginagawa mo binibigyan ko ng meaning. So dont try to be too friendly to a girl who has feelings for you more than friends. Inshort wag kang paasa kung di mo naman kayang suklian ang nararamdaman."
"Bakit umaasa ka ba sakin?"
"Ayaw ko sana pero di mo naman kayang pigilan ang nararamdaman. Hanggang pangarap lang kita"
"Then don't try to stop it."
Nalito ako sa sinasabi nya pero imbis na magsalita kinuha ko ang kamay nya.
"You know what? We're in the 21st century now, most women now make the first move to the person they like... and I'm one of them," sabi ko sabay pagsalikop sa mga daliri namin.
Ngumisi ako pero nagulat nang nakitang ngumisi rin sya pabalik.
Bibitawan ko na sana pero hinigpitan nya ang hawak sa kamay ko at mas lalo akong inilapit sa kanya.
"Damn, you scared me for the past week. I thought your feelings for me were gone," he said and chuckled softly.
Nalilito nako saan ako titingin kaya kinunot ko nalang ang noo. Hinaplos haplos nya ang buhok ko habang ngumingiti na nagpapagwapo tuloy sa kanya!
"T-Tama na," sabi ko kasi parang aatakihin nako sa puso sa pinaggagawa nya.
"Kuya tama na sabi!" Sigaw ko kaya natigil sya.
"Kuya? Really?"
"Huwag ka ngang paasa!"
"I'm not!" Giit nya na natatawa.
"Anong tawag mo dyan sa pinaggagawa mo?! At ano yan ha?" Turo ko sa ngiti nyang nakakaakit. "Bat ka ganyan ngumiti?!"
Ngumisi lang sya sa reaksyon kong natataranta na.
Nilapit nya ang mukha nya sakin kaya umatras ako.
"Just keep on dreaming that you'll get me," he smirked
Gusto kong mairita pero hindi ko kayang magreklamo lalo nat ang puso ko ay kanina pa tumatakbo.
Kumalma ka nga! Kanina pa ako nauulol dito dahil sa hayop na lalaking to!
"Because I'll make that dream come true ."
Kumunot ang noo ko. "What do you mean?"
Ngumisi lang sya at binalik ang tingin sa garden. Magkahawak parin ang mga kamay namin kaya di ko parin magawang kumalma.
Bahala na nga! Bahala na kung pinapaasa nya lang ako! Bahala na kung masaktan ako sa huli! Kakapit ako sa pag asang to kahit na sa huli alam kong ako lang din naman ang masasaktan. I dont want to let him go! I want to be his friend pero sino bang niloloko ko? Alam ko sa sarili ko na siya parin talaga. Kahit anong iwas ko bumabalik at bumabalik parin ako sa nag iisang lalaki na hindi ako sigurado kung masusuklian ba talaga ang damdamin ko.