CHAPTER 7
Zafeira POV
Habang nakatago ako sa likod ni Geometry ay bigla namang gumalaw ang rabbit na karga-karga ko at parang nagrereklamo ito dahil naiipit ko siya.
Dahil sa pangyayari ay hindi ko malaman kung ano ba ang gagawin ko. Aasikasuhin ko ba ang rabbit na karga-karga ko o magtatago lang ako sa likod ni Geometry?
Naguguluhan ang aking isipan. Bakit ba kasi kami pinalilibutan ng mga tao?
Ilang saglit pa ay narinig kong nag-iingay na ang mga taong nakapalibot saamin.
"Ginoo, maari bang ipakilala mo saamin ang magandang binibining kasama mo?" rinig kong sabi ng isang lalaki na para bang lasing.
"Ayaw niya sa mga ganitong bagay kaya naman magsi-alis na kayo!" seryosong wika ni Geometry habang pinoprotektahan ako.
Halos kasi hinahablot na ako ng mga taong nakapaligid saamin. Bukod doon ay naiipit ako ng husto dahil nagsisiksikan kami ngayon.
Nakakainis naman ang ganito. Ang sakit-sakit nanaman ng katawan ko. Ano ba kasing kailangan nila saakin?
"Ano ba?!!!" galit na sigaw ni Geometry kaya napatigil ang mga tao.
"Zafeira, humarap kana!" wika niya.
Nang marinig kong sabihin 'yon ni Geometry ay hindi ko alam kung susunod ba ako o hindi. Hindi kasi ako sanay sa mataong lugar at hindi din ako sanay na humarap sa kanila.
Ngunit, sa hindi ko maipaliwanag na pangyayari ay napaharap nalamang ako ng biglaan sa mga tao. Dahil sa ginawa ko ay muli silang naging maingay.
'Yong rabbit ko naman ay bigla nalamang huminga ng mapakalalim na para bang tao. Aytss... Kakaiba talaga ang lahat ng naririto sa mundo nina Geometry.
"Binibini puwede ba kitang maiguhit ng malapitan?" sigaw ng isang lalaki na nasa hulihan.
"Huwag kana d'yan! Dito kana sa amin at gagawan kita ng kontrata para maging model namin!" sigaw naman ng isa pang lalaki na may malaking pangangatawan.
Gu-gusto nila ako gawing model? Ku-kung ganon hindi naman pala nila ako sasaktan.
Napayuko nalamang ako at natahimik.
Hindi ko alam kung ilang minuto naba ang nakakalipas pero napansin kong tumahimik silang lahat.
Ilang saglit pa ay iniangat ko nang muli ang aking mukha at saka nagwika.
"Pa-pasensya na kayo! May lakad kasi kami ng kaibigan kong si Geometry kaya hindi mo na ako makikipag-usap!" wika ko habang ang mga tao ay nakikinig at nakatitig saakin.
Medyo nahihiya akong titigan silang lahat pero linakasan ko nalamang ang aking loob. Isa pa dapat na din akong masanay na makipag-usap sa kanila.
Iba na ito, hindi na ito ang mundong mapanakit ang mga tao, kung kaya'y dapat lang na wala akong ikatakot.
"Narinig ninyo? May lakad kami ngayon ng kaibigan ko!" malakas na wika ni Geometry habang nakasalubong ang dalawang kilay.
Akala ko ay tatahimik na sila at tuluyang aalis sa amin pero nagkamali ako dahil muli nanaman silang nag-ingay.
"Ano ba? Ako nga riyan!" Sigawan nila habang nagsisiksikan papunta sa akin.
Geometry POV
Ito naman talaga ang inaasahan kong mangyayari. Di na din 'to nakapagtataka dahil napakaganda naman talaga nitong si Zafeira.
Haytss... ano kayang puwede kong gawin para maka-alis na kami dito? Nabu-buwesit na ako sa mga ingay nila.
Para silang nag-uumpugang mga kaldero, ang sasakit sa tainga ng mga pangit nilang boses!
"Ako muna ang kakausap sa magandang dalaga nayaaaaan!" wika ng nakakairitang lalaki na kanina pa ako tinutulak.
Pati si Zafeira ay masyado naring naiipit. Naiinis talaga ako ngayon! 'Yong rabbit naman ay patulog tulog lang.
Halos di na nga ako makahinga
dahil sa pagod. Napakadaming tao pa ang hinaharangan ko para hindi sila makalapit kay Zafeira. Para akong binabangungot dahil sa pangyayaring 'to. Napakamalas ko naman dahil hindi ko pa pwedeng gamitin ang mahika ko.
Ayoko sana ng ganito dahil nagmumukha akong body guard, pero ano pa bang magagawa ko? Kaibigan ko si Zafeira at responsibilidad ko siya lalo pa't ako ang inutusan ni ama na ipasyal siya dito.
"Magsitigil ang lahat!..." sigaw ni Zafeira na ikinagulat ko ng husto.
Nagalit ba siya?
Zafeira POV
Napasigaw nalamang ako ng wala sa oras dahil sa hindi ko maipaliwanag na dahilan.
Gusto ko na talagang maka-gala pero pinipigilan kami ng mga tao.
Wala akong maisip na paraan kaya naman bigla nalamang akong napasigaw.
Hindi naman ako galit at hindi din maayos ang pakiramdam ko.
Dahil sa sigaw kong 'yon natigil muli ang mga tao at nakita ko naman si Geometry na nakatingin sa akin at para bang siya'y nagulat.
Pinalipas ko muna ang isang minuto bago ako nagsalita.
"Aalis muna po kami ni Geometry, sa mga gusto po akong maka-usap babalik nalang po ako dito bukas!" mahinahon kong ani sa mga taong nakikinig sa akin.
Inaamin ko na hindi ako sanay sa mga ganitong bagay, pero ng tingnan ko ang mga tao na nakikinig sa akin ay nakaramdam ako ng kakaibang saya na hindi ko maipaliwanag.
Hindi ako makapaniwala sa mga nangyayari ngayon, at lalong hindi ako makapaniwala sa aking sarili.
Napapagitnaan ako ng napakadaming tao na nakikinig at tumititig sa akin ng walang takot.
Dito ko lang naranasan ang ganitong pangyayari sa aking buhay.
"Oh, sige! Bukas ako ang una mong kausapin, huh?" wika ng isang ginoo na nasa harapan lang ni Geometry.
Ngumite ako sa kaniya at saka nagwika. "Sige po!" tugon ko sa kaniya.
"Sige, aasahan namin ang sinabi mo!" sigawan ng iba pang mga tao.
Habang nakangite ako at nakatayo ay unti-unti namang nagsisi-alisan ang mga tao na kanina ay nakapalibot sa amin.
Tumingin naman ako kay Geometry at nakita kong nakasalubong padin ang kaniyang mga kilay. Naka cross arm pa ito at halata sa kaniyang mukha ang pagkainis.
"Hoy!" Pagtawag ko sa kaniya na ikinabaling ng atensyon niya sa akin.
"Tapos na ang problema natin! Halikana! Mamasyal na tayo." wika ko habang nakangite sa kaniya.
"Hay!" saad ni Geometry saka nagbuntong hininga.
Ano kayang problema ng lalaking 'to?
Magsasalita ba ulit ako?
Hindi kasi umiimik si Geometry at hindi din siya naglakad.
Gusto niya pa siguro na hilain ko siya. Bahala na nga siya. Aalis na ako!
Nagsimula na nga ako sa paglalakad at hindi ko alam kong nakasunod sa akin si Geometry. Siguro ay hindi naman ako maliligaw sa ganitong siyudad, isa pa mababait naman pala ang mga tao dito.
Heheh! Masaya ako at nakangiteng naglalakad ng may biglang nagsalita galing sa aking likuran.
"Binibini, ikaw ba ang fire wizard?" tanong nito sa akin sa malamig na tono ng boses.
Napaharap ako sa kaniya at nagulat ako dahil isa siyang batang lalaki na ubod ng guwapo. Makapal ang kaniyang kilay, maputi, makinis, matangos ang ilong, mapungay ang mga mata nito at may kissable lips. Grabe talaga, para siyang artista ah! Ang bata niya pa pero napakaguwapo niya.
Hindi ako nakapagsalita dahil natigilan ako ng husto sa kaniyang mala-anghel na pagmumukha. Kaso, napapansin kong parang suplado din ang batang 'to. Hindi niya ako tinawag na ate, huh? Mukhang grade 3 o kaya grade 4 palang ang batang 'to.
"Bakit ganiyan ka kung makatingin?"
seryoso nitong wika na nagpabalik ng atensyon ko sa reyalidad.
"Wa-wala naman! Tungkol nga pala sa tanong mo kanina, tama ka doon! Isa nga akong fire wizard." tugon ko sa batang tinititigan ako ng husto.
Medyo nakakailang ang batang 'to kung makatingin. Daig niya pa ang ibang mga lalaki.
"You're so pretty nice! To be honest you have caught my attention, and it's driving me crazy, like hell I want to be with you!" seryosong wika ng batang kaharap ko.
Grabe! English speaking siya, di ko ma gets ang iba niyang sinabi may pa mura-mura pa siyang nalalaman. Isa pa bakit kumakabog ng husto ang puso ko? Kinakabahan yata ako dahil medyo iba ang naiisip ko sa batang naglalakad papalapit sa akin.
Tatakbo na ba ako dahil lumalapit siya sa akin, o dito lang ako?
Kakaiba ang nararamdaman ko sa batang 'to. Ano kayang may roon sa kaniya? Kapag tinititigan ko siya'y pakiramdam ko ba ay bumibigat ang katawan ko na para bang naninigas at hindi ko maikilos. Pakiramdam ko ba'y pinagpapawisan ako ng husto.
Mas lalo ko pang ikinakaba ng ngumisi siya ng nakaloloko.
Diosko po! Ngayon lang ako nakakita ng batang ganito. Bata ba talaga siya?