Fillaz's POV:
Abala kong chine-check ang discription at expiration ng isang product na ilalabas ng company ko.
Naramdaman ko naman na pumasok sa opisina ko si Bondair. "Sir, wala ka pong schedule for today. You may have your day off po."
"Gano'n ba, Bondair? Salamat."
Kaagad na nilisan ni Bondair ang opisina ko.
Ano naman ang gagawin ko ngayong day off ko?
Matutulog na lang siguro ako sa bahay.
Lumabas na ako sa buiding. Pagkalabas ko ay bumungad ang aking sasakyan. Nang tingnan ko ang harap ng sasakyan ko ay mayroong nakasulat gamit ang pulang ink o dugo... hindi ko mawari kung ano. Ang nakasulat ay 'Nahanap na rin kita, isa ka na pala talagang CEO. Tinalikuran mo na ba ang dati mong trabaho dahil sa konsensya mo?'
Kilala ko ang taong gumawa nito sa aking sasakyan. Ngayon ay nahanap na niya ako. Matagal din siyang nagtago at nagluksa kaya naiintindihan ko siya. Pero sa mata ng batas ay masama talaga siya. Ako lang ang naging masama sa paningin niya dahil mayroon akong nagawa sa kanya.
Kumuha ako ng tissue sa loob ng sasakyan ko sabay pinunasan ko na lang. Hahayaan kong gawin niya ito. Huwag lang siyang mananakit ng mga taong malapit sa akin. Kilala-kilala ko siya, halang ang kanyang sikmura. Pero naiintindihan ko kung bakit siya galit na galit sa akin.
**
Pagkauwi ko sa bahay ay wala si Dad. Sakto naman dahil nag-text si Dad ngayon na may business meeting daw siya sa ibang lugar kaya alam kong safe siya.
Nagtimpla ako ng kape. Sa pagtitimpla ko ay bumabalik pilit ang isang alaala na gusto kong limutin pero hindi ko magawa.
Maya-maya pa ay biglang tumunog ang aking cellphone. Kukunin ko na sana pero biglang pumasok si Bri sa bahay kaya naman nagulat ako.
"Hi hon, p'wede ba akong matulog dito?"
"Bri, wala na tayo. But still, you can sleep here. Doon ka sa guess room,"
"Hindi ba p'wedeng sa room mo na lang?"
"Hindi p'wede, Bri."
Umirap siya sa akin sabay nilapitan ako. "CEO ko, will you marry me?"
"Bri, pahalagahan mo ang iyong sarili. Alam ko na mabuti kang tao at marami ka pang mahahanap na lalaki. Hindi ako ang sentro ng buhay mo, ikaw ang may hawak ng iyong buhay. Palagi mong tatandaan na importante ka. Huwag mo akong habulin Bri. Hindi ako tinapay at mas lalong hindi ka langgam. P'wede ka namang maging langgam to the point na hindi mo kailangang habulin ang tinapay, you must work hard for it."
"Kahit ano pang sabihin mo ay ikaw lang ang mahal ko!"
"Bri, day off ko ngayong araw. Ang gusto ko lang ay ang mag-relax. P'wede bang huwag mo muna akong guluhin?"
Hindi kaagad nakasagot si Bri. Naawa naman ako sa kanya kaya hinayaan ko na lang siya na umupo sa tabi ko.
"Fillaz, p'wede mo ba akong makeup-an? I heard na mine-makeup-an mo ang iyong Mommy noon. Bakit ayaw mong i-try sa akin noon kahit tayo pa? At ngayon sana kahit hindi na tayo? Ayaw mo ba talagang subukan sa akin? Or hindi mo lang talaga ako minahal?"
"Simula nang mawala si Mommy ay ayaw ko nang mag-makeup sa iba, that's the only answer."
Humikbi si Bri sabay sumandal sa balikat ko. Bigla namang tumunog ang aking cellphone.
"Bondair, bakit?" sagot ko.
"Sir, hindi po ito related sa work. But, related po ito sa town house niyo sa boracay... mayroon pong isang anonymous na lalaki ang nag-bomb sa town house niyo po ayon sa report ng mga pulis. Sadly, dalawang katulong niyo po ang namatay. Sir! Kailangan niyo pong mag-ingat dahil ang lalaki ay nag-iwan ng letter na nagwa-warn na mag-ingat ka raw po sa susunod na mga pasabog niya!" nag-aalalang paliwanag ni Bondair.
Kaagad kong pinatay ang tawag. Naawa ako sa dalawang katulong namin dahil mayroon pa silang pamilya na binubuhay. Oo maaari kong bigyan ng every day support ang pamilya nilang dalawa pero hindi matutumbasan ng pera ang sakit na nararamdaman nila. Naaawa ako sa kanila. Pakiramdam ko ay wala akong kwentang boss.
Kaagad kong pina-text kay Bondair ang about sa nangyari sa dalawang pamilya ng dalawa naming maid. And si Bondair na rin ang bahala for the financial support.
"Tama ba ang narinig ko? Ang creepy naman ng lalaking 'yon!" sigaw ni Bri.
Maya-maya pa ay biglang bumukas nang malakas ang pinto. Nakita ko si Dad kaya agad akong lumapit sa kanya.
"Dad! Okay lang po ba kayo? Kaya po ba kayo umuwi ay dahil sa nalaman niyo na mayroong lalaki ang nag-bomb sa town house natin sa boracay?!"
"Oo anak! F*ck!" galit na galit na sigaw ni Papa, "billion ang halaga ng town house na 'yon. At nadamay pa ang dalawang inosenteng maid natin! Fillaz, sa 'yo raw nag-warn ang anonymous na lalaki kaya kailangan mong mag-ingat! Gusto mo bang mag-hired ako ng mga guard mo?!"
Wala akong naisagot sa itinanong ni Papa. Nanghihina ang aking katawan sa ginawa ng lalaking 'yon. Alam ko na hindi siya titigil hanggat hindi niya ako napapatay.
"Tito, agree po ako na mag-hired kayo ng guard for Fillaz!" sigaw na suggest ni Bri.
"Oo Hija, pero hindi madali ang aking naiisip. Kailangan kasi munang dumaan sa training ang mga magiging guard ni Fillaz."
"Why not to hired police and army, Tito? They are fully trained!"
Hindi kaagad nakasagot si Dad. Alam niya kasi na walang kaalaman si Bri sa sinu-suggest niya. Ako naman ay nanatiling tahimik lang.
"Fillaz, after two months ay magbubukas ako na hiring ang Bulgarin for your guards and also a training for them." Tinapik ni Dad ang balikat ko sabay niyakap ako. Tumango lang naman ako dahil wala na rin akong magagawa kung hindi ang sumunod kay Dad.
Gumaganti ka na ba talaga sa akin?