Lunes na kaya may Assembly bago ang klase. Nagtipon ang mga estudyante ng South University sa field. Naka kapit sa braso ko si Ash at nakasunod sa amin si Zoren.
Humiwalay sa amin si Zoren para pumunta sa section nya. Magka-iba kasi kami ng section. Section 4 kami ni Ash at section 1 naman si Zoren. Kahit naman kasi ganun si Zoren, matalino yun sa amin ni Ash. Kaya nga ang galing galing nyang gumawa ng mga excuses kapag nahuhuli syang gumagawa ng kalokohan.
Parang walking dictionary sya. Kapag tinanong mo may isasagot sya, yun ay kung sasagutin ka ng matino. Knowing Zoren, sira ulo yun eh. Kaya sya ang palaging tinatanong ng mga teacher kapag walang nakakasagot sa klase nila.
Nagsimula na ang Assembly, from prayer to motto. Natawa pa kami nang pumiyok yung nagli-lead sa unahan. Kung kailan patapos na saka naman sumabit. Sinaway naman kami ng mga adviser namin na nakabantay sa bawat section kaya tumigil kami sa pagtawa.
By section din ang pag-alis ng mga estudyante para di magulo.
Paakyat na kami ni Ashiya papunta sa room namin. Nasa 4th floor kasi ang room namin. Sa kabilang building naman ang kina Zoren kaya di namin sya kasabay.
"Sino una nating teacher?" tanong sa akin ni Ash na parang tangang umaakyat sa hagdan.
"Si Sir Dino." sagot ko habang nakasunod sa kanya.
Kahit na halos makalahati na namin ang school year hindi pa rin kabisado ni Ash ang schedule namin. Kaya sya palaging napapagalitan ni Ms. Agapitan dahil palaging late, bukod sa di nya alam ang schedule ng subject namin kay Ms. Agapitan, hate nya talaga si Ma'am.
"Ayan na naman tayo sa math subject na yan. Bukod sa wala akong kaalam-alam dyan, ipapahanap na naman sa atin yung X na yun na hindi ko naman alam kung saan hahanapin. Aba malay ko ba doon, baka naman itinatago lang ni Sir sa bag nya yung X. Tapos ipapahanap pa sa atin. Kung ano-ano pang formula ang sinasabi, hindi ko naman alam kung saan gagamitin yun." mukhang tangang sabi ni Ash na kinailing ko na lang.
Sira rin talaga ulo nito. Hindi ko alam kung bakit ba naging kaibigan ko yang si Ash at Zoren kung pareho naman silang sira ulo.
Maingay ang room namin nang makarating kami ni Ash. May lumipad pa na eraser papunta sa amin ni Ash. Buti na lang nakailag kami. Sinamaan ni Ash ng tingin yung bumato at nagsimula na naman sa pagdaldal.
"Paano kung tinamaan ako nun? Baka ikamatay ko yun. Baka gusto mong sayo ko ihagis yung eraser na yun. Tsaka ang kapal ng mukha mong itapon yung eraser, ni hindi pa nga nalilinisan oh." tinuro pa nya yung eraser na nasa sahig. "Pulutin mo yun at pagpagan. Aba, ano pa't naging President ako ng klase na'to kung hindi ko rin naman kayo didisiplinahin." napataas ang kilay ko sa huli nyang sinabi.
Ang kapal nitong makasabi ng didisiplinahin, eh sya naman palagi ang pasimuno ng kalokohan ng klase namin.
Kinantyawan naman sya ng mga kaklase namin dahil sa sinabi nya. Namewang sya at taas noong humarap sa kanila.
"Aba, kasalanan ko bang ako ang binoto nyo bilang President? Kung ako pa ang pilini nyong maging muse, kabog yang mga muse nang ibang section." mataray nyang sabi.
Umangal naman kami sa kanya.
"Boooooooo!"
"Talo na tayo kung nagkataon."
"Ayaw ko ng maging escort kung ganun." sabi ng escort namin sa klase.
Humaba naman ang nguso ni Ash at masama ang loob na umupo sa upuan nya.
"May araw din kayo sa akin." sabi nya.
Tumawa naman kami ng pagkalakas-lakas. Lumapit naman ako sa kanya at umupo na rin sa upuan ko.
"Happy?" masungit na tanong nya at inismiran ako.
Ashiya's P.O.V.
Masama pa rin ang tingin ko kay Cristel ng pumasok si Sir Dino.
"Good morning class." bati ni Sir.
Tumayo naman kami at bumati pabalik kay Sir. Umupo na kami ng paupuin na kami ni Sir Dino.
Nag discuss si Sir sa unahan ng kung ano-ano na hindi ko naman maintindihan. Makinig ako o hindi wala talagang pumapasok sa utak ko kung ano ang itinuturo ni Sir. Ni hindi ko nga alam kung paano naging 5 ang sagot.
Nang magbigay ng isa pang example si Sir, sinubukan kong sagutin yun. Pero nang matapos ko na at may makuha na akong sagot. Kinumpara ko kung pareho ba kami ng makukuha ni Sir, pero mukhang math na talaga ang may ayaw sa akin. Sobrang layo ng sagot ko sa sagot ni Sir.
8.43 ang sagot ni Sir samantalang ako ay 647,291. Tengene, paano nangyari yun? Tama naman yung formula na ginamit ko.
Tiningnan ko naman si Cristel na sinubukan din sagutin yung example.
"Anong nakuha mo?" tanong ko sa kanya.
Ngumiti naman sya sa akin na parang nagwagi sya.
"385.43." mayabang na sabi nya.
Natawa naman ako kasi mali rin sya.
"Kung makangiti ka, akala mo naman tama ka."
"At least may point yung akin. Tsaka pareho kaming .43 ni Sir." ngumisi-ngisi pa sya at tumaas-taas ang kilay.
Ang yabang. Sa susunod, malapit na rin ang magiging sagot ko kay Sir.
Zoren's P.O.V
"Mr. Rodriguez, tinatanong kita kung saan namatay si Rizal." masungit na sabi ni Ma'am Joana kay Aki na nasa gilid ko ngayon.
Natatawa na lang kami sa kanya kasi alam naming alam nya pero gusto nya lang ubusin ang oras ni Ma'am Joana. Matanda na si Ma'am at kapag nagalit o may nakita syang mali ay magsasalita na lang sya ng magsasalita hanggang sa maubos ang oras namin sa kanya.
"Myghad, Mr. Rodriguez. Elementary pa lang itinuro na yan. Nasa section 1 ka pa naman." nakukunsuming napasapo sa noo nya si Ma'am.
Binulungan ko naman si Aki na sagutin na nya si Ma'am. Ngumuso naman sya at sumagot.
"Sa Rizal park po, Ma'am." sabi nya na ikinatawa namin at ikinagalit ni Ma'am.
"Jusko po. Papatayin mo ako ng maaga, Mr. Rodriguez." humawak sya sa batok nya at minasahe ito. "Bagong bayan ang dapat na sinabi mo at hindi Rizal park. Magkaiba yun Mr. Rodriguez." umiling si Ma'am at kinuha ang mga gamit nya at lumabas.
Nagsigawan naman kami ng masigurado namin na wala na si Ma'am Joana.
"Ang lupit mo pre." natatawang sabi ko at inakbayan sya.
"Ako ang pinuro ni Ma'am ngayon. Kung sa ibang pagkakataon ikaw ang pinuro ni Ma'am." sabi nya at sinuntok ako sa balikat.
"Well, di ko araw ngayon pre. Kasi araw mo ngayon." sabi ko na sinundan ng malutong na pagtawa.
"Kung ikaw pre ang tinanong ni Ma'am. Ano ang isasagot mo?" tanong nya.
Ngumiti muna ako bago sumagot.
"Sa Enchanted kingdom, pre. Para sosyal." maangas na sagot ko at naghagalpakan kami ng mga kaklase ko sa pagtawa.
Dahil napaaga ang recess namin, kanya-kanya kami ng ginagawa. Yung iba lumabas na para kumain at kami namang iba ay nagpaiwan dito sa room.
Nagtitingin lang kami nila Aki ng mga dumadaan na estudyante sa harap ng room namin ng may mapansin akong familiar na mukha.
Nagpaalam ako kina Aki na may pupuntahan lang at tinanguan lang nila ako.
Sumunod ako sa babae na nakita ko. May yakap-yakap sya na libro at mukhang nabibigatan sya kaya naman binilisan ko ang paglalakad ko at tinulungan sya.
"Oh Zoren, ikaw pala yan." sabi nya nang makita ako.
Ngumiti ako sa kanya.
"Anong ginagawa mo rito? Sa kabilang building ang room mo diba?"
"Kasi ano, isasauli ko lang itong mga libro na hiniram ko kay Trish." nakangiting sabi nya.
Ang ganda talaga nya.
"Sige, tulungan na kita." sabi ko.
Ngumiti naman sya sa akin at tinanguan ako.
Naisauli na nya yung libro nya at ngayon ay pabalik na sya ng room nya.
"Salamat, Zoren."
"Welcome."
"Pasok na ako." paalam nya.
"Ingat ka, Lori." nakangiting sabi ko.
Nakangiti pa rin ako kahit nakatalikod na sya sa akin.
Cristel's P.O.V.
Tumatakbo ako habang hinahabol ni Ash na may hawak na plastic bottle na may butas na maliit sa takip at may tubig na laman.
Kanina pa kami naghahabulan kasi wala yung teacher namin sa huli naming subject ngayong araw. Napuntahan na namin ang lahat ng floor ng building namin. At ngayon ay nandito kami sa 3rd floor pabalik sa room namin.
Takbo pa rin ako nang takbo kasi may laman pa rin na tubig yung boteng hawak nya.
Lumingon ako sa kanya kasi medyo malayo na ang agwat namin ng may mabunggo ako. Pareho kaming natumba at ang sama ng bagsak nya kasi tumama yung likod nya sa basurahan na nasa sahig.
"Aray." daing nya.
Dali-dali naman akong tumayo at lumapit sa kanya. Tinulungan ko syang makatayo. Mukhang ang sama talaga ng bagsak nya kasi nahirapan syang tumayo.
"Sorry. Masakit ba ang likod mo?" pagtatanong ko.
Humarap sya sa akin at nginitian ako kahit na mukhang nasasaktan sya.
"Okay lang." sabi nya.
"Sure ka?" tanong ko kay Jores na sya palang nabangga ko.
"Oo. Gagaling din naman ito."
"Dalhin na kaya kita sa clinic." sabi ko habang inaalalayan sya. "Para sure na okay ka talaga."
"Hindi okay lang talaga ako." naningkit naman ang mata ko sa kanya at sinuro syang mabuti.
"Hindi ka okay. May sugat ka sa braso oh." sabi ko at ituro ang hindi naman kalakihang sugat pero marami kung dumugo. "Tara. Dadalhin kita sa clinic. Mamaya nyan ma-titano ka pa, edi konsensya ko pa yun."
Napatango na lang sya ng wala na syang magawa.
Napatigil kami sa paglalakad nang mabasa kaming pareho. Malakas na pagtawa ni Ashiya ang agad na narinig ko.
"Ang lalandi nyo. Ano 'to? Comeback na ba?" mukhang sira ulong saad nya.
Sinamaan ko sya ng tingin pero di nya ako pinansin.
"May pahawak-hawak ka pa Cristel sa braso ni Jores ha. Di ba break na kayo?" tinuro nya pa kami at tumawa ulit.
"Manahimik ka. Di ba pwedeng inaalalayan ko lang sya kaya ako nakawak sa braso nya." inis na sabi ko.
"Bakit? Baldado ba sya?"
"Hindi. Pero ikaw, kapag di ka tumahimik, ikaw ang magiging baldado sa inyong dalawa." inirapan ko pa muna sya bago kami nagpatuloy ni Jores sa paglalakad.
Tahimik lang kami ni Jores nang binebendahan na yung sugat nya sa braso.
Umalis muna saglit si Nurse Eda para ayusin ang ginamit nyang panggamot kay Jores.
"Okay ka lang?" tanong ko habang inaayos ang kama nya bago sya inihiga. "Masakit pa rin ba yung likod mo?"
Umiling sya sa akin.
"Hindi na sya masakit masyado. Sabi ko naman sayo okay lang ako." nakangiting sagot nya. "Di ka na makokonsensya kasi okay na ako." pabirong sabi nya.
Natawa naman ako.
"Baliw."
"Kung baliw ako, ano ka pa?"
Pinanlakihan ko naman sya ng mata.
"Hoy! Grabe ka ha. Kung may baliw man sa atin, ikaw yun." turo ko sa kanya.
"Bakit naging ako?" nangingiti nya akong pinagmasdan. "Ikaw kaya ang baliw."
"For your information, ikaw kaya ang baliw sa ating dalawa."
"Paano mo nasabi?" parang wiling-wili syang nakikita akong naiinis.
"Huwag mo nga akong pagtawanan." pinagkunotan ko pa sya ng noo. "Baliw na baliw ka nga sa akin noon eh." sabi ko na agad ko namang pinagsisihan.
*****