(DISCLAIMER)
This story is purely fictional by the author. If there is a name's,place's,businesses,event,or incedent that's mentioned in the same way, it is not the author's intention. Everything written in this story is solely imagination by the Author.
Sorry for the typos, wrong grammar chuchu...
This story is not edited so please understand and also my typing I'm just a new writer.
Don't forget your vote, comments if you like my Story... Mwauuhh
Book of:BMINYourheart❣️
Enjoy reading...
➖➖➖➖➖➖
(MIDDLE OF STORYLINE)
"I-i love you cloud,Thank you for making me feel this love again..Even though it hurts because I am still unlucky in this love but still thank you for everything.This not your fault,or my fault.Kasi ito talaga siguro ang tinadhanang mangyari."
➖➖➖➖
"CHAPTER 1"
Bakit dimo ulit subukan?"
Tanong ng kaibigan kong si jen,habang abala naman ako sa pagtingin sa bell ng coryente at water sa B-house ko.Napatingin ako sa kanyang mga nata ng deritso.
Ano na naman kaya ang nakain ng bruhang ito at bigla nalang nagtatanong.
"Bakit ko naman susubukan kong sakit lang din naman ang dulot non!" Tinaasan ko sya ng kilay.
"Pero kasi sky ang dami ng nanliligaw sayo.Hindi mo man'lang ba sila nagustohaan?"Tanong nya.
Yeah,Tama sya marami na nga sila.Pero tinatanggihan ko lahat.Nakakapagod Kaya mag mahal ulit,ayaw ko na no.
"Bakit meron ba silang karapatan para gustohin ko?At Isa pa busy ako sa part time job ko.Sapat na ang isang beses  na nasaktan ako Jen.Gusto ko na sa susunod na magmahal ako uli,eh don na sa taong siguroda ako."
Bumuntong hininga nalang sya,at tsaka tumingin sakin.
"You know naman sky na I will help you diba?Kasi kaibigan kita."
Yeah tinutulongan nga nya ako,grave hiyang hiya naman ako sa halos dito na sya tumitira sa apartment ko..(kaloka)
"Yes I know that Jen,dont worry."nalang ang nasabi ko.
"I can't forget that na dito ka na halos tumitira habang umiiyak at Nangigil Pag nag away kayo ng jowa mo,Hindi ba?"
Sino kaya ang jowa nito himala nakita ko syang umiiyak dahil lang sa lalaki..
Ayaw ko magtanong kong sino ang kinababaliwan nya ngayon,Kasi masaya naman sya.Ganon naman talaga pag jowa nag away din minsan.
Tiningnan nya lang ako,na may ngiti sa labi.
"Oo nga pala besh wag muna kalimotan ang birthday ko huh,Sa kataposan na'yon.Magtatampo na talaga ako sayo pag dika dadating.Nong nakaraan kinalimotan muna ako ehhh.."
Kunyaring nagtatampong sabi nya.
Wow ha biglang nag iba ang aura ni bruha,Hayy si Jen talaga sa bagay sa lahat ng mga babae sa school na gusto sya maging kaibigan,dahil nga mayaman naman talaga sya.Hindi nya pinapansin ang mga iyon.Nilalakihan nya lang ng mata,sabay sabing may kaibigan na ako at diko sya ipagpapalit kahit kanino,Oohh diba ako lang ang kaibigan nyan.Kaya dito sya tumatakbo tuwing may tampo sya sa jowa nya kuno..
"Mmm Oo na. "
"Siguro naman pupunta ka hindi ba?"
" Yeah promise pupunta na ako."
Wala naman akong pagpipilian duhhh,kung dati nakalusot ako malamang ngayon hindi na.
Matapos naming mag usap ni Jen.Pumasok na ako sa kwarto ko para magpahinga maaga pa akong papasok sa school bukas,then papasok ako sa part-time job ko sa hapon.
Yeah mahirap sya pero gusto ko naman ito para malibang ang sarili ko.Kong tutuusin wala namang problema sa pera.Hindi man kami mayaman di rin naman gaanong mahirap.Nagtatrabaho kasi si papa sa ibang bansa,habang si mama naman may maliit na sari sari store sa probinsya.
Gusto ko lang naman subukan na magtrabaho tulad nga ng sinabi ko gusto kolang libangin ang sarili ko.Hindi ko pina-alam kina mama ..Kasi alam kong papagalitan nanaman ako non..
Tapos sasabihin na naman .
(Wag ka na'lang kaya mag aral mag-trabaho kana lang yan ang gusto mo diba?)
Sinubukan ko kasi magpaalam dati pero pinagalitan lang ako.Kaya itatago ko na'lang to sa kanya haha.
Gusto kasi ni mama na dito ako sa manila mag aral,Kaya nong natapos ako ng highschool nong nakaraang taon,lumuwas nako dito sa manila .Si Jen walang problema kasi may pera naman sila kahit saan nya gustuhin mag-aral magagawa nya tsaka may sariling bahay sila dito sa manila.
Pero hahay.. Duko maiwasang ma-alala ang nakaraan,Isang taon na ang nagdaan pero hito parin ako nasasaktan at hanggang ngayon nagdudulot parin ito ng matinding sakit.Sino ba naman ang hindi iiyak at sobrang masasaktan kong makita mo ang boyfriend mong may kahalikang iba.
Na palagi nya namang ginagawa hindi na bago sakin yon.Kaso lang nong last nya yong ginawa nakipag hiwalay na talaga sya nang tuluyan.
(FLASHBACK)
Dali-dali akong lumabas ng School nang tumunog ang bell hudyat na tapos na ang klasi.
Nagtext kasi ang kapatid kong impakta na.Umuwi daw ako ng maaga.
Naglalakad lang ako kasi malapit lang naman ang school ko sa bahay namin.
Kukunin ko na sana ang phone ko para e text si train na mauna na akong umuwi,kahit wala syang paki-alam sa'kin kailangan nya parin malaman kasi girlfriend nya ako.Pero hindi ko pa'man badukot ang phone sa bulsa ko kaagad na akong napatigil nang makita ko syang nakatalikod sakin.Pero laking gulat ko ng may babae syang kayakap at naghahalikan silang dalawa.
Maganda ang babaeng yon ...halata ang itsura na mayaman ang pinag mulan.Napakaganda nya kong ikukumpara ito  sa'kin,kahit sa kalingkingan nito hindi ata ako nangangalahati.
(Maganda din naman ako sabi ng mama ko)
Hindi ko na mapigilan ang maluha ng walang tunog.Habang Hawak-hawak ng dalawang kamay ko Alang aking bibig,naitanong ko sa sarili ko kung matagal nya nabang ginagawa sa'kin ito..
Sa bagay gindi na bago sa akin iyon,Isang taon na ang nakalipas ng una syang gumawa ng ganitong kalokohan.P-pinatawad ko sya binigyan ng ilang chance,Kasi mahal ko ehhh...
Wala ako sa huwesyo ng mag-lakad sa ibang dereksyon.Para hindi nya ako makita.Tulala akong umuwi ng bahay .
Pero may part sa akin na feeling ko sinasadya nyang sa daan makipag lampongan.Para makita ko sila.
Mahal na Mahal ko si Rain.Kahit ilang beses ko nang nakita ang pagtataksil nya.Pinag-walang bahala ko na lang iyon.
Umaakto na naman akong wala lang Alam kong katangahan iyon.
Marter nakong marter pero diko talaga kayang mawala sya,Sya ang una kong minahal kaya siguro ako ganito.Mahal ko sya ehhh,Mahal na Mahal ko sya.
Nasundan pa ang mga iyon dilang isa,dalawa o tatlong beses ko syang nakitang may kahalikan na kahit alam nyang anjan ako.Wala na syang paki alam kung makikita ko'man sila o Hindi.
Ako  naman hito at nakatingin lang sa kanila na parang baliw at natatawa nalang sa sarili.
Pero nangingibabaw parin ang lintik na pag-mamahal ko sa kanya,kahit ang sakit-sakit  na.
Nagulat ako ng bigla nalang may humila sa braso ko.Alam ko na kung sino.Kaya nagpahila nalang ako wala ako sa mode para magmaktol.
"SKY LIE! Taena naman." sigw ni Jen.
Tumingin ako sa kanya na may ngiti sa labi.
Kahit ang puso ko ay parang sasabog na.
"Ano bang nangyayari sayo!Harap-harapan ka na nyang niloloko oh.Gumising ka nga sa pagkabaliw mo sa lalaking yon."
Sabi nya sa akin habang may awang makikita sa kanyang mga mata.
Ngumiti ako sa kanya sabay sabing..
"Okay lang ako."
Tiningnan nya ako sa mga mata ko,Alam kung hindi sya naniniwala sakin.
"Hindi ko tinatanong kung okay kalang ba.kasi alam ko na hindi ka okay,At Isa pa kong okay ka lang talaga bakit ka umiiyak?"
Doon ko lang napansin na may luha na palang kanina pa nag-uunahang nag-lalandasan sa mga mata ko.Hindi ko man'lang napansin iyon.
napayuko nalang ako.
Hindi ko na napigilan at napayakap na ako kay Jen,Habang humagulhol ng malakas.
Buti nalang dinala nya ako sa likod ng school namin para walang makakita.
Sobrang sakit ng puso ko na parang pinipiga at dinudorog ng pino na kahit na anong lumpasay sa pag iyak ang gawin ko,Hindi ito mawawala .
Tatlong taon yon ehh,tatlong taon ko syang pinagtiisan.Maraming beses nya na akong niloko pero kahit ganon isang sorry at pakita ng kunting luha nya lang sa'kin lumalambot kaagad ako.
Bwesit na lalaking yon bakit kasi sya pa ang minahal ko, Tsskk baliw na ata ako.
" Sshhhh tahan na Sky,Andito lang ako para sayo.Hindi sya worth it para iyakan okay."
Pag-aalo nya sa'kin.Nagpapasalamat talaga ako kasi may kaibigan akong tulad ni Jen na kahit kalog-kalog minsan.Pero pag dating sa ganitong sitwasyon hindi nya ako iniiwanan .
"Jen,A-anong dapat kong gawin diko na kaya ang sobrang sakit ehhh"
Sabi ko sa kaibigan ko habang umiiyak.
"hiwalayan muna ang lalaking yon okay?Hindi sya bagay sa isang tulad mohindi ka nya Deserve."
Tama sya dapat ko ng tigilan ang kahibangan ko na ito.Dapat kona syang hiwalayan.
Kaya baman pagkatapos ng klase,Umuwi kaagad ako sa bahay dahil narin siguro sa pagod at sakit na nararamdaman ko kaya matamlay akong naglalakad habang nakayuko.
Dati rati magkakasama kami nila Jen,At iba pa naming mga kaibigan ..
At kung saan ang boyfriend ko andon din ako,ganon ko sya ka Mahal.May mga bagay na ayaw ko pero napipilitan akong sumama dahil sa kanya. Lalo na pag-gusto nyang sumama ako tapos ayaw ko.Mapipilitan talaga ako kasi pag-awayan na naman namin yon.
Pero wala ehhh,kahit siguro anong pilit kong maging okay kami.Hindi na talaga nangyayari iyon.
At hindi na ako makakapayag na magpapaloko ulit sa kanya.
(To be continue....)