logo text
Thêm vào thư viện
logo
logo-text

Tải xuống cuốn sách này trong ứng dụng

Chapter 2: Meet the Four Members

MOONSTAR'S POV
"Hello Princess Agent.."
He greeted me with a smile. I can't understand why he called me like that , I couldn't answer and I just stared at him.
"Maayos na ba ang pakiramdam mo Moonstar?" Tanong niya na may bahid na pag-aalala sa kaniyang mukha.
'I don't know him, why does he know me?'
"Paano mo nalaman ang pangalan ko? sino ka? P-paano ka nakapasok sa secret cave ko? Paano mo 'ko nakuha? N-nasaan a-ako?" Tinadtad ko siya ng maraming tanong habang nililibot ulit ang paningin sa kabuuan ng silid na ito.
"I am Commander Richard leading this MAX⚡SHIED and you are here now. Matagal na kitang minamatiyagan Moonstar, ang lola't lolo mo ay kilala ko dahil kabilang sila dito noon." I frowned and stared at him.
"What do you mean? And why you call me Princess Agent?" I asked.
"Wala kang alam sa lahat ng ito Moonstar maging ang pagkatao ng iyong mga magulang ay hindi mo alam dahil hindi sinabi sayo ni Zarilley at Kenjie. Hayaan mong ipaliwanag ko sayo ang lahat."
"Teka, s-sandali lang po nasan sila lolo at lola? k-kung nailigtas niyo po ako dapat nailigtas niyo din po sila." Nangilid agad ang mga luha ko ng maalala ko ang lahat ng nangyari kahapon at hindi ko matanggap kung bakit umabot sa ganun, napayuko ako ng tumulo na ang mga luha ko.
"I'm sorry Moonstar, but when we arrived at your mansion we did not see them anymore. Maybe the opponents took your grandparents, we thought you were also caught, but suddenly a door opened from your secret cave and your robot friends came out.."
"..Your Rh•bby is one of my robots. I ordered him to watch over you and protect you, because that is what your parents told us. We only saw you, so we brought you here because that place is not longer safe.." His long explanation to me. I just remained silent and dumbfounded staring at him while tears continued to fall.
"Nalaman na ng kalaban kung saan kayo nagtatago, kung nasaan ka. Your Grandfather and Grandmother are among my Spy's, even your parents are also included. They are the KING & QUEEN of agents or Spy's here at MAX⚡SHIELD and because you are the only child, you are the PRINCESS.." He took a deep breath before continuing.
"Hindi namatay ang mga magulang mo sa car accident, hindi pa sila patay sa katunayan ay ikinulong ng mga kalaban ang ibang mga ispiya ko at kasama na ang iyong mga magulang."
"...Nais ng kalaban na mapa sa kaniya ang buong mundo at kontrolin ang mga tao pero agad namin siyang pinigilan sa masama niyang balak at ikinulong. Your mother took a small gem called Chimitan Gem, one of the things that opponent needs to complete their evil plan for the whole world. Itinago iyon ng mama mo kaya hindi maituloy ng kalaban ang balak nila dahil kailangan nila ang gem na iyon."
"...Lumipas ang ilang mga araw nalaman namin na nakatakas ang kalaban at sabay nun ay ang paglaho ng mga magulang mo pati na rin ang ibang mga taga ispiya."
Huminto na ako sa pag-iyak at nakatulala nalang sa isang bagay, naririnig at naiintindihan ko ang kaniyang mga sinasabi pero hindi ko pa din maiwasan na alalahanin ang naganap kahapon.
He still continues to explained everything to me and the true identity of my parents, even grandparents.
"Kaya kayo hinahabol ng mga kalaban dahil sayo." I stopped thinking about yesterday when I heard what the Commader said. I turned to him ad frowned. "...Ang bagay na nais nila para mabuo na ang kanilang plano ay nasa saiyo.. The necklace you are wearing now, na sa loob niyan ang gem na itinago ng mama mo. The opponent already knows that you have it so they are looking for you know..
My eyes widened at what he said, dahan-dahan kong inangat ang kamay ko at inilabas ang kwintas na na nakatago sa damit ko.
Hinubad ko ito at tinitigan, may nakita akong bukasan kaya unti-unti ko itong binuksan at nang makita ko ang laman nun ay nagliwanag ito sa buong kwarto dahilan para masilaw kami ni Commander. I slowly opened my eyes feeling I was no longer dazzled.
I turned to Commander who was still covering his eyes with his hands. I immediately turned my gaze back to the gem and momentarily stared.
"Moonstar itago mo na iyan, It's dazzling.."
sinunod ko naman ang sinabi niya kaya ibinalik ko na ang gem sa lalagyan ng kwintas ko at isinuot ulit iyon.
"Teka bakit hindi ka nasisilaw?" Tanong ni Commander nang maimulat ang mga mata at tinitigan ako ng nakataas ang kilay.
"H-hindi ko po alam." Sabi ko sa kaniya sabay kamot sa noo. Nanlaki naman ang mata niya na parang hindi makapaniwala sa nakita ngayon.
"Simula ngayon ay dito kana titira kasama ang ilang ispiya at ang apat na magiging bagong ispiya na makakasama mo sa grupo dahil kabilang kadin sa mga yon kaya lima kayo. Fix yourself and later we will all meet, so you can get to know each other." I just nodded to him and then he left.
Lutang akong bumaba sa kama at pumasok sa banyo. Nang matapos akong mag-asikaso bumaba na agad ako, lahat ng nakakasalubong ko ay nginingitian ako sinusuklian ko naman ito.
Naglibot-libot pa ako sa kung saan saan. Napakalawak ng lugar dito parang sa "THE AVENGERS S,H,I,E,L,D " lang ang peg!
Nakapamulsa pa akong naglalakad habang nakatingala ako nang may nabunggo akong isang magandang babae kaya bahagya siyang napaatras.
"Sorry, are you hurt miss-" I did not finish what I was going to say when she suddenly cursed.
"What the hell! Ano ba naman 'yan, tumingin ka nga sa dinadaanan mo!" she said simultaneously holding her head as if dizzy. "I'm fvcking lost! Hoy ikaw? Alam mo ba kung nasan 'yung ano-urgh! Do you know the Commander of this Ma.. ma ughh! I forgot the name of this place!"
"Mmm... MAX⚡SHIELD is the name of this place. At kung itatanong mo sa 'kin kung nasaang parte tayo ng lugar na 'to ay hindi ko alam. I'm just new here."
"Tsk walang kwentang kausap! At next time watch your step-" Pinutol ko ang sinabi niya at walang gana ko siyang tinitigan.
"Watch your step too, dahil hindi naman tayo magkakabanggaan kung tumitingin ka din sa dinaraanan mo." I gently answered.
'Mabilis akong magalit kapag may dinaramdam akong sakit plus gutom pa ako hmf! peng pagkain kakalma ko.
"Whatever tsk! Tabi nga diyan!" She rolled her eyes and bumbed me again.
'tss.. kalbuhin kita diyan eh!'
Pinahinahon ko muna ang sarili ko bago umalis don. Hinahanap ko yung kitchen dito eh nasan kaya yon?
"Ahh.. Ate pwede magtanong?" Tanong ko sa babaeng nakasalubong ko. syempre ask ko muna kung pwede magtanong malay mo baka sungitan din ako. hmm maybe she is a spy because she is wearing all black.
"Yeah, What is it?"
"Where is the kitchen?" Kumunot naman 'yung noo niya dahil sa tanong ko.
"Newbie?" I nodded at her. "Hahaha okay. Do you see the door over there? that's the kitchen's door." She said then she smiled at me.
"Uhmm thank you!" And I bow at her. "I'm going to the kitchen now." Then I pointing the kitchen using my indexfinger.
Nasa harap na ako ng pinto ng kitchen at pipihitin na sana 'yung doorknob kaso bigla na lang bumukas ito at inilabas ang matangkad at gwapong lalaki. I looked up at him and pouted.
' 'di uubra sakin pogi mo pag gutom ako dude!'
"Ehem.. Excuse me." Sabi ko sa kaniya. Agad naman siyang gumilid ng mapansing nakaharang siya sa dadaanan ko.
"Oh, sorry.." Nginitian ko lang siya ng konti at nagpatuloy na.
___
*BURPPPP*
"Argrrr... Thank you lord! Nabusog din." I whispered after eating breakfast. I rested for a while before come out the kitchen and look for Commander.
Lakad dito.
Lakad doon.
*Woops!*
Muntik na akong madulas sa sobrang kinis ng sahig buti nalang nakabalanse ka agad ako.
Tingin sa kanan >,>
Tingin sa kaliwa <,<
Huu! buti na lang walang nakakita.
I stand up straight at started to walk again. When I saw Commander and the four he said would be my campanion, I immediately went to the large living room.
Everything is made of glasses, breakable except the seat because it has foam. Nang makalapit ako ay agad akong umupo sa gilid ng sofa at naka poker face ko silang pinagmamasdan isa isa.
O_o
T-teka siya 'yung babaeng bumunggo sakin ah?
o_O
Ow siya naman 'yung lalaking nakaharang sa daan kanina.
-,- tss tignan mo nga naman.
Matapos ko silang tignan ay nilibot ko ang paningin ko sa buong lugar. Narinig ko pang nagbangayan 'yung lalaki at babae sa harapan ko kaya nilingon ko sila.
Naalala ko ulit sila lolo at lola, hindi ko namalayan na nakatulala na pala akong nakatitig sa kanilang dalawa kaya inirapan ako nung babaeng nakabungguan ko.
Hindi ko nalang ito pinansin at ibinaling sa ibang lugar ang aking tingin. Nagsimula ng magsalita si Commander pero nanatili pa din ako nakatulala sa isang bagay.
I was surprised when someone suddenly threw a pillow at my head. I heard the boy laughing with the headphone's hanging around his neck. I immediately looked back to see who thrown a pillow at me! I glare at the girl who had been leering at me earlier.
"Hoy babaeng argh! Makinig ka nga kay Commander tsk. Nakikinig ka sa usapan ng iba kanina tapos hindi ka nakikinig sa importanteng sasabihin ni Commander. Paano ka napili ni Commander eh.." Ani niya sabay nandidiring tinignan ang kabuuan ko, nakangisi pa siyang tumitig sa mga mata ko. "Mukha namang hindi ka nabibilang sa ganito, baka naligaw ka lang dito dzuh!"
"Lexi!" Nananaway na tinig ni Commander.
I just stare at her as if I didn't care about everything she saying. Ikaw nga itong nawawala kanina may pasabi-sabi pang, "Im fucking lost" tss.. Napabuntong hininga na lang ako at tumulala ulit sa isang bagay.
"Hey! I told you to listen to Commander saying! Why are you ignoring me?!" Hindi ko siya nilingon.
Narinig ko naman nagsalita 'yung katabi kong babae na nakahiga sa sofa, kanina pa siya walang imik kaya napalingon ako sa kaniya nung magsalita siya.
"Aish hoi! Ikaw babaeng putak ng putak kanina kapa ah, 'kala mo kung sino ka makapang lait dito bakit ispiya kana ba ha? Hindi kami mapipili dito kung hindi kami karapat-dapat! Ikaw ang hindi nabibilang dito dahil walang ispiya ang mapanghusga at nangmamaliit ng tao!" Inis na singhal ng katabi kong babae na nakapandekwatro na kung umupo.
Nilingon ko naman yung lalaking may headphone sa leeg na tumatawa at kita sa mukha niya ang paghanga sa babaeng katabi ko. Nanatili naman akong tulala sa dalawang babaeng nagbabangayan.
"Ughh!! How dare you to shout at me! Did I ask you to speak?" Mataray na sagot niya sa babaeng boyish. Hindi naman sumagot 'yung isa kaya nagpatuloy sa pagsasalita ito. "Don't speak if I'm not talking to you.. so keep your mouth shut." She said artfully.
"May paenglish english ka pa! nasa pilipinas tayo ngayon kaya magtagalog ka! Ang arte arte ba't kasi napili pa 'yan dito tss." Pabulong na saad ng katabi ko sa huling linya.
"Ang sabihin mo hindi ka lang marunong mag-english psh! Haha pwede ko naman itranslate sayo kung hindi mo naintindihan gurl.." Pang-aasar ng babae habang nakangising piniflip ang dulo ng buhok niya. Narinig ko naman na ngumisi din ang nasa tabi ko.
"I can speak english if I want too, pero nasa pilipinas tayo and I'm proud to be a filipino. Kung gusto mo lumipad ka papuntang U.S dun ka mage-e-english!"
"Hinahamon mo ba ako? Who the hell do you think you are huh? You don't know who I am!-" Nanggagaliiti na singhal nung babae.
Hindi niya natuloy ang sasabihin niya nung magsalita agad yung katabi ko.
"At sino ka rin ba sa inaakala mo?Hindi mo rin ako kilala ha kaya 'wag ka munang magyabang kung hindi mo pa naman napapatunayan!"
Nanlaki ang mata ko nung sabay silang tumayong dalawa at lumapit sa isa't isa. Nilingon ko naman 'yung iba ko pang kasamahan para awatin sila pero napanganga ako ng makita 'yung lalaking na nakasalpak na ang headphone sa tenga at nakapikit ang mg mata niya habang nakasandal sa sofa at nakataas ang dalawang paa sa center table.
Tsaka 'yung isa namang lalaki ay nakatayo lang habang nakacross arm na nakangiting pinapanood ang dalawa.
Ano bang nangyayari dito parang mga wala talagang pakialam sa isa't isa hayst!
Hinanap ko naman si Commander na ngayon ay nasa tabi ng hagdanan habang may kausap sa telepono. Agad akong tumayo at lumapit ng konti sa kanila.
"That's enough!" Mahinang sambit ko sa kanila pero hindi nila ako nilingon at patuloy pa rin sa pagbabangayan. "I said that's enough!" I yelled.
Napatigil naman sila at nilingon ako ng maarteng babae habang yung isa naman ay tumingin sa kabilang side.
"Tama na yan, Hindi tayo pinapunta dito para lang magbangayan, Ikaw matuto kang rumespeto sa kapwa mo mapabata man o matanda sayo. Don't prevail your courage just because you have the ability, don't forget that no longer ordinary student in front of you can belittle us like this. We also have ability here.." Mahinahon kong sambit sa kaniya.
She raised her eyebrow at me and slowly approached me. I stepped back when she pushed me with her indexfinger.
"Tsk! Inuutusan mo ba ako? Pinagsasabihan mo ako? Sino ka para sundin ko ha? Ang lakas ng loob mong pagsalitaan ako ng ganiyan baka 'di mo ko kayanin ha!?" Aniya sa mukha ko habang tinutulak-tulak pa rin ako.
Paatras ako ng paatras hanggang sa nagkamali ako ng hakbang paatras kaya matutumba na sana ako ng biglang may humawak sa kamay ko at pinulupot niya ang isa niyang kamay sa beywang ko para saluhin ako at hindi bumagsak sa sahig.
Nanlaki ang mga mata ko ng makita kung sino ang sumalo sakin, agad akong umangat at umayos ng tayo.
Si harang-harang man.
I saw the girl with her eyebrows reach her scalp and her fists clenched.
I looked up the harang-harang man and say, "Thank you.." Nginitian niya lang ako saka siya dumeretso sa sofa at kumuha ng libro. Tinignan ko ulit 'yung babaeng kaharap ko na ngayon masama na ang tingin sa akin.
"Sino ka ba ha? I'm asking you! Ano ha.. magsalita ka! You guys teaming up now huh!?" Lalapit na sana siya ulit sakin pero may humarang sa gitna namin, napangiti ako ng makita ko si Rh•bby.
"Hu.wag. mong. sa.sak.tan. ang. prin.se.sa. u.tos. sa.akin. ng. lo.lo. niya. pro.tek.syo.nan. ko. siya." Pagkasabi ni Rh•bby ay humarap siya sa akin. I immediatly hugged him.
"He.llo. prin.se.sa. na.min. hi.hi.hi.." Tumatango niyang sabi sa akin, nakahinga ako ng maluwag ng may kasama na akong kakilala ko at kakampi ko.
"Anong prinsesa pinagsasasabi mo robot ha?" The girl asked my robot and she crossed her arms across her chest.
Rh•bby was about to speak when Commander suddenly spoke behind me and everyone turned around at him.
"Magsi-upo kayong lahat at makinig sa sasabihin ko.." Commander said with full authority in his tone. Sumunod naman kami at bumalik sa upuan.
"Lexi Leigh ang babaeng nasa harapan mo... nasa harap niyo ay walang iba kung hindi ang nag-iisang anak ng King & Queen, the one and only Princess Agents of the MAX⚡SHIELD." Bakas sa mga mukha nila ang gulat ng sabihin ni Commander iyon at sabay sabay na nilingon ako. My face remained blank.
"Oh my G! Really? I can't believe it! Are you kidding us?" Sambit nung babae na bakas pa din ang gulat sa mukhang nakatitig sa akin. Umiling naman si Commander.
"No, I'm not. Please introduce yourself in front of us." Sabi ni Commander sa aming lahat. The boy who catch me ealier stood up and introduced himself.
"My name is Ainsley Domishnu Kurt O. Santos, 19 yrs old. Hmm I'm a serious guy but also fun, I mean I'm a serious when its come to work. Mission is mission, you can't make fun of me in that situation, but when that is over, I will go back to smiley person. Gumagawa ako ng iba't ibang uri ng mga weapons, I also know how to fight. Madami pa akong iba't ibang kakayahan, malalaman niyo rin and that's all." Saad niya sabay yuko sa amin lahat, nung nakaupo na si Ainsley sumunod naman yung babaeng katabi ko kanina.
She just had a poker face on her face while introducing herself without even smiling a little.
"Yisoowa Keisline Ash M. Valdez, 18 yrs old. Nakikita niyo naman ganito talaga ako, oo siga ako hindi ako maarteng tao tulad ng iba diyan tss!" She directly said that there's no slightest doubt that Commander might scold her what she said.
Nakita ko naman sa gilid ng mata ko yung lalaking nakaheadphone na titig na titig kay keisline. Psh may crush na agad na nagaganap dito ah pfft..
"Kung anong klaseng ugali ang ihaharap mo sa akin, ay 'yun lang din ang ugali kong ihaharap sayo." Pagkatapos niyang sabihin 'yun ay tumingin muna siya sa babaeng maarte at umupo na agad siya. Next si Mr. Right.
ikaw na ba si metsorayt? 🎶
CHAROTT!
Mr. Headphone.
"Ako si Izaac Nicolay D. Tan, 17 yrs old. Ayen na lang for short. Tahimik lang ako pero hindi mo aasahan ang magiging ganti ko kapag kinanti mo ako." Bahagyang napaatras 'yung ulo ko sa sinabi niya. Calm but there is serious on his tone. He has a good looks too like Ainsley but the other one is better because this one is cute. "I'm a hacker, I can hack all high-tech gadgets, trace the place etc. I also have a lot of skills that you will also know when you get to know me better.." Saad niya at isa-isa kaming nginitian at natawa ako ng mahina nung nginitian niya ng malaki si Keisline saka kinindatan pero nginisian lang siya nito at pumikit dahil siguro turn na ng babaeng maarte na I-introduce ang sarili at ayaw niya ito makita.
"I am Yumaruh Lexi Leigh R. Manaloto, 18 yrs old. I will not deny it, I am really artful but kind. Hindi nga lang sa mga taong ugh! hindi ko pa kasi kayo kilala kaya ganito ako.. mabait ako pero hindi mahaba ang pasensya ko, medyo bully ako hindi ko na maalis sa sarili ko eh kaya adjust nalang kayo. Same with Ainsley, I also make weapons but I prefer to experiment with high-tech, As u can see my eyes are color blue hindi lang ito contact lens kasi nakikita ko at nababasa ko 'yung pagkatao niyo at mga kakayahan niyo, Yup nakikita ko kung san kayo magaling but-" She was cut off on what she was going to say and looked at me with suspiciously stare as if she was reading my personality. She pointed at me, so everyone turned to me, my forehead frowned.
"You.. I can't see or even read your personality and your skills. So I'm asking who the hell you are? How did you become the daughter of King and Queen and chosen by Commander, eh I can't even see your ability?" I first turned to all of them and looked at Commander who was also looking at me and then I turned my gaze to Lexi.
"You no longer have to question about my personality and abilities. Maybe there is damage on what's in your eyes. If you're done introducing yourself then, It's my turn now." Sabi ko sa kaniya at tumayo na.
As Keisline said, what kind of behavior you will present to me is the same attitude I will present to you.. Medyo na offend ako sa mga sinabi niya. Ano inaakala niya ampon ako tapos napulot lang ako ni Commander? Tss buset.
"U-uhmm.. sorry I didn't mean to say that. I'm just curious that I can't see your.. your ability but I do not underestimated you, promise. Actually even If I talk to you like this, I feel like you will show more out of all of us. I'm sorry again.." Natulala akong napatitig sa kaniya kita ko sa boses niya at sa mukha niya ang senseridad, parang hindi siya 'yung babae kanina.
O_O
'Weww'
Napalingon ako sa kasama namin na nakatingin lang din samin, si Commander naman ay nakangiti lang sa akin. Napangiti naman ako kay lexi.
"Hahaha It's okay, your apology accepted." Usal ko sa kaniya, ngumiti naman siya na para bang nakahinga na ng maluwag. Bully nga daw kasi siya so tayo na lang mag adjust mga lods. --,
I stood up infront of them and began introduce myself.
___
~>>To be Continued...<<~

Bình Luận Sách (30)

  • avatar
    CruzAldridge Josh S.P.

    Wow, the story got my interest. This is the story I’m looking for. And Finally, I found it. Thanks for making this. Will start reading now. It’s highly recommended guys! For those who wants action, this story is worth it to read! Keep your journey, author. I salute you. Godbless!💕💕💐

    07/05/2022

      4
  • avatar
    Jun HoeIvan

    So good.

    27/07

      0
  • avatar
    Regine Castro Ramos

    verry nice

    07/07

      0
  • Xem tất cả

Các chương liên quan

Chương mới nhất