Kaba ang nararamdaman ko. Yes kinakabahan ako, that feeling na kaba galing sa kaluluwa, hindi sa puso. I consider this as strange. Kanina ko pa ito naramdaman.
Biglang huminto ang kotse at pagtingin ko sa labas ay andito na pala kami sa parking lot. Pare-pareho lang ang mga sasakyan sa tabi, at sa kabila naman ang mga service ng kanilang estudyante mismo, konti lang. May dorm naman eh alangan namang uuwi sila araw araw?
Pagbaba ko ay wala masyado akong nakitang mga estudyante dito sa labas. Tanghali na kasi and it's already 11 am.
"Ms. Zhen, pasok na po tayo" tawag sa'kin ng guard at sumunod naman ako sa kanya.
--
"WHAT XANDREI?! Are you serious?!" singhal ng kanyang kapatid na si Kazimir. Pasimple naman siyang tumango habang nakaupo sa study table dito sa dorm nila. "Pumayag kang papasukin ang isang hampaslupa dito sa Martel? You'll stand for it!" sigaw nito na ikinasalubong ng kilay ni Xandrei.
"Be carefull with your words Kazi." aniya sa kapatid. Umayos naman ang mukha ni Kazi saka nagsalita.
"Fine, You should be thankful na pumayag sila Mom, lalo na si Dad." pagkatapos niyang sabihin 'yon, pinilit niyang pakalmahin ang sarili niya.
Ilang sandali ay biglang nagvibrate ang phone niya at agad niya naman 'tong tinignan. Napasinghap siya bago magsalita.
"I'll go now, hinahanap na ako ng ex ko" paalam niya at lumabas ng dorm.
Maging si Xandrei ay hindi rin niya alam kung bakit niya nagawa iyon, but he is one-hundred percent sure that Adelise desrerved to be in this university.
--
NANDITO NA ako sa headmistress's office at kakarating ko palang dito. Nakatalikod sa akin ang headmistress nang bigla niyang inikot ang kanyang swivel chair at humarap sa akin.
"So? What's your name?" kalmadong tanong niya. Nakakaagaw pansin ang makakapal niyang salamin, maganda siya at parang nasa 40's. "Hello!" sigaw niya at natauhan naman ako.
"Uh I-I'm Adelise Zhen, 17 years old, maganda, matalino, mabai--"
"Okay! You don't need to tell the whole. Stoopi!" nabigla ako sa sigaw niya. Inayos niya ang kanyang salamin at may kinuha siyang isang papel galing sa drawer, pagkatapos niyang tignan iyon ay saka siya nagsalita. "By the way, I'm Dr. Felisberta D. Russo, the headmistress in Martel University. You can call me madame Fe, that's what I want" pakilala niya sa sarili niya. "So now, Let's have a short interview kung paano ka nakapasok dito? What's the reason?" usisa niya. Umayos naman ako ng upo.
"A-Actually, G-Gusto ko po talagang mag aral dito simula noong bata pa ako, pagkatapos ng aksiden---ay mali, pagtapos ko ng highschool" yeesh! Muntik na iyon! Biglang kumunot ang noo niya dahilan para kabahan ako, napakagat ako ng pang ibabang labi dahil sa kaba.
"Adelise? Your name?" takang tanong niya. Kita ko sa kanyang mata na parang may inaalam tungkol sa akin.
"A-Adelise Zhen! Zhen po ang surname ko!" sigaw ko para mawala ang iniisip niya tungkol sakin. Mabuti naman ay kombinsido siya kaya napahinga ako ng malalim. Whews!
"It sounds familiar, I've heard it before" mas nakakatakot ang kanyang tingin ngayon kompara kanina. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko at hindi ko na alam kung anong gagawin ko.
"Anyways! Forget that. Nga pala, you will be assigned in Class 2A. First building, second floor and tumingin kalang every doors. While we are still deciding which dorm you will be. You may now go" nakangiting ani madame Fe. Tumayo naman ako at nagpaalam sa kanya.
Nakalabas na ako ng office at bumuntong hininga.
Saan kana kase Xandrei?! Ako lang mag isa dito.
Naglalakad nalang ako ng mag isa nang makarating na ako sa first building. Naka civillian lang ang suot ko at nahihiya ako, lahat ng mga estudyanteng madadaanan ko ay palaging titingin sa akin and worse? Their rumors.
"New comrade? I think?"
"She's beauty"
"Hmp! Walang wala lang iyan kay Beatriz"
"Lalo na kay Louri, my Idol"
"But, we can still be friendly right?"
"Depends"
Maganda naman ako eh, hindi lang talaga ako showy. And behind that, I also have good personality, but for those who are also good to me. Once they treat me unfairly, I can drive them to hell unintentionally.
But the time, minutes nor seconds suddenly stopped nang biglang may nabunggo ako. During that time, I feel the bad athmosphere that are surrounding me. Lahat ng mga mata ay nakatingin sa amin na parang alam na nilang may hindi magandang mangyari.
"Argh!!! What the f-ck are you doing bastard? You bumped the wrong bitch!" sigaw ng isang matangkad na babae at kasing tangkad ko. "Did you see that guys?" tanong niya sa mga nanonood sa amin at tiningnan niya ako ng masama. "You'll just bumped a precious diamond you li'l sh-t! Ugh! Out of my way!" sigaw niya pero nanatili lang akong nakatayo.
"Excuseme? It was just an accident, don't act like you're the only victim." kalmadong sabi ko habang pinipigilan ang takot. Nakita ko kung gaano nawala ang pagitan ng kaniyang kilay at sa tingin niya palang ay papatayin na ako. But I still reamined calm,
"How dare yo--" I cutted her
"Saka mo na ako kausapin kapag maayos na ang pananalita mo." seryoso ako at saka linagpasan siyang nakasalubong ang kilay, maging ang dalawa rin niyang kaibigan ay ganoon ang reaksiyon.
Ramdam ko na naglalakad ako sa gitna ng maraming mga mata. Every classrooms na madadaanan ko, lahat ng mga estudyante ay nakatingin sa akin like Hello? Ako lang to. Si Adelise.
Pagdating sa second floor, nakahinga ako ng maluwag dahil napakatahimik dito. Maingay sa ibaba at ganoon rin sa taas, maliban nalang dito. May limang classrooms ito pero dalawa lang ang occupied. May nakalagay na C-2A sa pinto ng pinakadulong classroom. Mukang iyon na nga ang classroom ko.
Nilagpasan ko ang isang pinto ng Class 1A at nang makaharap ko na ang pinto ng C-2A ay agad ko namang kinatok ito.
"Yes, come in" sabi ng isang teacher. Binuksan ko naman ang pinto dahilan para mapako ako sa kinatatayuan. Nandito siya, ang matagal ko ng hinahanap kanina, wait! Kaklase ko siya??
"What's your name miss? Your the new student right?" nakangiting tanong ng teacher, feeling ko mabait naman siya. Tumango naman ako. Iba iba ang reaksiyon na nakikita ko sa klase, ang iba ay masaya at ang iba naman ay malungkot na nakatingin sa'kin as if parang mamamatay ako. Ok weird nila.
"Adelise Zhen, from Rosswell high" sagot ko at napatingin sa direksiyon ni Xandrei, pero bigla akong naiinis kakatingin sa kanya. Blanko lang ang ekspresyon niya at parang hindi ako kilala. Bwiset siya, sana alam niya.
"Ok ms. Zhen, take your seat now" anang guro at sumunod naman ako. May natirang bakanteng upuan sa front katabi ng bintana at doon nalang ako umupo. Nasa pinakalikod siya at mahihirapan akong lingonin siya.
"Ok class! Magpapakilala muna tayo instead jumping for a new lesson" nagsitinginan ang iba sa akin, actually konti lang kami, 15 students. Hindi naman masama ang mga tingin nila kompara kanina. Nagsimula na ang teacher at umayos naman na ako.
"So for the very first, katulad ni ms. Zhen ay ngayon lang din ang start ko bilang lecturer. So I am Ms. Aethelwine, ngayon lang din ako mabait" pakilala niya. Sabay sabay naman kaming bumati sa kanya. Hindi siya gaanong katanda at sa tingin ko ay magka edad lang sila ni Mama. Marami pa siyang pinagsasalita sa harap pero wala akong gana makinig.
Tinignan ko isa isa ang mga kaklase ko. Pito ang babae kasali ako at walo naman sa lalaki. Nakita ko ang dalawang pamilyar na mukha, teka parang kilala ko sila eh
"JEJEMON BOYS!" nakangising sigaw ko sa dalawa. Pero huli na ang lahat nang matauhan ako. Nakatingin sa akin ang lahat lalo na ang dismayadong mukha ni ms. Aethel, pati na rin si Xandrei. Oh no! Gago ka Adelise.
Napansin ko ang pagtawa ng iba kong kaklase, pero hindi lang nila ito pinahalata. Biglang tumayo ang dalawa, nakakagis ang kilay at ang sombrero boy. Salubong ang kilay nilang nakatingin sa akin.
"Sshh. S-Sitdown!" sita ni ms. Aethel, umupo naman ang nakakagis ang kilay na si Jared pero nakatayo pa rin ang sombrero boy.
"Mr. Ali Fernandez!" ulit pa ni maam pero nanatili lang ito, parang hindi siya takot sa guro.
"Ms. Aethel, Ang bastos niya po, at ang mas malupit? Sinabi pa niya sa buong klase! You are Bookface!" sigaw niya sakin. Imbes na magalit kami, ay nagtaka kami kung ano ang ibig niyang sabihin. Maging ang kaklase ko din ay walang alam, lalo na si maam. Bookface? Facebook? App iyon diba?
"No, she's not," nagulat kami nang biglang sumabat si Xandrei. "She's just being stupid and airhead" seryosong sabi niya. Ok, ouch? Nasa kaniya lahat ng paningin namin. "Pero hindi makapal ang mukha niya gaya ng libro, so shut up" dugtong niya dahilan para gumaan ang puso ko. Ayweyt!
Napaupo naman si sombrero boy na si Ali at bumuntong hininga. Biglang tumunog ang bell,
"Ok! Times up!" napaayos kami at tumingin kay ms. Aethel. "So nauwi lang iyon sa non-sense! Ms. Zhen, I don't want to hear it again, especially Classtime. No assignment--"
"Yehey!"
"Nice"
"Goodbye class" paalam ni maam at saka nagmamadaling umalis sa room. Paglabas niya ay bigla namang pumasok si Madame Fe dahilan para mapatayo lahat ng kaklase namin.
"Nandiyan ba si ms. Zhen?" tanong niya at agad ko namang itinaas ang kamay ko. Tumingin siya saakin at nagsalita. "Come with me" iyon ang tanging ani madame Fe at nagmamadali naman akong sumunod sa kanya.
"Finally, Nahanapan na rin kita ng dorm. May nalaman rin ako tungkol sa'yo" bigla akong napahinto sa paglalakad ng hallway nang sinabi niya iyon.
"A-Ano po iyon? R-required bang alamin niyo private life namin?" tanong ko sa kanya pero umiling lang siya. Nandito kami sa kabilang building, kung saan nandito lahat ng mga dorms, wala rin masyadong mga estudyante dito. Humarap siya sa akin, at sa ngayon ay hindi ko pa rin siya maiintindihan.
"Sinong magbabayad lahat ng gastusin mo dito? Ugh, my son is so stoopid." pailing iling siya habang nakahawak sa sintido.
"May anak po ba kayo dito?" I asked in a very polite way. Tumingin naman siya sa'kin at tumango.
"I have one, Two! Actually" sagot niya at nagpatuloy sa paglalakad. Ilang sandali ay biglang may tumawag sa phone niya. "Excuseme," aniya at sinagot ang tawag.
"Hello?... What?... No!.. Baliw talaga 'yang kapatid mo!... Kasama ko siya ngayon.. O sige papunta nako diyan.." binulsa niya ang phone saka humarap sa akin at nagsalita. "Nasa Dorm A at third floor ka." nagulat ako sa reaksiyon niya, parang galit siya sa akin. Inaano ko siya? Bigla niya akong iniwan at tuloyan na siyang nawala sa paningin ko.
Hindi ko alam kung kasali ba ako sa pinag uusapan nila kanina. Hindi naman kami ganoon kahirap at kaya naman iyon ng mga magulang ko kasi masipag sila, ako, kaya ko rin.
Nang makarating na ako sa ikatlong palapag ng building, parang biglang nag iba ang pakiramdam ko. Napakatahimik lang ng third floor pero ramdam kong may tao dito.
May tatlong doors na akong nadaanan at may mga letrang nakalagay sa ibabaw nila, idagdag pa natin ang magkaibang kulay ng mga pinto dito.
Napangisi ako nang makita ang dorm A, hindi ko alam kung anong gagawin ko kapag mahanap ko na ito. Kakatukin ko ba?
Hindi pa ako nakaabot doon sa pinto nang biglang may humarang sa akin dahilan para mabigla ako. Salubong ang kilay na nakatingin sa akin ang babae. Kaharap ko siya at kasama ang kaniyang dalawang kaibigan na parang hinaharangan nila ako. Saka ko naalala kung sino sila! Sila ang nakasagutan ko kanina! Tatlong magandang babae na mukhang tae?
"I heard na nagmamakaawa ka lang daw para makapasok dito." maarteng sabi ng nasa gitna, mahaba ang buhok, puno ng make up ang mukha at palaging naka tingin sa kaniyang mahabang kuko. Siya ang nabunggo ko kanina. Pinilit kong kumalma.
"Bakit Ms Zhen? Wala ba kayong pera para makapag aral dito? You don't deserve here, you know that? Hindi ka pa nakakapantay sa akin at gano'n kana kayabang para banggain ako?!" sigaw pa niya habang mamumula na sa galit. Ramdam ko ang takot pero hindi ko gustong ipakita ito sa kanila.
"If we were you, hindi na kami tutuloy dito, for sure mabubulok din sa utang mga magulang m--" hindi natapos ng katabi niya ang sinabi nang bigla akong nagsalita.
"Wag mo idamay mga magulang ko! Lahat naman ng mga magulang ay naghihirap para sa atin, kayo? Kaya niyo sinabi iyan kasi hindi niyo sila naaapreciate." sikmat ko. Nagsitinginan sila sa isa't isa at bigla namang nagsalita ang nasa gitna.
"Our parent's job is not so hard like yours. Plus, malaki ang sahod nila kompara sa iyo, just shut your mouth until papaalisin kana dito! Hindi ka naman magtatagal dito kasi alam kong hindi mo kakayanin," aniya saka ngumiti ng nakakaasar. Ikinuyom ko ang kamao at pilit pinipigilan ang galit sa kanila. "Oh? Galit na galit? Sabagay basta mga pangit!" dagdag niya at nagtawanan naman sila except sa isang kaibigan niya. Nakatingin lang siya sa akin na parang naaawa pero wala na siyang magawa kasi kaibigan niya ang dalawang goblin.
"Oh by the way. I brought you a cockroach, in case if bored ka pwede mo siyang laruin." sabi ng nasa gitna at binigay naman ng naka bun ang isang maliit na box, bago niya buksan iyon ay nagsalita muna siya. "Wala namang problema iyon diba? Pareho naman kayo ng mukha at magkakaintindihan din kayo" nang iinis na sabi niya at kasabay naman no'n ang pagtawa ng isa.
"Beatriz!" sa wakas ay nagsalita rin ang isa sa kaibigan niya, parang nakokonsensya siya sa akin. Kami lang din ang tao dito sa third floor. Lumingon sa kaniya si Beatriz na nakasalubong ang kilay.
"What?! Ano? Naaawa kana sa kaniya?" sigaw ni Beatriz pero umiling naman ito, bakas sa kaniyang mukha ang takot. "Tanya, Trixie! Hawakan niyo ang babaeng iyan at wag niyo hayaang makawala!" utos niya sa kaibigan na ikinagugulat ko. Tumingin ako kung saan ako tatakas pero huli na ang lahat nang mahawakan na nila ako.
"Bitiwan niyo ako! Wala talaga kayong awa!" sigaw ko at pilit na kumawala habang panay naman ang kanilang tawa. Hiling ko sana na may makarinig sa akin pero walang dumating para tulungan ako.
"Hi there little cockroach! Be patience, your mommy gonna eat you!" kinakausap niya ang ipis na nasa transparent box at panay naman ang tawa nila.
"F-ck your face! Beatriz!" napamura nalang ako sa kaniya. Naramdaman ko ang sakit habang hawak nila ako, dahil sa kanilang matataas na kuko na nakabaon sa aking braso.
Pero mas lalong bumilis ang kalabog ng aking puso dahil binuksan na niya ang box kung saan ang ipis.
"H-Hoy! T-ngina niyo! Mga walang hiya kayo-" tinakpan ng isa ang bibig ko at hindi na ako makagalaw. Pero biglang sinarado ni Beatriz ang box saka nagsalita.
"Uh, Trixie, ikaw nalang ang magpakain nito sa kanya. Nakakadiri ang ipis na iyan gaya ng mukha niya" maarteng ani Beatriz at kumilos naman ang babae na naka bun at nagtakip ng bibig ko. Pilit kong kinuha ang pagkakataon para kumawala sa kanila, pero mas mabilis ang naging kilos ni Beatriz dahilan para hindi ako makatakas.
"Anong akala mo sakin? Tanga? Umayos ka bitch!" sigaw niya sakin at hinawakan ng mahigpit ang braso ko, bumabaon ang mahahaba niyang kuko dahilan para mas lalong sumakit iyon. Nag uunahan ang kaba, takot at galit sa loob ko. Hindi ko na ito kakayanin, may mga ganitong tao pala sa loob ng Martel U.
Binuksan nung Trixie ang box at akmang ihahagis na sa akin ang ipis, nakasentro mismo sa mukha ko. Pilit kong sumigaw at bumitaw kahit hawak pa nila ako. Ihahagis na sana niya sa'kin iyon-
Pero parang nag slow motion ang lahat nang makita ko ang pagbukas ng isang pinto kasabay no'n ang paglabas ng dalawang babae na sila mismo ang pumigil kay Trixie. Masyadong mabilis ang naging kilos nila at ang pangyayari. Bakas din ang gulat sa mukha ni Beatriz at sa isang kaibigan niya nang makita ang ipis na nadurog sa mukha ni Trixie.
"Eeeewwwwww!!!" sabay sabay na sigaw namin. Biglang tumayo ang kaibigan nilang si Tanya at tinulungang tumayo si Trixie na umiiyak. Pilit kong kumawala sa pagkakahawak ni Beatriz sa akin hanggang sa makita ako ng isa sa nagtanggol sa'kin.
"Bitiwan mo siya Beatriz!" utos ng babaeng naka ponytail, at katabi naman niya ay pamilyar sa akin ang mukha. Padabog niya akong binitawan at halos matanggal ang braso ko. Ang sama ng tingin niya sa amin.
"Arrgghhhh! C'mon Beatriz! Nakakadiri na!" biglang sigaw ni Trixie na kanina pa umiiyak. Lumapit naman siya sa kanila at binigyan ako ng death glare saka sila umalis.
Nang mawalan na sila sa paningin ko, bigla naman nila akong tinanong. "Ok ka lang ba? By the way ako si Yara" pakilala ng nakaponytail, nakakaagaw pansin ang malaking ribbon sa buhok niya. Matangkad siya pero mas matangkad ako, may pagka morena rin siya. Ngumiti naman ako at nagpasalamat.
"I'm Yelizaveta, Yeli in short" pakilala naman ng isang babae na pamilyar ang mukha. Naka twin braids siya at nakabangs dahilan para maalala ko siya, bukod din niyon ay ang makakapal nitong salamin.
"Ikaw iyong nakasabay ko sa examination!" sigaw ko sa kaniya at napaisip naman siya.
"Hmm, talaga ba? Hindi ko maalala. Halika na, bawal magtambay dito sa labas. Saang dorm kaba?" tanong niya.
"Dorm A" sagot ko dahilan para mabalot ang kanilang reaksiyon ng amazement.
"Oh nice! Ikaw pala ang bagong ka dorm mate namin." nakangiting si Yara, gano'n na rin si Yeli.
"Thankyou talaga kanina." pasalamat ko.
"Aysus nako, wala lang iyon sa amin. Hindi na bago sa amin ang kasamaan ni Beatriz." ani Yeli at napatango naman si Yara sa kanya.
"Matagal na siyang ganiyan?" tanong ko.
"Oo, ayaw niya kasi sa mga estudyanteng tingin niya ay minamaliit siya." paliwanag ni Yara.
"Hindi naman siya gano'n noon," ani Yeli. "May boyfriend siya noon, si Kazimir. Ang loveteam nila ang nagpapasaya sa lahat ng estudyante dito sa loob ng Martel. Maging kami rin ang kinikilig sa kanila. Napakabait niya noon. Pero sobrang bilis rin ng pangyayari at tadhana, nagbreak sila at ikinalulungkot namin iyon."
"Hindi namin alam kung anong dahilan ng break nila. So ayun, nagbago na siya, winasak ang utak niya dahil sa pag ibig." sabi ni Yara habang naka krus ang braso.
"Kaya nga ayaw kong makipag boyfriend eh. Ang hirap" nandidiring si Yeli at napabuntong hininga naman ako. Hindi ko alam na may pinagdaanan rin pala ang goblin na iyon. Bakit hindi naman nila pinaglaban ang pag iibigan nila? Tsk tsk tsk.
"Uy, alam mo ba kung sino ang boyfriend niya ngayon?" biglang sigaw ni Yara, kahit ayaw kong maki alam, wala na akong magawa kondi makisabay nalang.
"Sino?!"
"Si Xandrei Severro"