---
Gusto kita! Pwede bang akin ka nalang.
---
Past...
HINDI tumigil ang tilian ng mga babaeng studyante sa paligid habang naglalakad sa hallway ng Campus ang binatang si Karrick Zeiffer. Nakapamulsa ito habang seryoso parin ang mukha at naglalakad. Nakatitig lang ako dito. Para ngang may nagliliparang mga puso sa paligid nito kapag tinitignan ko siya
Ang gwapo talaga!
Hindi naman ito kasali sa anong clubs
sa University pero sobrang popular ito. Kung pasikatan na din lang naman, si Karrick talaga ang pinaka popular sa University nila. Kahit pa laging seryoso ay madami parin ang humahanga dito. At isa na ako sa kanila.
Matangkad ito na kulang nalang maabot na ang pinto ng classroom nila. Kahit titigan mo pa nang matagal ay hindi ka magsasawa. Bawat anggulo ng mukha nito ay napaka perpekto. Kulang pa ang salitang gwapo para dito.
Kahit minsan ko lang makita ay napapanganga parin ako sa taglay niyang kagwapuhan.
Kaya ipinangako ko sa sarili kong gagawin ko ang lahat para mapansin nito.
Nawala na siya ng tuluyan sa paningin ko nang sakto namang nagvibrate ang cellphone ko. Kinuha ko 'yon mula sa bag.
Tumatawag sa akin ang isa sa mga kaklase ko.
"Meszia, 'asan ka na parating na dito si Prof.!" walang paligoy - ligoy na sabi nito sa kabilang linya.
Napatingin ako sa wristwatch ko. Gaano ba katagal na natulala ako kay Karrick. Nagmamadali ako kanina dahil may klase nga pala ako. Nakita ko lang si Karrick na nasa unahan ko kanina ay natulala na ako sa kinatatayuan ko.
"Nandito palang ako sa hallway. Malapit na ako" tugon ko dito habang lakad takbo ako sa hallway kung saan dumaan din si Karrick kanina.
"Bilisan mo ha. Nasayo pa naman yung libro ko. Sige na!" paalam nito.
Hindi ko na tinignan kung pinatay na nito ang tawag basta ko nalang 'yon binulsa sa puting slacks ko.
Muntik pa akong makabangga kanina ng kapwa ko studyante dahil sa pagmamadali. Nasa hagdan na ako, dalawang hagdan pa bago ako makarating sa ikatlong palapag ng gusali kung nasaan ang classroom ko sa isang sub.
Tumigil muna ako sandali para lumanghap ng hangin.
Malapit na ako sa 3rd floor. Mabilis uli akong umakyat sa hagdan paliko na sana ako sa kabilang hallway ng biglang akong bumangga sa kung sino. Nagliparan naman ang libro at papel na hawak ko.
Naramdaman ko pa uli ang pagvibrate ng cellphone ko.
Naku! late na ba ako!
Hindi ko pinansin kung sino ang nakabangga ko. Pinulot ko agad ang nagkalat na papel at libro sa tiled floor.
May isang kamay na nag - abot sa akin ng papel kinuha ko agad 'yon at tatalikod sana paalis.
"Be careful next time" sabi ng baritonong boses ng lalaki. Dahil nagmamadali ay hindi ko ito tinignan o nagpasalamat manlang.
Hay! Nakalimutan ko magpasalamat. Pero parang may kaboses siya.
Nakita ko agad si Prof na papasok palang sa classroom namin kaya mabilis na din akong pumasok sa kabilang door sa likod.
---
"Meszia. Sigurado ka ba d'yan sa balak mo? Baka mapahiya ka lang sa gagawin mo!" Nag - aalalang sabi ni Norife.
Isa lang siya sa mga kaibigan ko sa University. Hindi medisina ang kinukuha nito kundi Engineering palibhasa karpintero ang tatay kaya pangarap ng ama nitong maging Engineer s'ya. Kadorm niya ito kaya naging kaibigan ko ito.
"Ako pa! Wala kang tiwala sa ganda ko" pagyayabang ko pa sa kanya. Ipinaypay pa sa mukha ang hawak na papel.
Tumirik pa ang mata nito sa sinabi ko. Sabay hila ng kulot kong buhok.
"Hay nako! Nag - aalala lang naman ako sayo. Hindi ordinaryong tao lang ang pagbabalakan mo nang ganyan" kinakabahan pang sabi niya.
Ako dapat ang kabahan sa amin no. Inayos ko ang suot na salamin sa mata. Plinantsa ko ang naluluma ko ng t-shirt gamit ang kamay.
"Relax. Hindi ko naman s'ya gagahasain. Magtatapat lang ako ng feelings. Kung makareact ka eh"
"Kakapanood mo kasi ng K-Drama kung ano tuloy pumapasok d'yan sa kukote mo. 'Wag mo nang ituloy! Lezz go" Hinawakan ako sa isang braso at pilit hinihila paalis sa likod ng garden malapit sa puno.
Dito kasi madalas tumambay si Zarrick kaya naisip ko din dito na magtapat ng aking pagsinta.
Iniisip ko palang kinikilig na talaga ako
"Aray ! Oh gee! Teka. Teka lang. Wala namang ibang tao dito. Okay lang kahit mapahiya ako parte yun ng pagmamahal. Minsan kailangan mo ding masaktan kapag sumugal ka"
"Ewan ko sayo! Anong sumugal ang pinagsasabi mo d'yan! Kayo na ba? ...Bahala ka na nga d'yan" Binitiwan niya ako.
"Balitaan mo nalang ako kapag tapos ka na n'yang bastedin ha. Mukha kang manang sa suot mo. Manananggal to be exact?" ngising aso pa na sabi niya.
Sinimangutan ko ito.
Mas mabuti ngang umalis nalang ito para walang distorbo. Bakit ba akong nagpasama sa kanya KJ pa naman siya.
Nagpaalam naman agad ito sa akin. Binigyan pa ako ng goodluck kiss sa pisnge bago tuluyang umalis.
Nagpapraktis na din ako sa isip ng mga sasabihin ko kay Karrick. Sana lang tanggapin niya 'tong loveletter ko. Pinagpuyatan ko pa naman to. Ilang papel na din ang sinayang ko. Nagtipid pa ako para makabili nh scented paper no!
Habang naghihintay sa pagdating niya ay nagtago muna ako sa isang puno. Ang alam ko ganitong oras ay tapos na ang klase niya at dumidiretso na siya dito para magbasa o kaya matulog sa bench.
Pinalakas ko din ang loob ko baka kasi bigla kong makalimutan ang linya ko sayang naman.
Kipkip ko ang papel sa dibdib habang nakaupo sa gilid ng puno malapit lang sa bench.
"Karrick wait!"
Pumalakpak ang tenga ko pagkarinig ng pangalan na 'yon. Sino naman 'yon.
Dahan - dahan akong sumilip sa may puno.
Oh gee!
Nakita ko ang isang babae do'n hinahabol nito si Karrick na huminto naman at lumingon pa dito.
Nakasuot ng flowery na mini dress ang babae. Halos umabot na ito sa height ni Karrick dahil sa suot na mataas na heels. Walang panama yung 5'7" na height ko. Hindi ko din makita ang buong mukha nito. Kalahati lang ng mukha niya ang naaaninag ko.
Psh! Hindi naman maganda.
Inismiran ko ito kahit pa hindi nila ako nanikita sa pinagkukublian.
"K-Karrick. Gusto ko lang ibigay 'to"
Anak ng! Loveletter din ba 'yon.
'Wag mong tanggapin Karrick' sigaw ng isip ko.
"At first I thought my feelings for you is just an infuation. But everytime I look at you from a far. Lumalakas ang tibok ng puso ko hindi ko maipaliwanag pero alam kong gusto kita! Ilove you Karrick! Can I be your girlfriend!" pagtatapat nito sabay abot sa hawak na pink na papel.
Oh gee! Nakakatawa naman 'yon
Ang corny mo 'te. Bumungisngis ako.
Hala mas maganda pa d'yan yong speech ko no.
Wait. Ano ba yung akin.
Oh gee! Oh forgot.
Natampal ko ang sarili. Napabaling ako muli kay Karrick ng magsalita ito.
"Are you done? Can you leave now?" walang bahid na anumang reaksiyon sa mukha nito.
Napatanga naman ang babae sa sinabi ni Karrick. Hindi siguro nito inaasahan ang isasagot dito ni Karrick pagkatapos niyang magtapat dito. Napapahiyang umalis ang babaeng bagsak ang balikat. Narinig ko pa ang paghikbi niya at tumakbo na paalis.
Oh gee! Paano nalang kapag ako ang nagtapat sa kanya.
Hindi! Hindi dapat ako mawalan ng pag - asa. Ako si Meszia Farrah Aldrich !
Kinakabahan akong lumabas sa pinagkukubliang puno.
Nakita ko na itong naka - upo sa may bench at nakatalikod sa akin.
Sumulpot na lang ako sa harap niya. Kipkip ko sa kamay ang papel. Nag - angat ito ng tingin mula sa pagkalkal ng bag. Nagkasalubong ang kilay nito habang nakatingala sa akin.
Nagtitigan kami ng ilang segundo. Wala manlang kahit anong reaksyon sa mukha nito kaya lalo akong kinabahan.
Bobo! Bobo! I forgot my lines ! Oh gee!
"A-Ah. A-Ano.. Kasi gusto kita -"  Nauutal na bigkas ko pero pinutol nito. Nakalimutan ko na ang dapat kong sabihin ! What shoul I do!
Pwede bang akin ka nalang.
"What?! Are you also here to tell me your undying love" masungit na sabi nito. Magkasalubong pa ang kilay na nakatingala sa akin.
"H-Ha?" naguguluhang sabi ko.
"Tss. Deaf"
Ang guwapo niya sa malapitan. Grabe! Ang kinis ng Pezz niya. Nagbaba ako ng tingin sa mapula niyang labi. Yung ilong niya din matangos. Saang banda sa mukha niya ang hindi perpekto?
"Stop that!" Nagulat naman ako sa sigaw nito napansin kong namumula ang tenga nito.
"Ha?" Itigil ang alin?
Hindi ako natinag at nakatitig lang sa kanya.
"I said stop it!" inis na turan nito.
Tumayo ito sa harap ko kaya napaatras ako ng dalawang hakbang.
Tinignan muna niya ako bago niya ako talikuran.
Bigla akong natauhan ng wala na ito sa harap ko. Hinabol ko siya agad.
"S-Sandali" pigil ko dito.
Ang bilis niyang maglakad.
"Oy"
"Pogi"
"Karrick" pigil ko dito.
Medyo napahinto ito sa pagtawag ko sa pangalan niya pero nagpatuloy pa rin.. Hinabol ko ito sa mabilis na paghakbang niya.
"Sandali nga! Ang bilis mo naman maglakad eh!" reklamo ko dito.
Suminghap ako ng hangin.
Namalayan ko nalang na nasa harap ko na uli siya. Kung kanina ito ang naka tingala ngayon ako naman ang nakatingala sa sobrang tangkad niya.
Hinablot nito sa kamay ang hawak kong na papel.
"Is that all? Stop following me now" Sabay talikod na naman sa'kin.
Nagugulat parin akong makatingin sa kanya habang papaalis siya. Nang hindi ko na 'to makita ay bigla akong tumalon talon na parang nanalo ng isang milyon. Tumili din ako ng malakas.
Oh gee! Kinuha niya yung poem na gawa ko!
I have to call Norife. Inilabas ko mula sa bag ang cellphone tsaka ito tinawagan.
Ilang ring pa'y sinagot na nito ang tawag ko.
"Yezzz" tinatamad pa na sabi ng nasa kabilang linya.
"You won't believe this, Fe! Kinuha ni Karrick yung gawa kong poem! I told you ! Maganda ako kaya kinuha niya yung letter ko" sinabayan ko pa 'yon ng malakas na pagtawa.
"What!" sigaw nito. "Nasaan ka. Hindi ako naniniwala no. Baka naman pinatalsik ka na dito kaya nabaliw ka na. Anak ba naman ng may - ari ng school ang pinagpapatasyahan mo" Humalakhak ito. Walanghiya talaga!
Tignan mo 'to nagsasabi na nga ako ng totoo nagduda pa. Hmp! Bahala siya! Pinatayan ko ito ng tawag.
Malaki talaga ang duda sa akin. Kung tatapat ako sa salamin mukhang wala talagang papatol sa akin. Pero kapag naayusan naman ako. Maganda ako. Maganda naman talaga ako!
At masayang naglakad paalis sa lugar na 'yon. Lahat ng makasalubong ko'y nginingitian ko. Mukha naman silang naweweirduhan sa inaasal ko. Lalo na at kulot pa ang buhok ko mas mulhang weirdo.
Paano ba 'yan girls mukhang may nananalo na. HAHAHA
Hindi ko napansing tumatawa na pala akong mag - isa sa hallway.
***