Lakad doon at lakad dito ang ginawa ko habang hinihintay ang nurse na lumabas. Kinakabahan ako. Huminga ako ng malalim. Minamasahe ko ang kamay kong pawisan para kumalma ako kahit papaano. Kaagad kong nilapitan ang nurse nang lumabas siya.
"Ayos lang po ba siya?" may pag-aalala kong tanong.
Tumango ang nurse."Kailangan niya lang ng sapat na pahinga. Medyo mainit pa siya pero nabigyan ko na ng gamot kaya mamaya bababa na rin 'yong lagnat niya." mahabang paliwanag nito.
Nakahinga naman ako ng maluwag sa narinig. Parang nabawasan 'yong bigat ng dibdib ko. Kahit playboy 'yon ayaw ko namang may mangyari na masama sa kanya. Gusto ko lang siyang magbago hindi mategi.
"Salamat po." wika ko at saka ngumiti sa nurse.
"Teka kunin mo 'to para ipainom sa kanya mamaya pagkatapos niyang kumain."
Iniwan niya ako saglit para lapitan ang drawer na lalagyan siguro ng mga gamot.
Napalunok ako. Bakit sa akin ibibigay?
"Ah, nurse aalis na ako. Ikaw na ang bahala sa kanya." bilin ko.
Nilingon ako ng nurse na nakakunot ang noo.
"Ikaw ang kasama niya 'di ba?" tanong nito.
"Kasama lang po ako sa naghatid sa kanya." mahinang tugon ko.
Umiling ang nurse."Walang siyang makakasama dito kaya ikaw muna. Sasabihin ko na lang sa next teacher mo na excuse ka."
Napanganga ako sa sinabi niya. Paulit-ulit akong umiling na para bang hindi talaga pwede. Hindi ko na kayang makasama pa ng matagal ang lalaking 'yon! Saka nasaan na ba 'yong mga kaibigan niya?
"Nurse kung tawagan niyo na lang kaya yung kaibigan niya?" suhestiyon ko pa.
"Girlfriend ka niya diba?"
Nanlaki ang mata ko."Hala Hindi po!" todo tanggi ako.
Grabe naman 'tong si ateng nurse masyadong issue. Girlfriend agad? Hindi ba pwedeng kapatid? Ay, malayo pala sa kapatid. Wala naman akong dugong playgirl. Tapos hindi rin ako mala greek god. Siguro naman mas halatang ko siyang kaibigan kaysa boyfriend, ano?
"Eh, bakit kung makahawak sa kamay mo parang ayaw kang pakawalan?" tukso niya. Kindatan niya pa ako parang hindi naniniwala sa sagot ko.
Magsasalita sana ako nang may marinig kaming dumaing mula loob. Nataranta ako at mabilis akong pumasok sa loob. Nakasunod ang nurse sa akin at nang tingnan ko siya ay binigyan niya ako ng makahulugang tingin.
"Sus, wag mo na ideny. Ang pogi pogi ng boyfriend mo." aniya."Kung ano man ang problema niyo ng boyfriend mo, ayusin niyo habang maaga pa.
Bumagsak ang balikat ko. Ang kulit naman ng nurse na 'to. Bakit ba ayaw niyang maniwala? Samantalang sa simula pa lang ay hindi naman kami halatang magshota. Sobrang layo kaya. Duh!
Hindi na lang ako umimik. Wala namang balak na maniwala sa akin 'tong nurse na 'to kaya tumahimik na lang ako.
Nang makitang mahimbing ang tulog ni Joziah Kyro, nagpaalam ang nurse na aalis na siya dahil may mga kailangan pa raw siyang gagawin kaya wala akong nagawa kundi ang maiwan dito.
Umupo ako sa malapit sa higaan niya dahil iyon lang naman ang ranging upuan. Dahil nga tulog s'liya, malaya kong natititigan ang mukha niya. Parang natutulog lang siya at walang lagnat. Rinig ko ang malalim na paghinga niya.
Siguro kung hindi ka playboy? Baka isa na ako sa nagpapapansin sa'yo hanggang ngayon, haha. Ano ba 'tong mga pinag-iisip ko.
Napatingin ako sa kamay ko. Kanina nung hinawakan niya ang kamay ko hindi niya na binitawan hanggang sa malaman kong nilalagnat s'ya at isinugod dito. Mahigpit ang hawak niya sa kamay ko kanina pero hindi ko maramdaman ang sakit. Para bang kahit mahigpit ang hawak niya sa kamay ko sinisiguro din niya na hindi ako masasaktan.
Gano'n kaya siya kapag nilalagnat?
Hindi ko na binitawan ang kamay niya hanggang hindi kami makarating sa clinic dahil parang wala din naman kasi siyang balak pakawalan ang kamay ko.
Naramdaman ko ang pagvibrate ng cellphone ko sa bulsa kaya kinuha ko ito. Nakita kong tumatawag si Heather kaya kaagad ko itong sinagot.
"Hello?" sabi ko sa kabilang linya.
Nailayo ko ang cell phone sa tainga ko nang malakas na tumili si Heather pati ang ibang mga kaibigan ko sa kabilang linya.
"Hoy! Sino bang nandiyan? 1D? BTS?" tanong ko na natatawa nang huminahon sila sa kabilang linya.
"Ikaw nag-aalaga kay Joziah?" kinikilig na sambit no Danica
Nawala ang ngiti sa labi ko at napalitan 'yon ng pagsimangot. Ambilis naman nilang malaman. Magkakaibang building kasi kami; si Heather at Farrah ay magkasama sa isang building samantalagang si Danica at Harper ay magkasama din, in short ako lang ang nalalayo sa kanila.
Naging kaibigan ko sila nung first year college ako dahil sa isang event na ginanap dito sa school. Hindi ko matandaan kung kailan pero ang alam ko ay kinulit nila ako hangggang doon na nagsimula ang pagkakaibigan namin. Wala naman kaming problema pagdating sa pagkikita dahil tuwing break time ay sa cafeteria kami magkikitang apat.
Sa pagkakaalam ko matagal ng magkaibigan si Heather at Harper simula high school pa lang, si Danica ay noong senior high naman at bago lang din si Farrah noong college katulad ko.
Tumawa ako."Grabe makasagap ng balita, ah." ani ko.
Narinig kong ang paghagikgik nila.
"Alagaan mo ng mabuti si haring playboy, ah? Papaibigin mo pa 'yan." tukso ni Heather.
"Bye, sissy!" iyon lang ang huling sinabi nila bago pinatay ang tawag. Talagang 'yon lang ang tinawag nila, hindi man lang nila ako kinamusta?
Bigo kong binaba ang cellphone ko. Ano pa nga bang magagawa ko? Nandito na ako. Pagtiyagaan ko na lang siyang bantayan. Ngayon lang naman kaya konting tiis pa. Umayos ako ng upo at nagpanggap na may ginagawa sa kamay ko nang gumalaw siya at umungol.
"Baby.."
Napasinghap ako sa sinabi niya at nanlalaking matang napatitig sa mukha niya.
"Anong baby? Matanda na ako ah! Pwede na nga ako makagawa ng baby, e" sabi ko na bahagyang natawa sa sariling sinabi.
Pero natigilan ako nang natanto ang sinabi ko. Namilog ang mata ko at ngumuwi ako sa term na gimamit ko.
Hinilamos ko ang kamay dahil sa hiya. Jusko, bakit ba lumabas sa bibig ko 'yon? Pumikit ako at nanalangin na sana hindi niya narinig ang sinabi ko. Dahan-dahan kong iminulat ang isang mata ko para silipin ang lalaking nakahiga sa tabi ko. Gayon na lamang ang panlalaki ng mata ko nang makitang nakamulagat ang mga mata niya na nakatingin na naman sa akin.
Kung hindi ko talaga 'to kilala sure akong ilang beses ko na siyang pinuri. 'Yong mata niya ang inosente tignan lalo na kapag kakagising lang. Parang hindi kayang gumawa ng katarantaduhan.
"What are you saying?" malat ang boses na tanong niya.
"A-ah, wala! May sinabi ba ako? Wala 'di ba? Baka guni-guni mo lang 'yon." mabilis ang pagsasalita ko.
"Where's Fa--" Hindi niya na tuloy ang sasabihin niya at mariin siyang napapikit na parang bang may masakit sa kanya?
Bumangon siya kaya agad akong tumayo para tulungan siya.
"Huwag ka munang babangon kung hindi mo pa kaya." sabi ko.
Tumingin siya sa akin saka nginisihan ako na para bang sinasabi niyang kaya niya na hindi naman siya pilay o ano. E kung itulak ko kaya siya? Inirapan ko siya. Ang epal niya! Siya na nga tinulungan, ayaw pa niya. Padabog akong lumayo sa kanya at inirapan ko ulit siya ng hindi na nakatingin sa akin.
Gaya ng sabi ng nurse bumaba na ang lagnat niya. Hindi na siya mainit kumpara kanina na pwede kang magluto ng itlog sa init ng katawan niya.
Hindi pa rin maalis ang masamang ang tingin ko sa kanya. Kanina kung makahawak siya akala mo kung sino. Hmp! Sana pala forever na lang siyang tulog ano? Para hindi ganito na naiinis ako tuwing nakikita ko 'yong mayabang niyang ngisi. Akala mo kontrolado niya ang lahat.
Bigla namang bumukas ang pinto kaya napatingin ako doon. Nakita kong pumasok ang kaibgan ni Joziah Kyro. Mas tumalim ang mata ko. Nang nagtama ang mga mata namin ay nagulat siya sa tingin ko.
"Woah! Si Joziah may kasalanan sa'yo, hindi ako." natatawang ani Jade Ashton. Tinaas pa ang kamay na animo wala talaga siyang kasalanan.
Oo nga, wala kang kasalan sa akin pero sa kaibigan ko, meron! Tadyakan kita diyan e.
Iyon sana ang gusto kong sabihin pero tumahimik na lang ako. Dahil din sa kanya nangyari ang lahat ng ito. Kung bakit nasaktan ang kaibgan ko kaya umabot kami sa puntong nagplano na baguhin ang hari niyo! Tapos sa huli ako pa 'yong nawalan ng first kiss!
Bumaba ang mata ko sa hawak niya. Wala sa sarilingnapalunok ako nang makita kung ano ang laman ng plastic bag na dala ni Jade Ashton. Ngayon ko lang naramdaman ang gutom. Naglakad siya palapit sa lamesa at inilapag doon ang mga pagkain. Ilang beses ako napalunok nang makita ang mga pagkaing dala niya. Wala sa cafeteria ang lahat ng 'yon at tingin ko sobrang sarap ng mga 'yon.
Nag-iwas ako ng tingin. Lumapit ako sa pinag-upuan ko habang malayo ang tingin sa pagkain kahit pa sobrang lapit lang nito. Kinuha ko ang bag ko na hindi ito tinitingnan dahil nasa pintuan ang mga mata ko. Natatakam ako pero kailangan kong pigilan ang sarili. Hindi naman kami close ng mga 'to para magtanong kung saan nila binili iyon at mas hindi ako pwedeng humingi. Nakakahiya kaya 'yon. Alam ko din naman na sa mamahaling restaurant nila binili 'yon.
"Anong gagawin mo sa bag ko?"
Sinukyapan ko si Joziah Kyro, at sa hawak kong bag na sanang kukunin ko. Halos natampal ko ang noo ko ng ang bag ni Joziah Kyro, ang hawak ko. Magkatabi lang kasi ang bag ko at sa kanya.
"Hehe. Sorry." Nag-peace sign pa ako.
Nang makuha ko ang bag ko ay tumalikod na ako pero bago 'yon, nahagip ng mata ko ang pagkain sa lamesa. Lahat ng iyon ay nakalatag na. Naamoy ko ang pagakin kaya sa kamalas malasang pagkakataon  tumunog ng malakas ang tiyan ko. Bwesit! Nakakahiya! Bakit kasi hindi ako kumain kaninang umaga? Matatapos na 'yong break time tapos hindi pa ako kumakain.
Hindi ko kita ang reaksyon nila pero alam kong narinig nila ang pagtunog ng tiyan tanda na gutom ako.
"Saan ka pupunta?" tanong ni Joziah Kyro.
"Malamang aalis na. Nandiyan na 'yong kaibigan mo kaya pwede ba paalisin mo na ako. Kaninang umaga pa ako nagbabantay. Hindi ko na nga napasukan 'yong ibang subject ko." mahabang wika ko para pagtakpan ang nangyari kanina.
"Wala 'yong kausap mo diyan Leigh, nasa likod mo." pabirong sabat naman ni Jade Ashton.
"Shut up! Hindi ikaw 'yong kinakausap ko. And fyi hindi tayo close. Duh!" Feeling nito. Makatawag ng Leigh kala mo bati kami.
"She's interesting, bro." komento na naman ni Jade Ashton.
Hindi ko na lang sila pinansin at padabog na naglakad palabas dahil kanina ko pa gustong humarap sa kanila pero kapag ginawa ko 'yon ay lagot ako. Baka mawala 'yong pride ko dahil lang sa pagkain.
"Hey.." May pumigil sa kamay ko. Kahit hindi ko tingnan alam ko kay Joziah Kyro, ang boses na 'yon at sa kamay na pumigil sa braso ko para tuluyang hindi makalabas.
Si flash ba ito? Bilis ah.
Masungit ko siyang nilingon at handa na sana siyang singhalan ng makita ko ang mukha niya. Para talaga siyang anghel kapag may lagnat. Nakakainis kahit na kinuha niya 'yong first kiss ko pinupuri ko pa rin siya. Bumalik 'yong awa ko nung makita ang itsura niya. Medyo nanginginig ang kamay niya dahil siguro sa aircon tapos maputla pa 'yong labi niya saka medyo halata sa mukha niya ang pagod kahit na wala naman siyang ginawa.
Ako nga wala pang ginagawa pero mukhang haggard na tapos itong lalaking 'to nilagnat na tapos wala pang effort mag-ayos, pero wala, gwapo pa din. Kainis!
Nagwagwapuhan lang ako sa kanya pero hindi ibig sabihin non crush ko na siya. Siya pa rin 'yong kumuha ng first kiss ko.
"Ayst! Bakit ka kasi tumayo? Hindi ko naman pala kaya eh!" angil ko ng akmang matutumba siya. Wala akong nagawa kung hindi tulungan na lang siyang pumasok sa loob. Napasimangot ako nang ibigay niya ang buong bigat sa akin.
Eh, kung hayaan ko na lang siya dito? Tutal kasalanan niya naman. Aalis hindi naman pala kaya.
Pagpasok namin ay nakita ko si Jade Ashton na nakasandal sa dingding habang nakangisi kaming pinagmamasdan. Aba! Hindi man lang ako tinulungan ng lalaking 'to. Kung batuhin ko kaya siya ng sapatos ko? Makakahinga na sana ako ng maluwag dahil lumapit siya sa amin at akala ko tutulungan niya ako kay Joziah Kyro, dahil hindi ko na talaga kaya dahil kahit ako ay nanghihina sa gutom.
"Bro, labas na ako." Tinapik niya 'yong balikat ni Joziah Kyro bago lumabas.
"Hoy! Jade Ashton, bumalik ka rito!" sigaw ko pero narinig ko 'yong pagsara ng pinto.
Halos manlaki naman ang mga mata ko nang biglang tumayo si Joziah Kyro. Sa itsura niya ngayon ay parang wala na siyang lagnat. Bumalik ang din lakas niya na akala mo kanina ay hindi na halos makatayo. Napanganga ako.
"Let's eat." simpleng sabi niya bago naglakad sa nakahandang pagkain.
Naningkit ang mata ko. Pinagmamasdan ko ang galaw niya at lalo kong nakumpirma na nagpapanggap lang siya kanina. Aba! Pinagka-isahan na naman ako ng dalawang playboy na 'to!
"Hoy! Bwesit ka! Kaya mo naman pala pero kung makaasta ka kanina parang mamatay ka na," singhal ko.
Tamad niya akong nilingon."Stop cursing and let's just eat."
Huminga ako nang malalim. Hindi ko naman pwedeng tanggihan ang alok niya. Una sa lahat, grasya 'yon, pangala, gutom na talaga ako. Hindi ko na din kayayanin pang maglakad hanggang sa cafeteria. Kaya ang ginawa ko tahimik na lang akong naglakad at umupo sa kabilang upuan na nasa harap n'ya.
Lalo akong nakaramdam ng gutom nang nakita ang kabuuan ng pagkain. Kahit pa gusto kong magkamay at lantakin ang lahat ng pagkain ay pinigilan ko ang sarili. Hindi naman akin 'yon at baka mamaya isipin niya na patay gutom ako.
"Hindi gagalaw ang pagakin para subuan ka."
Hindi ako umimik pero inirapan ko s'miya, wala na akong lakas para makipagtalo sa kanya kaya nagsimula na din akong kumain.
"Quits na tayo, ah? Wala ka ng utang na loob sa akin at gano'n din ikaw." sabi ko kalagitnaan ng pagkain namin. Halos hindi pa ako makapagsalita ng maayos dahil ninanamnam ko ang bawat ulam na kinakain ko.
Tumigil siya sa pag-subo at pinako niya ang mata sa akin.
"I still owe you."
"Wala na kasi pinakain mo na ako."
"How about the kiss?"
Halos mabilaukan ako sa pagkain ko ng marinig ang sinabi niya. Mabilis akong uminom ng tubig. Pakiramdam ko ay namula ang pisngi ko kaya yumuko ako ng kaunti.
"Kumain ka na nga lang!" sabi ko ng medyo maubos ang pagkain sa bibig ko.
Jusko, pilit ko na ngang kinakalimutan tapos ipapaalala pa niya.