Nakakapagtaka na hindi ako pinag-usapan ng buong studyante pagpasok ko sa school. Wala akong narinig na bulungan tungkol sa akin. Kahit ang mga mapanuring mata ay hindi nakatuon sa gawi ko. Ang pagpasok ko ay normal tulad ng dati. Parang walang nangyari kahapon.
Napakamot ako sa pisngi ko. Hindi ko hinihiling na pag-uspan ako pero nakakapanibago ang ganitong senaryo. Kadalasan kasi kapag maliit na bagay lang basta dawit ang pangalan ni Joziah Kyro Villanueva, malaking issue na 'yon. Ang weird lang kasi dapat ngayon kung anong masasama at masakit na salita ang natatanggap pero wala.
Parang hindi big deal ang pagsampal  ko. Pero mas mukhang wala lang sa mga studyante na hinalikan ako ng isang Joziah Kyro Villanueva.
Inaasahan ko pa na sa pagpasok ko ng school ay bukambibig nila ang pangalan ko. Pinag-uusapan nila kung gaano ako katapang para sampalin ang nag-iisang Joziah Kyro Villanueva.
O, Baka may plano silang malaki?
Dapat sa oras na 'to may fan girl ni Joziah Kyro sa harap ko para awayin ako at pagsabihan sa ginawa ko pero malaya akong naglalakad papunta sa room na walang humaharang.
Oo, masyadong nalason ang utak ng mga babae sa school para mang-away ng kapwa babae dahil sa kanya kahit pa harap harapan na ang ginagawang kagaguhan ng lalaking 'yon patuloy pa rin ang mga babae na pinagpapantasyahan siya.
Umismid ang labi ko. Hindi ako magsisinungaling na gwapo si Joziah Kyro; manipis at mapulang labi, makapal ang kilay at mala Cha Eun Woo ang mata. Ang totoo niyan naging crush ko siya noong first year college ako. Actually, isa ako sa mga naghahangad na mapansin niya. Pero kaagad din nawala ang paghangang nararamdam ko ng malaman ang reputasyon niya dito sa school. Sobrang laki ng turn off ko nung malaman 'yon, kahit pa gaano siya kagwapo.
Sana matauhan ang mga babae na hindi sila mapapakain ng kagwapuhan ni Joziah Kyro. Ay, teka, mapapakain pala dahil mayaman ang kumag na 'yon. Pero wala pa rin silang magandang futulure kung isang playboy lang ang makakatuluyan nila.
Pinagkibit balikat ko na lang ang mga nasa isip. At least maganda ang bungad ng pagpasok ko sa school, walang naganap na batuhan ng itlog sa akin. Bahala na kung ano ang gawin nila sa akin. Ang mahalag ay hindi ako mapatalsik sa school na 'to. Isusumpa ko talaga ang lalaking 'yon kapag hindi ako yumaman.
"Sinampal niya talaga?"
"Oo, tapos alam mo 'yon kahit sinampal siya hinalikan pa rin ni--" natigil sa pagsasalita ang babae nang makita ako.
"Ni ano? Bilis pabitin ka naman eh!" maktol ng kasama niya. Nakatalikod ang babae kaya hindi niya ako kita.
"Ah, ikaw pala Everleigh." anang babae na nakakita sa akin. Alanganin siyang ngumiti at siniko ang kasama niya.
Napasinghap naman 'yong babaeng nakatalikod at dahan-dahang humarap sa akin. Para siyang nakakita ng multo.
"Kanina ka pa diyan?" kinakabahang tanong ng babaeng humarap sa akin.
Kumunot bigla ang noo ko. Sa pagkakaalam ko hindi ako kilala sa school. Napanguso ako ng maalalang  kaibigan ko pala ang mga kilala sa school kaya siguro nasasali din ang pangalan ko.
Nagkibit ako ng balikat."Sakto lang."
"Ay tara na Claire, tuloy na natin 'yong pinapanood nating anime. Anong episode na tayo? 'Yong naghalikan ba 'yong magkaaway?" Hinila nung babaeng unang nakakita sa akin 'yong may pangalang Claire.
Napatitig ako sa dalawang babaeng palayo sa akin. Ang weird pala naman nong magkaaway pero naghahalikan.
"Teka, parang familiar sa akin 'yon ah?" biglang bulong ko sa hangin.
Hindi na ako nag-isip pa at nagmadaling naglakad papuntang classroom. Nang malapit na ako sa room ay sinilip ko muna ang loob. Nakahinga ako nang maluwag dahil wala pa ang prof namin. Kinabahan pa ako kanina dahil tahimik ang room kahit kasi nasa malayo ako ay rinig ko ang mga boses nila patunay na wala pa ang teacher.
Inayos ko ang bag ko at pumasok. Naningkit agad ang mata ko nang makita kung gaano katahimik ang mga kaklase ko sa sarili nilang upuan. Kanya kanya sila ng ginagawa. May mga nagsusulat, mga nakatutok sa cellphone at ang iba ay tulog.
Wala pa ako sa gitna ng room nang tumigil ang paa ko sa paghakbang.
Kaklase ko nga pala ang hari ng playboy sa isang minor subject  tuwing umaga at sa hapon naman ay sa major.
Nakapatong ang ulo niya sa lamesa ng upuan at ang nagsisilbing unan niya ay ang kanyang bag para bang natutulog siya sa ayos niya.
Napangisi ako sa loob ko. Alam ko na ngayon kung bakit tahimik ang mga kaklase ko. Masyado nilang binibaby ang lalaking 'to kaya lumalaki ang ulo e.
Maglalakad na aana ako sa upuan ko ng matanto na katabi pala niya ang upuan ko. Napakunot ang noo ko. Diba sa harap siya naka-upo? Luminga ako para sana maghanap ng upuan pero wala akong makitang bakante. Hindi pwedeng umupo ako sa tabi niya! Ayoko at ayoko. Hindi ko pa nakalimutan 'yong ginawa niya sa akin. At panigurado din naman akong hindi niya makakalimutan ang pagsampal ko sa kanya.
Akala ko ay mabibigo akong wala ng mahanap na bakante nang may makita ako sa pinakadulo. Nagliwanag ang mata ko dahil do'n. Sira ang lamesa 'non pero pwede pang pag-upuan.
Mas gugustuhin ko pang umupo doon kaysa makatabi ang lalaking 'yon.
Nakangiting naglakad ako papunta sa dulo. Akmang uupo ako sa sirang upuan nang magsalita ang pinakamalapit sa pwesto ko na kaklase.
"Leigh naka-upo diyan si Jared." pigil ni Jhen.
"Huh? Wala naman siya." sagot ko.
"Pumunta lang siya ng cr." Itinaas niya ang isang kulay itim na bag para bang sinasabing kay Jared iyon.
Nakagat ko ang ilalim ng labi ko at tahimik na tumango.
Nasaan na ba 'yong ibang upuan? Dati sobra pa 'yong upuan tapos ngayon halos kulang na?
Bumagsak ang balikat ko. Wala akong choice kundi tumabi kay Joziah Kyro. Naglakad ako papunta sa dati kong upuan. Mahina ang bawat lakad ko at maingat na nilagay ang bag sa likod ng upuan ko. Hindi pa ako handa para harapin siya kaya hanggat maaari ay tahimik lang akong naka-upo kahit pa nangangati ang paa kong umalis dito.
Dumating ang prof namin kaya umayos ako ng upo. Tumigil ang mga kaklase ko sa kanilang ginagawa at umayos din ng upo bago nakinig sa teacher namin na nagsisimula ng magturo.
Hinawi ko ang buhok na tumatabing sa mukha ko at saka pasimpleng sinilip ang katabi. Hanggang ngayon ay gano'n pa rin ang pwesto niya. Para nga siyang patay dahil hindi man lang gumalaw kahit kaunti magmula pa kanina. Siguro ay wala'tong tulog kaya pati ang pag "goodmorning" ni sir kanina ay hindi narinig. Ngayon ko lang din kasi siya nakitang natulog sa klase.
Tumagal ang pagtitig ko sa kanya kaya marahas kong ipinilig ang ulo. Ano bang paki ko sa kanya? Imbes na pagalitan ang sarili ay nakinig na lang ako. Baka mamaya may quiz na naman kami.
Pinilit kong intindihin ang mga dinidiskas ni Sir Mark pero wala talaga akong naintindihan.
Nakatutok ang mata ko sa harapan at nakikinig sa tinuturo ng guro namin pero ang paghalik ng katabi ko ang laging laman ng utak ko. Ano bang meron sa halik niya?
Sinampal ko siya pero bakit niya ako hinalikan? Kasi kung ang nasa isip niya ay isa ako sa mga nagkakandarapa sa kanya bakit niya ibibigay ang gusto ko gayong sinampal ko siya? Para ba tumahimik ako? Iba din trip ng lalaking 'to e.
"Get one sheet of paper and answer this."
Saka lang ako natauhan nang maglabasan ng papel ang mga kaklase ko. Naglabas pa din ako ng papel kahit hindi ko naintindihan ang sinabi ng prof namin.
Nagsimula ng magtanong si Sir Mark kaya bahagya akong nataranta. Mabilis akong nagsulat ng palangan ko pero natigil iyon nang may tumawag sa pangalan ko.
"Everleigh." tawag ni Sir Mark sa akin.
Nag-angat ako ng tinging."Po?"
"Pakigising si Mr. Villanueva." utos niya.
Halos napapitlag ako sa narinig. Napalunok ako at tumingin sa katabi ko. Ako talaga ang gigising? Dati naman kapag may natutulog sa klase ni Sir Mark ay siya mismo ang lalapit para gumising dito.
"Sige po." tipid na tugon ko na lang.
Tumikhim ako at saglit na kinalma ang sarili.."Villanueva," Tawag ko sa apelyido n'ya. Hindi kami close para tawagin siya sa first name niya.
Umirap ako sa hangin nang hindi man lang siya gumalaw. Patay na ata.
"Faster para makapagsimula na tayo." demanding na utos ulit ni Sir.
"Ah! Opo!" natatarantang sagot ko.
Tumingin muna ako sa mga kaklase ko. Napanganga ako ng hindi sila nakamasid samin. Busy ang mga kaklase kong magsulat. Hindi ba sila natatakot na baka sampalin o sipain ko itong lalaking 'to? O kaya ayaw nilang makikichissmis?
Lumapit ako at yumuko ng kaunti para ipantay ang mukha sa lamesa niya.
"Villanueva gising ka na raw sabi ni Sir." mahinang usal ko. Nakatagilid ang ulo niya kaya sa mismong tainga niya ako bumulong.
"Uy!"
Gamit ang isang daliri ko ay kinalabit ko ang balikat niya. Napasimangot ako ng hindi tumalab ang pagtulak ko. 'Yung pinakadulo ng daliri ko lang kasi ang gimamit ko kaya siguro walang epekto.
Tumingin ulit ako sa harapan. Halos magreklamo ako ng makitang nasa kalahati na ng pagsusulat ang prof namin. Ang daya! Hindi 'man lang ako hinintay.
Eh, kung tadyakan ko na lang kaya si Joziah Kyro ng magising at makapagsulat na ako?
Nilingon ko muli ang lalaki. Halos tumili ako nang malakas dahil nakaharap ngayon ang mukha ni Joziah Kyro sa akin. Lumayo ako dahil sa gulat. Nakapikit siya pero unti-unti niyang minulat ang mga mata dahil siguro sa pagtili ko.
Jusko, ano 'to take two? Muntik na naman kaming magkiss!
Namumungay ang mata nito peromas pumungay ito ng titigan niya ako saka nakita ko ang pagtaas ng sulok ng labi niya.
Joziah Kyro pwedenmagtanong?
Ano kayang pakiramdam na kahit kagigising mo lang pero mala anghel pa rin 'yong mukha mo? Itsura lang ha, hindi ko sinabing ugali. Syempre sa isip ko lang 'yon dahil wala akong lakas ng loob na sabihin 'yon at mamaya mag assume na naman siya.
Nasa ganoon siyang posisyon nang magsalita siya.
"You have plan to kiss me while sleeping, huh?" Mababa ang boses niya pero bakas ang tuwa sa tono habang sinasabi niya 'yon.
Napatanga ako at biglang
hindi makagalaw sa kinauupuan ko. Nakakainis! Hindi ko alam nakaharap na pala siya sa 'kin kaya nagmukha tuloy na hahalikan ko siya.
"Gising na ba siya Everleigh?"
Nilingon ko si Sir Mark. Nakakunot ang noo niya na may halong pagtataka.
"Opo Sir!" mabilis kong sagot.
"Hindi pa naman." ani James sa gilid.
"You have to wake him up or else hindi ka makakasunod sa gagawin ng mga kaklase mo." banta niya.
Nanlaki ang mata ko. Bigla akong kinabahan. Isang minor subject namin si Sir Mark pero kung makapagbigay siya ng grade parang hindi ka nagpapass ng mga activities at project sa kanya. Kaya dapat magawa mo ang mga inuutos niya para bigyan ka ng mas mataas na grado.
"Sir gising na po siya." mahinahon kong paliwanag.
"I'm sleeping." mahinang bulong ng katabi ko, halatang sinadya para walang makarinig.
Nanliit ang mata kong tinignan siya. Halos umusok ang ilong ko ng makitang nakapikit ang mga mata niya. Kaya siguro sinabi ni James iyon dahil napagkamalan niyang tulog pa rin 'to kahit ang totoo ay nakapikit lang naman.
Namumuro ka na, ah. Ipapahamak mo pa ang grade ko sa katamaran mo. Napangisi ako ng may pumasok na kalokohan sa isip ko.
Inangat ko ang kamay palapit sa kanya at handa na sanang pitikin ang noo niya nang mabilis na hinuli niya ang pulso ko. Nahuli niya 'yon kahit nakapikit pa rin siya habang hawak ang pulso ko. Natuwa ako. Hindi dahil magkadikit ang balat namin kundi may proweba akong gising nga talaga siya.
"Sir, sabi sa inyo gising siya eh." natutuwa sabi ko.
Natigilan ako ng pagsiklopin niya ang kamay namin. Hindi ko alam pero may may dumaloy sa buong katawan ko na libo-libong bultahe ng kuryente. Para akong napaso sa hawak niya. Nakaawang ang labi kong nilingon  si Joziah Kyro.
Ang mga kaklase ko ay nagsimulang bumalik sa dati nilang anyo. Nagsinghapan at para silang bubuyog kung magbulungan. Hindi ko sila pinansin. Hinayaan ko ang kamay ni Joziah Kyro sa akin. Pinakiramdaman ko muna iyon. Para kasing masyadong mainit ang palad niya kumpara sa normal na temperatura ng tao. Nang hindi makontento ay hinawakan ko ang noo niya.
Napapasong nilayo ko ang kamay sa noo niua at mabilis akong tumayo para daluhan siya.
"Sir nilalagnat siya!"