Isabella's Pov
          I don't know what is happening. Every morning, pagpasok ko may nakaabang ng bouquet ng bulaklak sa cubicle ko. At ang mas nakakapagtaka pa ay hindi lang iisa, kung hindi dalawang bouquet. Minsan naman chocolates, Coffee, or food. Kapag tinanong ko naman ang mga katrabaho ko ay kibit balikat lang ang isasagot nila sa akin.
        Is this all a prank?
        Ganito ba ang way nila ng pag-welcome sa akin dito sa kompanya? Kasi wala akong maisip na ibang dahilan, eh. Imposible na may magkagusto o manligaw sa akin dito. Lalo na kung hindi lang iisa at mukha pang bigatin, dahil walang sumisita sa kanila.
         Sa itsura kong ito?
         Hindi ko naman pinapangit ang sarili ko. Pero hindi 'yung ganitong klase ng babae na simple ang pag-aagawan ng kung sino mang mga lalaki. Lalo na at bagong salta lang ako rito.
           Kaya mas malamang na pinag-ti-trip-an nila ako. But the question was, sino sila?
           "Wow! Flowers and coffee with donuts for today?" Cielo reacts after, niyang makita ang mga nasa table ko. "Ganda mo girl, ah. Consistent ang suitors mo. One week straight ang flowers and everything, ha." Dagdag pa nito.
         Napahinga ako ng malalim bago magsalita."Hindi niyo ba talaga kilala kung sino ang mga nagpapadala ng mga ito?" Problemado na tanong ko sa kanila.
       "Ahm... hindi talaga, Bella. Kasi pagdating namin dito sa office, nariyan na ang mga iyan," sagot ng isa sa ka-team namin na si Janeth.
      "Naitanong mo na ba sa guard?" tanong ni Lenard ang aming brand manager.
       "Hindi rin daw alam nila Manong guard, eh," sagot ko naman sa kanya.
       "Imposible na hindi nila alam. Dahil walang nakakapasok ng building na hindi dumadaan sa kanila. Lalo na ang mga deliveries," saad ni Jiggy ang aming project manager.
        "Maliban na lang kung ang mga deliveries ay para or galing sa mga boss natin," wika ni Cielo, na ikina-kunot ng noo ko.
        "Imposible naman na galing sa boss natin ang mga ito hindi ba?" Alanganin na tanong ko sa kanila.
        "Galing sa akin ang mga iyan,"
        Napalingon kaming lahat sa nagsalita. And I saw him. That guy na kasama ng boss namin 'nung unang araw ko rito sa kompanya.
            So, he is my suitor?!?
         Wait! Nag-assume naman agad ako.
          "Hi, Isabella!" Nakangiting bati nito sa akin. "Allow me to introduce myself. I'm Clint Gomez." He said, then he got my hand and kissed it.
          Napasinghap naman ako sa ginawa nito. Actually, not only me. Narinig ko rin ang pagsinghap ng mga kasama ko.
          Nahihiyang binawi ko sa kanya ang kamay ko. "Ahm... S-sa inyo po galing ang mga ito?" I asked him.
       "Cut the 'Po'. And yes, I'm the one who sends you this." He replied, still smiling. 
      "B-bakit?" Nauutal tuloy na tanong ko.
         I can't believe what he is saying right now.
       "Obviously, the first time I saw you, you'd got my attention already. And now I'm courting you because I like you." Diretsahan at walang preno na saad nito.
         Kaya naman hindi lang ako ang nagulat. Pati na rin ang mga kasama ko. Hindi ko tuloy alam kung ano ang sasabihin sa kanya. Pero noong makabawi ako sa wakas ay tinanong ko siya.
       " S-seryoso po ba kayo sa sinasabi niyo? O, isa lang po itong prank?" Hindi pa rin makapaniwala na tanong ko.
      "Mukha ba akong nagbibiro?" Balik tanong nito sa akin. "And this is not a prank. I'm serious. I am courting you, Ms. Isabella Montreal." Dagdag pa nito.
      
        I was about to speak when someone interrupted.
       "Excuse me, Isabella Montreal, I have to bring you to my boss's office." Then she grabbed my arm and pulled me.
         "Olivia! I'm still talking to her!" reklamo ni Clint Gomez sa bagong dating, which is our boss secretary.
        Pero hindi siya pinansin nito at wala naman akong nagawa kung hindi ang magpahila. Naririnig ko pa rin ang pagrereklamo nung nagpakilalang Clint Gomez.
        Napatingin na lang ako sa braso ko na hawak ng secretary ng boss namin. Mas matangkad siya sa akin, sexy at maganda. Very classy ang itsura nito. And I'm wondering kung isa ba siya sa mga babaeng nabihag ng womanizer naming boss. At bakit niya ako hila-hila ngayon? Ano'ng kailangan ng boss namin, sa akin? May nagawa ba akong mali? Or, don't tell me na siya iyong isa pa na nagpapadala sa akin ng mga regalo?
           Natuptop ko ang bibig ko, with that realization. Ano ba ang nangyayari? Ang dami kong tanong sa isip ko.
          Hanggang sa elevator hawak pa rin ni Ms. Olivia ang braso.
         Wala ba siyang balak na bitiwan ako?
        Mukhang wala nga. Dahil hanggang makalabas kami ng elevator ay hawak pa rin niya ang kamay braso ko.
         "Excuse me, Ms. Olivia, pwede mo na akong bitiwan," Saka ko lang sa kanya nasabi kung kailan nasa tapat na kami ng pintuan ng opisina ng boss namin.
        "Pasensiya na," she said, saka niya ako binitiwan. And then she opened the door of our boss's office. "Come in, Ms. Montreal."
        Bigla akong kinabahan.
       
         Bakit naman ganito kabilis ang tibok ng puso ko?
        Napahawak ako bigla sa dibdib ko. Sa part kung nasaan ang puso ko.
        "Ms. Montreal, our boss is waiting," untag sa akin ni Ms. Olivia.
        Natauhan naman ako, "O-okay." I came in and I saw him na nakaupo sa kanyang swivel chair. Nakaharap siya sa view na makikita mula sa glass wall ng opisina nito.
         "Sir, Ms. Montreal is here now," pukaw dito ni Ms. Olivia. Kahit narinig naman nito na may dumating.
        "Thank you, Ms. Olivia. You can leave now," he replied, hindi pa rin ito humaharap sa amin.
             "Okay, Sir," tugon dito ni Ms. Olivia saka ito lumabas ng opisina.
        Nasundan ko na lang ito ng tingin. Parang gusto ko siyang habulin at sabihin sa kanya na huwag niya akong iwan dito.
            Huh?
           Natigilan ako bigla ng makaramdam ako ng kakaiba.
            "We've finally met Isabella..." he almost whispered in my ears.
           Nanlaki ang mga mata ko at napasinghap ako ng maramdaman ko ang hininga niya. Hindi ko man lang namalayan na nakalapit na pala siya sa akin. Dahan-dahan niya akong iniharap sa kanya. At halos manigas naman ang katawan ko ng maramdaman ko ang mga kamay niya sa balikat ko.
          "Mas maganda ka pala sa malapitan," he said to me, nang maiharap niya na ako sa kanya. Nahigit ko ang hininga ko ng ilapit niya ang mukha niya sa akin. Ang bilis ng tibok ng puso ko.
        And I can hear Kate's warnings right now.
"That Calixto "Calix" Samaniego is a womanizer and an asshole."