CHAPTER 1
WARRIOR PRINCESS
STORM POV
“Kelan ka ba titinong bata ka?!!” sigaw sa akin ni tanda kaya't napa irap nalang ako.
“ikaw kelan ka mamamatay?” tugon ko rito kaya't binawalan naman ako ni Suné, my older brother.
“Napakabastos mo talaga ano? Kung hindi ka titigil papalayasin kita at ipapadala sa mga magulang mo.” sigaw ulit nito sa akin kaya't napangisi ako dahil sa sinabi niya.
“Go, do it. I don't care, baka mapatay lang kita rito” sabi ko sa kaniya habang nakatingin sa mga mata nito. Sasampalin sana ako nito pero pinigilan siya ni kuya na nasa likod niya at nakatingin sa akin ng masama. What? “Tama na yan pa, ako na po bahala rito” sabi nito kay tanda. “Pagsabihan mo yang kapatid mo Suné baka kung ano pa magawa ko diyan” sabi nito bago lumabas ng aking kwarto.
Pagkasara ng pintuan ni kuya ay  nag buntong hininga ito sa akin at tumingin ng matalim. Kaya't ginaya ko rin siya at kumunot ito ng noo.
“Look what you've done. Ganiyan ka ba ka desperada para makuha ang gusto mo? Ano pa ba ang gusto mo? Marami ka namang pera plus, meron ka pang control sa mga tao. Pasalamat ka at malakas ang kapangyarihan natin sa bansa na ito kung hindi matagal ka ng nakakulong. I don't know what to do. Hindi ko alam kung anong mali sayo, kung anong kulang sa mga binibigay namin sayo” sabi niya sa akin ng mahinahon pero may diin sa bawat sinasabi nito.
“I don't care kuya, kung tinatanong mo kung ano ang gusto ko, isa lang ang sasabihin ko. I want to go home. I don't care if I have a lot of money or a power, it's useless kung nakakulong ako rito na para bang isa akong preso” sabi ko dito nang nakaiwas ang tingin.
Napabuntong hininga ito at umiling tsaka lumabas.
First of all, I don't want to be a princess, ako kasi ang unang babaeng pinanganak sa amin kaya't ako ang nakatakda. Sa dami daming  maging prinsesa, bakit hindi nalang sila diba? I just want a normal life. Kung saan sasaya ako at hindi napipilitan sa kung anong gusto nila para sa akin.
“What?? You do that?” sabi sa akin ni Drave, siya lang ang nagiisang kaibigan ko rito plus siya lang rin ang tumagal sa ugali ko at sa akin. Sino ba ang gustong makipag kaibigan, eh halos limangdaan na napatay ko rito.
Pumapatay ako pag gusto ko, pag trip ko lang. Or pag naiinis ako sa isang tao kahit wala itong ginagawa, kahit humihinga lang ito. Sometimes pumapatay ako ng mga kriminal or sinners. I'm not a sinner its just a hobby tho.
“Grabe ka naman maka react parang singkwenta dyes lang naman yung pinatay ko ngayon, sayang hindi ka sumama. Ganda noong nagmamakaawa sila sa akin bago ko  hatiin ang kanilang mga katawan sa dalawa” sabi ko rito at nakita ko naman itong namutla ng konti. Siya lang yung nagiisa kong kawal or anak ng kawal sa kaharian namin, like I said he's only one na tumagal sa akin kaya't ang swerte ko sa kaniya.
Nag usap lang kami rito sa ibaba ng puno ng mangga at ilang oras lang makalipas noong nasa hapag kainan na ako, walang umimik sa amin kahit isa. Halos mabingi ako sa katahimikan at kutsara, tinidor tsaka chopstick lang ang maririnig mo sa buong dining room.
After kong kumain  ay hindi na ako nagpaalam at tumayo na tsaka lumabas ng biglang nagsalita si tanda.
“You are free now, tynhra” sabi nito na kinahinto ko at tumingin dito na nakataas ang isang kilay.
“Papalitan na kita, at ipapalit ko sayo ay si yoona, siya na ang maglilingkod kapalit sayo, siya ang pangalawa sa pinakamataas na ranggo, siya ang pangalawa kaya't siya na ngayon ang papalit ng iyong iniwan na trabaho” Sabi nito sa akin kaya't napa nganga ako ng bahagya at tumingin kay Suné na nakangiti. Tumango ako rito at nagpaalam ng papasok sa aking kwarto.
Pagkapasok na pagkapasok ko ay tuwang tuwa ako sa sinabi nito at sa wakas ay makaalis na ako sa mala demonyong bahay na ito.
Nag aayos ako ng gamit ko, habang siya naman ay may lungkot sa kaniyang mukha “I'll promise to you na babalikan kita dito soon, promise ko sayo yan, magingat ka dito ha? Pataasin mo ang iyong ranggo, mamimiss kita.” sabi ko dito at niyakap siya at doon na niya binuhos ang kanina pa niyang pinipigilang luha. Doon ko rin narealized na lumuluha na rin pala ako kaya't pinunasan ko ito. “Thank you Drave Severn Aralla, Thank you for being my best friend and a brother to me” I said to him before kaming magkahiwalay.
Pagkatapos kong maayos itong mga gamit ko para bukas sa pag alis ay humiga na ako at nag laptop. I opened my Facebook at tumingin tingin dito. Yeah, I know na bawal ang Facebook dito pero okay lang wala namang makaka alam sa akin tsaka naka VPN naman ako.
Pa scroll scroll lang ako sa news feed ko ng biglang may napansin ako, may nakita akong nagpangiti sa akin.
Binasa ko ang nakalagay dito “Academia Monarca Patriota”
Isang paaralan kung saan tumatanggap ng kahit anong uri ng estudyante, kahit ito man ay killers, murderers, psychopath and more.
Chinat ko ito at lumabas sa akin ang isang link kung saan ay napadpad ako sa isang website. Binasa ko ito at sinagutan ang iilan, pagkatapos sa dulong bahagi nito nakalagay ay ang
See you soon our soon to be student!
Yun ang huling nabasa ko bago ko isara ang laptop at napatalon talon sa aking kama. It looks fun, Nakita ko kasi sa isang picture na naghahanap silang estudyanteng kakaiba, kakaiba sa iba. Mga estudyanteng tumatanggap kahit sino pa sila. And I think I belong there. Hindi ako makakapag aral sa ibang paaralan dahil for sure sa aking mga records. I'm home schooling but I know naman na panget records ko kahit gano'n kaya't sa tingin ko ang paaralan iyon ang nababagay sa akin. See you soon AMP.