Ariela Lavander Lea Lim Pov
Ako nga pala si Ariela Lavander Lea Lim oh di ba ang lala ng aking mga magulang pinahirapan pa ako sa aking pangalan. Sha nga pala nasa 4th year high school na pala ako at sa susunod na buwan ang aming graduation. Papasok na ako sa aming paaralan isa itong mamahaling paaralan nakapasa kase ako sa scholarship exam kaya ako dito na ako nag-aaral. Mahirap lang kami kaya nag pupursigi akong maka tapos ng pag aaral upang matulongan ko naman ang aking mga magulang. Simula bata pa ako ay hindi ko maranasan ang maka punta sa mga mall, restaurant oh kaya hotel at pati narin ang mamashal ay di ko rin naranasan dahil kailangan kung tulongan ang aking mga magulang sa pagsasaka.
Habang nag lalakad ako ay madami akong na ririnig na bulong bulongan ng mga ibang students.
" nako andito nanaman ang scholar na to bakit di na lang sha lumipat ng public school doon siya na babagay"
"ewan ko ba bakit kase kailangan pang my pumasok na kagaya niya dito."
"ang pangit na nga lang niya mahirap pa sha"
naka yuko lang akong nag lalakad habang pinapakingan ang mga sinasabi nila. Sanay naman na ako pero nakakasakit lang kase hindi nila alam kung ano yung hirap na nararanasan namin ng aking mga magulang para lang mabuhay.
Habang nag lalakad ako ay bigla na lang may bumongo sa akin at na pa upo ako. Nang dahil sa galit ay na patayo ako sa pagkaka upo.
" tanga ka ba oh sadjang sinasadja mo lang. Hindi porque mayayaman kayo ay pwede na ninyong apak apakan ang ibang tao. Masmasahol pa kayo sa mga hayop kung umasata. Akala ko pa pamandin kung mayaman ka ay tinuturoan kayo ng magandang asal sa inyong mga bahay. Nakakahiya kayo" sabi ko hanabang umiiyak at di ko na tinignan kung sino mang kumag ang bumanga sa akin
tumakbo na lang ako sa aking tambaya sa may likod ng skwelahan meron kasing magandang harden dito.
Ipinikit ko na lang aking mata habang di padin tumigil sa pag agos ng aking mga luha hangang sa nakatulog ako.
Alex Raven Kai Mateo Pov
Hay sa wakas isang buwan na lang gragraduate narin kami sha nga pala ako pala si Alex Raven Kai Mateo mayaman ang aking mga kami ang pangalawang pinaka mayaman sa mundo yung kaibigan ni papa ang nasa unang listahan. Meron akong 4 na makukulit na magkakaibigan din ang aming mga magulang. Sila na ang mag pakilala sa kanilang mga sarili nakakatamad eh. Kilala ako dito sa aming paaralan bilang cold at walang pake sa ibang tao.
Habang nag lalakad ako bigla na lang akong may nabanga or sadjang bumanga sa akin. Walang nag lalakas loob na kumalaban sa amin dahil takot sila sa amin isa kaming gangster na kinakatakotan sa underground at dito sa school. Magagalit na sa ako ng biglang.
" tanga ka ba oh sadjang sinasadja mo lang. Hindi porque mayayaman kayo ay pwede na ninyong apak apakan ang ibang tao. Masmasahol pa kayo sa mga hayop kung umasata. Akala ko pa pamandin kung mayaman ka ay tinuturoan kayo ng magandang asal sa inyong mga bahay. Nakakahiya kayo" sabi nung nabanga ako
natameme ako dahil sa mga sinabi niya umiiyak sha habang sinisigawan ako sha pa lang ang unang babaeng sumigaw sa akin ng ganon.
" bro anong ginawa mo bakit galit ana galit sha sayo?" sabi ni Axel
" hahaha firt time yun ah haha" tawang tawa na mang sabi ni Lance
tumawa lang din sina Kevin at Ryan. Sinamaan ko lang sila ng tingin at naglakad palayo sa mga bugok na yun. Hindi ako makapaniwala na masisigawan ako ng ganon. Makakatikim yun sa akin.
"Ryan sino ba yung babae na yun ako pa talaga ang sinigawan niya. nakakainis!" pag mamaktul ko ng makadating kami sa classroom
" sha lang naman ang scholar dito kilala sha dahil sa talino niya at sa kaibigan lang naman sha ng iyong kambal" sabi ni Ryan
" wala akong pake kung kaibigan sha ng kambal ko. Pinahiya niyq ako kaya papahiya ko din sha!" galit na sabi ko
Bakit anong akala niya sha lang ang magaling na magpahiya pwes antayin niya din ang araw niya. Buong araw ay wala akong inisip kundi ang maghigante sa hinayopak na babae na yun.
Hangang sa na tapos na ang isang araw ay hindi mawala sa aking isipan ang babae na yun. Naka uwi na ako at dumeretcho lang ako sa aking kwarto ganito lagi ang ganap pag-umouwi ako galing school wala naman dito sina mama at papa dahil busy sila sa kanilang trabaho at ang aking kambal abay ewan ko kung nasaang lupalup ng mundo siya naroon.
"hayyss maka tulog na nga lang" sabi ko aa akong sarili
bukas ko na lang iisipin kung anong gagawin ko sa babae na iyon. Pero bakit kaya siya umiyak eh hindi naman ganon kalakas ang pag ka banga ko sa kanya? Tapos ako pa ang sinisi niya gago yun ah.
"hayss" gulo ko sa aking buhok
at ayon na nga natulog na lang ako.