Vionna's POV:
"Everyone! Calm down! 'Wag kayong pumasok sa kahit saang gusali! Go to the stadium instead!" ang boses ni Sensei Lilith ang umalingawngaw sa buong Academy gamit ang isang megaphone.
Karamihan sa mga estudyanteng nagpapanic ay ang mga starthier na naging dahilan para mapalabas nila ng hindi sinasadya ang mga nōryoku nila na lalo pang nagpalala sa sitwasyon dahil hindi nila ito makontrol. Patuloy pa rin ang paggapang ng mga baging at ang ilan sa mga ito ay pinupuluputan na ang ibang mga gusali. Ang stadium lang ang hindi nito malapitan dahil sa spell na nilagay dito ni Sensei Lilith. It's a spell called protective shield kung saan hindi ito natatablan ng kahit ng anong atake but I know that, that spell are just temporary, it won't take long. Kaya dapat ay magupo na namin ang baging na ito bago pa iyon mangyari at may mapahamak.
Nang masigurong lahat ng estudyante na hindi kayang lumaban ay nakapasok na ng stadium, saka pa lamang kami kumilos. Kasama ang mga kawal ng Academy, Sensei, Ghrowhiers at kaming mga Fhinhiex, tulong-tulong naming pinagpuputol ang mga baging.
But unfortunately, hindi maubos-ubos ang mga ito!
"Fuck! This is endless!" Alder cursed. He's right. Dahil mukhang hindi nga nabawasan ang mga baging, bagkus ay lalo pa itong dumadami.
"Anong gagawin natin?" Misty asked. Pero walang isa sa amin ang sumagot. Malamang, walang nakakaalam sa amin.
Pinalibot ko sa mga ka-level ko ang mga mata ko at biglang kumunot ang noo ko nang may mapansin ako. "Where's Alain and Diancie?" I voiced out dahilan para makuha ko ang mga atensyon nila kapagkuwan ay inilibot nila ang paningin nila.
"Fuck!" Alder cussed nang hindi niya makita ang nakakatandang  kapatid. "Where is he?"
"Baka naman nasa stadium sila..." hula ni Toshiko.
"Imposible. We knew Alain pretty well. Hindi siya iyong tipo ng nilalang na tutunganga na lang sa isang tabi." sabat ni Cilan.
"Oh my gosh!" bigla kaming napatingin kay Misty. "Look up! It's Diancie!" she exclaimed habang may tinuturo.
Nang sundan namin ito ng tingin ay ganoon na lang ang paglaglag ng mga panga namin nang makitang expertong inaakyat ni Diancie ang mga baging and at the same time ay iniiwasan ang mga bumubulusok patungo sa gawi niya.
"The fudge!"
"What the hell is she thinking!"
"Is she crazy?"
"Nagpapakamatay ba siya?"
Ang mga kanya-kanyang reaksyon ng mga kasama ko. And yeah... Ano bang ginagawa niya? What is she up to?
Alain's POV:
I decided na akyatin ang pader kung saang parte nakita naming nagmula ang mga baging na ito para hanapin ang pinagmulan nito.
Abala ako sa pag-iwas sa mga bumubulusok na mga baging nang bigla akong matigilan nang may mapansin ako. The fuck! What is she thinking?! Gusto na ba niyang mamatay?
Mas lalo akong natigilan nang makita ko kung ano ang nakuha niya sa pagitan ng dalawang may kalakihang baging. Isang duggos na sa tingin ko ay naipit. Nang makapatong na sa balikat niya ang duggos ay muli akong natigilan sa sunod niyang ginawa! She can summoned two different kind of weapon!
Diancie's POV:
When I found the heart of this freaking wild vines, I immediately summoned my arrow and bow and without further ado, I position myself and aim the heart of the giant tree kung saan nagmumula ang mga umaatakeng baging. After I hit it, the vines suddenly vanished like a bubbles in the thin air.
Nang tuluyan ng mawala ang mga kumakalat na baging ay kaagad kong tinungo ang higanteng puno na iyon habang nasa balikat ko pa rin nakakapit si Evy.
Pagkalapit ko roon ay ganoon na lang ang pagkunot ng noo ko. Patay at tuyo na ang puno, ngunit hindi iyon ang nagpakunot ng noo ko, kundi ang isang papel na nakadikit sa mismong puno nito.
Kinuha ko ito at mas lalo pang lumalim ang gitla sa noo ko sa nabasa. "Great job. They really trained you well. Unfortunately, you still can't able summon your sword. Now, I wonder if what will happen if Swordailes know about it? That the princess of Swordaile Kingdom can't summon its own sword? The most important weapon that the Swordailes royalty must have. Hmmmm... It will be a disaster, I can say."
Naikuyom ko ang mga kamao ko sa nabasa. Just like, who the fuck is this? Who's behind this shit? This fucker knew something, that's for sure.
"Are you okay, Diancie?"
Mabilis kong itinago ang papel sa likuran ko nang may marinig akong boses. Nakahinga ako ng maluwag nang makitang may kalayuan pa sila mula sa kinaroroonan ko.
Nang makalapit sila sa akin ay saka lang ako sumagot sa tanong ni Misty. "I'm fine."
"So, this giant tree is the sourced of those vines?" Cilan muttered habang nakatingala sa tuyong punong-kahoy.
"How did you know?" lahat sila ay muling napatingin sa akin nang magtanong si Vionna. Halata sa mga mukha nila na naghihintay sila ng sagot.
I sighed secretly. I can't tell them the truth kaya nagkibit-balikat na lang ako. "Instinct." maikli kong sagot at para makaiwas ako sa susunod pa nilang mga tanong ay napagpasyahan ko na lang na lisanin ang lugar na iyon at tumungo sa dorm ko dahil sigurado namang cancel na ang mga klase ngayong araw dahil sa nangyari na ako ang dahilan, pero bago iyon ay hindi nakaligtas sa paningin ko ang isang pares ng mga matang matamang nakasunod sa mga galaw ko. Did he saw something? Did he saw it? I wonder.
Vionna's POV:
Wala kaming ibang nagawa kundi ang sundan na lamang ng tingin si Diancie habang papalayo ang bulto niya sa amin. She's really something and an aloof one o baka naman ay ayaw niya sa amin?
"Hey! You're thinking too much again!" Cilan snapped me out. Doon ko lang napagtanto na inuumpisahan na pala ng mga kawal na ayusin ang mga nasirang bahagi ng mga gusali na natamaan ng mga baging kanina.
"Ang sabi ni Sensei, cancel daw ang klase ngayon at sinabihan ang lahat na pumasok na sa kanya-kanyang dorm hangga't hindi pa nila nasisigurong ligtas nang muli ang buong Academy." pahayag ni Cilan na ikinatango ko. "Gano'n ba."
"Ano ba kasing iniisip mo at parang wala ka sa sarili kaninang lumapit sa atin si Sensei Jeoldeon?" tanong ni Misty habang sabay kaming naglalakad patungong dorm.
Umiling-iling ako. "Wala... Nagulat lang ako sa bilis ng mga pangyayari kanina." turan ko na lang.
"Okay..." aniya at hindi na muling nagsalita pa kaya tahimik na lang kaming naglalakad, ganoon din sina Alain na tahimik lang na nakasunod sa amin.
Kaming mga nasa Fhinhiex level ay magkakasama sa iisang room. Wait. Natigilan ako sa paglalakad nang may marealized ako.
"Something's wrong, Vionna?" Misty asked.
"Wala." iling-iling kong tugon. "Naisip ko lang, since ka-level naman natin si Diancie, ibig sabihin ay lilipat na rin siya sa dorm natin, hindi ba?"
Bigla namang nanlaki ang mga mata ni Misty sa tinuran ko. "Oo nga 'no! Let's go!" pagkasabi niya niyon ay bigla niya akong hinatak at tumakbo.
"Bilisan niyo, boys! Baka nasa dorm na si Diancie!" sigaw niya na ikinailing-iling ko na lang saka nagpaubaya na lang dito.