Hindi naman nag tagal ay dumating na rin ang sundo niya. Itim na Fortuner lang naman ang sasakyan na sumundo sa kanya. Agad akong tumayo para sana mag pakita sana sa driver nila.
"Ingat ka," kumakaway na sabi ko bago siya pumasok aa loob ng sasakyan nila.
Inintay ko muna na maka alis ang sasakyan nila Carson, bago ako nag pasya na umuwi na. Habang nag lalakad ako ay iniisip ko kung saan ko ba narinig ang pangalan ni Carson. Sigurado kasi ako na narinig ko na ito, kaya pamilyar sa akin.
"Elyszien!"
Natigil ako sa pagmumuni muni ko ng may tumawag sa pangalan ko. Pag talikod ko ay nakita ko ang kababata kong kaibigan na si Heather. Nakasuot siya ng unifrom, at mukhang pauwi palang siya galing eskwelahan.
"Uy! Pauwi ka palang?" Agad ko siyang nilapitan para sabayan siya sa paglalakad.
"Oo eh, alam mo na late mag dismiss," sagot niya saka ako sinuyod ng tingin, "ikaw mukhang hindi kangaling school kahit naka uniporme ka pa ah," nanloloko niya akong tinignan, "saan ka kumerengkeng aber?"
"Ano, kasi," napakamot ako sa batok ko, "hinatid ko yung lalaki kong kaibigan," mahinang dugtong ko.
Halos mabingi ako ng tumili si Heather sa tabi ko. Take note, Heather is only beside me and her lips is near my ear!
Nagpaikot ikot si Heather sa daan habang nagtititili. Pinagtitinginan na nga siya ng mga tao na dumadaan eh. Akala siguro nila baliw itong kasama ko, kaya lumalayo sila. Kaunti na nga lang ay iiwan ko na ito at mag papanggap na hindi kakilala, dahil nakakahiya!
Uhm sino ka? Hindi ko ata ikaw kaibigan
Nang matapos siya sa pag gawa ng eksena sa daan ay nilapitan niya ako ulit at hinawakan sa braso, "Sino? Gwaping ba?" Pangungulit niya sa akin.
Dahan dahan akong tumango kaya ang kanyang pagtitili at pag iikot sa daan, ay naulit sa ikalawang pagkakataon.
Iwan ko na nga ito!
"Elyszien! Saglit! Huwag mo nga akong iwanan!"
Saglit ko lamang siyang nilingon pero hindi ako tumigil sa pag lalakad. Wala ata akong naririnig na tumatawag sa akin. Teka, kilala ko ba itong babaeng humahabol sa akin?
"Ito mang iiwan oh!"
This time, I stopped walking to face Heather. Nasa tapat na siya ng bahay nila habang ako naman ay kunting hakbang nalang ay makakarating na rin ako sa bahay namin.
"Nakakahiya ka kasi kanina!" Sigaw ko pabalik.
Wala kaming pakielam pareho ni Heather kung mag sigawan kami pareha, at pag tinginan kami ng mga tao. Sanay naman na kami na ganito eh.
Kahit malayo ang kinatatayuan ni Heather ay nakita ko siyang sumimangot, "Bye na nga!" Kumakaway na sabi niya saka agad na tumalikod sa akin para pumasok sa kanilang bahay.
"Ma?"
Pag pasok ko ng bahay namin ay si mama agad ang hinanap ko. Kailangan ko kasi siyang kausapin tungkol sa pamamaraan ng pakikitungo niya kay Carson kanina. Mabuti nalang at naabutan ko si mama sa may dining area, inaasikaso ang kapatid ko.
Saglit noya akong nilingon habang abala siya sa pag asikaso kay Lee, "Oh, ayan ka na pala anak. Hali ka na at sumabay ka na sa amin ng kapatid mo," aya niya sa akin.
Bumuntong hininga ako saka nag lakad papunta sa kanila, "Mag bihis po muna ako ng pambahay," paalam ko bago ako umakyat.
Dala dala ko ang gamit ko na iniwan ko kanina sa sala pag akyat ko. Nag tungo agad ako sa kwarto ko, at nilapag ang mga gamit ko sa may study table ko. Nag palit ako ng damit na pambahay, at ang marumi na damit ay dineretso ko sa basket na pang labahin.
Simpleng dolphin shorts na kulay pink ang suot ko at oversized na white shirt. Tinali ko rin ang buhok ko ng messy bun para mas maayos akong tignan. Bago ako bumaba, ay sinilip ko muna ang itsura ko sa malaking salamin dito sa kwarto ko.
Ganda mo!
"Oh Ely, kain ka na," iminwestra ni mama ang upuan katabi ni Lee.
"Nasaan po si papa?" Tanong ko habang nauupo ako.
Narinig ko ang pag buntong hininga ni mama, "Ayun, may tinatapos pang trabaho doon sa opsina. Baka mamayang gabi pa raw siya makauwi," sagot sa akin ni mama saka ako nilagyan ng kanin at ulam sa plato ko.
Tahimik lang kaming tatlo na nag hapunan. Tanging ang mga kubyertos lang ang maririnig mo na nag lilikha ng ingay sa apat na sulok ng kwarto na ito. Napagdesisyunan ko rin na mamaya habang nag lilinis kami ni mama, ay saka ko siya tatanungin tungkol sa nangyari kanina. Hindi naman kaaya-aya kung maririnig pa ni Lee ang tungkol doon.
"Ligpitin ko na po," paalam ko pagkatapos namin kumain.
Kinuha ko ang pinagkainan namin, at nilapag ko ito sa lababo. Sumunod naman si mama sa akin dala ang mga baso at ang pitchel ng tubig. Si Lee ay nag pupunas na ng mesa pag tingin ko sa kinaroroonan niya.
"Ma," tawag ko sa kanya habang sinisimulan kong hugasan ang mga pinagkainan, "bakit po ganon ang pakikitungo niyo kay Carson kanina?" Mahinang tanong ko.
Nakita kong natigilan si mama sa pag lagay ng mga baso sa lababo ng marinig niya ang tanong ko. Maya-maya lang ay nilingon na niya ako ng nakangiti, "Iyang Carson ba na iyan, ay kaibigan mo?"
Tumingala ako, "Sa totoo lang po, ngayon lang po kami nag kakilala ni Carson," sagot ko saka siya muling nilingon.
Nakita ko ang pag supil ng tipid na ngiti ni mama sa kanyang labi, "Kung ganon ay hindi mo pa siya gaano kakilala, hindi ba?" Sinalubong niya ang mga mata ko.
Hindi kaagad ako nakaimik dahil sa paraan ng paninitig ni mama sa akin. Para siyang may gustong ipaalam sa akin gamit ang mga mata, na hindi ko naman makuha.
"O-opo, ganon nga po."
Matunog na bumuntong hininga si mama saka ako tinapik sa balikat, "Mag ingat ka sa mga Dela Fiento Señor anak," makahulugang sabi ni mama, "maaaring sa pang labas na itsura, ay mabait sila para sa iyo, pero sa totoo lang," tinignan muli ako ni mama sa mga mata, "sila ay isang lason."
Pagkasabi niya non ay iniwan na niya ako sa may lababo ng nakanganga at nakatingin sa kawalan. Ano ang ibig sabihin ni mama doon? Na hindi mabait ang mga Dela Fiento Señor? Pero, base naman kay Carson mukha naman siyang katiwa-tiwala.
Pero, tama nga si mama, hindi ko pa gaano kakilala si Carson kaya hindi ko dapat agad sabihin na katiwa-tiwala agad siyang tao.
Nag patuloy ako sa pag hugas ng nakatulala sa harapan. Pilit kong inaalis sa aking isipan na baka may plano si Carson sa akin na hindi maganda.....
"Ma, akyat na po ako," paalam ko habang pinupunasan ko ang kamay ko sa basahan.
Si mama ay prenteng prenteng nakaupo sa sofa habang nanonood ng tv, habang si Lee ay gumagawa ng assignment niya sa may center table. Nakaupo siya sa sahig. Bilib din ako sa kapatid kong ito, dahil nakakapag focus siya sa pag sagot ng kanyang homework kahit na may ingay sa paligid.
Tumango si mama, "Sige anak. Gumawa ka na rin ng assignment mo," nginitian naman ako ni mama.
Tumango ako, "Sige po," aakyat na sana ako ng biglang tumayo si Lee mula sa pagkakaupo niya sa sahig.
"Ate, ate!"
Tumigil ako sa pag akyat para lingunin si Lee, "Bakit?" Malumanay at nakangiti kong tanong sa kanya.
Hinarap niya ang kanyang notebook sa akin, "Tama naman po diba ang ginawa ko dito," tinuro niya ang item na tinutukoy niya.
Math homework pala ang ginagawa niya. Saglit ko iyon tinitigan para tignan kung maayos ba ang ginawa niyang solution. Hindi ko na inabala pa na kumuha ng scratch paper para isolve ulit ang equation, at sa utak ko nakang ginawa ang pag annalyze ng sagot niya.
"Tama naman Lee ang ginawa mo," sabi ko at agad siyang ngumiti ng malapad sa akin.
"Yes!" Sumuntok siya sa hangin, "sabi na nga tama ako eh," may pagmamayabang na sabi niya habang nag lalakad siya pabalik sa may center table.
Pumanhik naman na ako sa kwarto ko para simulan na ang mga gagawin ko. Naupo ako kaharap ng study table ko saka isinet ang timer sa 20mins, at nilapag iyon sa harapan ko. Inayos ko ang pagkakalagay ko ng mga libro, notebook, at laptop ko sa mesa at nag simula ng gumawa. Nagpapatugtog din ako ng relaxing music habang nag aaral ako.
Nang tumunog ang timer ko, hudyat na natapos na ang 20mins, isinet ko sa 5 mins iyon at nag unat muna ako. Sinilip ko rin ang phone ko kung may nag message ba sa akin, at meron nga.
From: 09*********
Hey, this is Carson. Just got home safely
Pagkabasa ko non ay nakagat ko ang pang ibabang labi ko para pigilan na ngumiti ng bonggang bongga. Ito naman oh, gusto ko iyong tao na inuupdat ako kahit hindi ko sabihin. Enebe!
Kaso, teka nga!
Paano niya nalaman number ko?