" Ang ganda mo naman hija." bungad sakin ni tita, na halatang ka rarating lang. sa kinaroroonan namin.
"Thank you po" mahinhing sagot ko naman. they look so happy. masaya din naman ako pero bakit kaba ang nararamdaman ko, imbis na excitement.
" Kita kita tayo mamaya hija ah congrats muli sa inyo ng anak ko." sambit ni tito at kasamang umalis si tita. magaan sa pakiramdam na nakikitang masaya sila para sa anak nila.
Pero hindi ko alam kong ano ang nararamdaman ko ngayon may halong saya ngunit may pangamba para sa pagkakataon na ito ngayon ko na ma sasabi na ako hindi pa handa sa gantong pang yayari.
" Maam tara napo sakay na po kayo sa sasakyan nyo" sambit naman ng isang staff. Agad naman akong nag lakad hindi ko din alam kong tutuloy ba ako o hindi. Pag sakay ko sa aming sasakyan ay dali dali naman itong umalis.
----
Napabuga naman ako ng hangin bago lumabas ng sasakyan. halo halong emosyon ang nararmamdaman ko. bago makababa sa sasakyan.
" Ang ganda nya"
" May gas shes perfect na talaga"
"Congrats"
Kabi-kabilang commento ng mga tao sa gilid ng pintuan ng simbahan. Parang gusto ko nalang umorong sa kadahilanang hindi ko pa kaya. and ang daming taong sa isip ko na nag papaurong sa'kin mag lakad sa altar. Pero susubukan ko.
Pag katapos ng pagbukas ng malaking pinto ng simbahan dahan-dahan akong pumasok sa pinto. Agad kong nakita si James na naka tayo sa dulo. nakikita ko ang saya sa kaniyang mga mata.
Ngunit sa kalagitnaan ng aking pag lakad. Nakaramdam ako ng kaba at agad na bumilis ang tibok ng puso ko.
"What if hindi niya magustuhan na humihilik ako pag natutulog? what if hindi niya ko magustuhan kasi hindi ako marunong mag luto. all tho masaya naman ako namakasama siya pero pano kong hindi niya ako matangap?" sunod sunod na tanong sa isip ko na nagpaurong sa'kin sa paglalakad.
" Ynna!" sambit ni James, na may balak pa akong habulin palabas ng altar. hindi ko naman ginusto na iwan siya doon pero napangunahan ako ng kaba takot at ang daming tanong sa isip ko na hindi ko nagugustohan.
" Im sorry James!" mangiyak ngiyak kong sabi at tumakbo papalayo. Hindi ko na alam ang gagawin ko ngunit hindi pa talaga ako handa dahil sa subrang daming tanong sa isip ko. dali dali naman akong tumakbo para makalayo sa simbahan at sa kaniya.
---
"Ynna baket mo naman na gawa 'yon?" nag aalalang tanong ni Fransine habang pinapanood ang vedio na nakunan nong kasal ko.
" Hindi pa ko kaya napangunahan ako ng takot at mga tanong sa isip ko. na nagppaurong sa'kin sa paglalakd sa altar." iyak na sagot ko. totoo naman kasi. hindi ko alam kong bakit ganito. dapat sinabi ko nalnag habang maaga pa.
" Ano amm.... kailangan lumayo ka mona hmm... mag paka layo-layo ka pumunta ka sa lugar na mag papalamig ng ulo at magpapa ok sayo." sambit naman nya. kahit ganito si Fransine ay ito ang gusto ko sa pagkatao niya. hindi ka niya hahayaang maging malungkot, at sana nga ganon lang kadali. Iniwan ko yong taong mahal ko sa altar.
" Ynna alam ko na kong saan ka pupunta!" sambit naman ni Fransine. na kanina lang ay may katawagan sa telepono.
"Maraming salamat talaga Fransine ang laking tulong na binibigay mo sa akin." malungkot na sabi ko. kahit naman ganoon siya kabaliw, ito siya dinadamayan ako sa ginawa ko. na guguilty ako.
" No kaba Ynna sino sino paba mag tutulongan tayo tayo lang naman" nakangiting sagot neto at muling tumingin sa kanyang cellphone.
"Eto dito ka nalang pumunta." naka ngiting sabi ni Fransine. Pagtapos nyang masabi kong saan ay agad naman nyang inimpake lahat ng mga damit ko. para makaalis kami kaagad kinabukasan.
Hindi ko man alam kong saan ito ngunit para naman daw ito sa ikabubuti ko at sa nararamdaman ko. Sana mabilis lang lahat ng 'to. sana ganon nalang kadali lahat.
------
Kinbukasan agad naman akong ginising ni Fransine para magbihis. Bumangon agad ako at na ligo. Pag tapos ng lahat at agad na kaming sumakay ng van at dali-daling umalis. Para akong nag iwan ng malaking kasalanan sa lahat. Makalipas ang ilang oras nakarating na kami sa lugar. malaki ang lugar at maganda.
"Ynna i want you to let it go. i want you to heal your self. Aalis kalang dito kapag ok kana" sambit ni Fransine. she always taking care of me. as always.
"Salamat Fransine maraming salamat" sambit ko at mapait na ngumiti sa kaniya. subrang laki na ng natulong niya sa'kin.
" Oh pano iwan na kita dito ah. Heal your self hmm wag mo madaliin." sambit niya Pag tapos niya lahat sabihin iyon. Agad naman silang umalis.
Hmm maganda naman pala talaga dito pero baket ang taas kasi ng hagdan hindi ba nalula yong nag tayo neto?
Nag simula na kong maglakad pataas alam kong aabutin ako ng syam syam neto. Makalipas ang ilang oras naka rating na ako sa itaas tatlong habang nalang.
"Maganda naman pala here madaming lang lamok." agad ko naman kinuha ang spray sa bag ko at nilagyan buong katawan ko. musquito bites. ayaw ko no'n makati kasi. and sensitive skin ako. mabilis mamula ang kagat nang lamok o insekto sa balat ko.
"Hmm.. Masasanay kadin dito" sambit ng isang matandang naka tayo sa may tapat ko. ikinagulat ko nang bigla siyang magsalita.
"Ay haha ganon po ba. By the way po im Yn---" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko na bigla siyang nag salita.
"Ynna yong ipinadala ni Fransine." siryosong sambit niya. na ikanagulat ko malay ko bang stalker o kaya nakilala niya ko dahil doon sa vedio.
"Ah kilala nyo pala po ako siguro po pinapakita ni Fransine mga picture ko" nakangiting sabi ko naman. malay ko bang binigay ni Fransine diba?
" Welcome sa Misticlove Lage" nakangiting bati niya sa'kin. ang wierd niya di ko alam basta ang wierd haha
" At dito, dito ko pinakakain ang aking mga gues at pinatataba hmm para lutuin sa kawa." sabay ng pangiti nya. habang hawak ang kamay ko.
"Lu-lutoin nyo po ako!?" gulat na tanong ko sabay hablot sa kamay ko. gusto ko pang mabuhay ano ba. tyaka hindi pa ko nagbabayad sa mga kasalanan ko.
"Symepre joke lang." sambit nya habang nakangiti. bahagyang nawala ang kaba na naramdaman ko.
"Ah haha ay, manang nabangit nga po pala ni Fransine na walang wifi dito pati po pala signal ng cellphone po eh wala." sambit ko at ngumiti. hindi kasi ako sanay na walang wifi kasi nga nag babasa ako ng novel gamit ang tablet.
"Wala talagang wifi dito at doon lang sa bayan malakas ang signal." sagot naman niya. malyo pa kaya dito ang bayan? ano araw araw pa kong pupunta ng bayan para lang magbasa doon eh nakakapagod naman 'yon.
"Pero meron naman tayong landline" dagdag niya pa. may wifi ba 'yon? masiyadong maka luma ang landline jusme.
"Ah hahaha ay wow." bagot na sagot ko at pilit na tumawa. masiyadong makaluma. tyaka basta bigyan niyo ko wifi ems.
" Hmm manang ano pong kayang kontakin neto. Yong present o yong past po" sabay hawak sa landline. malay mo diba.
" Wag no nalang gamitin 'yan" biglang sumiryoso ang tuno ni manang. nakakagulat yon ah. joke lang naman 'yon eh.
"Ehehe joke lang po." sambit ko naman, at tumawa. di mabiro si manang haha joke lang naman po eh.
"Oh siya sige dito mona ako ipapakuha ko nalang kay Kesha yang gamit mo" sambit naman niya. hindi ko alam kong ngingiti ba ako o matatakot.
"Tataba ka talaga dito haha" pahabol nitong sabi, at umalis na din. biro ba yon o death treth? bahala na nga.
"Ahaha sige po" sambit ko at pilit na tumawa. scary siya grabe. baka mangkukulam talaga siya ems.
----
MISTICLOVE LAGE SITE 3
"Maam Ynna ok lang po ba kayo?" tanong naman ni Kesha habang dala-dala ang gamit ko. nakatulala naman ako habang iniisip ang mga ginawa ko nong nakaraan.
"Para po kasing ang bigat bigat ng dinadala nyo." hindi ko alam kong ang tinutyukoy niya ay yong nararamdaman ko o yong dala-dala niyang bag.
"Kesha alam mo ba Yong pakiramdam ng parang galit sayo yong buong mundo" sagot ko naman sa unang tanong niya. baka nabuhos ko ang kalungkotan ko sa kaniya.
"Na parang wala ka namang ginawa kundi mag pakatotoo sa sarili mo" dugtong ko pa. hindi ko na din alam kong anong gagawin ko kong makikipag-usap pa ba ako kay James kasi naguguilty na din ako sa mga ginawa ko sa kaniya. tumakbo ako at hindi sinabi sa kaniya ang mga nasa isip ko.
"Hindi naman sama 'yon diba" sambit ko, at tumingin sa kaniya. agad namang nagtaasan ang mga kilay niya, na para bang hindi alam ang kwenikwento ko.
"Po? Am ang ibig ko pong sabihin yong maleta niyo po mabigat." sambit niya. ay akala ko ano banaman selp bakit mo hayst 'yan tuloy nakakahiya.
"Ah gusto niyo po ba na ilagay ko na sa kabinet? at ayusin ko na din po." nakangiting tanong ni Kesha. nakakahiya nadamay ko pa siya sa kalungkutan ko.
"Sabi ko nga mali. Ah hindi, ako nang bahala jaan, ako na mag lalagay niyan. Iwan mo nalang" pilit na ngiting sabi ko. tiningnan lang niya ako bago nilapag ang gamit ko na dapat ay aayusin na niya.
"Lagay mo nalang yan jaan thank you." mahinhin kong sabi. medyo nakakahiya yong mga sinabi ko pero, hindi ko naman sinasadya na sabihin ko, minsan kailangan ko na ding pigilan ang pagiging madaldal ko eh.
"Sige maam Ynna alis na po ako" nakangiting sabi neto at umalis na. Pag labas ni Kesha napabugtong hininga na lang ako at kinuha ang cellphone ko upang mag hanap ng signal. Umikot ikot ako sa bawat sulok ng kubo ngunit wala talaga akong mahanap na signal. Napabuga nalamang ako ng hangin at nanatiling kalmado.
"Ynna relax nandito ka para kalimutan lahat at maging ok makaka-alis ka din dito pag-ayos kana" sambit o sa sarili at pilit na kumalma. Naglakad ako papunta sa may higaan at kinuha ang bag ko. Naisipan ko nalang mona mag basa ng novels upang makalimutan ang lahat, ng mga nangyari ngayong araw.
"Ay wow naiwan ka pa talaga. Favorits ko ah. i will let you stay sana pero hindi ko kailangan ng love story ngayon." muling sambit ko sa aking sarili. hindi ko kailangan ng lovestory kailangan ko ngayon ay magpagaan ng loob ko. Sa kalagitnaan ng pag hahanap ko ng babasahin nakakita ako ng telescope.
"Wow telescope haha ang cute magamit nga." Agad ko naman kinuha iyon at sinubukan. hindi ko naman first time to pero ang cool kasi. tyaka wala din naman akong magawa.
"Wow 'yon pala yong sinsabi ni manang Jully na kawa" sambit ko, madami palang magandang lakaran dito puwede akong maglibot libot.
"Ang ganda naman pala dito." manghang sabi ko. amoy probinsiya at makakalanghap ka talaga ng sariwang hangin. Pag katapos kong makita yong kawa na sinasabi ni manang Jully ay balak ko naman itong subukan kaya inayos ko mona ang mga gamit ko at agad na nag palit.
---
"Oh an jaan ka pala. Ano kamusta ang kawa" nakangiting tanong ni manang Jully. habang lumalapit sa'kin.
"Na kaka relax po at nakakawala ng pagod sa byahe." sagot ko naman. ang init din ng bandang puwetan ko kasi apoy nga ang nag-sisilbing nagpapainit dito. pero pano naman iinit to ng ganon diba? baka nag papainit sila sa takore tapos nilalagay dito tapos nilalagyan ng apoy para mas lalong uminit ganon.
"Maganda yan lalo na pag summer tapos malamig pinaiinitan namin yan" sambit nya. papano kaya? ganoon ba sa iniisip ko? nakak curius naman.
"Eh papaano po ito pinaiinit?" tanong ko naman kay manang Jully. hindi ko kasi mapigilang magtanong nakaka curios.
"Ginagatungan namin ng apoy yang kawa tyka iinit" paliwanag nya naman. pagkatapos niyang sabihin 'yon ay inayos niya ang pangatong sa ilalim ng kawang kinalalagyan ko.
"Ay ganon po pala akala ko pinaiinit nyo yong tubig sa takure tapos binubuhos nlang ganon haha" naka ngiting sabi ko. malay ko bang umiinit pala talaga 'to gamit ang pangatong na nasailalim.