logo text
Thêm vào thư viện
logo
logo-text

Tải xuống cuốn sách này trong ứng dụng

Chapter 7

SAMANTHA POV
It was a sunny day's today, pero sumama parin ako sa kanila papunta ng palengke.
It's my first time to go in this kind of place.
I don't know if it's normal but, It's amazing to be here.
"Coz, come here, baka maligaw ka kapag hindi ka sumunod ng mabilis sa amin," tawag sa akin ni Brittany.
Ow, ang layo ko na pala  sa kanila. Naglakad ako ng mabilis, but I didn't expect na merong kamay na humigit sa akin.
Kinabahan ako bigla, but I feel relieved ng makita ko si Vance na nakakunot ang noo habang nakatingin sa akin.
"Stop wondering around, madaming tao ngayon, baka mawala ka sa paningin namin," he seriously said.
Tumango ako sa kanya, hindi narin niya binitawan ang kamay ko habang naglalakad kami palapit sa kanila Bri.
"Coz, try this, it's super delicious," Bri offered me a food. Inabot ko ito at kinain.
"Hmmmmm, it's edible," natawa siya sa sinabi ko.
"Of course it's edible, you think I will give you a poison?" Bri said.
"Sabagay, but it taste kinda weird a little," I said.
"I know, but I like it, want some?" She ask, umiling naman ako.
"I'm good I think, and  what's that? Is that edible too?" Turo ko sa kulay brown na square, and I think it's fluffy.
"Yes, you want to try?"
"Yes please," binili nga niya yung kulay brown na fluffy in a square.
"Here, try it."
Pagkatapos kong kumagat ng konti, ninamnam ko ito, and I love it. I love the fluffiness, and it taste the best.
"Can I buy a lot?" Natawa si Bri sa sinabi ko.
"Of course, ilan pa ba ang gusto mo?"
"All?" Nanlaki naman ang mga mata niya sa sinagot ko.
"You sure?" She ask unbelievably at me, tumango lang ako.
Pero nauna ng bilhin yun ni Vance lahat.
"Here," sabay abot sa akin. I smiled at him.
"Thank you Vance, your so generous talaga," I mesmerize at the food I was holding right now.
"Uuhhmm, let's go," aya niya.
Is he blushing? Or na mamalik-mata lang ako.
At dahil naaliw nanaman ako sa mga nakikita ko, napalayo nanaman ako sa kanila Bri, akmang maglalakad na ako ng mabilis papalapit sa kanila Bri ng meron ulit humigit sa braso ko, I thought it was Vance again.
But I was wrong, the guy who's holding my arm is like a goon.
"Sumama ka sa akin ng matiwasay," he said, pipiglas na sana ako, pero tinutukan niya na agad ako ng matulis na bagay sa tagiliran ko. "Wag mo na balakin na sumigaw, kondi isasaksak ko sayo itong hawak ko," banta pa niya sa akin.
Hinila niya ako papalayo sa palengke na yun, at dinala sa hindi mata-ong lugar.
"What do you want from me? Money? How much?" Gigil ko na tanong sa kanya. Nasasaktan nadin kasi ako sa mahigpit na pagkakahawak niya sa akin.
"Trabaho lang Miss, at wag ka maingay, kong hindi bubutasan ko na talaga yung tagiliran mo," banta pa niya sa akin.
Pinasok niya ako sa isang lumang sasakyan, at mayroong mga kasama din pala siya doon na naghihintay.
"Busalan niyo ang bunganga niyan at itali," utos ng lalaking humigit sa akin kanina.
"Pre, saan daw ba natin to dadalhin? Papatayin na ba natin agad to?" Tanong ng isang lalaki na ikinalaki ng mga mata ko.
Papataying?
No.....
Please nooooo...
Naiyak ako bigla, why this things is happening to me right now?
If they want money from me, they can call Mom and Dad to ask for it, no need to kill me.
"Boss, hawak na namin ang anak ni Mr. Samuel Frenchberge, papatayin na ba namin to?" I heard the guy ask.
Mas lalong lumakas ang iyak ko, oh my god, ito na ba ang huling mga sandali ko? God please nooooo.
"Copy Boss, tara na," utos ng lalaking humila sa akin kanina, at sumakay na yung ibang lalaki at umalis na kami sa palengke na yun.
"Sayang ka, bagay ka sana sa anak ko, kasi ang ganda at kinis mo, pero sa panahon ngayon, mas mahalaga ang pera, malaking pera ang ibabayad nila sa amin," sabi ng lalaki.
Mom, Dad, sorry....
Iyak parin ako ng iyak habang umaandar ang sasakyan.
Natatakot ako, Sana... Sana nakinig nalang ako sa sinabi ni Vance kanina na huwag na akong tumingin-tingin kahit saan.
VANCE POV
I never expect na ganun ang magiging reaction ko ng magpasalamat siya sa akin kanina, ganito na ba kalalim ang tama ko sa kanya?
Fudge.
"Where is Sam guy's?" Biglang tanong ni Bri, nilingon ko naman yung likuran ko, but I didn't saw her.
"Fudge, where is she?" bigla akong kinabahan kaya napasabunot ako sa buhok ko.
"Oh my god, Sammmmm... Samanthaaaaaa," Sigaw ni Bri habang umiiyak.
We don't care anymore kong pinagtitinginan man kami ng mga tao sa paligid namin.
Ang importante ay mahanap namin si Sam agad.
I will punch myself kapag mayroong nangyari sa kanya ng masama.
"Should we go to police station and report it?" Tanong ni Alex.
"I will call Ninong Marlon first, para matulongan niya tayo sa paghahanap," I said.
And I dialed Ninong Marlon's number. I explained everything to him. Buti nalang at wala siya ngayon masyadong ginagawa kaya tutulongan niya daw kami sa paghahanap.
Iyak parin ng iyak si Bri, at yakap-yakap siya ni Alex.
"Kuya! Naiwan nga pala ito ng babaeng maganda na kasama niyo kanina," sabi ng batang lumapit sa akin.
"Where is she?" Tanong ko sa bata, kumunot naman ang noo nito.
"Ano yun Kuya?"
"I mean, nasaan ang babaeng mayhawak nito kanina? Nakita mo ba kong saan siya pumunta?"
"Hindi ko po alam kong saan sila pumunta ng lalaking kasama niya kanina, basta po nakita ko na nabitawan niya po yan kanina bago sila umalis."
"Thank you bata, sayo na lahat ng yan."
"Talaga po Kuya?" Tumango nalang ako, tumakbo naman agad ito paalis pagkatapos magpasalamat.
"P-pa, S-sam is missing, kasama siya namin dito sa palengke kanina, pero bigla nalang siya nawala, sorry Pa, I failed you and Tita Agatha, I'm really sorry po," narinig ko na sabi ni Bri sa Papa niya habang umiiyak.
SAM POV
Sa haba ng byahe namin, tumigil nadin ito.
"Ibuhos niyo na yan, pagkatapos paandarin niyo na at sindihan," rinig ko na utos ng lalaki.
If this is my last day, I thank God for giving me a loving and good adviser parents.
Unti-unti ng umaandar ulit yung kotse, wala na akong magagawa kong ngayon na yung huling araw ko sa mundong ito.
I feel the heat, hindi ko nakikita yung paligid ko kasi mayroong takip yung mga mata ko. Pero basang-basa na ng luha ko yung panyo na nakatakip sa mata ko.
GREGORY POV
"Kuya, aalis ka po ba?" Tanong ni Gerly. Nakabihis na kasi ako, punta muna ako sa kabilang bayan, meron kasing malaking mall doon, balak ko sanang bumili ng ibang kagamitan na kakailanganin ko sa klinika ko.
Meron kasi akong pinatayo na maliit na clinic dito sa isla namin. Malayo-layo din kasi sa amin yung hospital, kaya kong merong emergency ay hindi ma aagapan agad.
"Oo, bakit?" Tanong ko sa kanya sabay gulo ng buhok niya, sumimangot naman ito.
"Pwede ako sumama Kuya?" Sabi na nga ba eh.
"Sa susunod na Gerly, hindi rin kita ma aasikaso kapag andoon na tayo, dahil madami akong bibilhin doon, tulongan mo nalang si Mama doon sa likod ng Bahay," sabi ko sa kanya, lumungkot naman ang kaninang maaliwalas niya na mukha.
Kahit gustohin ko man na isama siya ay hindi pwede, mapapagod lang siya sa kakasunod sa akin doon.
"Bilhan mo nalang po ako Kuya ng pasalubong," sabi niya.
"Syempre naman, kailan ba ako umuwi ng walang pasalubong para sayo?" Ginulo ko ulit ang buhok niya.
"Kuya...Kuya...." Rinig ko na sigaw ni Gray habang humahangos palapit sa amin ni Gerly.
"Oh! Ano ang nangyari sayo at parang hinahabol ka ng isang batalyon na aso diyan?"
"K-kuya, m-may pasyente ka," sabi niya, hindi na ako nagdalawang isip at tumakbo na ako papunta ng clinic ko.
Malapit lang naman sa Bahay yung clinic ko kaya mabilis lang ako nakarating doon.
"Doc.." tawag ng assistant nurse ko, na girlfriend din ni Grayson.
"Nasaan yung pasyente?" Tanong ko agad sa kanya.
"Nasaloob na po Doc, Malala yung mga sugat niya Doc."
Pumasok na ako sa maliit na clinic ko, nagulat pa ako ng makita ko yung pasyente.
Isang babae, at madaming pasa sa mukha at mga paso sa katawan, pati buhok niya ay nasunog din yata.
"Doc, nakita yan ng mga tauhan ng Papa niyo sa dalampasigan, tinignan na nila yung pulso, mahina na po ito kaya dinala nila agad dito sa clinic."
"Prepared the equipment," utos ko, dali-dali naman itong kinuha yung mga kailanganin ko.
Halos Tatlong oras din yung ginugol ko sa paggamot ng mga sugat nito.
Paglabas ko ng kwarto sa clinic ko ay nakita ko kaagad si Papa.
"Anak, kamusta yung babae na dinala nila dito?" Bakas ang pag-aalala ni Papa sa babae.
"Ginawa ko na po ang lahat, antayin nalang po natin siya magising," sabi ko, tumango naman si Papa sabay tapik sa balikat ko.
"Bukas ka nalang tumawid sa kabila, maggagabi nadin," sumang-ayon naman ako, napagod din kasi ako kaya hindi na talaga ako makaka-alis.
"Meron na po ba kayong balita tungkol sa kong saan galing ang babaeng yun Papa?"
"Hindi pa anak, wala pa kaming mahanap na clue na mapagkilanlan sa kanya."
"Kong ganun ay antayin nalang natin siya magising, at itanong agad yun sa kanya."
"Buti pa nga anak, mahirap din kasi maghanap, kong hindi mo alam kong saan ka mag-uumpisa sa paghahanap," makahulogan na sabi ni Papa.
Barangay captain pala si Papa dito sa Lugar namin, nagkataon siguro na pinatignan niya yung dalampasigan sa mga tanod ng lugar namin.
At ito nga natagpu-an nila ang babae na ginamot ko.
"Pero sa hinala ko, na kidnapped ang batang yan, mukhang anak mayaman kasi."
"Hindi natin alam Pa, kong na kidnapped siya, delikado ang buhay niya."
"Mabuti nga at dito siya sa Lugar natin dinala, mas ligtas siya sa Lugar na ito, pero dapat malaman ng magulang niya din na andito siya
"Meron siyang malaking sugat sa ulo niya, hindi ako sigurado, pero baka magkaroon siya ng mild amnesia Pa."
Kita ko ang lungkot sa mukha ni Papa.

Bình Luận Sách (109)

  • avatar
    AbiaJhonrey

    wow ang ganda nang story nakakakilig

    30/08/2022

      3
  • avatar
    Kadir malangJana

    # love that nobela

    25d

      1
  • avatar
    Saima Smith

    sweet nyu naman ng mom mo🤎

    26d

      0
  • Xem tất cả

Các chương liên quan

Chương mới nhất