Lian's POV
Kasing tahimik ang buong paligid.
Nagbiglang "mahal mo pa'rin ba ko?" tanong
ni cedi habang hawak n'ya ang panyo at nakatingin s'ya sakin.
Grabe pag-katapos ng 7 years ito ang itatanog n'ya na pakatapang n'ya talaga pagdating sa pagsasabi ng nararamdaman n'ya.
"Bakit mo naman na tanong yan?" tanong ko.
"Bakit mahina ang boses mo? Siguro
pagod ka pa sige aayusin ko lang ang kwarto---" sagot n'ya.
Hinawakan ko ang braso n'ya at lumingon s'ya.
"Bakit?" tanong n'ya.
"Bakit mo nga na-itanong kung mahal
pa---" nagtatakang tanong ko.
"Kasi mahal parin kita hanggang ngayon" pagputol n'ya sa sinasabi ko.
"Kung hindi ka pa handa ok lang maghihintay ako" dag-dag sabay lakad.
Hanep walang perno-perno.
Nasa tapat na s'ya ng pinto ng unang kwarto. Nakahawak s'ya sa door'nap.
"Mahiga ka muna d'yan sa suffa habang inaayos ko yung kama" sambit n'ya.
"Dito ba o sa kabilang kwarto?" tanong ko.
habang nakatalikod s'ya.
"Kahit saan" sagot n'ya.
Ang weird, bakit ayaw n'yang humarap?
Humiga na ko at ipinikit ko ang mga mata ko,
Para kahit saglit ay makapag-pahinga ako.
Maya-maya ay naririning ko na ang boses ni drie.
"Na'ndito na ko" masayang sambit nito.
"Wag kang maingay" mahingan saad ni cedi.
FASTFORWARD
Pakalipas ng 3 oras. Minulat ko ang mga mata ko at bumangon na ko.
"Na katulong pala ako" saad ko, sabay hikap.
"Kamusta pakiramdam mo?" tanong ni cedi.
Napakasiryoso n'ya, di ko s'ya naringin na tumawa man lang.
Ngumiti lang ako.
"Sakto gising kana kakain na!" masayang sambit ni drie sabay ngiti.
Nag-tali ako ng buhok nagbiglang nagpunta
si cedi sa likod ko sabay tali ng buhok ko.
Namumula na naman ba ko!?
"Ako na para mabilis napakahinhin mo panaman kumilos" saad n'ya sabay tawa.
Masaya ako na sa nakalipas na 7 year ay narinig ko uli s'yang tumawa pero---
Napatingin ako sa kinatatayuan ni drie para s'yang istatwa habang na katayo dun at na ka-tingin samin ni cedi.
"Hoy!, galaw-galaw!" sigaw ni cedi.
Tyaka palang gumalaw si drie.
Ace's POV
"Mahal mo parin ba ko?" tanong ni cedi kay
lian.
Mukong! Di yan sasagot!
Di ba di sumagot!, HAHAHAHA! Asa pa more!
Ako lang mahal n'yan!
"Sir, ok lang po ba kayo?" tanong ni yaya.
"Ya! I'm very ok! don't worry!" malumanay na sagot ko.
Pero... Mahal n'ya parin kaya ako? tulad ng
iniisip ko?
Naglagay ng hatdog yung dalawang asungot sa plato ni lian at natawa naman s'ya.
Ang sarap parin sa tenga ng tawa n'ya.
After---
"Sir magdinner na po kayo!" aya ni yaya.
"Ya! Mamaya na!, I watching someone that...
I like" sagot ko.
"Ano po sir!" tanong n'ya.
"Later na!" pasigaw na sagot.
"Ok sir!" ani n'ya.
Maya-maya lang pumasok si yaya sa kwarto ko---
"Sir!" sigaw n'ya.
"Yaya naman! mamatay ako sa gulat sayo eh!" gulat na saad ko.
"Kaya pala ayaw mo pa sir ah!, pang kumain eh" nagaasar na sambit nito.
"Ya! Later na nga lang!" asar na sagot ko.
"Yie! Si sir! Mahal pa ang ex n'ya!" pasigaw na saad n'ya.
"Enough na yaya, marinig ka nila" mahina ngunit madiin na saad ko.
FASTFORWARD
"Ay sa kwarto ko pala s'ya---"
"Anong! sa kwarto mo! Sa kwarto ko!" pagputol ni cedi sa sinasabi ni drie.
Abat, nagaway pa ang dalawang mukong!
San ka matutulong ngayon lian?
Sa kwarto ni drie or ni cedi?
Asar dapat na'ndito s'ya ngayon!
Tama na ganto na lang, kayong dalawa
sa kwarto sa una ako sa pangalawa.
"Ok na ba?" saad ni lian sabay ngiti.
Stop, Print...Lumabas na sa printer. Nanonood ako ngayon sa cctv. Lahat ng bahagi ng apartment ay may cctv. Hawak ko na ngayon ang bagong larawan na i-didisplay ko sa table sa kwarto ko.
Napapangiti ako habang na katitig sa larawan ni lian.
Di ko na malayan, pano napunta ang mukong na yan dyan! "Mahal parin kita" pabulong na sambit ni drie.
Loko tong mukong nato ah! Iniistorbo dahil
sa... as if naman maringin ka eh tulong nga.
HAHAHAHA.
Humikap, Makakain na nga at makatulog na ay hindi pala titignan ko pa si--- PAKALIPAS ng ilang oras. Dilat parin ang mga mata ko hanggang ngayon nakafocus lang sa isang magandang nilalang.
Sino pa edi kay lian.
(Tunog ng hilik ni Ace)
Lian's POV
Naalimpungatan ako.
"Mahal parin kita" di mawala sa isip ko yung sinabi ni drie kanina. Tama ba na---tunog ng ring ng cellphone.
"Te!, Kamusta!?" masayang tanong ni kira.
"Ang saya mo ah! Te! Pano mo na gawa to sakin!?" inis na saad ko.
"Kalma, te para sayo din naman nyan, kasi
alam kong mahal mo pa si---" sagot n'ya.
Napatingin ako sa isang CCTV! Na nasa sulok na bahagi ng sala ng kwarto.
"Lokong to! Nanonood ata yung siraulong!---"
inis na sigaw ko.
"Te, sinong nanonood!?" Nagtatakang tanong ni Kira.
"Tawagan nalang kita uli mamaya te, may gagawin lang ako" malumanay sagot ko.
"Te anong gagawin mo?!, sige na bye na"
masaya na kinikilig na ewan saad n'ya.
Binaba ko na yung tawag.
Lumapit ako sa sulok kung nasan yung cctv
at tumingin ako sa cctv.
Patay kasaking loko ka! na pangiti ako
Nagluluto ako ng almusal nagbiglang may, yumakap sakin mula sa likod.
"Ang sarap naman ng niluluto mo" mahinang saad ni cedi.
Anong meron!? pero bakit?, ang sexy ng boses n'ya.
Ngumiti lang ako. Magandang ideya!
Humanda ka, cion!
"Matagal pa ba yan?" tanong ni cedi.
"Malapit-lapit na'rin" sagot ko.
"Pano mo na sabi na masarap ang luto ko?" tanong ko.
Di s'ya sumagot kasunod...
Ang paghalik n'ya sa pisnge ko habang nakayakap pa'rin s'ya sakin.
"Di ko alam na mangnanakaw ka narin ngayon" natatawang saad ko.
Natawa s'ya.
"Anong ako ikaw kaya ang magnanakaw" sambit n'ya sabay bitaw sa pagkakayakap sakin."
"Ah, panong naging ako eh ikaw nga
tong nagnanakaw ng halik ang aga-aga" natatawang saad ko kasunod ng pagharap
ko sa kan'ya.
"Ikaw, dahil matagal nang' na sayo ang puso ko" mahinang saad n'ya kasunod ang pagngiti
n'ya.
Di ako na kasagot. Oo na inaamin ko kinilig ako dun slightly.