"When are you going to tell her everything?" kaagad na lumingon si Ivan sa babaeng nagsalita sa kanyang likuran.
It was Jacque.
Nakatayo ito sa hamba ng pinto ng kwarto kung saan nakahiga si Reese.
"Why are you here?" tanong niya sa babae.
Ngumiti lang ito bilang pagtugon.
Saka nito tinungo ang nahihimbing na si Reese.
"Why? Am I not allowed to visit my Best friend?" sarkastiko na sagot nito. Saka siya binalingan ng tingin.
Nakaguhit na naman sa mukha nito ang nangiinis na ekspresyon.
She was always like doing that kapag may mga gusto itong sabihin sa kanya.
"Wag ngayon Jacque. Umuwi kana, hindi pa ito ang tamang oras na makita ka niya dito." utos niya sa babae.
Narinig niya itong bumuntong hininga saka lumapit sa kanya.
"Ivan. Napag-usapan na natin na sasabihin na natin sa kanya ang totoo. I'm tired of this drama, and to resist drinking her blood every time we are together. Alam mo na ito na ang tamang oras upang sabihin mo sa kanya ang lahat!" giit nito.
Ilang beses na siya nitong pinilit na sabihin kay Reese lahat ng kailangan niyang sabihin at ipaliwanag.
Ngunit paano niya uumpisahang gawin iyon? Reese doesn't remember anything at alam niyang magiging mahirap para dito ang tanggapin ang katotohanan tungkol sa totoo nitong pagkatao.
"Until when? Alam mong malapit na ang araw na iyon. Ilang beses mo nang ginawa ito. Bakit nagdadalawang isip ka ngayon? That's unusual for you. For Ivan." dagdag pa ng babae sa tabi niya.
Sa pagkakataong iyon ay nilingon niya ang nahihimbing pa rin na si Reese sa kama.
Bakit nga ba? Kailan nga ba nagsimula na magbago lahat ng plano at kinagawian niya sa buhay?
He was a vampire for almost six centuries.
There was nothing special about being a vampire. Masyado lang siyang uhaw sa dugo most of the time. Humans killed almost everyone he knew.
Dahil na rin masyadong naging mapusok ang lahi niya sa dugo ng mga tao.
Human blood is the only thing that could make them alive, at para sa kanya ay hindi madaling kontrolin ang sarili sa paghahanap ng dugo na pwedeng pawiin ang uhaw na nararamdaman niya noon.
Until he met Zaire. A vampire hunter.
Si Zaire ang pinakakilalang hunter ng mga kauri niya.
Maraming gusto pumatay sa lalaki na kauri niya, 'cause he killed a lot of his kind.
Masyado itong magaling pagdating sa mga bampira sa mga kauri niya.
He met Zaire on a battle, masyado niyang pinag interesan ang patayin din ang taong unti unting umubos ng lahi niya. But, what happened that night was different from what he was expecting.
Natalo siya nito sa isang laban at pwedeng pwede na siyang patayin ng lalaki that night, ngunit hindi nito iyon ginawa, dahil may kailangan daw itong ipagawa sa kanya and he would be an instrument for something bigger.
At simula ng araw na iyon ay nagbago na ang buhay niya. Mula sa pagiging laging uhaw na bampira ay naging hunter siya ng kapwa niyang bampira.
Noong una ay hindi niya sineryoso ang trabaho na ibinigay sa kanya ni Zaire, but, he met her, he met Reese and everything changed.
Nagkaroon na siya ng gawain sa buhay and that is to protect her.
"Ivan?" mula sa paglalayag ng kanyang isipan sa nakaraan ay napalingon siya kay Reese na kakagising lang.
Sandaling naglakbay ang mata ng babae sa buong kwarto at kaagad na nagtaka.
"Anong ginagawa ko dito? Nasaan ako?" tanong ng utak nito. Hindi pa rin talaga nito alam na naririnig niya ang lahat ng mga iniisip nito.
He was a vampire and he had an ability to hear normal human mind.
"Nasa bahay kita." sagot niya sa tanong sa utak nito.
Napatingin sa kanya ang babae. Saka nito nasapo ang dibdib.
"Does it hurt?" tanong niya dito. Umupo siya sa kama at pinakinggan ang puso nito.
Her hour is getting nearer and nearer. Tama ang sinabi ni Jacque. Kailangan na nitong malaman ang buong katotohanan. He had waited for almost ten years upang muling makalapit dito, at alam niya sa pagtungtong nito ng edad na bente sais ay isang bahagi sa buhay nito ang kailangan nitong bitawan.
"Ivan. Sabihin mo, anong nangyayari? Mom told me na natulog lang ako ng isang buwan? Hindi ko maintindihan, naalala ko lahat ng nangyari nang gabing iyon sa Gubat. Napaka Imposible naman na makatulog ako ng isang buong buwan, dahil doon." naguguluhan na tanong nito.
He knew this day would come, at tatanungin siya nito ng mga bagay na ayaw niyang sabihin sa babae. Ngunit, alam din niyang wala siyang karapatan na ipagdamot dito ang katotohanan sa pagkatao nito.
"Da*m it!" sigaw ng utak niya. Kailan pa naging mahirap sa kanya ang mga bagay, bagay?
Hindi niya magawang aminin sa babae ang lahat, dapat noong High School pa lang ito ay ginawa na niyang sabihin o noong nagsimula itong magtrabaho.
But, how can he possibly tell her na lahat ng alam nito sa buhay nito ay hindi totoo? How can he possibly tell her na bago paman siya nito makilala noong High School sila ay kilala na niya ito? Paano niya sasabihin ang lahat sa babae? How can he possibly tell her that her existence was his only purpose?
"You need to be here for the meantime." sagot niya lang sa babae.
Sa libo libong bagay at salitang nasa utak niya ng mga oras na iyon.
He still can't tell her the truth.
Dahil maging siya ay hindi pa sigurado sa kaya nitong gawin.
"Hanggang kailan ka magsisinungaling?" tanong nito sa kanya. Seryoso ang mukha nito ng mga oras na iyon.
She was always a curious one, mula pa noong high school ito. Wala itong ideya na nag-aral lang naman siya doon noon dahil kailangan niya itong bantayan and Jacque was also part of his plan.
Almost everything about her life sa mga oras na iyon ay planado niya, upang magawa niya nang maayos ang kailangan niyang gawin.
"Rest, kailangan mo yun." Hindi option sa mga oras na iyon ang makuha ito ng mga bampira o anumang nilalang.
Zaire told him na malaki ang magiging problema kapag ginamit sa kasamaan ang bagay na nasa loob ng katawan nito.
Ngunit alam niyang sa mga oras na iyon ay marami na ang nakakaalam ng existence nito, at nagising na rin ang bagay na nasa loob nito.
He needs to do his job to protect her and most especially to protect the thing that is inside her. Iyon ang pangako niya kay Zaire. Centuries ago.
He needed to protect them both kahit hindi siya sigurado kung kaya niyang gawin iyon.
His kind was not an easy enemy. Sa mga oras na iyon ay may isang bagay siyang dapat na gawin and that is to asked help sa Hunter's Society.
Reese watched as Ivan walk out the room.
Kasabay pilit na pagkubli niya ng mga luha niya.
He can read her mind. Alam niya iyon, kaya nagpanggap siyang wala siyang ideya kung bakit siya nasa loob ng kwarto na iyon.
She met someone in her dream bago siya magising at sa mga oras na iyon ay alam na niya kung bakit ganun ang trato sa kanya ni Ivan, and everything about her was just a lie at si Ivan ang gumawa ng pekeng mundong iyon.
Pekeng mundo niya. Sa mga oras na iyon ay tuluyan nang tumulo ang mga luha niya.
Muli niyang naalala ang lahat ng sinabi ng babaeng kamukha niya sa kanyang panaginip.
"You are a weak human being at nakasalalay ang buhay mo sa akin. Everything around you was a lie. And without me you are nothing at marahil namatay ka matagal na. You should be grateful for my existence inside you." Isang masakit na realidad ang natuklasan niya.
She never own her life from the beginning, at tila wala siyang karapatan na angkinin iyon.
Sa mga oras na iyon ay tila hindi na niya alam ang gagawin niya.
Kung hindi siya si Reese ay sino siya? Hindi na rin siya sigurado kung totoo pa ba ang pangalan niya. Kaya pala ganun ang tingin sa kanya ng ina niya noong araw na papatayin siya.
Kaya pala, kahit kailan ay hindi man lang niya naramdaman ang pagmamahal sa kanya ng ama niya. Hindi na niya alam ang totoo sa hindi sa buhay niya ng mga oras na iyon. She was suppose to know about Ivan and discover his secret, ngunit bakit tila sekreto ng buhay niya na hindi niya naaalala ang nadidiskubre niya?
Nasaan ang mga magulang niya? Nag-eexist ba sila? O baka eksperimento lang din siya? Samo't saring katanungan ang tumatakbo sa utak niya ng mga oras na iyon at alam niya na hangga't nasa kamay siya ni Ivan ay hindi niya iyon malalaman.
She needs to get away from him, kailangan niyang lumayo sa lalaki bago pa nito tuluyang magawa ang gusto nitong gawin.
"You can't do that" isang pamilyar na boses ang nagsalita sa kanyang harapan.
Sa mga oras na iyon ay nakatayo na si Ivan sa harapan niya.
Kaagad na kumabog ng malakas ang puso niya. He heard what was on her mind.
Nanatili ang mga mata nito sa kanya at hindi rin niya inalis ang tingin sa lalaki.
He can hear her mind. Kaya pinilit niya ang sariling hindi mag-isip ng kahit na ano.
"Don't try my ability. Reese!" may pagbabanta sa boses nito. Mabilis siyang bumaba sa kanang bahagi ng kama at kaagad siyang nahawakan nito.
He heard her mind.
"Bitawan mo ako! Halimaw ka!" sigaw niya. Pilit niyang inalis ang kamay nito sa kanya.
But, he was so strong at hindi man lang ito natinag sa ginawa niyang pagsipa at pagsuntok dito.
He even pushed her to bed at pumaibabaw ito sa kanya.
"Yes! I'm a monster! Pero, nanatili ka pa rin sa tabi ko. You even kept on calling me. I am a monster Reese, dapat noong nalaman mo palang tumakbo kana, lumayo kana pero nandito ka ngayon because you need me!" anito sa kanya. Her eyes started to get watery again.
Hindi niya inaasahang ganun ang pagkakaintindi ng lalaki sa mga naging aksyon niya ng mga nakaraang araw.
Maging siya ay hindi niya alam kung bakit siya nanatili sa kabila ng katotohanang isa itong bampira.
"I trust you." iyon ang salitang namutawi sa mga labi niya ng mga oras na iyon.
Walang ibang dahilan kung bakit.
She just trust him na wala itong gagawing masama sa kanya.
"You are that same girl before Reese. But, this is a different story now. Can you still trust me?" he asked, sinakop ang buong pagkatao niya ng kulay dugo nitong mga mata na nakatingin sa kanya ng mga oras na iyon.
Nagulat pa siya ng yumuko ito at inabot ang leeg niya.
Kaagad na nag sitayuan ang mga balahibo niya sa katawan ng maramdaman niya ang malamig nitong dila sa kanyang balat, ngunit kaagad ding napalitan iyon ng sakit dahil sa matulis na bagay na unti unting bumaon sa kanyang laman.
Napangiwi siya sa sakit at muntik na siyang mapatili.
Mabilis nitong tinakpan ang bibig niya upang maitago ang sigaw na muntik nang umalpas mula sa nanunuyong lalamunan niya.
He dr*nk her blood. Nararamdaman niya ang pags*ps*p nito ng dugo niya ng mga oras na iyon and then he l*ck*d her neck, bago ito tuluyang umangat mula sa pagkakayuko nito.
He carefully wiped his mouth dahil may natira pang dugo doon, habang siya naman ay hindi pa rin nakakahuma sa ginawa nito.
"Don't trust me. 'cause I am not worthy of it. Don't trust anyone around you, walang totoo sa mundo mo Reese. Everything about you was just a lie, you should always remember that." may diin sa mga salitang sinabi nito.
Bumangon na ito mula sa pagkakadagan sa kanya at tuluyan nang lumabas ng kwarto.
Naiwan siya sa loob ng kwartong iyon na hindi alam ang gagawin at hindi pa rin makapaniwala sa nangyayari sa buhay niya.
Everything around her, everything she knew turned upside down.
At wala na siyang magawa kundi ang harapin ang katotohanang iyon. Katotohana na hindi na magtatagal ang buhay niya and she was involved with a vampire and something powerful was living inside her body at anumang oras ay aangkinin na nito ang katawan niya.
"Anong gagawin ko?" tanong niya sa sarili.
She was lost at hindi alam ang gagawin. Sigurado siyang hindi siya makakatakas kay Ivan. But, she had to do all she could.
Natigilan siya sa ideyang iyon na pumasok sa kanyang isipan. Is running away from Ivan the right thing to do? O, sinasabi niya lang iyon sa sarili niya dahil iyon ang dapat niyang gawin sa mga oras na iyon?