"Anong nangyari?!" rinig kong sigaw.
Pagkapasok ay nandoon si Queen ang ina ni Blesi at Ate Beryl. May isa pang kapatid dito si Blesi. Si Blaster.
"Nakarinig po ako ng pagdabog kaya dali dali akong pumasok nakita ko na lang po si Lady Blesi na nakasalampak sa sahig." paliwanag ng katulong.
Queen! yung maid talaga may kasalanan ang lakas kasing kumatok! 
"A-ayos lang po ako, hindi ko lang po na-balanse ang sarili ko." sabi ko habang hawak ang likod ko.
Ang careless mo kasi Beatrice! Parang panaginip ang lahat ng ito. Kung panaginip to ayaw ko ng gumising.
-
"Blesi, anak pupunta tayo sa kaharian ng Kertuwa at makikilala niyo ang tatlong prinsipe ang isa ay ang kasintahan ng iyong Ate." paliwanag ng Reyna.
"Nananabik na ako." sabi ni Ate Beryl.
"ate mahal na mahal mo talaga ang prinsipeng iyon ano?" sabi ko kay ate.
"Aba oo iniligtas niya ang buhay ko noon at tinuruan niya pa akong mangabayo. Dati kasi nung ka-edad mo ako pinasakay ako ni Ama sa kabayo upang matuto. Eh hindi ako marunong nun kaya muntikan na akong mahulog, buti at nasalo niya ako pagkatapos ayun tinuruan niya ako." proud na sabi niya sa'kin.
Kaya ibibigay ko ang love story na gustong gusto mo, hindi ako hahadlang sa pagiibigan niyo.
"Oh dalian niyo ang inyong pagkain at mag-ayos na kayo ng inyong sarili" sabi ni Hari at tumayo na siya baka may aasikasuhin pa.
"Blesi, sumunod ka sa'kin." sabi ng Hari kaya sumunod ako.
Nung una di pa ako tumayo akala ko kasi si Bea pa din ako. Pagkasunod ko sa Hari ay pinaupo niya ako sa harapan niya.
"Blesi anak wala ka pa bang napupusuan? dahil pagsapit ng inyong edad na labing-lima ay ipapadala kita sa eskuwelahan sa Pertovel." sabi ni Ama sa'kin.
Paano ako pipili eh wala nga akong kilala ayaw ko namang sabihin ang pangalan ng prinsipe na nagkagusto kay Blesi na si Prinsipe Juno ng Vertules palace.
Eh sa edad na 14 ay di pa niya nakikilala si Juno. 
"Nako ama wala pa sa aking isipan 'yan, ang kailangan ko lang gawin ay suportahan si Ate sa pag ibigan nila ng kaniyang prinsipe." ngiti kong sabi kaya lumapit sa'kin ang Hari, Hinaplos ang buhok ko at niyakap ako.
"Ako ay nagagalak sa ikinikilos mo ngayon, anak." sabi ng Hari at hinalikan ang noo ko.
"Aalis na po ako ama at kailangan na nating umalis baka naghihintay na ang Hari ng Kertuwa palace." ngiti kong sabi kaya tumango siya sa'kin at ngumiti.
Paglabas ko ng silid na iyon ay di ko na napigilan ang pagtulo ng luha ko.
Nagulat ako ng nasa harap ko na ang Reyna.
"Blesi anak anong nangyari? Bakit ka umiiyak? May ginawa ba sayo ang iyong Ama? May sinabi ba siya sayo na ikinalungkot mo? " alalang tanong niya sa'kin.
"Ina ayos lang po ako naiyak lang po sa tuwa dahil sa sinabi ni ama sa'kin mahal na mahal niya tayo at di niya tayo hahayaang masaktan. Ang swerte lang po natin kay Ama." ngiting sabi ko.
"Ganun ba? Akala ko ay nasigawan ka ng iyong ama, dahil kapag sinaktan niya kayo ay kakausapin ko siya, halika at tutulungan kitang magbihis. " ngiting sabi ng Reyna.
Matagal ko nang hindi to nararamdaman dahil sa mura kong edad ay namatay si Mama dahil nga daw yun sa panganganak akala ko naaksidente sa daan or nabangga ng kotse si Mama yun pala ay dahil doon sa baby.
Pagkatapos akong ayusan ay bumaba na kami at sumakay kami sa isang lumilipad na kabayo.
Parang isa akong prinsesa sa isang cartoons. Ano ako si Barbie?
"Para kang nasisiraan at tumatawa mag-isa may masama ba sa'yo?" takang tanong ni Ate kaya umiling ako.
Niyakap naman ako ni Ate sa likod dahil kami ang magkasama sa isang kabayo samantalang sa karwahe na lumilipad naman ang magulang ni Blesi.
Kaya gusto ko ang kuwentong ito dahil fantasy eh makakatakas ka sa reality at yun ang masaya.
Namimiss ko na din si Hanna siya lang kasi ang nagpapagaan ng nararamdaman ko sa pamilya ko eh or should I say tinuturing kong pamilya na ayaw sa'kin dahil isa lang daw akong anak sa ibang lalaki ng aking pinakamamahal na Mama.
Pagkababa ay inilalayan ako ng lalaking nakaitim or men in black? 
Nginitian ko lang ito at tumingin sa isang palasyong napakaganda at napakalaki.
Madami ding mga bulaklak. Kaya dali dali akong tumakbo papunta sa isang hardin.
"Blesi!" sigaw ni Ate Beryl kaya napahinto ako.
Hayss mamaya na lang mga flowers ah.
Kaya bumalik ako at inangkla naman ni Ate Beryl ang braso niya sa braso ko. At sumunod kami kay Ina at Ama.
Ako naman ay palinga linga lang sa paligid, mga bulaklak na kay ganda may mga butterflies pa.
Magkikita tayo mamaya. Ang haba pa ng lalakarin namin kaya nakakapagod.
Kinurot naman ako ni Ate kaya napatingin ako sakanya.
"Blesi ayusin mo ang iyong paglalakad at malapit na tayo sa pinto ng palasyo, ang prinsesa ay dapat mahinhin, hindi ka dapat lumakad na parang lalaki." bulong sa'kin ni Ate kaya nagpout na lang ako na sumunod na sa'kanya habang hawak ko ang gown ko.
Hindi nga ako nagdedress eh gown pa?
Sa wakas ay nakarating na din kami, pinapasok kami ng maid na nakadilaw at pinaupo kami sa isang sofa.
"Pababa na po ang Hari at ang Reyna kasama po ang mga Prinsipe." ngiting sabi ng babae.
Sa'min kasi maid namin puro nakaputi akala mo aattend sa patay.
Napatingin naman ako kay Ate na nakangiti at mukhang excited na makita ang labidabs niya 
Sana all may bebe.
Maya maya ay nakaramdam ako ng bored kaya lumapit ako kay Ama.
"Ama maaari po ba akong pumunta sa hardin ng palasyo?" pagpapaalam ko
"Ngunit anak narito tayo upang makilala ang mga Prinsipe at para makilala niyo ang kaibigan ng inyong Ama." sabi ni Ina kaya napasimangot ako bigla. Eh sa ang tagal nila eh.
"Hayaan mo na Fer, mahal, gustong makita ng ating anak ang hardin ng palasyo." ngiting sabi ni Ama kaya tumingin siya sa'kin at tumango.
"Maraming salamat Ama babalik din po ako agad." sabi ko at dali daling tumakbo.
"Nako mahal na prinsesa magdahan-dahan ka at baka ikaw ay mapatid." sabi ng isang ginang kaya ngumiti na lang ako sa'kanya at tumakbo papunta sa hardin.
Dito sa kuwento na to makikita ni Blesi na pababa ang prinsipe na kasintahan ng Ate niya. Na love at first sight si Blesi. Buti nga eh tinutulungan ko pa si ate.
Ayaw ko ding makita dahil sabi sa description ni Blesi ay gwapo ito at nakapabait hindi siya mahirap mahalin.
Tsaka hulaan niyo mga besh, mga englishera din yung mga yun.
Napatakbo naman ako sa may hardin nila at nakita ang flowers.
Nung bata ako dinadala ako lagi ni Mama sa may park, doon sa dulo nun may mga bulaklak kaya lagi kaming pumupunta doon simula din nung namatay si Mama ay tumatakas ako sa bahay namin at pupunta ako sa parke para pumunta sa dulo ng bahagi nun.
Nagdodrawing din ako. Ginuguhit ko ang mga nakikita kong naggagandahang bulaklak. 
Umupo ako sa harap nito at hinawakan.
Pero nagulat ako nung lumiwanag ito nung hawakan ko.
May kapangyarihan nga pala ang nga taga dito.
Tumayo ako at nakakita ako ng forest sa labas ng palasyo.
Parang inaakit ako kaya lumapit ako doon.
Pagkapasok ko ay nakakita ako ng mahiwagang hardin lumiwanag ang mga bulaklak at ang mga puno ay sumasayaw.
'Fantasy is better than reality'.
Nakita ko naman ang nag iisang kulay asul na bulaklak na animo'y sumasayaw sayaw pa. 
Lumapit ako dito at hinawakan mas lalo pa tong nag bloom.
"Hello magandang bulaklak simula ngayon ay tatawagin na kitang blossom magkikita pa tayo ah." ngiting sabi ko at hinakawan ng dahan-dahan.
"Anong ginagawa ng isang prinsesa dito sa gubat?" rinig kong boses ng lalaki. Kaya dahan dahan akong tumayo.
"Pagpasensyahan niyo na po ngunit naakit lamang ako sa liwanag na nagmumula dito kaya lumapit ako." sabi ko na nakatalikod sa'kanya.
"Maaari ka bang humarap saakin?" tanong nito kaya dahan-dahan akong humarap sakanya.
Ayaw ko siyang makita. Mukhang nakakatakot.
Humarap ako sakanya ngunit nakayuko pa din.
Aba'y wag mo akong pilitin noh.
Nagulat ako ng hinawakan niya ang baba ko at hinarap ako sa'kanya.
Sa gulat ko ay napaupo ako. Beatrice ang careless naman!
"Paumanhin mahal na prinsesa di ko intensyon na gulatin ka ngunit di kita namumukhaan? bago ka lang ba dito?" tanong niya. Mukhang prinsipe base sa suot niya.
"Ay hindi ako taga rito pumunta lang kami rito upang makipagkita sa Hari at Reyna ng palasyo." sabi ko habang nakaupo pa din.
Nahirapan akong tumayo sa suot ko! Tulungan niya kaya ako!
Inilahad naman niya ang kamay niya pero inunahan ko na ng tayo. Kanina pa kaya ako naghihintay tas ngayon lang siya mag-aalok ng tulong.
Tsaka pala ayaw kong hawakan ang kamay niya baka kasi may kapangyarihan pala na gayuma at ako ay mapaibig ng bigla. Joke