Tunog ng acoustic music ang sumalubong sa akin pagpasok ko sa bar. Halos wala akong makita habang nakikipagsikuhan sa mga tao na nakaharang sa daan. Ang iba sa kanila ay may hawak pang baso ng alak na tumatapon na sa sahig. Nakatuon ang tingin ng mahapdi kong mga mata sa bar counter. Kailangan kong makarating doon bago pa man may tumulong luha sa pisngi ko.
“A glass of Malibu Sunset, please.”
“Right away, ma’am!” nakangiting sabi ng bartender.
Sinamaan ko siya ng tingin na siguro ay hindi niya nakita nang tumalikod siya para kumuha ng baso. Gusto kong ibunton sa ibang tao ang lahat ng sama ng loob na meron ako ngayong gabi, pero sa tingin ko, hindi ko iyon magagawa. Hindi ako pwedeng gumawa ng iskandalo—hindi pwede sa mga oras na ito.
I just turned nineteen today. May natitira na lang akong tatlong oras bago matapos ang special day na ito. Suot ko pa rin ang red dress na advance gift sa akin ni Vhan; ang napaka-loyal kong boyfriend!
Hindi ba dapat nagsasaya ako sa mga oras na ito? Pero nasaan ako? Heto, tumakas sa sariling birthday party at ipinagmukhang kawawa ang sarili.
“Here’s your glass of Malibu Sunset, ma’am!” Inusog ng bartender ang baso sa harapan ko.
Pinakatitigan ko iyong mabuti. Getting wasted in public is not my thing pero ito lang ang tanging option na meron ako. Hindi bale na, kilala ko naman ang may-ari ng bar na ito. Kapag may nangyaring masama sa akin, paniguaradong maaaksyunan kaagad.
Inabot ko ang baso at sumimsim doon.
Ang plano kong isang baso lang ay nasundan ng isa, dalawa at isa pa. Nag-aalinlangan pa ngang ibigay sa akin ng bartender ang pang-apat na baso.
“Sorry, miss but I think… you owe me a drink.”
Magkasalubong ang mga kilay na nilingon ko ang may-ari ng kamay na nakapatong sa kamay kong nakahawak sa baso ng alak. Nararamdaman ko na ang epekto ng alak kaya humilig ako ng ulo para silipin at kilalanin siya.
Malinaw pa sa relasyon namin ni Vhan ang paningin ko kaya sigurado akong lalaki siya. Mahaba lang ang blonde niyang buhok kaya nakapuyod. Matangkad rin siya. Nakasuot siya ng black leather jacket na bumagay sa itim niyang leather jeans at itim ring cargo shoes.
Pagkatapos ko siyang pasadahan ko ng tingin mula ulo hanggang paa ay ibinalik ko ang mga tingin ko sa kaniyang mukha. Magsisinungaling ako kung hindi ko sasabihing gwapo siya. Binawi ko ang kamay ko na hawak niya kanina. Tumilapon tuloy sa counter ang alak nang maalog ang baso.
“Because when I looked at you, I dropped mine.”
Sinundan ko siya ng tingin nang maupo siya sa bakanteng stool sa tabi ko. Para ba akong nabingi. Wala akong ibang marinig kung hindi ang malakas na tambol ng dibdib ko habang nakatingin sa kaniya. May sinabi siyang drinks sa bartender na agad naman nitong ginawa.
“That was a pick-up line,” aniya saka ako nilingon. Huli na para umiwas ako ng tingin. The closer he is, the more handsome he becomes.
“Mag-isa ka lang?” Doon lang muling dumaan sa isipan ko si Vhan. Hindi ako tumango para kumpirmahin pero hindi rin naman ako umiling para magsinungaling.
“So, what’s the tea? Birthday mo or something?” Sa pagkakataong ito, ako naman ang pinasadahan niya ng tingin. Saglit lang naman niya akong tiningnan, hindi tulad ng ginawa ko sa kaniya kanina. Umiwas siya ng tingin para lingunin ang bartender nang dumating na ang inorder niyang inumin.
“Birthday ng k-kaibigan ko.” Inabot niya ang inumin niya at sumimsim doon habang sa akin nakatuon ang mga mata niya.
“I mean, galing ako sa party ng kaibigan ko.” Tumango-tango siya nang maibaba niya sa counter ang baso ng alak. “Banned ba sa party ang alak? Bakit ka nandito?”
“Nandito ako kasi—” Natigilan ako nang maalalang hindi ko nga pala siya kilala. Pero minsan, mas magandang mag-share ng nararamdam sa mga taong hindi natin kilala. Hindi ganoon kasakit sakaling may masabi silang hindi maganda.
“Nahuli kong may ibang babae ang boyfriend ko,” pag-amin ko. Hindi naman kami magkakilala at sigurado akong hindi na kami magkikita pa.
“May boyfriend ka na pala.” May panghihinayang sa boses niya. Muli siyang sumimsim ng alak sa basong hawak niya. “Paano mo naman nasabing ibang babae niya iyon? Baka naman kakilala lang.”
“I literally saw it with my two eyes! He kissed her!”
Bumalik ang lahat ng pagkairita ko na naiwaksi na sana ng alak kanina. Binalot kami ng mahabang katahimikan na binabasag ng acoustic music sa background hanggang sa wala na ngang nangahas na magsalita sa aming dalawa. Tahimik naming ininom ang kani-kaniya naming alak hanggang sa maubos ang mga ito at muling humirit ng isa pa.
“Ikaw? Bakit ka nandito?” Hindi na nga ako nakatiis at nagsalita na. Ayaw ko namang mag-iwan ng bad impressionn. Maliban pa roon, hindi yata ako papayag na sa buhay ko lang siya makikiusyuso.
“Ayaw akong payagan ng magulang ko na dalawin si Lolo si sa bahay niya.” Bakas sa boses niya ang pagkadismaya. “Dadalawin ko lang naman ‘yung tao. Hindi naman ako makikihati sa mana.”
“Oh, so you’re rich, huh?”
Umiling siya. “Nope. I’m Thunder. You are?” Natawa ako. Tawa na halos ikahulog ko sa stool na kinauupuan. Mabuti na lang talaga at mabilis niyang naiharang ang braso niya para pigilan yung mangyari.
Inilahad niya ang kamay niya sa harapan ko na walang pagdadalawang-isip ko namang tinanggap habang tumatawa pa rin. Tinakpan ko ang bibig ko gamit ang likod ng malaya kong kamay para pigilan ang sarili sa pagtawa. Kapag naglaro nga talaga ang tadhana. Sino bang mag-aakalang makakahanap ako ng taong mag-aalis ng problema ko sa lugar na ito?
“I’m Aquinah.”
“Aquinah, gusto mong sumayaw?” Magkahawak pa rin ang mga kamay namin nang magtanong siya. Umiling ako pero mukhang hindi niya napansin yun dahil tumayo na siya. Hinila niya ako papunta sa dance floor.
Pumapailanlang pa rin sa ere ang acoustic music. Nilalabanan ko naman ang pagkahilo. Naramdaman ko ang pag-angat niya sa mga kamay ko upang ipatong ito sa kaniyang magkabilang balikat. Umangat ako ng tingin nang hawakan niya ako sa magkabilang gilid ng aking baywang.
Pinakatitigan niya ako nang maigi.
“Aquinah, do you know that kissing can burn atleast 6 calories per minute? Do you wanna work out with me?”