Kakatapos lang naming mag swimming at nasa sala na kami ngayon upang manood ng movie'ng 'A Great Man' habang kumakain ng chips,fries at pizza.
Nanonood ako ng biglang pinatay ni Clifford ang TV kaya agad ko syang sinamaan ng tingin pero tinawanan niya lang ako.
"Bakit mo pinatay, Clifford?"I ask while glaring at him.
"I just want to?"patanong niyang sagot kaya sinamaan ko siya ulit ng tingin pero tinawanan niya lang ako.
"Buksan mo nga!"pamimilit ko habang inaagaw ang remote sa kamay niya.
"Nah,I won't,"he said playfully.
"Let me finished the movie first!"naiinis kong sabi.
"Let's have a date,"he said while laughing, dahilan kung bakit napatigil ako sa pagkuha ng remote at napakunot ng noo habang nakatingin sa kanya.
Hindi ko alam kung seryoso sya sa sanabi nya o hindi dahil tumatawa sya habang sinasabi nya iyon.
"What do you mean?" tila naguguluhang tanong ko kahit ang totoo ay gusto ko ng magtatalon aa tuwa.
"Let's have a date," he casually said.
"What?Are you out of your mind, Clifford?We can't go outside coz' of the coronavirus!"I said in disbelief.
"Haha, don't worry. We won't go to a crowded place, let's have a date in a private island,"nakangiting sabi niya.
"Where and how?"tila di makapaniwalang tanong ko.
"We will going to my private island for three days, actually nasa rooftop na ang chopper na sasakyan natin,"he said while smiling.
"But how?I haven't heard any sound," naguguluhang sabi ko.
"Coz' you're a sleepy head!"he said while laughing.
"You mean lumapag ito nong tulog pa ako?"I ask,he nodded while smiling playfully.
Aish,ganon ba kahimbing ang tulog ko para hindi magising or marinig man lang ang malakas na ingay ng isang chopper?
Hindi pa din talaga ako nasasanay sa playful side ni Clifford dahil parang kailan lang ay para syang yelo sa lamig ng trato sakin.
"Yeah, you're right,"he said while nodding.
"So you planned for this?!"I said in a surprise,I never thought he will do that kind of efforts.
"Uh-huh, you're right again,"he said while smiling playfully,I looked at his eyes and I saw how it shine in happiness.
Hindi ko na napigilang mangiti dahil sa saya,pagkatapos ng mga nangyari ay hindi ko inaakalang mangyayari pa ang ganito.
Pagkatapos kong magbihis at kumuha ng ilang gamit ay dumeretso na kami sa rooftop..
Tama nga siya,may nakahintong chopper dito pero napakunot ako ng noo nang wala akong makitang pilot kahit saan.
I look at him and he's just smiling playfully.
"Hey, where's the pilot?Pano tayo makakapunta don if walang pilot na magpapalipad ng chopper, Clifford?" nakakunot noong tanong ko sa kanya.
"I'm the pilot,"he proudly said.
My eyes widened,hindi ko alam na kaya nyang magpalipad ng chopper.
"How come?"I knew him for years but I really don't know.
"Pinag aralan ko?Haha don't be surprised, let's go?" sabi niya saka nilahad ang kanyang kamay,bitbit niya sa kabila ang mga bag na pinalagyan namin ng mga gamit.Hindi na lang ako nagsalita at inabot ko na lang ang kamay niya.
He's right,alam nga nya kung paano magpalipad! Habang nasa byahe ay hindi ko mapigilang lumingon sa paligid dahil sa mga magagandang tanawin.
Nahuhuli ko din siyang tumitingin sakin bago tumingin ulit sa harap,napailing na lang ako dahil ngiting ngiti siyang makita kung gano ako ka excited.
Pagkadating namin sa isla ay hindi ko mapigilang mamangha dahil sa aking nakikitang napaka gandang tanawin,pinong pino ang puting buhangin,kumikinang ang dagat dahil sa sinag ng araw,may mga puno sa paligid at napaka presko ng hangin.
Siguro ay iisipin kona lang na nagbabakasyon ako at walang problemgang hinarap sa kasalukuyan para nakaiwas sa pag kagkabahala.
Napatingin ako sa likod ko kung nasaan si Clifford,bitbit niya ang mga bagahe namin habang nakangiti. Ipinilit ko na ako na lang ang magbibitbit ng akin pero hindi siya pumayag kaya hinayaan kona lang.
"Let's go?Ipapakita ko sayo ang titirahan natin,"nakangiti nitong sabi,agad naman akong tumango at sumunod na sa kanya.
Huminto kami sa harap ng isang malaking bahay, vintage ang theme nito pero ng pumasok kami sa loob ay puro modern ang mga gamit at ang design.
Ang aliwalas tignan na bumabagay sa lugar.Sa second floor daw kami matutulog ni Clifford, pumasok ako sa sinasabi niyang room na tutulugan namin,hindi ko napigilang mapa 'Whoa' dahil sa ganda nito. Malaki ang kama at ang refreshing ng theme nito at bukod don ay may veranda din kung saan tanaw na tanaw yung magandang view nang dagat.
Pagkatapos naming maglibot sa bahay ay pinapahinga muna ako ni Clifford sa kwarto,hindi na ako tumanggi dahil gusto ko din munang makapagpahinga.
Habang nakahiga sa kama ay hindi ko maiwasang maalala ang pandemic na kinakaharap ng karamihan ngayon.
We really can't tell,this virus is our greatest enemies that we can't see so it's really dangerous.The only thing that we can do is to pray.
Though it's a blessing in disguise,I think kung hindi ito nangyari ay baka hindi pa kami nagkaayos ni Clifford ngayon,siguro ay iniiwasan padin nya ako at patuloy na sinasaktan emotionally.
Sa oras ng mga sakuna o kasiyahan ay Siya lang ang laging nanjan na pwede nating lapitan ano mang oras na makakatulong saatin.
Alam kong lilipas din itong pandemic na ito, everything will gonna be okay,soon,in His grace.
Dahil siguro sa pagod ay hindi ko na namalayang nakatulog na pala ako habang nag iisip.
Palubog na ang araw ng magising ako,bumaba ako at hinanap si Clifford.Nakita ko siyang nagluluto sa kusina,kaysa kausapin ito ay lumabas na lang ako papunta sa tabing dagat para mapanood ang paglubog ng araw.
Gusto ko sanang mapanood ang paglubog ng araw kasama sya ngunit abala sya sa pagluluto.
Sana sa pagsikat ng araw kinabukasan ay maging maayos na ang lahat.
Nakaupo ako sa buhangunan habang pinagmamasdan ang palubog na araw ng bigla kong naramdaman na may umupo sa tabi ko,agad ko itong nilongon at bumungad sakin ang nakangiting mukha ni Clifford.
Dahil nga palubog na ang araw ay nagiging kulay dilaw na ang langit,nagrereflect ito sa mukha niya kaya napangiti ako habang pinamamasdan ay perpektong mukha niya.
"Hi, Beautiful!"nakangiti niyang sabi kaya kunwari ko siyang inirapan bago ko sya tinawanan.
Napatingin ulit ako sa kanya ng bigla niyang hinawakan ang kamay kong nakapatong sa buhanginan.
Kinuha niya ito saka hinalikan saka ngumiti saakin ng malawak.
"Hey,give my hand back,"angal ko habang nagpipigil ng ngiti dahil sa kilig.
"Why would I?"he asky while smiling playfully.
"It's my hand and you have yours so give it back,"sabi ko habang pilit itong inaagaw pero dahil nga mas malakas siya ay hindi man lang ito natitinang,humalakhak siya dahil hindi ko ito maagaw kaya hinampas ko ang dibdib niya gamit ang isang kamay ko.
But instead na siya ang masaktan ay ako dahil sa matigas ang dibdib niya.
Nawala bigla ang ngiti ko dahil sa alala,yeah matigas talaga ang dibdib niya, literal.He hurt me a couple times backthen.
Ngumiti na lang ulit ako saka hinayaan siyang hawakan ang kamay ko,pinagmasdan ko ang araw na unti unti nang lumulubog kasabay ng pagdilim at pagliwanag ng mga bitwin.
Sana kinabukasan ay ganito padin siya,sana hindi na naman siya bumalik sa pagiging g*go niya,at sana maalal niya na ako.
It hurts when the person you love so much doesn't even remember you.