logo
logo-text

Tải xuống cuốn sách này trong ứng dụng

Chapter 5

“Christmas is all about love, family, forgiveness,” the priest said. 
The second day of simbang gabi. Hindi na lang kaming tatlo nila Mama at Lola ang pumunta, kung hindi ang buong kasapi ng pamilya. Halos dalawang upuan na pahaba ang na kunsumo namin dahil sa dami namin. I was seated with my cousins, while Mama at ang mga kapatid niya ay kasama si Lola sa unahan at doon nakaupo. 
“Wow, family,” ani Rich sa aking tabi. She looks beautiful and angelic in her dress, but her attitude is the opposite. 
Kiss is beside me,too. Kausap niya ang kan'yang kapatid. Kuya Leo and the other boys are seated behind us. Dito kasi sa amin umupo ang mga nakababata naming pinsan. 
I slightly pinched her arms, “Tumigil ka nga,” I said but grinning. 
Natigil ang mga mata ko sa unahan, katabi ni Papa ang dalawa niyang anak. His wife is not here, thankfully. Sa pasko na raw ito darating dahil madami raw itong ginagawa. 
“Arte arte ng kapatid mo, natamaan ko lang yung mala empanada niyang damit nag sungit na,” Kisses said when she saw me looking at Delilah. 
Delilah is just my age. She's blonde and fair, ang damit niya ngayon ay mala empanada ng ilocos. Ang kapatid niya naman naman na si Desmond ay naka itim, pati ang buhok ay itim. They look good, but not just our taste or just maybe I don't like them. 
I giggled, “Baliw, hayaan mo na. Ikaw nga para kang maghi-hip-hop,” I joked. 
She glared at me. “I'll be attending something later. Ganito ang outfit,” she rolled her eyes. 
Natawa ako. “San ba ‘yan? Sama ako,” I said. 
She grinned at me, “Himala, alam ko rason,” she said. 
I just laughed at her pero agad din na tahimik dahil sinita kami ni Kuya Leo. After the mass, we had pictures. Gusto ko na nga rin umuwi dahil antok na antok na ako, pero ayaw ko rin naman doon mamalagi sa bahay dahil nandyan sila.
Nang makalabas kami ng simbahan ay nagpaalam si Kiss sa Mommy niya. Gusto rin sumama nila Rich kaya nag paalam na rin sila pwera na nga lang sa mga nakababata naming pinsan na hindi pinayagan dahil nga sa gabi na. 
I went to Mama, “Ma. I'll go with Kiss and Rich, the rest of the boys will come, too,” tinuro ko ang mga lalaki kong pinsan na ngayon ay hinihiram ang susi ng van. 
Tumango si Mama at inuos ang nagulo kong buhok sa noo. “Okay, text me kung saan kayo pupunta,” I nodded. 
“Nagpaalam ka na kay Papa mo?” biglang tanong niya sa akin na kaya natahimik ako. She noticed my silence so she pinched my nose. 
“Ma!” sita ko sa kan’ya. We both giggled. 
She smiled at me, “Magpaalam ka sa kan’ya. I raised you, remember?” she said that and made a nod and followed her command. 
I glanced at my father. He's with her children. Nahihiya man ay tumungo ako sa kan’ya para magpaalam. 
“Ahm, sasama po ako kila Kiss and Rich, kasama rin po sila Kuya Leo,” I said and pointed my cousins who are ready to go. 
Delilah looked at me, “Saan kayo pupunta?” singit nito sa usapan.
Mas nauna pa siyang mag tanong kaysa sa tatay ko. 
“Hmm, Kiss wanted to watch a play, I guess,” I said. 
“Anong oras kayo uuwi? Isama mo na rin itong mga kapatid mo,” ani Papa. 
Hindi ko naitago ang pagkunot ng noo ko. “Po?” 
Desmond crossed his arms, “Do you want us to come?” tanong nito sa akin. 
Sa kanilang dalawang magkapatid, I can bare with Desmond presence kasi hindi siya bida-bida. But her sister is too much to bear. 
“I think ayaw niya,” tumaas ang kanan niyong kilay. 
My lips parted. Ni hindi ko pa nga naibubuka ang bibig ko. That's why I hate her, she predicts something that is right. 
“Benzene,” tawag sa akin ng tatay ko. It's like a warning, I didn't do anything though. 
I sighed secretly, “They can come po,” I said. Bumaling ako sa magkapatid, Desmond is already staring at my reaction, “Hintayin na lang namin kayo sa van,” I said and turned my back at them. 
I walked towards my cousin. Richie is waiting for me and so is Kiss. “Nem, anong oras na?” kunwaring tumingin si Kiss sa pulsuhan niya. 
Tinulak ko ang ulo niya, “Tabi, dadaan ako,” badtrip kong sabi. 
“Hala, sino ang nagpalabas kay anger?” sinundan ako ng tingin ni Richie nang makapasok ako ng van. I seated in front. 
Biglang dumungay mula sa passenger seat si Ferrero, “I think it's because of them,” he said and pouted the entrance of the van. It was Desmond and Delilah. 
“Hi, guys! This will be fun! I love road trips,” Delilah said. 
Nakita ko naman na tinignan siya ng dalawa, Richie and Kiss, “So sad. We're not going to do that,” ani Rich at inunahan na pumasok si Desmond at umupo sa tabi ko. 
“What?” Delilah was disappointed hearing those. “But we'll watch play daw, diba? Well that's fun!” ani Delilah kay Kiss at pumasok na sa loob ng van. 
I looked at Kiss, ngumiwi ang bibig niya. When she felt my presence, she scratched her head. Natawa ako ng bahagya. Dumapo ang mata ko sa taong nasa likod niya. It was Desmond. I tilted my head when I saw something on his expression. He sighed heavily. Lumingon siya sa akin, I quite startled. Agad niyang iniwas ang tingin at pumasok na rin sa loob ng van. 
We had music along the way. Si Kiss at ang kan'yang kapatid ang namumuno sa musiko. Leo said we'll be having our late dinner at Jollibee. Sabi niya rin na wag na raw kaming mag dine in and just go to the ruins instead of seeing play. Kiss agreed,too. I didn't know the reason why she agreed. Siya nga ang rason kung bakit kami ngayon nagsama-sama dahil sa play na panonoorin sana namin. 
“What? Jollibee? Ayaw niyo ba ng Kenny Rogers?” Umangal nga pala si Delilah. 
I saw Kiss roll her eyes. 
“Stop it Lilah, Jollibee tayo pupunta,” narinig kong sinita ni Desmond ang kan'yang kapatid. 
I bit my lips. Richie is already sleeping beside me and on my shoulders. Hindi ko alam kung bakit lagi itong puyat. 
“Zene, ikaw muna mag swipe?” 
Napakunot ang noo ko sa sinabi ni Kuya Leo. Tumawa siya nang makita ako. 
“Ahm, we can use our card,” ani naman ni Desmond sa likod. 
Agad naman ako na lumingon sa kan’ya. Her sister was in a bad mood as she crossed her arms. 
“No! It's okay. Binigay ni Lola card niya sa akin,” I said. 
Lumaki naman ang mga mata ni Kiss, “What?! Ang daya mo talaga. Oo na ikaw na ang papamanahan,” she said with so much hatred. 
Binalik ko sa dating posisyon ang katawan, “Ang bungangera. Edi sana kasi ikaw kumuha noong inutusan ka bago tayo umalis?” I said. 
Tumawa naman ang magkakaibigan ko nang mabara ko ang pinsan. Kiss just stuck her tongue at me childishly. Dumating na kami sa drive thru ng jollibee. Hindi naman ganun kahaba ang pila. 
“The heck! Who's that?” narinig ko tumawa si Ferrero. 
“Iba rin ang trip ng isang ito,” si Kuya Leo naman. 
I don't know what they are talking about. Busy ako sa aking cell phone because my friends are bombarding me with a lot of messages and invitations. 
Drienna: 
Don't say no! Lagi ka na lang gan’yan. 
Maeve: 
Okay lang. Sino ba naman kami, hindi ba? Okay lang Zene. We know that we're not really on your TOP priorities. 
Saddie: 
Mga OA. 
“The heck with these people?” I whispered to myself and laughed low. I typed a reply to them saying that I'll see them on Sunday. Mga hindi makapaghintay. 
“Who is he? He is cute,” I heard Delilah say behind me, and then she giggled.
Kanina pa nila iyon pinag uusapan. Dahil sa kuryoso ay lumingon na rin ako. I squinted my eyes so that I could see better. Black shirt, gray pants, black cap, fair skin, and wide shoulders. 
Mas lalo ngumunot ang noo ko. Nakatayo sa labas ng cashier. He's the only one without vehicle pero sa drive thru siya pumunta. 
“I think I know this guy,” I was talking to myself but Delilah heard me. 
“You do?” 
Bahagyang lumingon sa banda namin ang lalaki. And my eyes widened, definitely I know this guy. Tumawa ako nang umalis na siya sa pila siguro ay hihintayin na niya ang order niya sa kabila. 
Umiling iling ako. Si Zaren ang lalaking iyon. He's capable of doing things you didn't expect to. How come he's walking and not using there car?
After him, kami na ang sumunod. I passed the card to Kuya Leo. Siya na ang pumili sa mga kakainin namin. We trust him on that as he is the oldest. Nang makuha ng cashier ang aming order ay tumungo na kami sa hintayan. Pinasa ko muna ang ulo ni Rich kay Kiss dahil I need to see Rheiden. After all, he's my friend. 
“San ka punta?” tanong ni Ferrero sa akin. 
I fixed my hair, and pointed to the guy leaning on the signage. “Si Zaren, still remember him?” 
Kisses lips become ‘o’, “That's why he looks familiar,” she said. 
I smiled and nodded, “Yup. I'll be back, wait for me.” I said heading out. 
“Wag na, maglakad ka pauwi,” Ferrero said that made me rolled my eyes. 
Bago ko pa man mabuksan ang pinto ay nag salita si Delilah, “Can I come?” tanong nito. 
My forehead is slightly knotted. “Ahh–” 
“No, Lilah. Stay here,” sabay kaming lumingon kay Desmond na ngayon ay kunot noo na nakatutok sa kan'yang cellphone. 
I bit my lips as I pout, lumingon ako kay Lilah. “Madali lang naman ako,” I said, kahit hindi kailangan ay sinabihan ko pa rin siya. 
Kahit labag sa loob dahil hindi napagbigyan ay tumango siya at umayos ng upo. Liningon ko si Kisses na nagpipigil ng tawa. Pinandilatan ko siya ng mata. 
Tumungo na ako sa pintuan at binuksan na ito ng napahinto ako sa sinabi ni Desmond, “Don't take too long,” he said indirectly at me because he's busy tapping his phone. Kahit hindi man niya kita ay tumango ako at pagkatapos ay lumabas. 
I walked towards Zaren. He looked occupied with his thoughts when I clapped my hand In Front of him. 
“Hey!” Angat nitong tingin sa akin, nakakunot pa ang noo. 
Tinaasan ko siya ng kilay. Lumaki pa ng bahagya ang kanyang mata, he realized that it was me who interrupted him. 
“Anong trip mo kanina?” tanong ko sa kan'ya at tumungo sa tabi niya para sumandal. 
Nakita kong sinundan niya ako ng mata. He looked shocked that she saw me out here. 
Ngunot ang noo ko na tinignan siya, “Problema mo?” It is starting to annoy me. 
He shook his head a bit, and a smile crept on his lips. “Hindi kita nakilala. You look neat,” he compliments. 
Tumaas ang kilay ko, “Amfeeling, mukha ba akong magulo kahapon?” inis na tanong ko sa kan’ya dahil nagkita rin kami kahapon pero hindi ko naman ito narinig sa kan’ya. 
He laughed, humawak pa siya sa tyan niya, “Hindi! I mean kasi ang ganda mo ngayon,” tumango-tango siya. 
I raised my brows, suppressing a smile. “Ewan ko sayo!” 
He laughed again. Sinapak ko lang ang braso niya. Sabay kaming napa lingon sa van namin, bumaba roon si Desmond, kasama si Ferrero. Pumasok sila sa loob ng Jollibee, iihi ata. Tinanguan ni Feo si Zaren, ganoon din ang binalik ng kasama ko. 
“Oh, nandyan pala sila Des?” tanong ni Zaren nang hindi tumitingin sa akin. 
“Yeah,” I just responded. 
Sabay kaming napaayos ng tayo nang dumating ang isang crew ng jollibee. Kinuha niya ang dalawang paper bag na malaki. I helped him a bit dahil muntik na matapon ang coke. 
“Thanks, Zeney,” he said. I just nod at him. 
“Sige na, ingat ka,” paalam ko sa kan’ya dahil alam kong kailangan na rin niyang umuwi. Nakita ko na rin lumabas sila Feo dala ang tatlong paper bag, nakita kong sumulyap samin si Desmond. They reached they van and opened it, pero hindi nila ito sinirado, umupo sa may gutter si Feo at kumuha ng fries. 
Zaren gave me a stare, “Grabe pinapaalis mo na ako?” he asked. 
“Oo,” I said without hesitation. Alangan naman tumambay pa siya rito. 
He chuckled, “Fine. Pero wait,” tinawag niya ng gumalaw na ako para umalis. 
“Oh?” 
Zaren Clenched his teeth, “Sabay tayong mag simba bukas,” is that a question? mukha kasing hindi siya sigurado. 
Tumango ako, “Pwede, sige una na ako. See you bukas.” Paalam ko, hinihintay na kasi na kasi ako ng mga pinsan ko. 
Ngumiti si Zaren at tumango, “Yes. See you!” 

Bình Luận Sách (6)

  • avatar
    NuezKacey Cassandra

    lovely

    11/05

      0
  • avatar
    CañeteEugenio

    beautiful story

    24/08/2023

      0
  • avatar
    Reijah Aglubat

    nag nga ngaw ngaw 'yan lods

    16/08/2023

      0
  • Xem tất cả

Các chương liên quan

Chương mới nhất