Nilisan nina Luke ang upuang kinauupuan nila kaharap ang mga kaibigan niya. Her heart beat so slow as she saw him. Muli niyang naramdaman ang sakit sa nakaraan nito kasama si David. Muli niyang naalala ang lahat- kung paano sila nagkakilala at naging malapit sa isa't isa.
“Ash, are you okay?” anito sa sinserong tinig.
“You know what, ayokong nakakakita ng babaeng umiiyak dahil naniniwala akong, women are much stronger than men. Ash,”
“Gusto kong huminga,”
“Pero, kahit ang hangin ayaw kang pagbigyan. You want hug? I’m here,”
“Can I?” binuka nito ang kanyang mga bisig at hinihintay nitong lumapit sa kaniya ang asawa. Mula sa sasakyan nila, kitang kita ni Ashley na nakatingin si David sa kanilang pwesto.
Lumapit si Ashley sa asawa hindi para yumakap kung ‘di para halikan niya ito. She grab his lips at unti-unti niyang nararamdaman na gumaganti ng halik ang asawa. Inalalayan ni Luke ang ulo ng asawa dahil mas maliit ito kaysa sa kaniya.
“Sorry,” her whispered at pumasok na sa sasakyan.
“Are you-”
“Sorry. I didn’t mean it,” nilingon siya nito at pinakitaan ng kakaibang reaksyon sa narinig.
“Don’t worry, alam ko naman na plano mo lang iyon para hindi ka na kulitin pa ni David. It’s okay,” walang emosyong sabi nito at nag focus na lang sa pagmamaneho.
Mag-isang naglalakad si Ashley pabalik ng kanilang kwarto sa hotel kung saan sila naka check-in.
She fell herself on the bed- wearing her fears sa muling pagtagpo ng kanilang landas ni David. She’s afraid to look from the past but she can’t forget the happiness na binigay ni David noon sa kaniya. She can't even forget the love she felt every time she's with him. The laughs and smiles on their past, isa-isa iyong bumabalik sa isipan niya.
Halos alas-otso na ng gabi pero hindi pa rin bumabalik si Luke. Kanina pa rin tumatawag ang Mommy and Daddy ni Ashley pero ‘ni isang tawag at text ay wala siyang sinagot at nireplayan. Ayaw niyang makaramdam ng galit sa Mommy nito dahil sa ginawa nitong palayuin ang isang lalaking minsan na niyang minahal.
She was about changing her clothes as the bell rang, “Luke?”
“Good evening Mrs. Montecillo. Sorry if I disturbed you. By the way, I saw his card with your wedding photo kaya I do ask my manager and I found na kasama n’yo siya,” ani ng guard.
“Guard, dalhin mo ako sa maganda kong asawa. Alam mo bang, tinawag siyang campus queen dahil sa gandang taglay nito? Kung makikita mo lang ang asawa ko, mabibihag ka rin do’n tulad ng…. tulad ng nangyari sa akin. Devil CEO ako pero pagdating sa kaniya...para akong lantang gulay sa palengke kapag kasama ko siya,"
“Thank you guard,” nakangiting sinara ni Ashley ang pinto nang makalabas ang guard na nagdala sa kanyang asawa.
“Alam mo ba guard? Hindi naman talaga kami kinasal dahil mahal namin ang isa’t isa, kinasal kami para iligtas ang mga negosyo ng pamilya namin na nasisira dahil sa mga issue. Pero, I already fell in love with her. Wala eh, ang ganda niya, ang ganda ng mga ngiti niya,” hindi mapigilang tumayo lang at makinig si Ashley sa sinasabi ng kanyang asawa.
“Mahal ko na yata ang asawa ko? You know what, she kissed me. She really kissed me. Pero, lahat ay part ng plano niya. Ang sakit ‘di ba? Nagseselos ako, sa tuwing, ibang lalaki ang pinupuri niya sa harapan ko. Nagseselos ako,”
“Alam mo rin ba, guard? Gusto ko siyang angkinin, ‘yung talagang akin. Ayokong mawala ang asawa ko,” ramdam ni Ashley ang sincerity ni Luke sa mga salitang binibitawan niya.
“Go to your bed, Luke,” anito habang tinutulungang tumayo si Luke.
“Eh, eh, eh, eh,” nawalan ng balanse si Ashley nang yakapin siya nito.
..........
“Good morning, Ash. About yesterday… what are you doing?”
“Obviously nagi-impake,”
“Yes, I know. Pero bakit?”
“Gusto ko ng bumalik ng Manila. If you want to stay here, magpapasundo na lang ako sa secretary ko,” anito nang hindi lumilingo sa asawa.
“You don’t need, sabay na tayong bumalik ng Manila. Aayusin ko lang ang mga gamit ko,”
Umalis sila ng hotel ng alas-nueve ng umaga- walang kibuan at pansinan. Halos alas-dies na ng gabi silang nakauwi sa bahay nila Luke.
..........
“Mom, let’s have a talk tomorrow. Gusto na namin magpahinga,” ani Luke sa kanyang Mommy. Kita ni Ashley ang reaksyon sa mga mukha ng Daddy at Mommy nito.
“Sa sofa na lang ako matutulog. Magpahinga ka na at sigurado akong napagod ka sa malayong biyahe,” he said as he fell himself on the sofa near at bed.
“Oh,” she nodded.
Papikit na ang mga mata nang kumidlat ng malakas, “Haaaa.”
“Ano'ng nangyari, Ashley?” napa bangon si Luke sa pagtili ni Ashley dahil sa takot nito sa kidlat. Natataranta ito habang tinatanong ang asawa.
“I need Mom. Natatakot ako sa kidlat,” anito na kapit na kapit sa mga braso ni Luke. Ramdam ni Luke ang panginginig ng katawan ni Ashley sa takot.
“Ssshhh, nandito ako huwag kang matakot,” anito sa sinserong boses.
Ramdam niya ang paglapat ng katawan ni Luke sa kaniya. Hinawakan niya ang kanang kamay ni Ashley at hinahaplos ang likod. Pilit niyang pinapakalma ang asawa.
“Nananaginip ba ako?” ang tanging nasambit ni Ashley sa lalaking katabi niya sa higaan. Gumalaw ito at minulat ang mga mata.
“Gising ka na pala?” anito sa nakangiting mukha.
“Sa tingin mo, panaginip ito?” dagdag niya na ikinalaki ng mga mata niya. Dali dali siyang napatayo nang mapagtanto niyang totoo ang nangyayari at hindi panaginip na sa kanyang tabi ang asawang si Luke.
“Good morning,” bati ni Luke sa nagugulahang Ashley.
“Hindi ka man lang ba-”
“Akala ko sa sofa ka natulog? Bakit nasa tabi kita?” ngumisi ito sa sinabi ni Ashley.
“Now I know kung saan ka takot. Takot ka pala sa kidlat?” tumawa ito ng mahina at nagtungo na sa banyo.
“Ma’am Emma, narito na po sila,” ani yaya Rosie nang makarating sila sa dining area.
“Good morning Mom, Dad,” bati ni Ashley sa mag-asawa at umupo sa tabi ni Luke.
“Tumawag sa akin kagabi ang Mommy mo, Ashley. Sinabi niya na may phobia ka sa kidlat at kulog kaya kailangan mo ng kasama sa kwarto. Mabuti na lang at kasal na kayo,” sinsero nitong sabi. Napa lingon sa pwesto niya si Luke nang marinig niyang hindi lang basta takot ang asawa sa kidlat kung ‘di may phobia rin ito.
“On leave pa rin kayong dalawa kaya dito na lang muna kayo sa bahay kung ayaw n’yo sa boracay. Mas makikilala n’yo ang isa’t isa lalo na sa mga ganitong bagay, right Honey?”
“Tama ang Mommy n’yo. Mas mabuti kung kilalanin n’yo ang isa’t isa para hindi masira ang napagkasunduan,” anito at tumingin kay Luke.
Tinapos nila ang pagkain at tulad ng sinabi ng Mommy at Daddy nila, nag-stay sila sa bahay para mas kilalanin ang isa't isa. Abala ang dalawa sa kani-kanilang ginagawa. Si Luke para sa presentation na kakailanganin niya sa susunod na buwan habang si Ashley naman ay tinutuloy ang paggawa ng mga bagong steps sa napili nilang tugtog.
“Pinapanood mo ba akong sumayaw?”
“Hindi ah. Inaasikaso ko ang proposal na kailangan ko next month. Masyado kang mapag-isip,” she laugh softly as she saw his reaction.
“You are already in love with me, Luke,” nanlalaki ang mga mata niyang tumingin sa papalayong Ashley. His heart beat so fast and faster. Hindi niya alam ang gagawin. Bumagsak sa sahig ang mga papeles na hawak niya dahil sa pagkabog ng dibdib nito.