BARBARA's POV
💛💛💛
Napahikab ako nang isasalin ko na ang niluluto kong pancakes sa plato. Anong oras na ba? At kaagad akong napalingon sa wall clock na mayro'n ang kusinang ito. 5:55 A.M.
Mag-aala sais na pala. Kailangan ko na ring gisingin si my labs.
Maaga akong gumising para ipaghanda ng agahan si Clark my labs so sweet. Ito ang unang araw namin sa rest house na ito. Hapon na kami nakarating dito kahapon kaya dumiretso lang din kaming dalawa ng pahinga.
Napangiti ako nang maalala kong kaming dalawa lang ni Clark ang nandito sa bahay na ito. At pinagluluto ko s'ya ng breakfast na parang totoo niyang asawa. Gosh! Gan'to ang pala ang buhay ng misis!
Matapos maisalin ang bagong lutong pancake sa pinggan, ay saka ko inalis ang suot kong apron. Dumiretso kaagad ako sa harap ng full length mirror na nasa sala.
Gosh Barbara! Ang ganda mo talaga! At kinembot-kembot ko pa ang aking baywang sa harap ng salamin. Pero natigilan ako nang may maamoy akong hindi kaaya-aya. Kaagad kong inamoy ang paligid sa pag-aakalang doon nanggagaling ang amoy na iyon. Lalo akong napasimangot nang mapagtantong ako ang nangangamoy na iyon. Inamoy ko ang damit na suot ko at saka napailing! Hindi sapat ang gandang taglay ko kung amoy naman akong itlog at hotdog.
Bago dumiretso sa kwarto ni Clark my labs ko ay nagmamadaling dumiretso muna ako sa aking kuwarto. Doon, nagwisik-wisik ako ng Juicy cologne, 'yong kulay red. Mura lang ang cologne na 'to pero mabango! Tinalo ang Victoria's Secret. Kaya endorsed kung endorsed ni Kathryn B. ang pabangong ito e!
Huminga ako ng malalim upang masigurong humahalimuyak na ako. Saka ako lumabas ng aking kuwarto.
Kumatok muna ako sa kuwarto ni Clark. Mahirap na at baka kung ano na naman ang maabutan ko sa loob.
"Clark?" tawag ko bago ako kumatok ulit. "My labs?!"
Tulog pa ba si my labs?
Sinubukan kong pihitin ang door knob ng pintuan ng kuwarto ni Clark at napangisi kaagad ako nang hindi ito naka-lock.
Dahan-dahan kong pinihit ang pinto upang mabuksan. Mula sa maliit na siwang ay sinilip ko loob ng silid ni Clark. Iginala ko ang paningin ko sa kabuuan ng kuwarto niya.
"Clark my labs?" tawag kong muli sa kaniya.
Wala si Clark sa kama pero may mga nakakalat na mga damit sa sahig. Pumasok na ako sa loob ng kuwarto at nagdiretso sa may banyo. Kahit gusto kong pasukin si Clark sa loob, pinili ko munang kumatok.
"Clark my labs?"
"Naliligo ako, Maid! Bakit?"
Naliligo daw, Barbara! Siguro ang sarap panuorin ni Clark my labs maligo. Magandang agahan sa umaga ang hotd---- Napailing-iling naman ako sa kamanyakang gumagana na naman sa utak ko. Hay nako, Barbara!
Para maiwasan ang maagang kaberdehan ng utak ko, naisipan ko nalang pulutin ang mga nakakalat na damit ni my labs.
Hay nako 'tong Clark ko, napakakalat. Ang sando niya ay nasa sahig habang ang pants naman niya ay nasa may tapat ng pinto ng banyo. Tsk. Ano ba si Clark, dating ahas?
Kaya kailangan talagang mag-asawa ni my labs ng babaeng 'tulad ko na hindi mateturn off sa kaburaraan niya.
Nang mailagay ko na sa hamper 'yong mga pinaghubaran ni my labs, napagdesisiyonan ko namang ayusin ang kama niya na gulo-gulo. Ngunit, natigilan ako nang dumako ang paningin ko sa lamp shade.
Tama ba 'yong nakikita ko?!
Boxer brief ba 'yon ni Clark?!
Sa halip na mandiri, agad-agad akong dumiretso palapit sa lamp shade at kinuha ang mahiwagang boxer brief ni my labs na nakasampay sa lamp shade.
Kung paano iyon nasabit do'n? Walang nakakaalam. Pero ang alam ko lang, hawak ko ngayon ang boxer brief ng future husband ko!
Kinikilig ako!!!
Sa sobrang saya ko, niyakap ko pa ang boxer brief ni Clark. Gosh! Akala ko, mahahawakan ko ang boxer brief niya sa gabi pa ng honeymoon namin. Pero mukhang mapalad talaga ang isang Barbara Magpakatapang!
Teka? Wala naman sigurong masama kung arborin ko na 'to 'di ba? Ibig kong sabihin, hindi naman mapapansin ni Clark na nawawala ang itim niyang boxer brief. At maniyak mang tingnan ang balak ko, pero wala akong pake!
"Maid?"
Nanigas ako nang marinig ko ang boses ni Clark my labs. Sheyt! Makikita niyang hawak ko ang boxer niya at siguradong kukunin nya sa 'kin 'to. Hindi ko na maarbor kapag gano'n!
"Uhmn?" At nanatili akong nakatalikod sa kaniya.
"Anong uhmn? Anong ginagawa mo riyan, Maid?"
Huminga muna ako ng malalim bago ko pasimpleng ipinasok ang boxer brief ni Clark sa may dibdib ko. Inipit ko ito sa may bra ko para hindi mahulog. Hindi naman niya siguro mapapansin iyon dahil nakatalikod naman ako sa kan'ya.
"Maid? Is there something wrong?"
"Wa-wala!"
Shet! Baka mapansin niyang medyo malaki 'yong dibdib ko! Pero, sana hindi!
"Okay ka lang ba talaga?"
Nanlaki ang mga mata ko nang pumatong na sa balikat ko ang mga kamay ni Clark. Okay. Nakakita na ba kayo ng Barbara na na-corner?
"Maid?" at hinarap niya na ako sa kan'ya.
Okay. Kalma Barbara. Hindi ka mahahalata kung 'di mo ipapahalata.
"My Labs, bakit ang tagal mo naman maligo? Nakahanda na ang agahan e. Kain na tayo?" sabay ngiti ko sa kaniya.
Kinabahan naman ako nang tumaas ang kilay niya.
"A gano'n ba? By the way, parang may iba sa 'yo? "
Pakiramdam ko inaapoyan ang puwet ko sa naging tanong niya. Napansin niya bang 'di pantay ang boobs ko?!
"Ha? Bakit my labs? Lalo ba akong gumanda sa paningin mo?"
Napabuntong hininga naman ako nang tumawa s'ya sa sinabi ko.
"There. Akala ko may problema e. But then, here you are again, making me laugh hard. By the way, ikaw nagligpit no'ng mga nakakalat kong mga damit dito?"
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Dapak! Akala ko nalihis ko na ang usapan! Bakit bumalik na naman do'n?!
"Ahh... Makalat kasi. Kaya ni-nilagay ko sa hamper."
"Ahhhh... Thanks, Maid!" at ginulo niya pa ang buhok ko. Pagkatapos ay tinalikuran na niya ako at nauna nang lumabas ng silid.
Nanlalambot naman ang mga tuhod kong napaupo sa kama niya. Ghad! Akala ko 'di ko malulusot 'yon!
Akmang huhugutin ko na ang magic boxer brief ni Clark mula sa bra ko nang bumukas ulit ang pinto. Lumabas do'n ang guwapong mukha ni my labs na nakangisi sa akin.
"Com'on, Maid?! Akala ko ba magpapakain ka na?"
"Ha?!" Naghuramentado naman ang puso ko sa sinabi niya!
Teka?! Tama iyong dinig ko sa sinabu niya 'di ba? Ako? Magpapakain?
"Breakfast? 'Di ba?"
Por dios por santo! Akala ko naman kung ano na ang ipapakain ko!
"Ahhh... O-oo. Sunod na ako."
"Ayaw. Gusto ko sabay tayong lumabas. Kaya... tara na?" at kinindatan niya pa ako.
Ako lang ba? O puro dirty statements iyon? O dirty lang talaga ang isip ko?
"Maid? Imagining things? Tara na! Nagugutom na ako!"
"Oo na nga!"
Nang isara niya na ang pinto nang kuwarto, dali-dali ko nang inalis sa may bra ko iyong boxer brief ni my labs at inilagay sa bulsa ng suot kong short. Bakit ba 'di ko naisip na sa bulsa nalang ilagay?
--------
"My Labs? Masharap ba?"
Natigil naman sa pagsubo si Clark no'ng kanin at nakataas ang kilay na tiningnan ako.
"Talking while your mouth is full, Maid? Not really a proper eating habit."
Nag-peace sign naman 'agad ako sa kan'ya. Tama naman 'yong sinabi ni my labs. Alam ko rin namang concern lang s'ya sakin kaya gano'n.
Nilunok ko muna 'yong nginunguya ko bago ko muling kinausap si My Labs.
"My labs? Masarap ba?"
"Oo. Masarap ka--"
WATDA!? MASARAP AKO?!
"Ano ka ba naman, my labs! Alam kong masasarapan ka sa 'kin pero, hindi mo pa naman ako natitikman a!"
Naiiling naman akong tiningnan ni Clark. Bakit? May mali ba akong sinabi? Iyon naman talaga ang ibig niyang sabihin a.
"You are crazy, Maid," naiiling niyang komento bago itinuloy ang pagkain.
Nanatiling nakakunot ang noo ko dahil hindi ko maintindihan ang tinutukoy niya. Habang si Clark my labs, ayon at nagpatuloy sa pagkain.
Napangiti ako dahil mukhang sarap na sarap si Clark sa mga niluto ko. Simple lang namang agahan iyon, pero mukhang gusto talaga niya.
Truly, a way to a man's heart is through his stomach.
"Maid? What are you staring at?"
"Ha? Kasi My labs, ang pogi mo kumain. Ang sarap panuorin." at kinindatan ko pa s'ya.
Napangiti ako nang malawak ng humagalpak ng tawa si Clark 'tapos ay pumalumbaba sa mesa. Mediyo inilapit niya pa ang kaniyang mukha sa akin.
"Anong mas masarap... luto mo o ang pagkain ko?"
Napalunok ako sa tanong ni Clark. Ghad! Tinatanong pa ba 'yan?
"Well. Alam mo na ang sagot d'yan 'di ba? Syempre ikaw! Para ka kayang hotdog." at nangalumbaba na rin ako sa mesa bago tumingin ng diretso sa mga mata ni Clark.
Ghad! This is it! Ito ang pinakamalapit na distansya ko kay my labs!
Kumunot naman ang noo niya sa sinabi ko. Bakit nga ba hotdog?
"Hotdog?Mukhang hindi ko magugustuhan 'yan a." At tinaasan niya na naman ako ng kilay.
"My labs naman e! Para kang hotdog kasi, pinapasarap mo lagi ang buhay ko." and I showed him my widest smile.
"What's the connection of hotdog and what you just said about life?"
Hindi ako nakasagot.
"Hey, Maid! I'm asking you!"
Tinitigan ko lang s'ya.
"Maid?!"
Huminga muna ako ng malalim bago tuluyang nagsalita.
"My Labs? Bago ko sagutin 'yan, p'wede bang magrequest ako? Next time, bawasan mo naman 'yong English mo. Ang hirap."
Mula sa nakakunot na noo, bumuhanglit ng tawa ang guwapong nilalang na ito.
"You are really really crazy! From hotdog to english!" At tumawa lang siya ng tumawa.
Habang ako ay ngiting-ngiti naman dahil ako ang dahilan kung bakit siya natatawa. I'm so proud of myself, baby!
"Okay. Okay. Grabe ka, Maid. You are really something!"
"Talaga? Pero alam mo kung anong gusto kong something?"
"Ano?"
Hinawakan ko ang nakapatong na kamay ni Clark sa mesa at madamdaming tinitigan s'ya.
"Sana... Magkaroon tayo ng something."
Ang nakangising mukha ni Clark ay biglang nag-iba. Naging malungkot ang mga mata niya 'tapos ay napabuntong hininga siya.
Inalis niya rin mula sa pagkakahawak ko ang kamay niya at ibinaling niya sa iba ang tingin.
"Ang sarap ng luto mo, Maid. Salamat. Kaso nabusog ako bigla e. Akyat na muna ako sa taas."
At tumayo na s'ya. Pero bago pa sya makaalis ay kaagad kong hinawakan ang kaniyang palapulsuhan upang mapigilan ko siya. Bumaling siya ng tingin sa akin.
Anong nangyari? Okay naman kami kanina a. Bakit?
"Maid... 'Yong something na sinasabi mo? Walang kasiguraduhan iyon. Kaya nga something ang tawag, walang label at walang assurance. So, if that is the thing you wanna have, you better prepare yourself to get hurt."
Unti-unting nabitawan ko ang palapulsuhan ni Clark dahil sa sinabi niya.
Hay.
Buti pa 'tong luto ko, something na naapreciate ni Clark. Pero itong puso ko? Something in the air nalang ba?