03 | Keep your friends close, but your enemy closer
...
[Izzy's POV]
"Izzy, we're late!" Mika
"Bakit parang kasalanan ko pa?" Inis na sambit ko.
"Oh, hindi naman." Saka siya ngumiti.
Yes, we're late. At hindi ko yun kasalanan. Ito ang kauna-unahang late ko sa buong semester. Medyo naiinis ako, medyo lang.
And yes kasalanan niya. Well actually, we're blaming each other. Ayoko na lang isipin na galing akong bar at hindi pa ako umuuwi sa bahay at papasok akong walang ligo. No! Ayokong isipin na wala pa akong ligo.
I parked the car then bumaba na kami, nagmamadali naman si Mika at halos mauna na sa akin maglakad. Mukhang takot din siyang ma-late sa class ngayon.
Galit kasi sa late ang professor namin sa first subject kaya as much as possible, bawal ma-late.
Pagdating namin sa classroom ay wala pa yung professor, buti na lang at nakahabol pa kami kahit one minute na lang at start na ng class.
But then wala pa yung professor namin na galit sa late. Seems like male-late siya, magalit din kaya kami sa kanya? Char.
By the way, Mika and I are friends. Magkasama kami whole night kaka-party and all pero we're not best friends.
She is a friend, pero hindi sa lahat ng oras at sitwasyon ay magkaibigan kami.
It all happened way back then. Nang malaman kong siya pala ang nagkakalat ng chismis tungkol sa akin. Imagine having a friend so close to you and finding out na siya rin pala ang sumisira sayo? It's Mika.
[A YEAR AGO]
Na-utusan ako ng professor namin para kunin ang microscope sa laboratory. Hindi ko alam kung bakit ako yung nakita niya samantalang may mga lalake naman akong classmate na mas deserving utusan kesa sa akin. Sumunod na lang ako.
Bubuksan ko na sana yung pinto sa laboratory nang may marinig akong nag-uusap sa loob.
Actually, medyo bukas na rin yung pinto kaya mas narinig ko ang usapan nila.
"Talaga ba?"
"Yes, grabe diba? Tinawag niya pa nga yung guy like she's really into him." Mika
"My gosh, so flirty, I thought hindi siya ganun."
"I thought so too."
"Akala ko pa naman mahal talaga ni Izzy si Trevor."
"Akala ko rin but I just found out na she's flirting with someone else. Quiet ka lang ah." Mika
...
[PRESENT TIME]
What did I do? Wala, hindi ko siya inaway. Hindi kasi ako pikon, Char.
Do I have to do something? Kailangan bang sugurin ko sila at pagsasampalin? No, kapag ginawa ko yun ay para ko na ring pinatunayan na totoo ang lahat ng kinakalat ni Mika tungkol sa akin.
So I just pretend na wala akong narinig. Pumasok pa rin ako sa laboratory after kong marinig lahat ng pinagsasabi ni Mika. Syempre, she was surprised to see me and even asked kung kararating ko lang ba.
Of course, I lied. Hindi ako nananakit pero kaya kong magsinungaling kapag kailangan.
Kaya magkaibigan pa rin kami ni Mika kahit alam ko lahat ng paninira niya sa akin noon.
That was a year ago pero who knows, baka gawain niya pa ring siraan ang reputation ko. Hindi ko nga alam bakit siya ganyan eh.
She was the reason why Trevor and I broke up, dahil sa mga paninira niya sa akin. But that's okay. Okay lang naman.
Still, my Ex and I are friends. Walang puot, walang galit kaya okay lang.
Sabi nga, keep your friends close but your enemies closer, char.
Anyway, speaking of my Ex, classmate ko nga pala siya.
At dahil wala pa ang professor naming galit sa late ay kanya kanyang gulo ang mga isip-bata kong kaklase.
May nag-chichismisan, may nagkukuwentuhan, at may nagkakamabutihan sa isang sulok.
Meron ding masisipag na estudyante na nag-aaral mabuti at meron ding natutulog lang. Parang si Waigne, laging tulog.
At yung Ex ko? Nakikinig lang sa earpod niya.
"Izzy, sabay ka ba sa akin umuwi?" Tanong ni Trevor nang lingunin ako mula sa likuran ng kina-uupuan niya.
Gaya ng sabi ko, we're friends. We remain friends. We started as friends so we end it still as friends, char.
"First subject pa lang gusto mo na umuwi?"
"Nagtatanong lang naman." Nakangiti niyang saad.
"Pag-isipan ko pa." Sagot ko.
Madalas kasing sumasabay ako sa kanya pauwi, tamad kasi akong magdrive. Nagda-drive lang ako kapag may lakad ako, like kanina and madalas iniiwan ko yung kotse ko sa school kapag sumasabay ako kay Trevor.
To be honest parang wala namang nagbago sa aming dalawa. Hindi ko na nga maalala kung paanong naging kami kung ang turingan lang din namin sa isat-isa ay parang magkaibigan lang din. But of course, I did love him.
Yes, kilala si Trevor sa campus, at ako? Kilala ako dahil maraming nanliligaw sa akin. Hindi ko naman pinagmamalaki yun pero parang ganun na rin. What I mean is before Trevor, I really don't care about guys. And after Trevor, I still don't care about them.
Hindi ko alam kung anong meron kay Trevor at bakit napa-oo ako nang tanungin niya ako noon.
Hindi ko rin maintindihan kung bakit sa tuwing kinakausap ko ang bawat lalakeng nagcoconfess sa akin at balak ligawan ako ay palagi na lang kinakalat na flirt ako.
Gusto ko lang naman silang kausapin at sabihing ayoko sa kanila, not because may gusto akong iba, pero dahil ayoko nga ng manliligaw!
But then Trevor came at kinain ko lahat ng sinabi ko, yeah.
Tapos nagbreak kami at naglabasan na naman ang mga manliligaw ko. Ganun pa rin, ayoko pa rin sa kanila.
...
[Waigne's POV]
Inaantok pa ako, mamaya niyo na ako kausapin.
...
[Her POV]
"Ouch" saad ko habang hawak ang likuran ko.
Teka, nasaan ba ako? Nahulog ako sa sofa kung saan ako nakahiga, pero nasaan ako?
Tumingin ako sa paligid at kahit saang sulok ang tingnan ko ay hindi ko malaman kung paano ako napadpad dito.
Malawak na sala, malaking tv, at kulay puting dingding at kisame ang nakapaligid sa akin.
Paano ako napunta rito?
Napahawak ako sa noo at sa kaliwang braso ko nang mapansin ko ang band-aid na nakalagay rito. Wala akong maalala.
Tumayo ako at muling umupo sa sofa habang pinagmamasdan pa rin ang paligid. Bigla naman akong napatingin sa paligid ng sofa kung saan ako nakaupo, para kasing may kulang sa akin.
Yung bag ko. Nasaan yung bag ko?
Napakamot ako sa ulo at napakunot ako ng noo.
Hindi ko talaga maalala kung anong nangyari, kung bakit nandito ako, at kung saan napunta ang bag ko.
Ano bang nangyari sa akin at bakit may sugat ako sa braso at sa noo?
...