NANDITO na ako sa kwarto nagpalit ako ng damit. Saka gumawa ng mga home works ko pati na rin ng activity about doon sa debate. Gawa lang ako ng gawa hanggang sa may kumatok sa pinto. Tumayo ako at binuksan ang pintuan. Anong oras na ba? 8:30 na pala?! Kasi alam ko pgadating ko dito ay 6:00 so dalawang oras na pala akong naggagawa ng ng home works ko? Sumalubong sakin si mommy sa pinto.
 
“Baba ka na, nak. Kakain na tayo.” Sabi nya.
 
“Sige po susunod na lang po ako. Liligpitin ko lang po itong gamit ko.” At tumango naman si mommy kaya sinara ko na ang pinto.
 
Niligpit ko na lahat ng pinaggamitan. Pero naalala ko yung nangyari kanina. Ano kaya yung sasabihin nya alam ko naman na may gusto siyang sabihin pero di nya masabi. Pero bakit? At ano yun? Tch. Mamaya ko na lang iisipin yun.
 
Pagkatapos kong iligpit ang gamit ko ang gamit ko ay bumaba na ako para kumain. As always, ako lang na naman at ang kapatid ko ang magkasamang kumakain dahil naiwanan na naman kami kasi sila mommy palaging late na umuuwi dahil sa trabaho nila. Workaholic eh. Pero, I understand it naman eh. Tahimik lang kaming kumakain. Hanggang sa bigla kong naisip yung iniwan nya ako kanina.
 
“Hey. Why did you leave me at school? I thought I will go with you?” Inis na tanong ko kay Alex.
 
“Sorry na. Nagmamadali lang din ako kanina kasi may kikitain ako.” Napailing na lang ako dahil gumagana na naman ang pagiging babaero niya. Mabuti na lang at hindi na ito nalalaman nila mommy dahil paniguradong papagalitan na naman siya.
 
Noong nalaman nila mommy na nangbabae si Alex ay halos palayasin siya ng bahay. Pano ba naman may nagpuntang babae dito at nagwawala dahil hindi siya sinipot ni Alex sa date niya tapos nakita daw niya itong may kasamang ibang babae tapos noong nagpunta dito ay ibang pangalan pa ang itinawag niya rito. Hindi ko nga alam kung maaawa ako sa babae o matatawa sa kapatid ko nung time na yun.
 
“Okay. But don’t do that again. Kasi nakakahiya dun sa sinabayan ko kanina. Buti mabait yung tao.” Sambit ko pa pero nagkibitbalikat lang siya at kumain na.
 
Pagkatapos namin magusap ay umakyat na ako at nagbihis. Nahiga muna ako sa kama at iniiisip ang kung ano mang dapat sasabihin ni Jake kanina. Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.
 
Nagising ako sa sikat ng araw na nagmumula sa bintana. Naalala ko yung nangyari kagabi. Ano kaya yung sasabihin niya? Hays. Halos hindi ako makatulog dahil sa isiping iyon.
 
Bumangon na ako at nag-inat muna bago magpuntang cr. Pagkapasok ko sa cr ay ginawa ko na ang dapat kong gawin. Pagkatapos ko maligo ay bumaba na ako para kumain.
 
“Good morning!” Sabi ko pagababa ko sa hagdan. As usual ganun ulit, tahimik. So pagkarating ko sa dining room ay nagsimula na kaming kumain. Tahimik lang kaming kumakain tanging anng maririnig lang ay ang tunog ng kutsara at tinidor. Nang biglang nagsalita si mommy.
 
“Aalis kami ng daddy niyo ngayon. We will not be at home in a week. Because of the business proposal that we’re going to do. So, may gustong ba kayong ipabili?” I understand them. Hindi ko man gusto na katulad ng course na gusto nilang ipaaral sakin ang kuhain ko ay wala akong choice.
 
“Mom! Me! I want chocolates! Paubos na kasi yung nasa mini-fridge ko eh.” Well, paborito ko ang chocolates. Sa kwarto ko may mini-fridge ako dun ang laman nun ay chocolates. Pero hindi naman araw araw eh kumakain ako ng chocolate.
 
“Okay. Sige bibilhan kita ng madaming chocolate.” Yeheyyyy. Para akong bata. Well, isip bata naman talaga ako minsan. “Bye! Take care!” Sabi ni mommy.
 
“Bye!” Sabay naming sabi ng kapatid ko. Pagkatapos namin magpaalam ay umalis na agad sila mommy at daddy dahil maaga ang flight nila. Tinapos ko lang ang pagkain ko at nagpunta nang garage kung nasaan yung kotse ko.
 
Sumakay na agad ako sa loob ng kotse pati na rin ang kapatid ko. Binilisan ko na lang mag drive para makapunta agad sa school. Ayaw ko ng nale late ako sa klase.
 
I’m already a second-year college taking business administration. I will sacrifice my dream just for my brother to reach his own dream. Someone needs to take care of our company and I must do that. Kung hindi ko lang siguro iniisip ang gusto ng kapatid ko, I may take tourism now.
 
Mabilis lang kaming nakarating sa school dahil hindi naman masyadong malayo yung bahay namin sa school. Pagkarating sa school ay nilagay ko muna ang bag ko sa room ko. Nagulat na lang ako nang may lalaking nakaupo doon sa dulo malapit sa bintana. Hindi ko makita ang mukha niya dahil naka ub- ob ang ulo niya sa desk niya.
 
Hindi ko na lang pinansin iyon at nagpunta na lang sa library upang magbasa at magpalipas ng oras. Luckily, this library has a copy of The Fault in our Stars. I just love this book because they could overcome all their problems even though in the end they were not sure if it would turn out well.
 
Bwisit talaga. Muntik na akong malate kung hindi ko pa narinig ang bell ay hindi ko pa mamamalayan na time na pala kaya heto tumatakbo ako pabalik sa room. Buti na lang at hindi masyadong malayo ang room namin sa library.
 
Nang makarating ako sa tapat ng room ay maingay pa sa loob ng room kaya alam ko na agad na wala pa yung teacher namin. Nakita kong may pinagkakaguluhan ang mga babae doon sa dulo kung saan nakaupo yung lalaking nakita ko kanina. Nakita ko naman ang mga lalake na nakabusangot pero isang lalake lang ang nakita kong walang pakealam sa mga nangyayari. walang iba kundi si Jake.
 
He has this bored face while looking at me. You read it well. He is looking at me. Di ko na lang pinansin at umupo ako doon sa upuan ko.
 
Maya-maya lang ay pumasok na ang teacher namin kaya nagsibalikan na sa upuan ang mga babae.
 
“Okay students, we have our new student here. Mr. Garcia, come here in front and introduce yourself.” And then yung student na pinagkakaguluhan kanina ay tumayo.
 
Familiar yung family name niya. I don’t know sa sobrang dami kong napuntahan na lugar di ko masyadong matandaan kung sino na yung mga nakasalamuha ko.