Biglang nagulat si Mylene dahil hinila siya ni Axelle papunta sa kanya.

Magkalapit ang mukha nila. Biglang nagbago ang kulay ng mga ilaw at mas lalo pa itong gumanda.

"Ms. Gomez, simula pa lang ito kaya mag-ready sa mga susunod kong
surprise." Sabay ngiti.

Feeling ni Mylene, galing siya sa pagtakbo dahil pakiramdam niya ay hingal na hingal siya.

Hindi niya mapigilan na ma-attract kay Axelle. "Nakulam na talaga ako. Oh my God. Ano bang ginawa mo sa'kin, lokong ka?"

Tinulak niya si Axelle dahil baka marinig nito ang tibok ng puso niya.

"Ikaw talaga. Nakakainis ka. Subukan mo pa ulit yun. Lagot ka sa'kin."

Ngumiti sa kanya si Axelle.

"Suss, deny ka pa. Are you in love with me?" pang-aasar niya sa dalaga.

"Baliw. In love mo mukha mo."

"Halata naman, eh."

"Sapakin kita r'yan eh."

"Maiba ako. Ikaw ba naghanda nito?"

"Oo naman. Ilang oras ko 'yan pinaayos para maging ganyan kaganda para magustuhan mo." Sabay ngiti kay Mylene.

"'Yan na naman siya. Nagpapa-cute na naman siya."

"Huwag mo nga akong titigan nang ganyan. Naiilang ako. Tumalab na ang kapogian ko sayo."

"Baliw ka."

Lumakad si Mylene at tiningnan niya nang malapitan ang mga maliliit na
bombilya.

Tumingin siya kay Axelle. "Sayang naman, hindi ko ito mapapanood nang matagal. Ang ganda pa naman nito, kaso tatanggalin lang."

Lumapit sa kanya si Axelle. "Hindi 'yan magiging sayang." Kinuha niya ang phone at binuksan ang camera.

"Picture tayo for souvenir and remembrance nating dalawa sa araw na ito."

Ngumiti sa camera si Mylene. "Usog ka rito para maganda yung kuha."

"Oh, ito."

"Usog pa." Pinalapit niya si Mylene at inakbayan.

"Smile."

Nag-video rin sila. Pinakita niya kay Mylene. "Oh, hindi na siya sayang."

Tumingin siya kay Axelle. "Bakit?"

"Thank you." Nagulat si Axelle dahil niyakap siya ni Mylene.

Naglakad na papunta sa pintuan si Mylene. "Tara, pumasok na tayo. Maya maya, darating na yung adviser natin."

"Mauna ka na, lilinisin ko lang ito."

"Salamat ulit, ha?" Ngumiti ulit sila sa isa't-isa.

Nang lumabas si Mylene, kinuha ni Axelle ang phone nag-text siya mga
kaibigan. "Success."

Pumunta siya sa upuan niya. "Anong nangyari sa meeting niyo?" tanong sa kanya ni Miko.

"Pumili sila ng campus officers. Hindi na ako tumakbo, kontento na ako as
classroom president. Saka kapag napabilang ako sa officers, siguradong maaapektuhan ang mga raket ko."

"Oo, mabuti rin yun. Nakikita ko sayo na parang wala ka nang pahinga.
Matulog ka muna. Gigisingin na lang kita kapag dumating yung next teacher natin."

"Hindi na. Mamaya na lang sa lunch break. Kaya ko pa naman, eh, para
mahaba yung tulog ko."

Nakita ni Mylene na madumi ang paligid ng room kaya tumayo siya at
nagsalita. "Yung mga Wednesday cleaners, maglinis nga kayo! Ang dudumi, oh. Gusto pa talaga kayong i-mention kayo, ha?"

Pumunta siya sa pader, tiningnan sa papel ang Wednesday cleaners at isa ro'n si Axelle. Binasa niya ang pangalan ng mga members. Una niyang binanggit ang pangalan ni Axelle dahil siya ang leader ng Wednesday cleaners.

"Mr. Gomez. Ikaw pala ang leader ng Wednesday cleaners. Bakit hindi kayo naglinis?"

Gusto man niya balewalain ang eskandalo ni Mylene, lalo na't nakakababa ng pride dahil leader siya ng K-Brothers, hindi pwede. Lalo na ngayon na namumuo na yung closeness nila.

Sumagot siya nang mahinahon, "Pasensya na po, Ms. President, nakalimutan lang po. Ito na po, maglilinis na po kami." Tinawag niya ang mga kasamahan niya.

Tiningnan niya ang paglilinis nila dahil baka marumi pa rin. Lalo na't mayaman ang leader nila kaya wala itong alam sa trabahong mababa.

Nagsalita si Axelle. "Akala mo, wala akong alam, ha?" pang-iinsulto sa kanya ni Axelle.

"Edi wow!" sagot sa kanya ni Mylene.

"Pati rin sa labas, ha? Isama niyo rin dahil madumi. Kayo talaga, alam niyo naman na kayo ang naka-assign maglinis ngayong araw na ito, ini-ignore niyo lang." Nakita niyang may mga papel sa sulok.

Tinawag niya si Axelle. "Ayon pa, oh! Bilisan niyo r'yan, baka dumating na ang next teacher natin."

"Opo, master," sagot sa kanya ni Axelle.

Tapos na silang maglinis pero ni-review pa rin ni Mylene ang paligid ng room nila. Kinuha niya ang mga ilang kalat na hindi nila nakita.

"Ano bang matang meron sila?"

Hindi niya napansin na nandiyan pala si Miko. "Tulungan na kita."

"'Wag na. Madudumihan 'yang uniform mo."

"Sayo, hindi? Saka magpapalit na lang ako."

"Ikaw bahala. Pero thank you, ha!"

Ngumiti sa kanya si Miko. "Welcome!"

Tinapik ni Markus sa likod si Axelle. "Bro, tingnan mo." Sabay turo sa bintana. Nakita niya na nag-uusap sina Mylene at Miko.

"Naku, bro. Baka masira ang mga plano mo sa lalaking Iyon," sabat ni

Kenneth.

"Oo nga," pag sang-ayon ni Markus.

"Hindi ko hahayaan yun, malaki na ang sinakripisyo ko. Marami nang

kahihiyan ang natamo ko kaya hindi ako papayag na sa isang iglap ay

masisira lahat ng pinaghihirapan ko." Tumayo siya at pinuntahan ang dalawa.

Ngumiti siya kay Mylene. "Nakalimutan ko pala ang duty ko sayo. Tutulungan kita sa mga ganito. Sorry, I forgot." Tumingin sa kanila si Miko at nalungkot siya.

"Mabuti, naalala mo. Ito, itapon mo ito. Hindi niyo winawalisan nang maayos. Unfair sa mga grupong masipag sa kanilang tungkulin."

"Oh, ito na nga, humihingi na ng pasensya. Maano ka talagang babae ka,"

bulong niya yung huling linya.

Kinuha niya ang walis kay Mylene. "Ako na tatapos niyan, baka madumihan pa yang damit mo."

Sinabi ni Mylene kay Miko na hayaang si Axelle na lang tatapos no'n. Hindi nagdalawang-isip si Miko. "Ako na rito. Pumunta ka na sa gripo at hugasan mo 'yang dumi mo sa kamay."

Natalsikan ng ilang putik si Miko kaya dumiretso siya sa locker room para magpalit ng uniform.

Dumiretso naman si Mylene sa gripo. "Thank you, hindi nadumihan ang damit ko. Wala pa naman akong extrang dalang uniform or kahit damit," aniya habang hinuhugasan ang kamay niya. May biglang humila sa kanyang buhok.

Tinulak niya ang humila sa buhok niya dahil nasasaktan na siya.

"Walang'ya kayo, ang lakas ng loob niyong hilahin ang buhok ko. Ang lakas ng loob niyong saktan ako, ha? Wala kayong karapatan dahil hindi kayo ang nagpapakain sa akin. Wala kayong ambag sa buhay ko." Niratratan niya ng mga salita ang limang babaeng yun saka binasa niya rin ng ilang talsik ng tubig.

Ang mga babaeng yun ay mga fans ni Axelle, ng K-brothers. Nakita nilang pinagtatrabaho ni Mylene ang my love nilang si Axelle.

"At ikaw rin, wala kang karapatang utos-utusan ang my love naming si Axelle dahil kami ang makakalaban mong babae ka," sigaw sa kanya ng girl one.

"Ikaw, 'wag mo nga akong maturo-turo dahil wala akong utang sayo. Ako ang nasaktan dito sa panghihila niyo ng buhok, tapos parang kayo pa ang galit, ha. Wala rin kayong karapatan na saktan ako dahil hindi ko kayo kukunsintihin."

"Ah, ang yabang mo, ha." Kinuha nila ang dala nilang itlog at binato kay Mylene.

Pumikit si Mylene at naramdaman niyang wala siyang naramdamang itlog na tumama sa katawan. Nang dumilat ay nakita niya si Axelle na nasa harap niya na nakatingin sa kanya. "Rule number five, be my protector. Ayaw kong madumihan ang damit mo."

Hindi alam ni Mylene paano gagalaw o ano ang dapat sabihin niya.

Tinanong niya ang sarili niya kung nahuhulog na siya sa mokong na ito.

"Hindi maaari. Hindi maaari 'to. Bakit sa lahat, siya pa? Marami namang lalaki riyan gaya ni Miko, pero bakit sa kanya pa? Ikaw talagang mundo ka, napaka-unfair mo sa akin. Ako na lang lagi mong pag-ti-trip-an. Oh my God. Hindi 'to maaari. Hind!"

Tinapik siya ni Axelle dahil tulala siyang nakatitig dito. "Ayos ka lang? Tama ako. Nahuhulog ka na sa akin." Ngumiti si Axelle kaya lalo siyang parang nakulam.

"Gusto kita." Lahat ng inis niya sa lalaking 'to parang nawala. Nakalimutan niya.

"Anong sinabi mo? Gusto mo ako?" Tumawa si Axelle. "Totoo ba yung narinig ko? Sinasabi ko na nga ba, ma-i-inlove ka sa akin."

Bumalik na ang malay ni Mylene kaya nang marinig ang sinabi ni Axelle ay tinulak niya ito. "Bakit ka ba nakahawak sa akin? Ay naku! Lumayo ka nga."

"Iniiba mo ang usapan, eh. Sinabi mo habang ngumingiting nakatitig sa akin, 'gusto kita.' Malinaw na narinig ko yun. Kaya 'wag mo nang i-deny pa. Ayos lang naman na sabihin mong totoo. Nahihiya ka ba?" pang-aasar niya kay Mylene.

"Kapal mo. Nakalimutan mo na ba ang sinabi ko sayo nung first day of
school? Kahit kailan, hindi mahuhulog ang loob ko sayo. Never!" Ngumiti lang si Axelle.

Lumapit kay Axelle ang limang babae. "Ay naku. Nadumihan tuloy ang damit mo. Bakit mo kasi sinalo ang mga binato naming itlog sa babaeng yun?"

"Girls, kumuha kayo ng pamunas, madumi na ang uniform niya." Humingi sila ng tawad kay Axelle.

Tumingin sila kay Mylene. "Kasalanan mo 'tong babae ka."

"Kasalanan ko pa ngayon? Ha? Ako ba ang nambato? Ikaw talagang mahabang baba ka, naiirita na ako sayo. Mahilig kang manisi, ha." Lumapit siya sa leader at sinabunutan.

"Akala mo hindi kita papatulan, ha?" sabi sa kanya ng leader habang pilit
inaabot ang buhok niya.

"Akala mo maabot mo ang buhok ko? Walang'ya ka. Kanina pa kayo sa
paninisi sa akin. Hindi ko naman kayo inaano. Akala mo siguro hindi kita papatulan. Nanggigil ako sayo. Pandak ka."

Sumagot ang leader, "Hiyang hiya naman ako sa sinabi mong pandak.
Pandak ka rin naman, ah? Saka totoo naman ang mga paninisi namin sayong babae ka."

"Ayaw mo talaga tumigil?" Pumagitna na si Axelle sa kanilang dalawa. "Ang

tatanda niyo na, naggaganyanan pa kayo."

Sumagot si Mylene, "Ikaw lalaki ka, huwag kang mangialam. Nakalimutan ko pala, you are my slave. Bakit hinahayaan mo akong masaktan ng hipon na pandak na 'to?"

Tumingin si Axelle sa kaniya. "Pinagtanggol naman kita, ah? Hanggang ngayon. Look, ako ang nasasaktan sa inyo."

"Hoy, babae! Anong sinasabi mong slave? Bakit sinabihan mong slave ang my love Axelle namin? Matatanggap ko pa ang sinabi mo sa akin na hipong pandak, pero yung sabihin mo at gawing slave ang my loves Axle namin, ibang usapan na 'yan. Hindi ka namin tatantanan. Lagot ka sa fans club namin."

"E 'di wow! Fans club mo baba mong mahaba. Bakit baliw na baliw kayo sa lalaking 'to? Hindi naman siya gano'n kapogi."

"Personal na 'yan, ha?" sabat sa kanila ni Axelle.

"Anong sinasabi mong hindi pogi? Kaya pala kanina habang kaharap mo siya, natulala ka sa kanya at sinabihan mo siyang gusto mo siya.
Yan ba sinasabi mong hindi pogi? Ha?"

"Oh, pati sila, narinig nila." Tumingin siya kay Mylene habang nakangiti.

"Mga bungol kayo," sigaw Mylene.

"Akala mo, hindi ko alam yung bungol. Bisaya word yun. Ang ibig sabihin no'n, bingi. Ikaw babae ka, kung binabalak mong magustuhan—I mean, kulamin ang my love Axelle namin para magustuhan ka rin niya, ngayon pa lang ay wina-warning-an ka na namin. Itong mga makakapal naming kamay, kayang kaya naming isampal sa makapal mong mukha. In your dreams na lang dahil hindi ka magustuhan ng my love Axelle namin."

"Asa kayo. Lamlamin ninyo ang lalaking 'to." Tumingin siya kay Axelle.

"Ikaw, ha, nakakasakit ka na talaga," sabi niya kay Mylene.

Sumigaw ang isang kasama nilang babae na may teacher kaya naitulak ng leader si Axelle papunta kay Mylene.

Pareho silang natumba. Ang masama pa ay dumampi ang mga labi nila sa isa't-isa kaya napasigaw ang mga taga-suporta ni Axelle.

"Oh my God! Oh my God! Bakit 'to nangyari. Ang malas ko naman. Of all boys, bakit siya pa ang first kiss ko? No!!!" Hindi makagalaw si
Mylene.

Naririnig niya ang malakas na pagtibok ng kanyang puso.

Kinakabahan siya. Feeling niya, pinagpapawisan siya.

Nakatitig sa kanya si Axelle. Siya ay gulat na gulat din. Parehong nanlaki ang mga mata nila.

"Hindi maaari 'to!! Hindi maaari 'to!!" Lumapit ang leader sa dalawa at
pinaghiwalay sila.

Agad tumayo si Mylene. Tumalikod siya kay Axelle.

"Hoy, babae! Bakit mo siya hinalikan?!"

"Gusto mo batukan kita r'yan, ha?" Lumapit siya sa leader dahil ini na inis siya at tinuloy ang pagsabunot sa buhok nito. "Ikaw talaga. Kung hindi mo tinulok sa lalaking yun, hindi mananakaw niya ang unang halik ko."

Nagsalita si Axelle sa sinabi ni Mylene. "Hoy, ninakaw mo rin ang unang halik ko kaya 'wag kang ano r'yan na parang ikaw ang biktima. Kung hindi kayo nagsabunutan, e 'di sana, walang nangyaring gano'n."

"Ngayon, pati ikaw sinisisi na ako ngayon, ha?"