[This is what happens to Kyla when she went out of Enchanted Academy]
Paano ba kasi ako makakapunta dun? Nasaan na ba kasi yung labasan?
"Asiana, siguradong alam mo kung paano makakalabas dito. Gumamit ka na lang ng magic oh."
Nakalabas nga kami ng EA, dito naman kami sa garden dinala. Ngayon ang problema, walang lagusan palabas.
"Master, ikaw lang ang makakahanap ng lagusan. Hindi ko magamit ang magic ko dito."
"ANOOOO? Paano tayo makakaalis niyan kung hindi natin magagamit ang magic mo?"
"Hinaharangan kasi namin ang pag alis mo." Biglang may nagsalita sa likuran namin.
Napatingin ako sa tatlong dumating.
"Elesus, Venus, Miss Eva." Banggit ko sa kanilang tatlo.
"Bakit ninyo hinaharangan ang pag alis ko?"
Sa halip na sagutin, si Asiana ang nilingon nila.
"goddess Asiana." Tawag ni Miss Eva dito.
"Hmm?" Hindi ako aware na may pagka maarte din pala ang goddess na ito. Buti na lang, hindi niya nababasa ang isip ko.
"Anong hindi?"
'D*p*k?"
"Master, matabil yang dila mo ah!."
'Tigilan mo na nga ang kakabasa ng isip ko.'
"Ayoko nga. Nag eenjoy ako e. Haha."
"Ayos lang ba kayong dalawa diyan?"
Napatigil kami ni Asiana.
Hinarap ko si Elesus.
"Bakit ninyo hinaharangan ang pag alis ko?" Kunot noong tanong ko.
"Para sa kaligtasan mo din ito." Sagot naman niya na ikinakunot ng noo ko.
"Anong sinasabi mo?"
"Kapag hinayaan ka naming makaalis ng tuluyan sa Enchanted Academy, siguradong susundan ka nila. Knowing na ikaw ang babaeng itinakda." Mas lalong napakunot noo ako sa sinagot ni Miss Eva.
"Sino ang magtatangkang sundan ako?"
"Prestile Clan." Si Venus naman ngayon ang sumagot. Nanatili lang na walang imik si Asiana sa tabi ko.
[A/N: Trivia lang po. Kung napanood ninyo na po yung Joaquin Bordado noon, yung si Robin Padilla po yung gumanap. Diba may mga tattoo siya nun tas lumalabas at nagiging totoo yung tattoo niya. Kabilang po si Kylie Padilla na anak niya sa mga tattoo na nagkakatotoo. Ganun po ang nangyayari kay Asiana ngayon. Isa po siyang tattoo na nasa likod ni Kyla at nagkakatotoo. Hehe. Yun lang. 😁]
"Pakiexplain nga ng maayos. Hindi ko kasi kilala ang Prestile Clan at kung bakit susundan nila ako."
Sabay-sabay silang napabuntong hininga.
"Ako na ang magpapaliwanag," ani Elesus.
"Prestile Clan, uri ng maiitim na ibon na ganid sa kapangyarihan. Mapusok at parating may maiitim na balak. Ilang beses silang nagparamdam sa Enchanted Academy, ilang beses din namin silang nahuli na nagmamanman sa'yo."
"Wait, namin?" Tanong ko.
Tumango naman siya.
"Marami sila. Hindi na kami nag abala pang ipaalam ito sa inyo dahil mukhang nagmamanman lang naman sila at ayaw namin na magpanic ang mga Enchantress sa loob ng EA, maging ang mga Instructors na rin. Nagtaka ka siguro kung bakit hindi umiilaw ang kwintas mo noong una?" Tumango lang ako. "Ako ang may gawa nun. Ginamitan ko ng proteksyon ang kwintas mo para hindi ka nila maramdaman at hindi nila malaman na nasa loob ka ng EA, pero huli na ang lahat."
"Nagawa ko ngang protektahan ang kwintas mo pero hindi ang pagkakakilanlan mo. Nalaman na nila kung sino ka kaya kahit hindi umilaw ang kwintas mo, alam nila na ikaw yun. Pero hindi kami sumuko. Gumawa kami ng paraan para...."
"Para?" Bakit parang may mali sa kwento nila?
"Para hindi na tuluyang umilaw ang kwintas mo," dagdag niya na nagpaiba ng aura ko.
"Nagtagumpay ba kayo?" Tanong ko na agad ko ring sinagot. "Syempre hindi." Sarkastikong saad ko.
"Okay. Sorry." Bigla akong napatingin kay Miss Eva. "Aaminin ko, nagplano kami nung una na sirain o tuluyang tanggalan ng bisa ang kwintas mo para hindi na nila magamit sa kasamaan, makuha man nila ito. Pero nagbago ang plano nang di sinasadyang marinig ni Samantha ang usapan namin. Nagbalak siyang sabihin sa'yo ang totoo pero hindi ko alam kung may iba pa siyang plano. Ang tanging alam ko lang, pumayag siya sa kasunduan."
"Na magpanggap na taong itinakda?"
Pareho silang tumango.
Nang bigla akong may maalala.
"Bukod sa kwintas, may nakikita pa ba kayong ibang suot ko? Tulad ng bracelet, anklet?" Nakapamewang kong tanong.
Nagkatinginan silang tatlo saka sabay na tumango.
"Nakikita nga namin ngayon e, nag iilaw ang bracelet at anklet mo." Pagkasabi nun ni Venus, awtomatiko akong napatingin dito. Umiilaw nga.
"Anong ibig sabihin nito?" Tanong ko.
Ngumiti lang si Miss Eva at sumenyas na lingunin ko ang palibot. Nagulat ako nang biglang may lumabas na pinto. Tulad ng pintong pinasukan namin noong una akong magpunta dito.
Ang pinto ng lagusan papunta sa mundo ng mga mortal!
"Salamat po." Nakangiti kong niyakap si Miss Eva.
Sinuklian din naman niya ako ng isang natural na ngiti.
"Alam kong sabik na sabik ka nang makita ang papa mo."
Lumapit at yumakap din sa akin ang dalawa.
"Matanong ko nga, magkaano-ano pala kayo?" Bukod kasi sa pareho silang sekretarya ni Miss Eva ay wala na akong ibang alam sa koneksyon nila sa isa't isa.
Sabay silang nagkatinginan.
"Venus Kastil," ani Venus.
"Elesus Kastil," saad naman ni Elesus.
Teka! Kastil? Parang pamilyar sa akin ang apelyidong yun ah!
"Magkapatid ba kayo?" Naguguluhang tanong ko. Napatawa naman sila, maging si Miss Eva din.
"Magpinsan," ani Elesus. "Wala ka bang natatandaan?" Nakangising tanong niya.
Napaisip agad ako. Para kasing pamilyar talaga sila sa akin e.
"A------eh-----." Nu ba yan? Wala akong masabi. Tss!
"Benben," ani Venus.
"Ellie," saad naman ni Elesus. Pero mas lalo lang akong naguguluhan sa inaakto nila.
"ChanChan."
Teka! Dalawang tao lang ang tumatawag sa akin niyan ah!
"Ohgeez! Ben and Ellie?" Tanong ko at sabay naman silang napatango habang tumatawa.
Niyakap ko silang pareho. Mga kababata ko to e. Kainis! Bakit ngayon ko lang sila nakilala?
Napatingin agad ako kay Miss Eva.
"Kung kayo ang dalawang kababata ko, ibig sabihin si Miss Eva ay?...." Sabay silang napatango.
Agad akong lumapit kay Miss Eva at muling yumakap.
"Tita Lyn." Banggit ko sa palayaw niya. Tita Lyn talaga kasi ang tawag ko sa mama ni Venus nung maliit pa lang kami.
Evalyn Dion Kastil pala ang totoong pangalan ni Miss Eva kung ganun?
"Pumasok na kayo sa lagusan at baka hinihintay ka na ng papa mo." Muli akong niyakap ni tita. Namiss ko to!
"Kapag nangailangan ka ng tulong, tawagin mo lang ang pangalan namin. Darating agad kami para saklolohan ka," saad naman ni Elesus.
Tumango lang ako at muling niyakap ang kababata kong magpinsan.
Ilang saglit lang ay pumasok na din kami sa lagusan.
Nang makalabas, agad na pumasok si Asiana sa tattoo na nasa katawan ko. Naghanap agad ako ng masasakyan. Hindi ko pwedeng gamitin ang kapangyarihan ko e. Malayo pa naman ang quiapo dito. Taga quiapo kasi kami.
"Miss, sakay na." Bigla na lang may pumarang sasakyan sa harap ko. Sumenyas yung driver kaya sumakay na ako.
Nakakalahati na ako sa biyahe nang may maalala.
Patay! Wala akong kahit ano dito. Ni cellphone ko hindi ko nadala. Wala kasi akong dalang bag. Ibig sabihin, wala akong pambayad.
"Miss, ikaw na lang ata ang hindi pa nakakabayad." Puna sa akin ng driver.
Ano nang gagawin ko? E, hindi ako makakabayad e. Kung gamitan ko na lang kaya siya ng kapangyarihan?
"Ang sama mo talaga, Master."
'Ayan ka na naman sa pagbasa ng isip ko ah.'
"Ang bad kasi ng mga naiisip mo Master e."
'Sige nga. Magsuggest ka ng pwedeng gawin. E, sa wala akong perang dala dito e.'
"Basta, ang sama ng mga naiisip mo. Hmmp!"
Hindi ko na lang siya pinansin.
Agad kong hinarap ang driver na ngayon ay kunot noong nakatingin sa akin mula sa rearview mirror ng sasakyan.
"H-hehe. K-kuya, ano kasi e. Wala akong pambayad dito. Naiwan ko ata sa pinanggalingan ko kanina." Palusot ko.
Katakot-takot na sermon na naman panigurado ang aabutin ko nito kay Asiana.
"Aba! Bumaba ka na lang Miss."
"Kuya, wag naman po. Mahigit isang oras pa po ang magiging biyahe pauwi sa amin e."
"Kung ganun, kailangan may gawin ka."
"P-po?" Nagugulat kong tanong. Aba! Baka mamaya pasayawin niya ako sa gitna ng tiktok diyan e. O kaya, pakantahin ng Monster ni Katie_Sky. Baka mas malala pa, patumblingin niya ako sa labas diyan.
Bigla na lang siyang ngumisi.
Naku! Sinasabi ko na nga ba! May balak to e.
***
"Sakay na po. Biyaheng Quiapo po."
"Sakay na! Sakay na!
"Ililibre ko kayo ng pamasahe, bigay ninyo muna sa akin yung pera ninyo."
Ano ba yan! Sa dinami-dami ng pwedeng ipagawa, bakit ito pa?
"Bayad na kayo diyan. Hindi kayo makakababa kung hindi pa kayo nakakabayad."
"Ito sukli mo ale oh."
"Kuya, ilan kayo dito?"
"Stop! May bababa po kuya."
Halos maubos na ang boses ko nang paulit-ulit sa pagsisigaw ang ginagawa ko buong biyahe. Buti na lang nakarating na rin kami sa lugar namin.
"Infairness, bagay kang maging konduktor ah. Mukhang may future ka na, Master. Haha."
"Tsee!"
Nagkatuwaan pa kami ni Asiana habang binabaybay ang bahay namin. Nawala lang ang tuwang iyon nang maabutan kong magulo ang buong bahay.
Agad kong tinakbo ang distansya ng bahay namin at dagliang hinanap si papa. Natagpuan ko siyang nakahiga at puno ng dugo ang buong katawan.
"Papaaaaaaa." Pilit ko siyang ginigising.
"Paaaaa, nandito na ako oh! Gumising ka na diyan." Niyugyog ko siya at buti na lang dumilat ang mata niya at nakangiti niyang sinalubong ang lumuluha kong mga mata.
"Ano pong nangyari?" Tanong ko. Hinang-hina na siya.
"A-anak, h-hindi na a-ako m-magtatagal."
Nagulat ako dahil sumuka siya ng dugo dahilan para mas lalo lang akong maiyak.
Napahagulgol na lang ako nang makitang pilit inaayos ni papa ang pagsasalita niya para lang maintindihan ko ito.
"P-palagi mong t-tatandaan. Mahal na m-mahal ka ni p-papa." At muling sumuka ng dugo.
"Sina l-lolo at l-lola mo. B-buhay sila a-anak. Iligtas mo s-sila. May t-tiwala ako s-sa'yo, a-anak."
"Sino po ang may gawa nito?" Galit kong tanong.
"P-prestile clan. G-gusto ka nilang k-kunin. H-hawak nila ngayon ang l-lolo at l-lola mo."
Naikuyom ko na lang ang kamao ko.
Napahagulgol ako nang tuluyang mawalan ng buhay si papa sa harap ko mismo.
"Magbabayad sila. Ipaghihiganti ko kayo papa. Babawiin ko sina lolo at lola!"
Biglang lumiwanag ang buong bahay. Umilaw ang bracelet ko. Dilaw ang kulay ng bracelet kapag umiilaw.
Magbabayad kayo!