NAGHANDA ang apat na tagapagbantay. Nagpalinga-linga sa buong kapaligiran at kahit ramdam nilang mahina na ang mga kapangyarihan, kailangan nilang lumaban. Muling humalakhak ang itim na mangkukulam.
"Hindi ba ninyo kilala ang inyong kinakalaban?" tanong ng malaki at nakakatakot na tinig.
Itinaas ng apat ang kanang kamay. Ngunit ang kapangyarihan nila ay naglalaho agad. Alam nilang wala ng pag-asa. Mula sa hindi kalayuan, humakbang papalapit sa kanila ang demonyo. Nag-aapoy ng kulay asul at sa kanang bahagi ay nakangiti ang itim na mangkukulam.
"Nanghihina na pala kayo." Bahagyang itinaas ng hari ang kanang kamay at lumabas doon ang bolang apoy. "Ano nga ba ang nararapat na parusa para sa mga tulad ninyong humaharang sa akin?" nagkulay pula ang mga mata nito.
"Wala kayong karapatang pasukin ang aming daigidig, mga taga-Delum!" pasigaw ni Cristine.
Nagliwanag ang mga mata nito at lumabas mula sa ilalim ng lupa ang malaking tubig at tila tsunaming humarang sa dalawa.
"Walang kuwentang kapangyarihan." Sa pagbigkas ng hari ay sumabog lamang ang tubig na nakaharang.
Sunod na nagliwanag ang mga mata ni Scott at lumindol ng pagkalakas-lakas kasabay ng pagbiyak ng lupa.
"Ano naman ang magagawa ng walang silbi mong kapangyarihan?" humalakhak ang hari at lumutang ang dalawa sa ere.
"Sumuko na kayo!" humalakhak din ang itim na mangkukulam at itinaas ang lumang baston. "Katapusan na ninyo." Nagliwanag iyon at may itim na mga tila ugat ang gumagapang at kumakapit sa mga paa ng apat.
Nararamdaman ng mga iyon ang labis pang panghihina at tila sinisipsip ang kanilang lakas.
"Sa akin na ang inyong kapangyarihan." Itinaas ng hari ang mga kamay ngunit walang may lumalabas sa katawan ng apat na inaasahan niya. "Bakit ganoon? Nasaan ang mga kapangyarihan nila? Ang bawat elemento?" pagkagimbal nito.
Nag-iitim na ang balat ng apat at naglalabasan sa buo nilang mukha ang tila mga uod na ugat. Nanunuyo ang itsura at nawawalan ng dugo.
"Hindi ko alam mahal na hari. At isa pa, hindi ko maramdamang may malakas pa silang kapangyarihan." Patuloy sa ginagawang pagpapahirap sa apat.
"S-sapagkat huli na kayo." Nanginginig ang tinig ni Mae.
"D-darating ang araw ng inyong pagkawasak." mahinang sabi ni Peter.
"H-hindi ninyo kailanman mapapaslang ang itinakda na hindi naaayon sa propesiya." Pinipilit ni Cristine na ngumiti.
"S-sa inyo pa ngayon ang tagumpay ngunit darating ang pagkakataon sa paglipas ng panahon na kayo'y luluhod at mawawasakin ng itinakdang anak ni Zion." Sa huling pagbigkas ni Scott at siya namang pagtigil ng kanilang buhay.
Tuluyan naging parang bato ang kanilang mga katawan. Binalot ng naglalakihang mga ugat mula sa ilalim ng lupa. Makikita sa mga mata ng hari ang karagdagang pang galit.
"Hindi. Hindi maaaring mangyari iyon." Inihagis ng hari ang espada sa mga naging batong tagapagbantay. Nawasak at nadurog ang mga iyon. "Gawin mong kawalan ang lihim na daigdig." Utos ng hari sa itim na mangkukulam.
"Masusunod." Iniangat nito ang lumang baston at sa malakas na liwanag, nagbago ang lahat sa mundong kanilang kinatutungtungan.
Lahat ng mga saganang puno't halaman ay tuluyang nawalan ng buhay. Yumuko at naging kulay itim. Ang lawa ng salamin ay tuluyang naging madilim. Binalot pa lalo ng itim na mga ulap ang kalangitan.
"Kung mangyari man ang propesiya sa paghaharap namin ng anak ni Zion, sinisiguro kong hindi niya akong mapapaslang. Tandaan 'yan ng unang daigdig na winasak ko." Pagtutukoy nito sa lihim na mundong kanilang pinasok.
-----
PINAGMASDAN ni reyna Darlyn ang paglanta ng halaman na binabalot ng liwanag. Alam niyang may hindi magandang nangyari sa lihim na daigdig.
"Anak, lumapit ka at pagmasdan din ito." Sinunod iyon ni Razelle.
Hawak nito ang kambal na anak na kasisilang pa lang. Sina Airam at Aira. Noong panahon na pinasok sila ng demonyo mula sa itim na mundo, napaslang ang ama ng kambal dahil sa pakikipaglaban. Itinago sila kabilang ang ilang tauhan sa likod ng mahika ng matandang mangkukulam. Isinisilang noon ang anak ni Zion na nasa propesiya. Hindi nagawang itago ang mag-ina sapagkat huli na ng mga oras na iyon. Natunton sila at kahit binigkas ng matandang mangkukulam na isinilang na ang nakatakda, hindi nagimbal ang hari ng itim na mundo bagkus ay ninais nito na kunin at paslangin ang sanggol. Sa talinong taglay, nalinlang nila ang hari.
"Mas piniling magsakripisyo ng mga tagapagbantay upang maproteksyunan ang ating mundo pati na ang Zenerus." Pumatak ang butil ng mga luha.
"Hindi talaga titigil ang itim na mundo hangga't hindi nakukuha at napapatay ang itinakda. Lilipas pa ang mahabang panahon. Marami pa ang mga mangyayari. Marami pa ang mga matutuklasan at pagdadaanan bago natin makaharap ang anak ni Zion." Humahakbang papalapit ang mangkukulam.
Tuluyang nalanta at nawalan ng buhay ang halaman. Nawala na rin ang liwanag na bumabalot dito.
"Babangon tayong muli upang sa pagdating ng panahon, may kakampi at aasahan ang anak ni Zion. May pamilya at mga mundo pa siyang dapat balikan at ipaglaban. Habang nananatili tayo sa gabay at proteksyon mula sa kapangyarihan ng mga tagapagbantay, samantalahin natin upang ibalik ang dating Zifornum. May kapangyarihan tayo tulad nila. Kaya natin at kaya nila." Itinaas ng reyna ang hawak na sandata at sumigaw ang lahat ng nasa Zifornum.
Tumango ang matandang mangkukulam pati na si Razelle. Pinagmasdan niya ang mga kambal na anak.
-----
UMABOT ang mensahe ng mga taga-Zifornum sa Zenerus para sa pagbangong ninanais. Sumang-ayon ang reyna at haring namumuno roon, sina reyna Eureka at haring Ronel.
"Mga Zenerians ng mundong Zenerus. Huwag nating sayangin ang pagsasakripisyo ng aking kapatid na si Zion. Lalo na ng lihim na mundo. Ginawa nila ang lahat bago pa tayo wasakin ng itim na mundo. Iniligtas nila ng tuluyan ang batang nasa propesiya na tatapos sa demonyo." Unang nagbigkas ang reyna.
"Babangon tayo at bilang mahuhusay na mandirigma, maghahanda tayo ng lubos para sa darating na pag-asa. Sa paglapit ng itinakda at pagpasok sa ating mundo, mayroon siyang magiging pamiya at kakampi sapagkat hindi siya nag-iisang magtatanggol sa kalawakan." Sa huling bigkas ng hari, maririnig ang hiyawan.
"Para sa itinakda at buong kalawakan." Sigaw ng reyna.
"Para sa itinakda at buong kalawakan." Inulit iyong isinigaw ng lahat ng nasa Zenerus.
Sa bandang kanan ng hari at reyna at naroon ang kanilang mga anak na medyo maliliit pa. Si James, Paul at ang pinakabunsong si Daniel. Ang mga prinsipeng una nilang tuturuan ng tamang pakikipaglaban.
------
ITINAAS ng matandang mangkukulam ang kanyang nagliliwanag na baston. May hindi magandang ipinapahiwatig ang kanyang kapangyarihan. Pinipilit niya iyong alamin kahit may malakas na kapangyarihang humaharang sa itim na mundo. Nanlaki ang kanyang mga mata sa nakikitang kadiliman.
"Bukod sa nakatakdang tagapagtanggol ng kalawakan at wawasak sa kasamaan, isisilang na rin ang isang sanggol na maaaring pumaslang sa anak ni Zion. Ang nilalang na mula sa sinapupunan ng reyna ng Delum." Nawala na ang liwanag na kanyang binuo. "Sadyang magpaglaro ang tadhana sa buhay ng itinakda." Napangiti na lamang ang matandang mangkukulam.
-----
NAPATINGIN ang galit na hari sa papasok na itim na mangkukulam sa kanyang silid. Napangiti siya nang sabihing magandang balita ang nais iparating.
"Isinisilang na ang kauna-unahan mong anak at tagapagmana ng ating lahi at mundo." Bigkas ng mangkukulam at humalakhak ang hari sa kasiyahang nararamdaman. "At ito pa, nasa propesiya na ang anak mo ang papaslang sa itinakdang tagapagtanggol." Dugtong nito.
"Talaga?" nabigla at hindi matatawaran ang ngiti ng hari.
"Opo, mahal kong hari." Tugon at yumuko.
"Hindi ko pala kinakailangang mangamba sa lilipas na panahon. May dapat pala akong pagtuunan muna ng pansin para sa paghahanda ng matinding digmaan." Muling humalakhak. "Dalhin mo ako ngayon sa aking asawa." Tumango ang itim na mangkukulam.
IPAGPAPATULOY...