Shun POV 
 "Hindi ko alam kung bakit ako pumayag na panatilihin ka dito sa palasyo, sana noon pa lamang sanggol ka ay ipinatapon ka na namin sa malayong lugar para hindi kana makapagdala ng kamalasan dito Sa palasyo.... mabuti na lamang at itinago namin ang katotohanan na kambal ang ipinanganak ng reyna kaya hindi pa huli ang lahat para itaboy ka sa palasyong ito"- galit na sabi ng hari sa akin 
 "Am- kamahalan, hindi ko po sinasadya ang nangyari kay Ate Sha- kay Prinsesa Shane... maawa na po kayo sakin. Kadugo niyo rin po ako, maawa po kayo wag niyo na po akong paalisin sa palasyo, wala na po akong alam na pwedeng puntahan".- pagmamamakaawa ko sa ama kong hari habang nakaluhod at humahagulhol sa pag-iyak.  Ngunit hindi natinag ang mahal na hari, tiningnan niya ako ng may galit sa mga mata niya, kumikirot ang puso ko dahil parang hindi niya ko anak kung ituring. 
 "Wala akong pakialam sa'yo, isa ka lamang kahihiyan dito sa palasyo".- malakas niyang sigaw akin.
 Nagulat ako ng biglang itinaas niya ang kanang kamay niya at nagpalabas ng pwersa sapat para tumilapon ako sa pader ng palasyo. Napasigaw ako sa sakit ng likod ko na tumama sa dingding ng palasyo. Bumagsak ako sa sahig na nakadapa. 
Hindi ko inaasahan na kaya akong saktan ng sarili kong ama, kaya kong protektihan ang sarili ko sa ganong ataki kahit papano, ngunit baka mas magalit pa ng husto si ama pag sinangga ko yong ataki niya. Nasa ganoon akong posisyon nang may dumating sa silid kong saan kami naroroon ni ama. 
 "Nakatakda nang ikasal ang prinsesa sa susunod na buwan, ngunit dahil sa ginawa mo ay maaantala ang kasalan at aabutin ng kalahating taon bago tuluyang mawala ang epekto ng makapangyarihang kristal sa katawan niya" - galit na litanya ni ina habang tinitingnan ako nang may galit sa mga mata. Siya ang dumating sa silid. 
 Hindi ko sila masisi kong ganon ang naging reaksyon nila sa nangyari sa kapatid ko. Sobrang mahalaga para sa kanila ang kapatid kong prinsesa, mahal na mahal nila ito, alagang alaga nila mula pagkabata, lahat ng gusto nito ay binibigay. Napaka elegante at masyadong maganda ng prinsesa, tuwang-tuwa ang hari at reyna sa kanya. 
 Ang alam ng mga tao sa palasyo ay isa lang ang anak ng mahal na reyna at hari, malas daw kasi ang pagkakaroon ng prinsipe sa palasyo, mula kasi noon ay hindi pa nangyayari na magkaroon ng lalaking anak ang namumuno sa palasyo ng Ashanya. Kaya itinago nila ako sa isang silid kung saan doon ako lumaki at nagkaroon ng isip. 
Isang tao lang maliban sa kapatid at magulang ko ang nakakaalam tungkol sa pagkatao ko, at yun ay ang taong nag alaga sakin mula noong sanggol pa lang ako ngunit namatay siya nang binalak niya akong iligtas mula sa makapangyarihang kristal. 
Masyadong malakas ang pwersa ng kristal kaya hindi kinaya ng katawan niya, hindi ako naapektuhan kasi sinangga niya ang pwersa papunta samin ng kapatid ngunit hindi niya napigilan ang pwersang papunta sa kapatid ko kaya tinamaan parin ito. Ngayong wala na ang taong nag alaga sakin ng labing walong taon, hindi ko na alam kong paano pa ako mabubuhay sa loob ng palasyo. 
Siya ang nagturo sakin lahat, tinuruan niya ko kong paano gamitin ang kapangrihan ko at siya ang nagsasabi sakin sa mga nangyayari sa palasyo. Lingid sa kaalaman ng hari at reyna na sinasanay ako ng husto ni Nanay Sally para daw mapangalagaan ko ang sarili ko sa ano mang kapahamakan na haharapin ko. My power is used only for defense, pero natutunan ko itong gamitin in an offensive way kahit papano dahil narin sa pagtrained sakin ni yaya. 
 "Dapat na mawala ka sa Ashanya Palace, Ikaw ang dahilan Kung bakit nasa masamang kalagayan ang prinsesa." - sabi ng hari Sa galit na tuno. 
 "Anak ka parin namin kahit papano kaya hahayaan ka naming makapag impake ng gamit na kakailanganin mo sa pag-alis mo, nasa tamang gulang kana para matutong mabuhay mag isa. Matagal naming hinintay ng hari ang pagkakataong ito." - walang emosyong sabi ni ina 
 Nasabi narin ni yaya ang tungkol sa bagay nato, na kapag umabot na daw ako sa ika labing walong taong gulang ay papaalisin ako sa palasyo. Yun daw ang hininging pabor ni ina sa hari noong ipinanganak niya ako. Binalak kasi akong ipapatay ni Ama ng malaman niya na isa akong lalaki. Ipinagbabawal kasi na mula sa palasyo ang papalit na hari sa Ashanya, kaya dapat babae ang maging anak ng reyna dahil nakagawian na mula noon na ang anak ng kasaluyang hari at reyna ang siyang susunod na reyna na siyang magiging asawa ng susunod na hari. 
 Hindi mahalaga kong saang angkan magmumula ang susunod na hari basta taglay niya lang ang kapangrihan ng apat na elemento ang apoy, tubig, hangin at lupa katulad ng kapangrihang taglay ng ama ko at ng mga naunang hari. Kailangan daw kasi na ang maging hari ay isang quadruple elementalist upang mabalanse ang pagpapatakbo ng buong Ashanya. 
 Hindi requirement ang pagmamahal sa pagitan ng magiging reyna at magiging hari ang mahalaga ay magkaroon sila ng anak na babae na syang susunod na maging reyna at mapamunuan nila ang buong Ashanya at maprotektahan ito mula sa mga masasama na may balak sakupin ang Ashanya. 
 ......... 
 Kasalukuyan akong nakaharap sa lagusan o portal na ginawa ng reyna, isang portal maker si ina kaya hindi sila mahihirapan na mapaalis ako ng palasyo ng walang makakapansin. Wala ni isang salita akong binigkas sapat na ang isang patak na luha ang iniwan ko bago ako tumawid sa lagusan dala ko ang mga gamit ko. 
 Pagkalabas ko sa lagusan tumambad sakin ang isang malawak na kakahuyan. Hindi ko alam kong ano ang lugar na aking kinalalagyan. Nagpatuloy ako sa paglalakad at sinuong ko ang kakahuyan, di ko alam kong saan ako dadalhin ng mg paa ko. Medyo pahapon na kaya kailangan kong magmadali na makalabas sa kakahuyan, ramdam ko ang presensiya ng mga mababangis na hayop sa loob ng lugar na kinalalagyan ko. pinapakiramdaman ko ang bawat ingay sa paligid ko ng biglang... 
"Mag ingat ka, makamandag ang ahas na yan..."