I want to be a scientist
ILANG araw ng pabalik balik si Rea sa bahay dahil kay Jimz. Kagagaling nya lamang sa pagmanman sa kay Harold at ito sya ngayon nag aalaga ng taong mahigit ata sa isang lingo ng tulog at walang malay. Marami ang nawalang dugo sa lalaki kaya ganito ito. Mabuti na lamang at sya ay may alam sa pangagamot dahil pinag aralan nya din ito lalo pa at sa klase ng trabaho nya kailangan na dumami ang kanyang kaalaman sa iba ibang larangan.
Wala sa loob na pinagmasdan nya ang lalaking payapa na natutulog sa kanyang kama na pinagpapahingahan kapag nandito sya.
‘Gwapo ka pala’ Anang traidor na isipan nya. ‘Kaya lang ang kapal ng mukha mo kapag gising’ anang ibang bahagi pa ng kanyang isip.
Napamulagat sya ng tila mamataan ang paggalaw ng lalaki.
‘Gising na kaya ito?’
“Uy, Gising ka na ba?” Naniniguradong tanong nya. “Ilang linggo ka na ring tulog, Yung kama na dapat ako ang nagpapahinga ikaw na ang gumagamit” aniya.
Ngunit walang tugon na mula sa lalaking payapa pa ding natutulog.
“Ang tagal mo namang gumising “Hindi ko na magawa ng maayos yung trabaho ko dahil araw araw kailangan balikan kita dito.” Nagmamaktol na saad nya dito na para bang maririnig sya nito.
“kung bakit kasi sumunod sunod ka pa dito eh” dugtong na reklamo nya. “Napahamak ka pa tuloy, Kung may mangyaring masama sayo kasalanan ko pa,” Mangiyak ngiyak na saad nya pa.
Hindi nya alam kung bakit ganon ang nararamdaman nya ngayon. Sinisisi nya ang sarili nya sa nangyari sa lalaki dahil kung hindi sya nito sinundan baka hindi ito nabaril. Hindi nya namalayang lumuluha na pala sya. Hindi nya maintindihan kung bakit nasasaktan sya sa nangyari sa lalaki na para bang malaking bahagi sa kanya ang mawawala kapag nawala ito.
Nang mapansin ang pagtulo ng luha ay saka nya ito pinunasan at pinuntahan ang mga dokumentong nakuha nya sa minamanmanan pang si Harold.
Kinuha nya ang kaninay magazine na nabili sa bilihan at kaagad na binuklat.
Harold Cortel is a famous business man around the world who owned different kind of business in business industry and has a confidential identity before his parents died in a car accident together with her younger sibling. The life of the sated business man is very rare. No one knows that he is an owner of different companies because they’re living simply and poor in the poor community and her younger sibling is studying as a scholar in the most popular school.
No even knows that the girl is a daughter of a popular man and women because it is friendly and until now nobody knows the face reality of it aside from the said business man. There is still no revelation of her identity because Harold is still hoping that the Family is still alive since upon the accident, None of them are found in the car or shall it say there is no dead body had been found. Only the car, there is no even ashes of their body.
Until now, Harold is still searching for his family and upon the statement of Him, He is still hoping that they are still alive because a lot of them is still waiting for their came back. People doesn’t know if how many is the family member of this man or how many are even his siblings because he is always been careful in every of his statement. And people rumors is that Harold has a a huge family member because of the way he speaks upon interview most of time.
This past few months there is a humor that Harold already found out the stated sister of her but up until now there is still no update if it is true or not but base on some statement it is true and the said business man is hiding the women for protection as what their parents did to them before.
Hindi nya maunawaan ang sarili kung bakit lumulukso ang dugo nya sa tuwing nababanggit ang pangalang Harold at mas lalo na ngayong binibilugan nya ang mga iba pang detalye na makakatulong sa kanya. Parang may mali o parang merong hindi tama sa nangyayari at kaya lang hindi nya matukoy kung anu hindi nya namalayang nakatulugan nya ang pag iisip……..
“MOMMY look, the moon is always there, I think there are lots in the heaven right? If I grow up, I would like to be like that.” Anang isang bata sa kalaliman ng gabi.
“No, moons are not for humans.” Natatawang saad naman ng isang ginang na nakikinig sa kanya.
“But, why I heard that there are people goes inside the moon? Aren’t they become a moon too?” curious na tanong ng bata
“No, that people are called scientist? They studied the moon and the stars” Pagpapaliwanag ng ginang.
“Really? Mommy, If I grow up, I wanna be a scientist! I will go to the moon and stars.” Namimilog at masayang anas ng inosenteng bata
“But baby scientist doesn’t want to believe in God.” Namimilog din na saad ng ina sa gulat sa tinuran ng anak.
“Is scientist doing not believe in God?” Out of curiosity the child asked.
“No. they don’t” Saad ng ginang.
“Really, okay mommy I change my mind, I don’t want to be a scientist anymore. I just want to be a doctor instead to save people from sickness.” Anang kamusmusan ng bata.
“Okay, we will see,”
“Mom, Why are we pretending like poor?” maya maya ay tanong ulit ng bata.
“You will understand it soon baby okay? Just enjoy the moment being around with a lot of people. It’s not bad to be with them, It’s always good and safe, Just learn in every learning’s.” Mahabang paliwanang ng ginang.
“Okay.”
Masaya ang buhay nila at wala kang makikitang nagiging problema sa mga bagay, bagamat naninirahan silang kagaya ng mga naghihikahos at lahat ay pinaghihirapan, masaya naman siya don hindi sya nagrereklamo at sa katunayan mas masaya sya sa kanyang ginagawa.
Hanggang sa kanyang pag aaral sa kolehiyo ay masaya sya at isa na namang pangyayari ang kanyang nakikita.
“Magandang gabi po sa ating lahat, Gusto ko lang sa gabing itong e grab yung opportunity para sabihin ito.”
Kinabahan sya, dahil kilala nya ang boses na yun, alam nyang yun ang kasama nyang sumasayaw kanina, at yun ang lihim na tinitibok ng puso nya, Maya maya narinig nya ang pagdugtong nito ng kanyang sinasabi.
“I was been a transferee years ago and I don’t have any friends here, My mother went back to US after leaving me here for my studies and I don’t know where to start and how to cope up, Hindi ako marunong magtagalog, wala akong kaibigan o kahit kakilala and someone did something for me to know you well and to have a lot of friends, and that is the girl whom I am dancing with earlier. As the days pass by, I learned to be friendly, I learned to be sometimes bully, I learnned to study well, I learned to love my family more deeply and I learned everything from here and because of that I cannot stop myself to secretly admiring and love her. And this night I wanted to grab this opportunity to ask officially that her parents that is here and the whole school campus to hear, Pwede ba kitang ligawan?”
“Ohhhhhhhhhhhhhhhhhhhh, waaaaaaaaaahhhhh” hindi magkamayaw na sigawan ng mga nakasaksi at hindi magkamayaw na kilig. Maging ang mga guro na nandoon ay nagulat sa pangyayaring sigawan.
Pinamulahan sya ng mukha sa hiya lalo na ng may lumapit sa kanyang mga kalalakihan na may dalang mga bulakalak at isa isang binigay ang lahat ng mga rosas na hawak ng ma ito sa kanya at ang nasa hulihan ay ang lalaking kasayaw nya kanina na kagagaling sa stage at may dala dala na itong isang kumpon ng bulaklak at ibinigay sa kanya.
Tila sa tingin nya planado ang mga pangyayari na para bagang kahit ang mga guro nila ay alam na ito ang mangyayari dahil sa nakikita nyang mga reaction kanina. Sabagay hindi nga naman imposibleng magagawa yun ng lalaking bayaran ang event dahil alam nyang mayaman sila
Maya maya ay ang malamyos na musika ang kanyang narinig at ang pagsisimula ulit ng paghakbang ng kanilang mga paa sa muling pagsayaw at ang pagsisilapitan pa ng ibang mga kaklase nila dala dala ang kapares upang makisayaw sa kanila.
“Ang laki ng kasalanan mo sa akin.” Basag nya sa naghaharing katahimikan nila
“Bakit?” kunot noo at nagtatakang tanong nito
“Pwede mo namang gawin yun”
“You’re special that’s why you deserve it”
“Pero…. “
“No buts, sagutin mo na lang ang tanong ko kanina” putol nito sa sasabihin nya
“Ha?”
“Papayag ka bang ligawan kita?” direktang tanong nito.
“O-Oo” nahihiyang sagot nya na isinubsob oa ng mukha sa dibdib ng lalaki.
"I love you " Saad nya sa kasintahan
"I love you too" Sagot nito
"Sana hindi tayo dumating sa araw na maghiwalay tayo, Sana kahit anung mangyari maging magkadikit ang ating mga puso, Whatever may happen, I will never let you down I promise" saad nya dito.
"Thank You baby, I would never let anybody else in my heart excep on you. Mag aaral lang ako sa ibang bansa ngunit hindi kita iiwan pangako yan.
" hinagkan sya nito sa noo at niyakap. Alam nyang ramdam nitong basa na ang damit sa luha nya ngunit hinayaan sya lamang Ngunit sadyang mapagbiro ang tadhana, pagkatapos nitong mangibang bansa upang mag aral ng kolehiyo ay palagi na silang nag aaway, hindi sya kasi nito mabigyan ng panahon dahil sa pagiging busy nila pareho sa pag aaral
"You never give time on me, Even asking one in time for a week, Hindi mo ako mabigyan ng panahon." umiiyak na reklamo niya rito ng minsang tinawagan nya ito
"I'm busy on my studies, Can't you understand of that?" Hindi nito napigilang magtaas ng boses
"Even those busy people can give 5 minutes just to ask how is their Loveones, 5 minutes in one week Jimz, Can't you do that?" galit pa ding saad niya
"You know what bukas na tayo mag usap."
" Ganyan ka naman eh, You avoid things instead of fixing before ignoring it." Aniya.

Walang paalam na binabaan sya nito ng telepono, at yun na ang huli nilang pag uusap,
Yun ang huling usapan nila hanggang sa isang araw humahangos na umuuwi ang mga magulang sa kanila kagagaling ng mga ito sa business trip.
“Anak fix yourself as fast as you can, we need to go.” Anang ina
“Mom, why?” Nagtatakang tanong nya
“Just fix yourself, hurry up!” natatarantang saad ng ina
Wala sa loob na nagbihis at sinunod nya na lamang ito bagamat nagtataka sya kung bakit kinukuha ng ina ang mga folders na puno ng mga documents nila.
“Sumakay ka na sa kotse, andon na ang daddy mo” saad nito
Nagtataka sya kung bakit matapos ang mahabang panahon, ngayon ulit sila pinalibutan ng mga body guards nila ng nasa malapitan.Alam nyang may mga bantay sya at body guards simula bata sya pero nasa malayo ang mga ito na tila mga civilian pero ngayon nagtataka sya kung bakit ito nagsilabasan. Ni ngayon na nga lamang sya sumakay sa sasakyan nila matapos ang mahabang panahon
Nang sumakay ang ina sa sasakyan ay agad itong pinaharurot ng driver. Tila sila nag co convoy dahil sa mayroon sa unahan nila at sa likuran. Malayo layo na ang kanilang naibabyahe ng biglang may humarang sa naunang sasakyan sa kanila.
“Boss, hinarang kami” dinig nyang ni raradyo ng isa sa body guards.
“Taas ang kamay.” Dinig nilang sigaw sa kabilang linya “Boss hindi ito, wala ditto ang target.” Anang sigaw pa.
“Sige dispatsahin ang mga yan, siguraduhin nyong walang mabubuhay kahit na isa” dinig nya pa.
Humagulhol na sya ng iyak ng marinig ang putukan,boooom! isa, boooom! dalawa,boooom! tatlo, boooom! Apat ,boooom! Lima ,boooom! Anim ,boooom! Pito ,boooom! Walo ,boooom! Syam ,boooom! Sampu. Sampung tauhan nila ang sigurado syang patay na.
Maya maya narinig nyang tumunog ang cellphone ng Ama at ng ina, naka loud speake ang mga ito kaya dinig na dinig nya ang bawat sinasabi.
“Mom, hinarang din po ang sasakyan ng anak nyo, Pumutok ang sasakyan nina Sir pero nong tiningnan naming pagkatapos ng insidente wala ng mga tao sa sasakyan.” Anang kabilang linya sa telepono ng mommy nya.
“Sir, hinarang ng mga armadong lalaki sina mam Joy at ang asawa nya tinangay kasama po ang anak nila, Hindi po naming alam kung saan sila dinala. Sinundan po naming kaya lang pinaulanan po kami ng bala” saad nito.
Yun lang ang narinig nyang usapan ng makakita sya ng dugo sa kanyang tagiliran.
“Aaaaaahhhhhhh” sigaw nya ng maanalisang pinapaulanan sila ng bala.
Ang huli nyang nakita bago mawalan ng malay ay ang pag bangga nila sa puno at ang pagsubok nyang gisingin ang ama at ina dahil wala itong malay pareho.
“Mommy, Daddy, please gumising kayo” aniyang umiiyak sa harap ng mga ito.
Maya maya pa ay hinila sya ng driver nila palabas ng sasakyan.
“Nooooo!” Sigaw nya. “Bitawan mo ako, Kailangan ako nina mommy at daddy I need to save them.” Hestirikal na saad nya.
“Kailangan mo ng lumabas, sasabog ang sasakyan.” Anito.
“Kuya Gilbert, please save mommy and daddy, please save them” iyak nya.
Malungkot syang tiningnan ng driver nila bago tumango saka nawalan sya ng malay pero bago sya mawalan ng ulirat ay nakita nya pa ang pag sabog ng sasakyan nila.
“Mo-mommmy, D-daddyyyyy. Noooooooo!” Sigaw nya pa bago tuluyang nawala sa ulirat.
“Rea, Rea gising.” Dinig nyang tila may tumatawag sa kanya mula sa kawalan.
Hanggang maramdaman nya na may tumatapik sa kanyang balikat. Naalimpungatan sya at wala sa loob na niyakap at humagulhol ng iyak sa estrangherong gumising sa kanya.
Napakapangit na panaginip, tila ba totoong pangyayari sa kanya ang panaginip nay un pero wala syang maalala, hindi sya sigurado. Hindi nya alam kung totoo ba ang pangyayaring yun.
KANINA pa gising si Jimz at kanina nya pa alam na nandyan si Rea sa harapan nya ngunit nanatili syang nagtutulog tulogan. Gusto nyang imulat ang mata para pagmasdan ang babae. Ngunit mas gusto nya na lamang manatili sa ganong posisyon hangang sa maya maya ay naramdaman nyang umalis ang babae. Matagal ng nakaalis ito ng hindi pa din sya nagmumulat kaya ginupo sya ng antok at nakatulog.
Nagising na lamang sya ng makaramdam na tila ang init sa paligid. Wala sa loob na tinanggal nya ang mga kung anu anung nakasabit sa kanya at lumabas saka nya napansin ang babaeng nakahilata sa upuan sa sala at pawis na pawis. Mukhang nananaginip.
“M-mommy, D-daddy, wake up, No! Please wake up, Momm, daddy Noooooooooo!!!!!!” Napatakbo si Jimz ng sumigaw ang babae at kaagad nya itong tinapik upang magising.
Agad sya nitong niyakap ng makabangon at humagulhol sa iyak sa kanyang balikat.
Awang awa sya sa nakikita sa babae ngumit wala syang magawa kundi hayaan itong umiyak sa balikat nya kahit na nasasaktan ang kanyang sugat ay hinayaan nya itong humagulhil sa pag iyak sa kanya.
ITUTULOY…….