### CHAPTER 4 Make your child safe
ABALA sa pag go grocery si Rea ng biglang sumulpot ang lalaking kanina lang ay iniisip nya kung paano nya mata target.
‘Pag sine swerte ka nga naman’ anang isipan nya.
Binangga nya ang lalaki atnagjunwari na hindi nya sinasadya.
“N-naku pasensya na po”
“Mommy, I think he is hurt” Anang anak nya.
Malaking tulong din na dala nya ang anak nya.
“No, baby I’m okay, ikaw ba okay ka lang? Parang ikaw ata ang nasaktan?” nag aalalang tanong ng lalaki.
Napakunoot ang noo nya, sa galaw at pag aalala ng lalaki sa anak, Tila ba taliwas ito sa sinasabi ng boss nya na masamang tao ang lalaki sa pinakitang kabaitan nito. Binigyan pa nito ng tsokolate ang anak nya.
“Thank you stranger.” Tuwang tuwa naman ang anak nya ng tanggapin ito.
“Sorry po ulit.” Hinging paumanhin nya sa lalaki bago nya ito tinalikuran.
“Miss?” Dinig nyang tawag nito.
“Mag ingat ka sa kanila.” Anito
Napakunot ang noo nya na nilingon ang lalaki saka tumango, Baka nagkamali lamang sya ng pagkakadinig.
Tinungo nya na ang Cashier saka binayaran ang lahat ng mga pinamili nya saka sila umuwi. Pagdating sa bahay ay saka nya tinungo ang dokumento na nasa kanya at pinag aralan ang lalaking target.
Name: Harold Cortel
Age: 29
Address: Sampaloc Manila
Case Status; To find out hide outs and his group
Crime: Killer, drug pusher
Penalty; shoot to kill
Yun lang ang impormasyong nakuha nya. Agad nyang nilapitan ang kanyang laptop at sinubukang alamin ang profile ng lalaki.
Harold Cortel is the CEO of largest Can Factory, supplier of different kind of chocolates to all distributor. Has 20 orphanage and more than 50 group of charity around the world
Napakunot ang noo nya, Lihis sa kanyang nakuhang impormasyon sa dokumentong ibinigay.
Nagkibit na lamang sya ng balikat saka binalikan ang pinamili at inayos saka nagluto sa hapunan nila kasama ang kanyang yaya.
Lumapit sa kanya ang anak at pinabubuksan ang tsokolate na binigay na lalaik kanina. Naging palaisipan sa kanya ang nakasulat sa label na tila ba hindi normal at may pinapahiwatig.
‘Make your child safe if still there is a chance, Run away when still have the option to stay away, its not safe’
‘Make your child safe if still there is a chance, Run away when still have the option to stay away, its not safe’
‘Make your child safe if still there is a chance, Run away when still have the option to stay away, its not safe’
Nasa malalim syang pag iisip sa nabasang label ng tumunog ang doorbell nya..
DALI daling tinungo nya ang pintuan sa pag aakalang importante ang sadya ng kumatok.
“I-ikaw?’ aniya
“surprise, ako nga” malapad ang ngiti na saad nito
Akma nyang isasara ang pinto ngunit naunahan syang makapasok nito.
“anu bang ginagawa mo ditto?” naiinis na tanong nya “at pano mo nalaman ang bahay”
“dinadalawa ka, Pag gusto may paraan pag ayaw may dahilan”
“Umalis ka na” utos nya
“ayaw ko nga, sinundan kita ditto tapos aalis lang ako, pakainin mo muna ako.”
Nagpanting ang taenga nya sa narinig at biglang uminit ang kanyang ulokung kaya mataas ang boses na sinagot nya ito.
“Hindi ko kasalanan kung sumunod ka dito” malditang saad nya
“anak, anu k aba bisita mo yan.” Dinig nyang saad ng yaya nila
“Pasensya na po.” Hinging paumanhin nya.
Malaki ang respeto nya sa yaya nila dhil tinuring na sya nitong tunay na anak at ito yung nagsilbing tila pamilya nya ng sya ay magmulat ng mga mata simula sa pagkakahimbing.
“Oh, sya doon ka na muna sa kusina at ako na ang bahala sa kanya ng mabawasan yang init ng ulo mo.” Anito
“salamat yaya.”
“Baka nakukulangan ka lang sa pahinga kaya ganyan.”
“Sige po.”
Nawawala ang init ng ulo nya at napapakalma sya ng kanilang katulong kapag sinasaway sya nito. Imbes na sa kusina pumunta, dumiretso sya sa anak na nasa playing room nito.
Natutuwa syang pag masdan ang anak pero hindi nya rin maiwasang makaramdam ng awa tuwing nakikita nya itong mag isang naglalaro wala sa loob na nilapitan nya ito at sinamahan sa laro nito.
ILANG ARAW na ding nagmamasid si Rea sa target nya, Ngunit wala talaga syang masilip na illegal sa ginagawa nito kaya iniisip nya kung talaga bang meron. Lahat ngpinupuntahan ni Harold ay business nya at kung hindi naman business ay charity at orphanage.
Wala ring makikitang hide out na pinpuntahan ang lalaki kaya nakakapagduda.
Kinapa nya ang bulsa ng leather jacket para kumuha sana ng candy ng may makapa syang papel. Naalala nyang may nagpadala nito sa kanya at ngayon nya lang ito naalalang hindi pa pala ito nabubukasan.
Iginilid nya ang kanyang kotse ng makitang nagpark na si Harold kasama ng sampung body guards nito saka nya sinimulang buksan ang papel, mag aantayn na lamang sya na muling lumabas sa building ang lalaki. Dahil sa tingin nya mamimigay ito ng relief goods.
Sinimulan nyang buksan ang papel.
Hello Dear,
Please be careful, You are not safe and the child anymore, If there is a chance to run away please run away. They wanted to kill you after killing me.
From: Anonymous
Bumangon ang kaba at takot sa dibdib nya sa kanyang nabasa, ang anak nya, gusting idamay. Mapapatay nya kung sinoman mag tangka sa buhay ng bata, Hindi sya makakapayag don.
‘Sino ka ba talaga?’ anang isip nya
Mariin syang napapapikit at pilit pinipigil ang luhang tila babagsak na, hindi sya makapag isip ng matino. Paano kung totoo itong sulat at hindi gawa gawa lang ng nag sulat.
Di baling sya na ang patayin wag lang ang anak nya, hindi nya kakayanin kapag may nangyaring masama sa anak nya, Ito na yung buhay nya at sa anak at trabaho lang umiikot.
Hindi nya namalayang naglandas na pala ang luha nya sa mga mata.
ITUTULOY…..