Kailangan ko siyang sundan. "Wait, dito ka lang hindi pa nga tayo nakakain taz aalis ka na" Pigil sa akin ni Ali. Hindi pwede, baka magpakamatay na yung gaga. "Tss. Let me go. Babalik din naman ako eh, kailangan ko lang tingnan kung buhay pa ba siya" Binitawan ako ni Ali at dali-dali akong naglakad palabas.
Sa pagmamadali ko ay may nakabangga ako. Ugh. Could this get any better? "S-sorry. Hindi ko sinasadya" Pagpapaumanahin ko sa kanya at nagpatuloy sa paglalakad pero nahawakan niya ang braso ko. "Hey, hindi mo man lang ba ako titingnan?" Ehhh? Ano trip ng lalaking to? At bakit ko siya titingnan? Ano siya, isang santo? Aba matindi. "Look, wala akong oras sa mga kalokohan mo kaya pwede ba let me go" Binitiwan niya ako, mabuti naman at nakakaintindi siya.
Nakarating na ako sa rooftop kung saan nakita ko si Que na umiiyak. Heto na naman tayo. "Bes okay ka lang ba?" tanong ko sa kanya. Alam ko naman na nasaktan siya pero tama na. Hindi pa ba siya napapagod kakaiyak? Sobra na yung kaartehan niya. "Akala ko wala na bes eh. Akala ko naka-move on na ako pero nung tiningnan niya ako ng diretso at blanko, bumalik yung sakit. Lahat ng sakit na naramdaman ko nung niloko niya ako" Lumapit ako sa kanya para yakapin siya dahil kahit puno ng kaartehan tong babaeng to, mahal na mahal ko to at masakit sa akin na makita siyang nasasaktan. "Bes, alam ko naman na hindi maganda ang relasyon niyo pero kailangan mo ng gumising at tumigil sa kakaiyak. Diba maghahanap pa tayo ng boyfriend? Bakit hindi yan ang pagtuunan natin ng pansin" hinaplos-haplos ko ang likod niya para tumahan na siya. Lumayo siya sa akin at tumingin ng diresto. "Pwede bang ikaw na lang muna ang maghanap ng boyfriend bes? Time-out muna ako dyan pero tutulungan kita. Promise" Hindi ako nakapagsalita. First time to ahh. Sa famous na babaeng tulad niya na maraming naghahabol first time ko talagang marinig to kaya tumango ako at ngumiti. "Bes tara na, may assembly pa tayo ngayon baka malate tayo" yaya ko sa kanya at bumaba na kami patungong gym.
Pagkarating namin sa loob ng gym ay konti pa lang ang tao. Salamat naman at hindi kami nalate, patay talaga kami kay Mal kung nalate kami. "Students, students, may I have your attention." sabi ng Principal namin na matandang dalaga, si Ms.Twain. Natahimik ang lahat at dahil puno na ang bleachers ay nagsimula na siyang magsalita at pagkatapos niya sabihin ang mga bagay na hindi ko naman naintindihan ay pinasa niya ang mic kay Mal. "So good afternoon everyone. Gusto ko lang sabihin sa inyo na natutuwa ako dahil nakatungtung tayo sa final stage ng high school, ang senior year. Ito ang pinaka--" Naputol ang sasabihin niya sana dahil bumukas ang pintuan ng gym at pumasok ang queen of all bitches, si Gigi. Nagsitinginan ang lahat sa kanya at "Mabuti naman at nakaabot ka sa meeting ngayon Gigi." Nilapitan ni Mal ang reyna at nagbeso-beso sila. Nagkatinganan kami ni Que dahil alam namin na hindi nila gusto ang isa't isa. Pagkaupo ni Gigi ay pinagpatuloy ni Mal ang pagsasalita.
"As I was saying, senior year is the most important year of our high school lives. Maliban sa ito ang huli natin hagdan sa high school, ito rin ang time kung saan gagawa tayo ng isang legacy at di malilimutang memory sa paaralan sa pamamagitan ng paggawa ng mga bagay na hinding hindi talaga malilimutan. This is also the time when you will make memories kasama ang mga kaibigan mo at ang mahal mo sa buhay..blahblahblah" Nabobored na ako. Kailangan ko ng pagkain o di kaya'y earphones at mp3 player. Mag-iisip na lang ako ng mapaglilibangan ko habanh hindi pa tapos sa pagsasalita tong si Mal.
Nasaan kaya si Heath? Bakit hindi ko siya nakikita? Papasok ba talaga yun? Totoo bang nagbebenta siya ng droga? Totoo din kaya na wala ni isang babae ang nakatagal sa kanya ng limang buwan? Maalala niya pa kaya ako? Aish!! Bakit ko ba siya iniisip? Mas lalo akong naiinip sa tuwing naiisip ko siya. Ayoko ng ibalik ang nakaraan. Hmm.. si Ali at si Que nalang ang iisipin ko. Si Ali, best friend ko siya simula nung grade 6 kami. Mabait na tao si Ali, mapagmahal at over-protective pagdating sa akin. Naging sila ni Mal noong grade 7 kami at naghiwalay noong grade 8 dahil pumasok sa eksena si Zac kaya ayun siguro ang dahilan kung bakit nagbago ang pakikitungo ni Ali sa iba pero never nagbago sa akin. Si Que naman ay madaldal, famous, maganda, medyo matalino pero hindi super genuis average lang katulad ko. Magkaklase kaming tatlo simula pa nung mga bata kami pero hindi talaga magkasundo si Ali at Que, di ko nga alam kung bakit naging mag-MU ang dalawa eh pero natuwa na rin ako nung nangyari yun kasi nga best friend ko silang dalawa pero isang gabii nagtext sa akin si Ali na titigil na daw siya kay Que dahil ayaw niya na madawit sa kontrobersya si Que pero hindi yun naintidihan ni Que kaya naman inakala niya na palusot lang yun ni Ali para makahanap ng ibang babae. Waaah! Sumasakit ang ulo ko sa iniisip ko. Makikinig na nga ako kay Mal baka sakali may maintindihan ako sa mga sinasabi niya.
"So let's do our best to achieve our goals" Tinaas niya yung kamay niya at nagsimulang tumugtog yung music ng high school musical na "We're all in this together" Ugh. Iba din eh. Nakaka-bagot na talaga tong pinaggagawa ni Mal. Binaon ko ang mukha ko bag ko at nagsimulang tumawa ng palihim pero naalala ko na naman ang sulat na natanggap ko kagabi. Hindi pa rin nawawala ang sakit.
Pero sa tuwing nadedepress ako ay naaaalala ko yung sinabi ng pinsan ko na namatay noong bata pa kami. "Teen?" tawag niya sa akin. "Paano kaya nuh kung isa akong prinsesa sa isang malayong lugar o di kaya isang prinsesa sa nakaraan na nawawala pero hindi ko alam na prinsesa pala ako?!"
Noon hindi ko pa maintindihan ang ibig sabihin nun pero habang lumalaki ako ay naiintidahan ko na ang ibig niya sabihin na kung gugustuhin natin na maabot ang pangarap natin walang sino man ang makapagsasabi na hindi natin pwede maabot yun kaya gagawin ko ang lahat para makapag-aral ako Grey University.