Chapter I
"Maganda po ito ma'am, marami kayong malalagay" the saleslady was convincing me to buy this Louis Vuitton bag. nalula ako nang tignan ko ang nakalagay na price sa bag, 50k! Ang mahal naman nito may ganito sa Divisoria 250 lang, kaso di ko rin naman kayang bumili noon. pumunta pa ako rito sa mall mas mahal pa pala dito kaysa sa divisoria. Nandito ako sa mall para magshopping ng ireregalo ko kay mama dahil sa susunod na araw ay birthday na niya.
Pero wala akong maisip na ireregalo, nasa kanya naman na lahat dahil binibigay na ng asawa niya.
Nag ipon pa naman ako para dito kulang pa pala. Umuwi nalang ako at walang nabili dahil lahat ay mamahalin, nahihiya naman akong magbigay ng mga gamit na galing tsangge dahil mga mamahalin ang mga gamit ni mama.
"O bakit ngayon kalang umuwi gabing gabi na?" Bungad agad sakin ni mama.
"Sorry po na traffic lang po ako" sabi ko naman.
"Saan ka ba galing? eh kung naglinis ka nalang ng bahay o nag aral sa kwarto mo ay hindi ka gagabihin ng ganito!" Sigaw niya sa akin.
"pasensiya na po ulit" pagkasabi ang walang anumang naglakad pa balik ng kwarto ko. hindi naman malaki ito sakto lang para sakin may study table na maliit sa gilid, kama na sakto lang rin sakin. 9pm na ako nakarating dahil sa paghahanap ng regalo hindi ko na napansin ang oras. Nagshower lang ako at natulog na, ngunit wala pang ilang oras ay may narinig na akong sasakyan mula sa baba at alam kong yung asawa ni mama ito.
"Marielle! I'm here!" Sigaw niya kay mama mula sa baba. 2nd floor ang bahay namin at hindi palaging narito ang asawa ni mama, nagdadala lang ng mga groceries at matutulog ng gabi at uuwi rin kinabukasan.
Hindi ko nalang ito pinansin at bumalik na sa tulog.
Paggising ko ay sigaw nanaman ni mama ang narinig ko. kaya dali dali akong bumangon at bumaba na.
"Ano ba naman yan Thalia anong oras na nakahilata ka parin dyan!?"sigaw niya.
"Narito na po ma!" Sigaw ko pabalik dahil nasa hagdan ako at nasa sala sya.
"Bilisan mo at magluto ka ng makakain doon!" Sumbat ni mama.
"Opo" sabi ko.
Lumabas si mama at as usual nakipagsugal nanaman iyon sa kabilang kanto. ganito palagi ang routine namin araw araw, gigising nalang ako ng maaga upang magluto Pagkatapos kakain narin ako at maglilinis ng bahay. Para hindi nanaman ako sigawan Ni mama.umuuwi siya ng saglit upang kainin ang inihanda ko tuwing umaga at babalik doon sa sugal. minsan ay hihingan niya ako ng pera dahil natalo daw siya, ngunit pagsasabihin kong wala ay sisigawan nanaman Niya ako.
"Ano ba naman yan thalia! Hindi mo ba ako naiintindihan?! Pahingi ako ng isang daan ibabalik ko rin mamaya pag nanalo ako!" Sigaw niya sa harap ko habang naglilinis ako.
"Ma wala nga po akong pera ngayon pinang bili ko po ng almusal natin kanina."mahinahon kong sinabi iyon kay mama at baka mabulyawan ako.pero ganoon talaga si mama, naubos kasi ang hinatid ni tito Roel na grocery noong nakaraang linggo.
"Hay nako thalia! Dahilan mo nanaman yan ayaw mo lang akong bigyan! Baka nakakalimutan mong ako ang nagpalaki sayo, kailangan mo akong bayaran sa lahat ng sakripisyo na ginawa ko sayo ha!" Sabi ni mama.
"Atsaka isa pa yung mga pinapakain ko sayo noong bata ka!? Pag aalaga ko sayo nakalimutan mo ba?!" Walang tigil na sabi ni mama.
Pumikit ako at Huminga ng malalim at ikinalma ang sarili ko.
"Ma wala po talaga akong pera, yung natira ay pinang bili ko ng gamit sa eskwelahan". Sinagot ko ng mahinahon si mama.pero sinigawan niya parin ako. kung sasagot sagutin ko lang si mama masasayang lang ang oras at walang mangyayaring maganda.kaya mas pinili ko nalang na itikom ang aking bibig at Pinakinggan ang sigaw niya.
"Lintek na School Supplies yan!mahalaga ba yan kaysa sa pang araw araw natin ha!?" Nahalata kong galit na si mama kaya wala na akong magawa at kinuha ang ipon ko para sana sa regalo ko sakanya sa birthday niya.
"Mayroon naman palang pera ayaw lang ilabas! Sige na ayusin mo itong bahay ha dadating si Roel mamayang gabi" paalam ni mama.
Pagkaalis niya ay doon ko ibinihos ang luha ko. Hindi pwedeng lagi nalang akong ganito,palibhasa kasi iyakin ako at kaunting sigaw ay iiyak na. Minsan napapaisip nalang ako kung tinuring ba akong anak ni mama? Bakit ganito ang trato niya sa akin? May nagawa ba akong mali?
Patuloy kong kwinestyon ang sarili ko hanggang sa matapos kong linisin ang bahay ay lutang ang isip ko.
Nang marinig ko na ang sasakyan ay tumakbo ako papasok sa kwarto ko at nagkunwaring tulog,naka hain naman na ako ng hapunan kaya matutulog na ako, Ng may marinig akong sigaw.
"M-Marielle.....t-tulungan mo.....a-ako..." Naghihingalong tawag ng asawa ni mama kay mama.
"Anong nangyari roel!!" Sigaw rin ni mama
Sa kagustuhang malaman ang nangyari ay bumaba ako at tinignan ang asawa ni mama.nagulat ako sa nakita ko dahil duguan siya! Anong nangyari?
" Roeeell,anong nangyari sayooo!" Hiyaw ni mama.
" Shhh, im o-okay" the man said.
"Anong ayos?duguan ayos!?" Sigaw nanaman ni mama habang humihikbi.
"There was a men who assassinated me, a-and i don't know w-who are they" sabi ng asawa niya habang nauutal.
"Ano!? May cctv ang barangay!titignan ko" pagmamadali ni mama at iniwan ang asawa niya na nakahilata sa sahig.hindi niya napigilan si mama dahil sa pagmamadali.
Ng matahimik ang bahay ay agad ako binalot ng kaba. Kaya agad agad akong bumalik sa kwarto ko at nilock ito. Natulog rin ako agad ng makaramdam ng antok.
Pagbaba ko sa sala ay wala na ang asawa ni mama, siguro ay dinala na sa ospital kagabi. Maghahain na sana ako ng pagkain ngunit napansin kong may nakahain na pala sa lamesa. Naalala ko na birthday pala ni mama ngayon, balak ko sanang maghanda kaso kinuha ni mama yung pera at Wala rin siya dito ngayon. Hindi niya siguro mamaaalala na birthday niya dahil sa nangyari kagabi kay tito Roel.
"Pumunta ako dito dahil nalaman kong na Assassinated si Roel at binantayan ni Tita sa ospital, wala ka ring kasama kaya ako nandito"paliwanag ni Lark. Habang dinadala ang Fried Rice sa lamesa, katatapos lang siguro niyang magluto.
Steelh Larkspur Dela Paz he's my childhood bestfriend, magkapit bahay kami kaya kami nagkakilala. At hanggang ngayon ay magkasundo parin kami.
"Salamat Lark,kaya bestfriend kita eh!" Sabay hampas sa likod niya.
"Aray! Ouch sakit!" Pagiinarte niya. sabay tumawa kami, kapag kasama ko talaga to si Lark lagi nalang katarantaduhan ang nangyayari.
Pagkatapos naming kumain ay tinulungan niya ako maglinis ng bahay. Monday na pala! Nawala sa utak ko iyon at may pasok na pala!, kaya dali dali akong naligo. Umuwi naman kaagad si Lark dahil may pasok rin siya.
Pagpasok sa school ay agad kong nakita ang mga kaibigan ko. Hindi na sumabay si Lark dahil magkaiba kami ng Building na pinapasukan.
"How are you guys? wanna eat first at the canteen?my treat!" Suzeine greeted us first.
"Tara libre naman pala eh" Aster replied.
"Apaka Buraot mo talaga kahit kailan Aster Lai" Banat ko sakanya.
"Sus bakit ayaw mo ba ng libre?" Aster asked.
" Tama na nga kayo dyan tara na, nagugutom na ako." Singit ni elie.
" Why don't we invite Steelh? Where is he?" Zeine asked.
" Kabilang Building siya, Zeine at baka nagstart narin ang Klase nila." sagot ko.
" Ohh okayy let's go! Before our class starts!" Pagmamadali niya.
Naglakad na kami papuntang canteen at bumili nang makakain, magsisimula palang ang klase pero kumakain na kami nice. Pagkatapos noon ay bumalik na kami sa kanya kanya naming room. Si Elie lang ang kaklase ko dahil magkaparehong course ang kinuha naming dalawa.
Samantalang si Aster Ay Tourism at Si Zeine ay sa Fashion Designer.
Nagsimula ang klase ng matiwasay, 4th sem na namin at malapit nang matapos ulit ang School year...
Pagkatapos ng dalawang subject ay Break na kaya deretso canteen na ang mga kaklase ko,pero kami ni elie ay nagpaiwan dahil kakakain lang namin bago magsimula ang klase kaya hindi pa kami gutom.
"El tara libutin nalang natin yung University,matagal tagal pa naman ang Next sub natin!" Aya ko sakanya.
"Hmm okay" pumayag naman siya.
Lumabas kami at ganoon ang ginawa namin. Valentines day ngayon kaya maraming nagtitinda ng mga flowers at teddy bears sa labas.
Marami ring bumibili ng flowers, yung iba kasama ang mga kapartner nila at yung iba naman ay tumatambay lang sa mga bench.
Naglakad lakad lang kami hanggang sa lumipas ang oras, bumibili rin kami ng snacks. Naisipan lang naming bumalik ng room dahil sumasakit na ang paa ni Elie, kaya wala akong nagawa kahit pa gusto ko pang pumunta sa Garden.
"Wow andaming admirers, Sana all!" Sigaw ng mga kaklase namin. nahihiya naman si Elie kaya kinuha ko nalang yung iba.
"Kanino galing ang mga ito?" Tanong ni Elie.
"Hindi mo lang alam pero andami nila kanina pumasok dito" kinikilig na sabi ni bea, kaklase namin."may isa pa ngang nahiyang pumasok, siguro nakitang puno na ang lamesa mo kaya hindi niya na balak dagdagan pa hahahaha!" Dagdag pa niya.
Tumawa nalang kami at bumalik na sa kanya kanyang upuan. Nang matapos ang klase at uwian na ay nagkita kita ulit kaming magkakaibigan para magkwentuhan bago umuwi. Dumating narin si Lark dahil sinabihan ko siya na magkikita kaming lahat sa tindahan ng mga streetfoods.
"Steelh is Here! Happy Valentine's Day!" Somalia greeted lark.
" Happy Valentine's Day rin Zeine! Happy Valentine's Day sainyong lahat!" Pagbati rin ni Lark.
" Hoy! Steelh tignan mo oh andami kong Admirers" pa inggit ni Aster sa mga natanggap niyang Flowers, Chocolates at kung ano ano pang letters. Parang bata talaga ang mga ito.
"Wag ako Lai, Bayad mga yan noh?" Tawa ni Lark.
"Kapal mo!" Banat ni Aster. At nagsimula na silang magsakitan.
"Hoy kayong dalawa imbis na magharutan kayo dyan ilibre niyo na kami. Sabi niyo libre niyong dalaw-" naudlot ang sasabihin ko ng biglang sumingit si Lark.
"Fake News yan Thal" biglang sabi ni Lark.
Nagtawanan kaming lahat ng biglang mapansin namin si Zeine na nakangit sa teddy bear na hawak niya. Kanina pa niya yun tinititigan.
"Ahh Zeine! Kanino galing yan?" nahihiya kong tanong. Umaabot na ng tainga kasi ang mga ngiti niya.
"A-ahh I don't know either i just saw this at my desk earlier so..." saad ni Zeine. Tumango tango nalang ako at binigyan niya ako ng ngiti.
"Woy! Si Zeine may lovelife na!" Biro ni aster. Sabay tumawa kaming lahat. nakalimutan na naming umorder ng Makakain. Napansin ko rin si Elie na tulala at nakatitig sa Letter na nakuha niya..pasimple ko itong tinignan at nagulat ako kung kanino galing ang letter!
From: S
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••