Tutor
Nathan's Pov
Mula nang mangyare ang insidenteng pang-ngunguha ni Ashley ng notebook ni Sir Benedict.... na ako ang may gawa, ay hindi na pumasok si Ashley no'ng mga sumunod na araw.
Hindi rin ako pinapansin nila Anthony at James. Alam ko naman na kasalanan ko, pero hindi naman nila kailangang gawin 'to.
Ang sabi ni Anthony, hindi daw nila ako kakausapin hangga't hindi ako nanghihingi ng sorry kay Ashley.
Eh, paano ko naman gagawin 'yon? Hindi na nga siya pumapasok?
Araw na naman ng lunes. Sana naman pumasok na siya. Aaminin ko na naawa rin ako sa kaniya no'ng makita ko siyang umiiyak. Gustuhin ko mang akuin ang kasalanan na ako ang may gawa ay hindi ko magawa. Malilintikan ako kay Daddy kapag nagkataon.
Buong linggo tuloy akong pinarusahan dahil sa katangahan ko. Kahit sa text at facebook ayaw akong pansinin nung dalawa. Hindi pa naman ako sanay na wala sila.
Habang nagda-drive ako papasok sa school, may nakita akong babae na naglalakad sa gilid. Seryoso ang itsura niya at mukhang occupied ng kung ano ang isip niya. Tulala lang siya na parang wala sa sarili.
Huli ko na napansin na bumagal din pala ang takbo ng sasakyan ko. Halos sabayan ko ang lakad niya pero nasa medyo malayo ako.. para hindi niya ako mapansin.
"Ano bang ginagawa mo Nathan?" Bulong ko sa sarili ko.
Bibilisan ko na sana ang takbo ng sasakyan ko nang may biglang lalaking tumakbo sa gilid ko. Nakasuot din siya ng kaparehas kong uniform.
Hindi ko na sana papansin 'yon at magmamaneho na papasok pero bigla niyang inakbayan si Ashley. Halata sa itsura niya na nagulat siya sa ginawa no'ng lalaki. Pero nawala din 'yon ng makita niya ng mabuti ang kaharap.
Sa hindi maipaliwanag na dahilan, parang may kumirot sa dibdib ko. Hindi ko maialis ang tingin sa kanilang dalawa habang magkayakap sila ng mahigpit. Hindi na rin ako gumagalaw sa kinauupuan ko at hinayaan ang sarili na panuorin ang dalawa habang unti-unting sumisikip ang dibdib ko.
Nang maghiwalay sila, kitang-kita ko ang ngiti ni Ashley. Mas lalong sumakit ang dibdib ko kaya pinaandar ko na ulit ang sasakyan ko.
Wala ako sa sariling nagmaneho, buti nalang at hindi ako naaksidente.
Pagkarating sa school ay tulala akong bumaba ng sasakyan. Naglakad na ako papasok sa gate nang may kumalabit sa akin.
"Hindi sana kita papansinin pero parang may iba sayo." Sabi ni Anthony at sumabay ng lakad sa akin. Hindi naman ako kumibo, wala akong ganang makipag-usap sa kahit kanino.
Tinapik niya ulit ako. Nilingon ko naman siya pero seryoso siyang nakatingin sa akin. "Anong nagyayare sayo? Okay ka lang ba?" Tanong niya na nilapit pa ang kamay sa noo ko at tinignan kong mainit ba ako. "Wala ka namang sakit." Aniya. "Baka namimiss mo lang si Ashley."
Agad ko siyang sinamaan ng tingin pero mabilis siyang tumakbo papunta sa building namin. Narinig ko pa ang tawa niyang nakakaloko bago siya mawala sa paningin ko.
Pagdating sa room sarado pa ang room namin. Mukhang late ang key holder namin kaya tumambay muna kami sa labas.
Balik na naman si Anthony sa hindi pagpansin sakin. Mukha siyang tanga na tumitingin sa kung saan-saan 'wag lang dumapo sa akin ang paningin.
Abnormal talaga.
Hindi din nagtagal at nabuksan na ang room. Hinintay ko muna na makapasok silang lahat bago sana ako papasok. Pero kung mamalasin ka nga naman, natanaw ko na agad si Ashley kasama 'yong nerd na kayakapan niya kanina.
Bakit ba ang tagal magsipasok ng mga 'to?
"Dito nalang ako Josh." Sabi ni Ashley sa kaharap. Hindi ko naman sila nilingon, ayokong makakita ng sisira ng tuluyan sa araw ko.
"Sige, aalis na pala ako. Sabay tayo mamayang lunch, ha." Paalam nitong nerd na 'to.
Kita ko sa gilid ng mata ko ang pagtango ni Ashley.
"Hindi ka pa ba papasok?"
Nilingon ko kung sino 'yon. Nakita ko si Anthony na nakatingin sa akin at nakangising aso habang nakataas pa ang kilay.
"Papasok na. Umalis ka nga jan nakaharang ka." Inis na sabi ko bago siya lagpasan.
"Nakooooooo, nakaharang daw, eh kanina pa nga nakapasok lahat siya nalang ang hindi. Paano kasi busy sa pakikinig kay Ash at don sa bff nito." Parinig niya habang naglalakad kami papunta sa upuan namin. Bulong lang 'yon pero halatang ipinaparinig niya sa akin.
Hindi nalang ako kumibo at dumertsyo na sa upuan ko. Pag-upo nahagip ng paningin ko si Ashley na nakatingin sa pwesto niya. Lumayo naman ako ng kaunti sa pwesto niya at nagsalpak ng earphone sa tenga.
"Ashhhhhh bakit ang tagal mong hindi pumasok? Hinahanap ka ng mga teachers natin." Maarteng tanong ni Karylle.
Rinig ko sila kahit naka earphone ako. Wala pa naman kasing sounds.
Lumapit na rin si Frenche at Sydne sa kanila at mukhang hinihintay ang sagot netong katabi ko.
Pumikit nalang ako at kunyareng nakikinig ng music.. gusto ko rin kasing malaman kong ako ba ang dahilan kaya hindi siya pumasok last week.
Tumikhim si Ashley. "Nagkasakit kasi ako. 'Di ba umulan no'ng monday? Naulanan ako kaya ayon. Nilagnat ng ilang araw." Ang hina ng boses niya at ang lamig. Para tuloy siyang anghel sa pandinig ko.
Wait what? Anghel? Jusko! Ano na bang nangyayari sa akin?
"Ganun ba? Pahihiramin nalang kita ng notes para naman hindi mahuli sa klase."
Pagtapos nun ay nagpasalamat si Ashley. Marami pa silang pinag-usapan pero hindi na ako nakinig. Ginawa ko na ang binabalak kong pakikinig ng music hanggang sa may kumalabit sa akin.
Idinilat ko ang mata ko at tinanggal ang isang earphone sa tenga ko. Si ashley na nakangiti ang bumungad sa akin. Siya rin siguro ang kumalabit sakin. "What do you want?" I asked.
She moved her chair closer to mine. "Ahm.. kinausap ka na ba ng Daddy mo about sa ano.. ahhhh sa...." Hindi niya maituloy ang sasabihin. Kamot batok siyang tumingin sa akin at alanganing ngumiti.
I frowned because of her action. She looked so weird and nervous. "About what?" I asked in a bored tone.
'Yong ngiti niya kanina naging ngiwi na. Yumuko siya at kinutkot ang daliri. " 'Di ba kasi late na akong pumasok?" I nodded. "Tapos hindi ako pumasok last week. So super duper late na ako sa klase." She stopped and look at me. Hindi siya nagsasalita kaya nagtanong ako.
"And? Is it my fault that you missed half of the lessons? Ano bang gusto kong iparating?" Inis kong tanong. Pa-suspense pa kasi.
Ini-angat niya ang tingin sa akin at ngumiti ng malapad. "He wants you to be my tutor."  Agad nagsalubong ang kilay ko nang marinig ang sinabi niya.
He wants me to be what? A tutor?!
"WHAT?" I almost shout on her face. "Hibang ka ba? Bakit naman ako papayag na turuan ka? Ano ka? Gold?"
Imbis na mainis, mas lalo lang siyang ngumiti sa akin. Gusto kong punitin ang labi niya sa init at galit ko.
"But he already decide." She said in 'a matter of fact tone'.
"And you think I'm that stupid? No! Hindi ako ang pumayag kaya pumunta ka sa kaniya o contac-kin mo siya at sabihin mo na hindi ako papayag!"
"Pero 'yon ang sabi niya. And you can't do anything about it." Sabi niya na parang naghahamon.
Kahit hindi ko tignan, alam kong namumula na ang mukha ko sa galit. That old man. Lagi nalang niya akong pinapakialaman!
"Of course, I can do anything. This is my life! My rule! My choice!" I looked at her intently. "And I will not going to obey what he wants! I already decide then." I moved my face closer to hers. "And tell this to him. I am not going to be your fvcking tutor. End of discussion!"
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Ashley's Pov
Sumakit bigla ang ulo ko dahil sa lalaking 'yon. Matapos naming magkasagutan ay hindi na ulit niya ako pinansin. Para lang akong hangin sa kaniya. Kainis talaga!
Natapos ang buong araw ko at wala akong ibang ginawa kundi ang tumulala lang. Wala akong naintindihan sa mga itinuro samin. Kawawa ako neto kapag mag quiz. Bokya ang kakalabasan.
Nag-aayos na ako ng gamit dahil umuwian na. Inilagay ko lahat ng mga notebook ko na hindi ko manlang nagamit sa loob ng bag at isinukbit yon sa likod ko.
Tulala pa rin akong naglalakad sa hallway palabas ng building at nang makalabas ng tuluyan ay isang malamig na tubig ang bumuhos sa akin galing sa taas. Pusang gala!! Umuulan ba?
"Uy! Kawaw naman si ate."
"Mukhang may bagong pagtitripan ang mga bratz ah."
"Ano kayang kasalanan niya?"
"Tawagin niyo sila James."
Rinig ko ang bulungan at tawanan ng mga estudyanteng nakakita sa nangyare. Hindi ko iyon pinansin at tumingala sa taas. Sa Third floor galing 'yong tubig at mukhang sinadya na ibuhos sa akin. Babalik sana ako para puntahan 'yon ng may panibagong bumuhos sa akin. Hindi na tubig kundi harina. Oo, alam kong harina 'to. Tinikman ko kaya.
Salubong ang kilay kong sumigaw ng malakas dahilan para magsilingunan ang ibang estudyante na malayo sa akin. Agad silang nagtakbuhan papalapit at nang makita ang kabuuan ko ay nagtawanan sila.
Psh, wala manlang tumulong sa akin. Bakit sa mga nababasa ko may ganun?
Hindi ako gumagalaw sa kinatatayuan ko. Ramdam ko na ngayon ang hiya dahil sa sari-saring tawanan na nangibabaw sa tenga ko. Naiiyak ako pero pinigilan ko.
Maya-maya pa ay may apat na babae na lumapit sa akin. Akala ko tutulungan nila ako pero binato nila ako ng itlog. 'Yong hilaw at nasa shell pa.
Shutangina talaga!! Ang lagkit na ng pakiramdam ko.
Hindi ko sila gaanong makita dahil sa nagbabandang luha sa mga mata ko at sa harinang humaharang sa talukap ng mata ko. Pero dinig ko ang maaarte nilang tawanan.
"Masarap ba?" Tanong ng isa sa kanila. Medyo nabobosesan ko siya pero masyadong magulo ang isip ko para alalahanin pa kung sino siyang impakta siya.
"Bagay sayo yan! Suntukin mo ba naman si Papa Nathan namin! Ang kapal ng mukha mong pumasok pa dito!" Galit na sigaw nung isa.
Nathan daw? Sino naman 'yon? Alam ko Ethan pangalan ng nasuntok ko. Hindi ko nalang inintindi 'yon dahil baka nabingi lang ako.
"Ayaw sumagot girls. Batuhin na yan." Tumatawang sabi nung isang impakta.
Hindi na ako nakagalaw ng sunod-sunod nila akong batuhin ng itlog. May iba na nagbabato sa akin ng supot na may harina at ang iba naman na sa palagay ko ay nasa taas ay binubuhusan ako ng mantika.
Hindi ko na napigilan ang luha ko. Kusa na silang bumagsak at nag-unahan pa kung sino sa kanila ang mauunang lalabas.
Tanging pag-hikbi ko nalang ang naririnig ko. Tapos na nila akong batuhin ng kung ano-ano. May nagsalita sa likod ko at bago ko pa lingunin 'yon ay isang matigas na bagay ang humampas sa ulo ko.
Nahilo ako kasabay nang panlalabo ng mata ko. Para rin akong nabingi at naramdaman ko nalang ang sarili ko na bumagsak sa sahig. Unti-unti nang nagdidilim ang paningin ko pero bago pa man ako mawalan ng malay ay isang pigura ng pamilyar na tao ang nakitang kong tumatakbo papalapit sa gawi ko.
"MOVE!!" He shout.
"Ashley can you hear me?" He asked. Pero unti-unti nang bumagsak ang talukap ng mata ko.
And the last thing I know, he hug me tight and carry me Bridal style. And then everything went black.