Five o'clock in the afternoon nang natapos ang klase nina Sophie ang lahat ay nagpapahinga sa kaniya-kaniya nilang dorm dahil seven o'clock PM na rin naman.
"Gusto ko na umalis dito, pero paano?"
"Gusto ko na mag sumbong sa mga nangyayari sa section natin pero hindi ko magawa dahil baka magaya ako sa mga kaklase natin na pinatay niya."
"Bakit ba kasi dito ko mas pinili mag-aral hindi ko akalain na ganito ang mangyayari sa akin."
Pinakikinggan lamang ni Sophie ang mga reklamo ng mga kasama niya sa dorm hanggang sa napatingin siya kay Cate dahil nagsalita ito.
"Mag pahinga na kayo, alam ko makakatakas din tayo sa bangungot na ito." saad nito bago nahiga sa kaniyang higaan gano'n din ang ginawa ng iba nilang kasama sa room nahiga ang mga ito sa kaniya-kaniya nilang higaan samantalang si Sophie ay nanatili lamang nakaupo sa kaniyang higaan at tahimik niyang kinuha ang napulot niyang notebook kanina mula sa locker room at sinuri niya ito at binuksan. Dito nakita niya ang pangalan ni Sandra labis siya nagulat dahil sa nabasa na pangalan walang pag dadalawang isip na binuksan niya ito ng tuloyan at binasa ang mga nilalaman.
Dear. Diary,
Nakita ko, nakita ko ang pangyayaring pagpatay ng lalaki sa isang studyante. Gusto kong lumabas na dito. Hindi ko akalain na ganito ang nangyayayri sa school ko. Sinabihan niya ako na ako ang isusunod niya kapag nag-ingay ako. Natatakot ako, natatakot ako sa imposibleng mangyari sa akin.
02-10-22
My diary, alam mo ba lagi siya nakasunod sa akin? Binabantayan niya ang bawat galaw ko. Natatakot na ako, gusto ko pa mabuhay ng matagal at makasama muli ang pamilya ko at isabit sa kanila ang mga medalya na nakukuha ko. Kung isa man itong bangungot sana magising na ako.
02-11-22
Kung ano man ang mangyari sa amin ni Mica sana patawarin kami ng mga kaklase namin. Sana patawarin nila kami dahil hindi namin sila kayang iligtas.
02-12-22
Hindi ko na kaya! Iisa-isahin kami ni guy mask lord tulongan mo kami na makatakas dito. Tulongan mo ang mga kaklase at kaibigan namin.
02- 13-22
Nagtatago ako ngayon sa madilim na parte ng school namin. Ayaw ko lumabas dahil kapag nakita niya ako tutuloyan niya na ako. Papatayin niya ako. Mica, kung nasaan ka man sana dumating ka na at tulongan mo ako natatakot na ako dito.
Napa takip ng bibig si Sophie dahil sa mga nabasa pinag patuloy niya ang pag babasa kahit na kinakabahan siya at hindi niya na masyadong maintindan ang mga nakasulat dahil sa mabilisan na ang pagsulat nito at halata sa sulat ang pagmamadali.
02-13-22
Ito na ang huling araw ko, alam ko hindi ko maliligtas ang mga tao sa section one at five sana mag-iingat sila sa mga taong mapanlinglang. Kung may makakabasa man ng mga sinulat ko dito. Tulongan mo ang dalawang section na makawala sa taong gusto silang patayin at piliin mo ang dapat pagkatiwalaan kaibigan man 'yan o hindi. Dahil may mga kaibigan na gagawa ng isang masama kahit pa sa paningin mo ay mabait ito.
Huling sulat na nabasa ni Sophie hindi alam ni Sophie ang gagawin. Hindi niya alam kung anong tulong ang magagawa niya. Hindi niya alam kung paano niya ililigtas sa kamatayan ang mga kaibigan at kaklase niya sa dalawang seksyon. Ibabalik niya na sana sa ilalim ng unan niya  ang diary ni Sandra na napulot niya sa locker room kanina ngunit napahinto siya ng may malaglag na isang nakatuping papel, kinuha niya ito at binuklat upang malaman niya kung ano ang nilalaman ng papel. Halos pangalan ng mga section one ang nabasa niya sa papel. Nakita niya ang pangalan ni Sandra at Key na may guhit na pula.
"M-may hugit na pula, imposible kaya na ito na ang mga wala na? O mga pinatay niya? Bakit wala ang pangalan ko dito? At si k-key?" bulong niya sa sarili napatingin siya sa likod ng papel at dito nakita niya ang pangalan ni Mica.
"Bakit wala ang pangalan ko dito, Sandra?" Nagugulohang tanong niya sa mahinang tono. Agad siya napatingin sa bag niya at madaliang kinuha niya ito sa kinalalagyan nito at mula sa bag kinuha niya ang relo na nakuha niya mula sa computer lab. Sinuri niya ito ng maigi kung kanino ito hanggang sa may napagtanto siya kinuha niya mula sa side table ang kaniyang cellphone at agad pumunta sa gallery at agad niya zi-noom ang kanilang class picture noon.
"K-kay key ito! Imposible kaya na siya 'yong nasa computer lab? Pero paano? Alam kaya ni Sandra kung sino-sino ang isusunod ng killer? Pero bakit pangalan lang ni Mica mula sa section five ang nandito? At paano nalaman ni Rafael na taga section one ang bangkay sa computer lab lalo na hindi na ito makilala?" Sunod-sunod na tanong niya sa kaniyang sarili nagugulohan na siya kung ano ang iisipin. Hindi niya alam kung ano ang puwede niyang gawin para matigil ang killer sa mga gusto nitong gawin at nagugulohan na rin siya dahil bakit ito ginagawa sa dalawang section.
"Kung nasa loob ng dalawang section ang killer kailangan ko mag-ingat sa gagawin ko. At kung tama ang kutob ko na isa si Rafael sa gumagawa ng karumal-dumal na kremin sa dalawang seksyon kailangan ko bantayan si Carla." Aniya sa sarili bago humiga sa kaniyang higaan at pinilit niya ang sarili na makatulog.